Sorry dat ik gisteren geen berichtje heb geplaatst, maar we hadden onze handen vol met Maxim. Hij is wat verkouden en moet de hele tijd slijmpjes ophoesten. Hij had het al toen we hem in het weeshuis hebben gehaald, maar het is precies erger geworden. Met als gevolg dat hij gisteren 3x zijn pap heeft overgegeven, 3x nieuwe kleren, een onrustige nacht, .... Wij hopen het nu op te lossen met telkens wat minder pap te geven zodat hij het vlugger kan verteren. Ik hoop dat het goed gaat gaan tijdens de vlucht. Ik heb alleszins 2 grote badhandoeken bij, 2x reserve tenukes voor Maxim en reserve kleren voor ons. En morgen namiddag gaan we even langs de dokter met hem en dan zijn we ook geruster.
Truus, als je dit leest wil ik je nogmaals bedanken voor de tips die we van jullie gekregen hebben en voor de spullen die we hebben mogen meenemen. Deze zijn echt van pas gekomen. Vooral die tip over Enterol ....
De koffers zijn gepakt nu, Maxim doet zijn middagdutje en om 17H00 komt onze kontaktpersoon naar hier om alle officiele documenten te overhandigen. Wij kunnen echt niet wachten totdat we terug thuis zijn ...
Dan nog een paar drukke dagen om alle papieren in orde te maken voor de inschrijving van Maxim en dan terug een dagje per week gaan werken. 't Zal aanpassen zijn ...
Ja, en dan volle kracht fotos op de site zetten voor alle nieuwsgierigen ! We kunnen jullie nu al vertellen dat het een schat van een ventje is !
Onze tweede nacht is minder vlot verlopen. Maxim is een paar keer wakker geworden en ik ben geveld geworden door de diarree. Daarbij is Maxim echt een wroeter in bed (als hij later geen voetballer wordt weet ik het niet) en zit hij constant in zijn slaap te praten. Vandaag zijn ze dus toch uiteindelijk naar het zwembad in het Sheraton hotel geweest. Echt een prachtige ontspannende dag is het geweest, buiten deze 4 muren. Ja, ja mensen, nog 2 dagen en dan kunnen we eindelijk terug naar huis. We kijken er echt naar uit hoor - 't is goed geweest hier ... Allez, we gaan Maxim zijn flesje geven en hopen dat deze nacht vlotter verloopt voor Maxim en mij.
Onze eerste nacht met Maxim is wonder boven wonder goed verlopen. Om 10H00 heeft hij zijn laatste flesje gehad, en daarna heeft hij aan een stuk doorgeslapen tot 05H15. Toen effe wakker geworden van de kou denken we, en na een paar minuten alweer doorgeslapen tot 07H00. Omdat het morgen zondag is en hier maandag ook een feestdag is, hebben wij besloten om niet naar het zwembad te gaan, maar wat gaan shoppen. Allez, in hoeverre dat hier mogelijk is .... Maar zo telkens hier vastzitten in het hotel is ook maar niets. Het spijt ons, maar hier is er geen mogelijkheid om een foto van Maxim op de blog te zetten. We mogen al content zijn dat we kunnen internetten ! Inge en Bert, het ander koppel dat een jong meisje hebben geadopteerd en waar we een goed kontakt mee hebben, hebben ook een schat van een dochter. Zeer levendig ... daar is Maxim maar een kalm jongetje tegen ! We hebben deze morgen ook vernomen dat alle dossiers van adoptie uit Ethiopie zijn stilgelegd omdat ze onetische praktijken vermoeden. Hebben wij dus een geluk dat we Maxim nog gekregen hebben !
Groetjes en tot morgen,
PS : moest er hier en daar een fout in mijn tekst staan : Maxim is aan het meetypen !
