Weten jullie wat? Ik heb genoeg van men dagbeschrijving... Ondertussen hebben jullie wel een klein ideetje hoe het er aan toe gaat. Er zijn natuurlijk ook positieve kantjes maar dat is voor later. Want die positieve kantjes verdienen een staande ovatie.
Dus ik gooi het over een andere boeg! Ik maak een sprong naar het heden (we zijn nu 4 jaar verder) iets wat het actueler en ook iets interessanter zal maken. Graag zou ik jullie iets vertellen over Non in opleiding Theresia. Ze bespeelt mijn zenuwen, houd me bezig (in positieve of negatieve zin) als geen ander. En daarom wil ik jullie wel het één en ander vertellen. Mijn belofte houd stand: geen geheimen, in goede en kwade dagen! Ja, ik ken men les.
Let the party starts: ik heb er namelijk niks beter op gevonden om het in't belachelijke te trekken... Kwestie dat het iets of wat leefbaar en mentaal een volhouder blijft. Ook al is dit niet altijd even makkelijk. Neem nou de volgende recente gebeurtenis: Zoals het de gewoonte is worden we geevalueerd na een periode van onbepaalde duur. Het valt te zien wanneer je het best in hun planning past... (jaja, structuur is zéér belangrijk )
Dus haar planning was gemaakt. Net zoals die van de andere non in opleiding studentjes. Maar Theresia heeft er blijkbaar enorm, maar dan ook enorm veel last van. (misschien moet ze beginnen bloeden, zoals Tasha het heel subtiel omschrijft? hoop dat het dan maar gauw komt. Heer kan je daar misschien even voor zorgen) Ze lijkt haar zin voor rede en fatsoen voorgoed te zijn kwijtgespeeld. Al een gehele week zorgt ze voor frustaties, discussie, groepssfeerbederving (als die al aanwezig was, maar we proberen positief ingesteld te blijven, dat is één van de dingen die kriki me probeert te leren, god thanks, she becomes into my life. I can't miss her anymore) en ruzies.
Is het het zelfaanvaardingsproces? Of is het gewoon haar angst omdat ze weet dat ze weer een hele lading kritiek gaat krijgen, van alle mensen die nauw bij haar betrokken zijn? God weet het! Maar hij zegt het ons niet... Weet je wat? Ik vertel het later wel
WANT
Ik ga jullie laten, ik heb juist men roeping gekregen te vertrekken naar de plaats waar ik al 4 blogs over volgeluld heb. Jullie zijn gezegend met mijn woorden: "Carpe Diem" En zoals jullie weten: God is watching to you.... Ik zie wat jullie niet zien.. Een spontane glimlach die op het punt staat zich te ontwikkelen. Zie je wel dat ik gelijk had?
Okay sufferds, ik laat jullie voor ik men vliegend tapijtje mis... Hope you still like me Greetz MELK
Een blik ... in het verleden van....
)
