Het zit erop, het is voorbij . hiermee begon ik steeds mijn transfergesprek onderweg naar de luchthaven maar nu geldt het ook voor mij!!! Vanavond nog stap ik op het vliegtuig van Varadero Frankfurt en laat ik niet alleen veel fantastische vrienden achter maar ook neem ik afscheid van een job die mij zoveel heeft bijgebracht en geleerd. Ik zal niet liegen, ik heb de job van tijd tot tijd vreselijk gehaat, als ik weer eens werd uitgescholden voor rotte vis. Ik weet nog dat ik er op de selectiedag een zooitje van had gemaakt en hoe groot mijn verbazing was toen die grote envelop bij ons thuis aankwam. Mijn droom was 2 tot 3 jaar op schok te gaan en als ik ooit op Cuba was geweest dan zou ik terug naar huis gaan. Ik ben nu nog net geen drie jaar aan het werk en Cuba heeft zeker niet teleurgesteld. Het kon niet beter zijn.
Thuis staat me een spannende tijd te wachten. Ik moet een job zien te vinden in deze barre tijden en tegelijkertijd moet ik me weer aanpassen aan een normaal leven. Ik ben er wel van overtuigd dat alles goed komt. Uiteindelijk komt altijd alles goed. Ik gooi me echter niet meteen op de arbeidsmarkt. Ik heb mezelf toch nog een snelle vakantie gegund. Eerst een paar dagen op Cuba om rustig uit te bollen en van de zon te genieten ( ben nu een heel mooi tintje bruin, al zeg ik het zelf). Als ik eens thuis ben moet ik alweer een koffer pakken, dit keer om the Big Apple onveilig te maken. De temperaturen zullen schokkend zijn, de stad overweldigend en de prijzen lekker hoog maar man man man wat kijk ik er naar uit.
Mijn blog zal met mijn terugkeer ook spijtig genoeg zijn einde kennen. Ik vrees dat er over mijn dagelijkse leven niet genoeg te vertellen zal zijn. Bedankt voor uw trouwe bezoekjes aan mijn blog en de leuke berichtjes!!
Chao Pescao
Marlies