Vandaag om 10H00 zijn we Maxim gaan halen. Het is zeer goed gegaan. Hij was direkt heel aanhankelijk en liet ons niet meer los. Het bezoek aan het weeshuis was wel heel beproefend : ik heb me echt moeten afsluiten van de buitenwereld en me louter moeten concentreren op Maxim. De beelden die we daar gezien hebben ...... dat kunnen jullie niet voor mogelijk houden. Ze hebben ons ook naar het vertrek gebracht waar dat Maxim zijn bedje stond. Ik moest hem erin leggen om een fotootje te maken maar dat wou hij dus absoluut niet meer ! Alles is tot nu echt heel goed verlopen. Toen ze terug in het hotel kwamen hebben we hem een bedje gegeven. Dat vond hij niet echt fijn want hij was tranen met tuiten aan het huilen. Ik denk ook wel dat ik het water te koud heb laten lopen. Daarna zijn pamper aan doen en zuiveren kleedjes aandoen. Jonges, wat hebben wij toch gesukkeld !! Dus, Jolanda en Sabina, als jullie dit lezen had ik best jullie raad opgevolgd en wat gaan oefenen bij Jolanda !! Maxim lacht veel en eet en drinkt goed. Ik moet mijn vingers gekruisd houden maar tot nu heeft hij nog geen last van diarree.
Carine, als je dit leest : nog eens heel fel bedankt voor je hulp bij Billy en Sky. Wij hadden gisteren ook gebeld en ze lagen op dat moment in het zonnetje en hadden goed gegeten. We zijn echt content dat ze het daar goed doen.
Voor de rest gaan we content zijn als we dinsdag terug naar huis kunnen gaan. Hier is echt niet veel te doen. Ze raden ons ook af om de groteren uitstappen te doen omdat onze kindjes nog wat te jong zijn. En als je hier uit elk raam kijkt zie je niets anders dan armoede : links, rechts, voor en achter : niets dan sloppenwijken en kinderen die naar eten vragen. Dan begint een mens zich wel te realiseren hoe goed we het eigenlijk hebben ....
Morgenna;iddag gaan we proberen om naar het Hilton hotel te gaan om daar een paar uurtjes met de kindjes aan het zwembad te liggen. Ik ben benieuwd ....
Groetjes aan iedereen en ik moet zeggen dat het heel goed doet dat ik hier jullie reacties kan lezen .....
Juist ons avondeten achter de kiezen. Nu een warm douchke zetten en dan voor misschien de laatste keer een goede nachtrust In ons hotel zitten ook spanjaarden en duitsers die kindjes geadopteerd hebben. Ons hotel is dus blijkbaar enkel bestemd voor adoptieouders. Vandaag hebben we ook een recente foto van Mazim ontvangen. Alleen spijtig dat we ze niet op onze blog kunnen zetten. Maar geen nood, volgende week halen we dit in ! Groetjes aan iedereen, Sabine en Peter
We zijn goed aangekomen hier in Ethiopie. Het hotel valt ook goed mee. Echter, we hebben wel slecht nieuws ontvangen gisteren avond : omdat het vandaag feestdag is hier, kunnen wij Maxim nog niet gaan halen omdat de zuster-overste een uitstap heeft gepland !!!! Kunt ge dat nu geloven !!! We moeten vandaag nog geduld uitoefenen, en morgen om 09h00 kunnen we naar Maxim. Sevves gaan we wat eten en dan naar de supermarkt om water in te slaan. We moeten bekennen dat de traantjes in onze ogen stond bij aankomst : blij dat de vlucht goed is gegaan en blij dat het nu, na 3 jaar, eindelijk zo ver is. we hebben zojuist de andere koppels uitgewuifd die nu hun kindjes gaan halen (hun kindjes zitten namelijk in een ander weeshuis).
Indien de PC hier het toelaat, zullen we morgen een nieuw berichtje sturen.
Omdat we de hechtingsperiode van 3 maanden toch willen respecteren, hebben we besloten om een blog aan te maken zodat jullie toch kunnen volgen hoe het er aan toe gaat thuis. Zo zien jullie hoe het gaat met Maxim, de hondjes en ons. Ik ben geen dichter, dus ik hoop niet dat jullie zeer uitgebreide teksten gaan verwachten !
Een fotootje kunnen we nog niet toevoegen, daar we deze nog niet ontvangen hebben. Daarom zal de verrassing eens zo groot zijn als we Maxim volgende week eindelijk in onze armen mogen nemen.
