Het zijn voor heel de familie emotioneel heel zware dagen, maar we blijven hopen dat alles terug goed komt met onze pa. Hij komt voor de hele dag zijn bed niet uit, enkel als Maxim er is. Dan gaat hij wandelen in de gang met Maxim aan zijn hand : de trotse opa die zijn kleinkind aan iedereen wil laten zien ! De foto hiernaast heb ik met mijn gsm genomen in het ziekenhuis van Leuven ...
Zoals jullie kunnen zien is Maxim al een ferm kadeeke geworden. Hij is nog steeds heel braaf, maar hij begint toch zijn eigen zinneke door te zetten, allez, dat probeert hij toch. Deze namiddag is hij voor het eerst bij Rosie en Shauny. Rosie heeft haar hulp aangeboden om 's maandags op Maxim te passen als mijn ouders niet kunnen. Ik moet zeggen dat ik nu wel constant aan hem aan het denken ben : heeft hij niet teveel verdriet, niet teveel verlatingsangst, mist hij zijn mama en papa niet teveel, .... Och ja, voor alles is een eerste keer hé, en hij moet het eens gaan leren ....
Dag allemaal,
