Ik heb een maand op me laten wachten, flink van mij eh? Nouja jullie moeten me het maar vergeven. De laatste tijd is enorm druk voor me geweest. De Christelijk getinte examens stonden weer voor de deur.. (zoals elk jaar vlak voor de vakantie waarin we herdenken dat onze allerliefste Jezus geboren is) en dat vraagt een hele hoop energie.. Ook al zeggen ze van niet
Neem nou begin deze maand (voor diegene die het niet door hebben, ik bedoel natuurlijk de maand december eh schatjes) de lichtelijk getinte examens begonnen en dat jawel mensen op 3 december...Lekker vroeg en onze andere heilige man was nog niet eens langsgeweest.. Hij kwam wel op school maar helaas te vroeg! En dan nog niet eens zelf! Het waren zijn fazanten... (ja ik weet nrml zijn het gezanten, ofzoiets maar fazanten klinkt zoveel leuker en smaakt ook nog eens lekker)
Hoe dan ook, we begonnen aan de "kruistocht" van onze examens. Ja, ik pretendeer om het als "kruistocht" te omschrijven. Elk examen is immers een persoonlijk gevecht met pen en papier, waarbij het hogere doel je soms steunt, soms in de steek laat. Het hogere doel verlicht namelijk de geest. In de meeste gevallen toch. Er zijn ook gevallen waarbij dat niets uitmaakt. En er zijn gevallen (waaronder ik mezelf klasseer) waarbij hij af en toe een steekje laat vallen.
Bon, de Christelijk licht getinte kruistochten waren afgelopen... Na een twee weken gezwoeg was het eindelijk zover. Die twee weken ging gepaard met hyper gedrag, opvallend raar gedrag gepaard met opvallend normaal gedrag, depressieve momenten, uitbundige momenten enzovoorts. Het ging zelfs één keer zover, dat we dachten dat één van onze Priors haar zelfcontrole ging verliezen... Maar ook dat overleefden we gelukkig...
Alvorens we mochten gaan genieten van twee vrije dagen volgde er eerst nog een bezinning (hoe kan het ook anders, we moesten toch genoeg gekregen hebben voor de komende twee dagen??!!) en een vervroegd kerstfeest. De bezinning zoals naar goede gewoonte natuurlijk in de kapel... Iedereen was uiteraard al in vakantiestemming en probeer dan maar is je te concentreren op de feitelijke bezinning.. Er waren enkelen (waaronder mezelf) die het voorbeeld probeerden te volgen van onze teerbeminde godsdienstleerkracht die zat te genieten, maar echt te genieten van de bezinning met de instrumentale muziek die er o zo goed bij paste en dat jawel schatjes echt waar dat met haar ogen DICHT!!. Dan was er nog het vervroegde kerstfeestje eh ... De sfeer was gans uitgelaten, en dan kan je je wel voorstellen wat er gebeurd bij een stel jonge gasten en priors die zelf geen zin meer hebben om te staan in een gendarmerie..
LAAT JULLIE FANTASIE VOOR EEN KEERTJE WERKEN IK GEEF JULLIE CARTE BLANCHE REACTIES???? NOTEER IETS IN MEN GASTBOEK
Maar dan nog laat ik jullie niet in de waan. Jullie hebben het recht om te weten hoe het zat met men Christelijke uitslagen van de zwaar gewelddadige kruistochten... Nu uiteindelijk viel alles nog al mee (ja mensen voor één keer in men leven, relativeer ik de zaken, het is vndg 1 januari en de alcohol doet nog goed zijn werk :P) Het hogere doel heeft me in de steek gelaten bij amper 2 vakjes. Het waren de kruistochtonderdelen Frans & Godsdienst! Frans was sowieso al een ramp (probeer maar is iets deftig op papier te zetten als je ongelooflijk goed doorhebt na 30 sec, dat het helemaal niet gaat lukken... Concentratie was down!) Waarom? Op het gebied van concentratie dan.
We hadden ene non op toezicht die waarschijnlijk in het weekend gebeten was door een peleton mieren ofzo. Ze kon niet stilzitten, maar echt niet.. En ramp o ramp, ze droeg hakken.. Van voor naar achter en van achter naar voor doorheen de zaal: tak tak tak, tak tak tak, tak tak tak.. Dan stond er ene stoel ofzo niet deftig genoeg: heel zwaar geaggiteerd: taktaktaktaktak, taktaktaktaktak, in snel tempo... De trap op: KABOEM de stoel in kwestie verloor zijn evenwicht. Jammer genoeg hadden wij een lachverbod; :D:D Maar ook dit onderdeel van de kruistocht ging snel voorbij...Té snel want het was eigenlijk ondanks alles een heel amusante voormiddag..
En dan hebben we nog het fenomeen godsdienst. Ja, het hogere doel vond blijkbaar dat ik dit zelf moest aankunnen. En weet je? Ik kreeg toch net wel op dat moment een zwaar religieuze inzinking.. Zolang het dat soort inzinkingen maar zijn, achja, ik heb mijne Heer al om vergiffenis gevraagd en ze zeggen: Hij is vergevingsgezind, jammer genoeg weet je nooit zelf of het je vergeven is.. Daar mag de kerk toch nog iets op vinden hoor.. Misschien een nieuwe uitvinding voor 2009? KERK, hebben jullie mijn vraag gehoord? Ik zou graag ene bevestiging willen van men vergving.. Dank U...
Maar ook aan dit liedje komt een einde en dus ook aan mijn dik gezever in pakjes (ja, ik hou hert 24/24 en 7/7 proper!) Ik laat jullie want iets anders wacht! Toedeloe my darlings See you later..
Een blik ... in het verleden van....
Nouja jullie moeten me het maar vergeven. De laatste tijd is enorm druk voor me geweest. De Christelijk getinte examens stonden weer voor de deur.. (zoals elk jaar vlak voor de vakantie waarin we herdenken dat onze allerliefste Jezus geboren is) en dat vraagt een hele hoop energie.. Ook al zeggen ze van niet 
