Na een vermoeiende reis van ca 20uur ben ik op donderdagavond om 21u43 lokale tijd in Diksmuide aangekomen. Het verwelkomingcomité bestond uit 3 fantastische kofferdragers: mama, papa en zusje lief.

Op woensdag om 22u45 ben ik in Punta Cana opgestegen en mocht ik tijdens de 9u durende vlucht genieten van 2 plaatsen ipv 1. Gevolg: ik heb 7u van de 9 geslapen. De maaltijden heb ik net niet gemist maar de dutyfree verkoop aan boord dat is aan mijn neus voorbij gegaan.

Om 13u03 lokale tijd zijn we op donderdag geland in het adembenemende Frankfurt. Mijn eerste gedachte was: Jammer dat mijn jas beschimmeld is, ik had hem nu wel kunnen gebruiken.

Nadat mijn bagage weer als laatste op de band was gerold, zette ik mijn tocht verder richting het Bahnhoff. Een vorige ervaring heeft me geleerd mijn ticket altijd aan het loket te kopen.

Wat denk je?! Mijn enige gedachte was, zo snel mogelijk thuis geraken, maar dat was zonder de achterlijke loketbediende meegerekend. Ik vraag die jongeheer een ticket van Frankfurt naar Diksmuide. Zegt hij: Ik kan alleen het ticket uitgeven tot aan Brussel-Zuid, maar goed nieuws het is een rechtstreekse trein tot aan Brussel dus dan moet je maar een keer overstappen (normaal 3 of 4 keer). Toeters en bellen in mijn hoofd, want met 60 kilo bagage overstappen is geen lachertje. Ik krijg mijn ticketje en start mijn zoektocht naar spoor 6. 6 was het toch hé? Toch even checken. Ik kijk op mijn ticket en zie de vertrektijd van de trein, kijk dan op mijn gsm om te kijken hoe laat het is. Het was 13u56 en ik had een ticket voor de trein van 13u43. Meneertje had het ticket om 13u53 uitgedrukt!!!! Ik heb zelfs geen eerlijke kans gekregen om de trein te halen!

Opnieuw stap ik bij een ander loket binnen. Ik leg de situatie uit en mevrouw stelt voor om de volgende rechtstreekse trein op te zoeken. Slecht nieuws: de volgende is pas om 18u… . Hm, zolang wou ik dus echt niet wachten, een aantal keer overstappen dan maar. De eerste trein was al binnen 5min maar ze moest mijn oude ticket nog veranderen dus die zou ik niet meer halen. Er zat niets anders op dan een uurtje te wachten.

Nog steeds zonder jas zat ik daar op het peron 6, te wachten. Een beetje rondwandelen en bellen, dat was het plan om de tijd heel snel vooruit te laten gaan.

15u32: De trein kwam, mooi op tijd! 3 koffer, 2 handen en 1 handbagage, het is een plezier om me op de trein te zien stappen, denk ik. Koffer 1 en 2 stonden op de trein en koffer 3 stond nog op het perron. Een jonge heer op het perron kijkt me een beetje vreemd aan. ‘Oh thank you for helping me!!!!!’ Hm, het is een beetje vals maar die 3^de koffer heb ik toch niet zelf op de trein moeten zetten. Haha.

Even tussendoor: De Duitse trein stations krijgen van mij een dikke 10. Overal zijn liften en als er toch geen liften zijn dan hebben ze van die bagagekarretjes waarmee je op de roltrappen kan zonder ongelukken te doen. Ideaal, voor iemand zoals ik!!

Overstappen in Keulen heb ik volledig zelf moeten doen maar het ging toch verbazend vlot. Zou mijn techniek al verbeterd zijn??

Zo rond 19u35 kwam ik eindelijk aan in Brussel-Zuid, na een snelle chickenburger bij Quick en een plasstop, was ik op weg naar het laatste perron. Perron 14 werd me bijna fataal. Eens op Belgische bodem zijn geen liften meer en ook geen handige karretjes, dus was ik al blij dat de roltrap werkte! Twee koffers op elkaar voor en eentje achter, wankelend kom ik boven aan de trap en dan… dan gebeurt het. De eerste 2 koffers willen niet over het drempeltje. Gevolg: Opstropping met ikzelf er middenin en een achterwaartse evenwichtsstoornis zorgde er bijna voor dat ik met mijn hele hebben en houden de trap af rolde. Nu heb ik wel goede reflexen en heb ik dat nog net kunnen vermijden. Het stuntelen dat daarop volgde, echter niet! Een gentleman heeft me dan uit mijn benarde situatie geholpen en ik ben er gelukkig met niet meer dan een paar rode wangen vanaf gekomen.

Om 21u43 was het dan zover, de koffers werden alledrie tegelijk uit de trein geduwd en ik werd warm ontvangen door mijn o zo lieve familie.

Wat zijn mijn plannen om deze 2 maanden door te komen?

Shoppen shoppen en nog eens shoppen, reizen en op café gaan… supercombinatie!!

08-11-2008 om 16:53 geschreven door Marlies