Ik weet, het heeft weer even geduurd voor ik een degelijk berichtje op de blog heb gezet, maar zelfs op mijn vrije dag ben ik altijd druk bezig met zonnen, verbranden en boekjes lezen… Goed excuus, toch?

De laatste paar weken hebben er weer eens voor gezorgd dat ik me ging afvragen waarom ik in godsnaam nog moeite voor die toeristjes doe. Ik werd al eens een onbeschofte trut genoemd, een teringwijf en in de laatste twee weken al twee keer een leugenaar. Je wordt er meteen vrolijk van. Haha. Het is net alsof ze alle opvliegende types naar de dominicaanse sturen. !!Promotie enkel voor mentaal onstabiele mensen, haha!!

Er zijn altijd dieptepunten maar ook zeker evenveel hoogtepunten. Leuke feestjes, leuke uitstapjes...

Zoals vorige week… Anneleen en ik kregen een extra half dagje vrij om een nachtje in Santo Domingo door te brengen. Grootste avontuur was de rit. Dominicanen drinken van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat rum, het is hun ‘vitamina’ maw het dominicaanse verkeer is niet meteen het meest veilige.

Een plan? Niet echt. We vinden het wel, hoe moeilijk kan het zijn, dachten we. Ik was de chauffeur en Anneleen copiloot. Op zich had Anneleen zich goed voorbereidt. Ze had een plannetje waar min of meer duidelijk op stond aangeduid hoe we in la zona colonial moesten komen. Het hotel was geboekt dus het zou op zich vlot moeten verlopen.

Hoofddoel: Shoppen!!!!

Maandagmiddag rond 15u startten we de motor en we waren vertrokken. Hoe kom je van Bavaro in Santo Domingo? Wel Anneleen had een fantastisch plan. Volg de grote bussen die rijden altijd naar de hoofdstad. Dus we volgden de eerste grote bus die we zagen en reden zo richting Higuey, later richting San Pedro de Macoris. We reden langs Bayahibe en La Romana en zagen zo Santo Domingo steeds dichter bijkomen. En man, die bus reed snel, we konden hem bijna niet bijhouden. Net voor Santo Domingo zijn we de bus dan ook uit het oog verloren. Tijdens een plaspauze heeft een copiloot opnieuw goed werk geleverd. Ze ging te raad bij een taxichauffeur. Het plannetje wat we van bij het begin hadden, bleek een beetje compleet fout.

We moesten volgens hem een bepaalde brug over en dan steeds rechtdoor. Haha eerste brug, was niet goed. Tweede brug was wel goed maar we zijn er door een kleine afleiding onmiddellijk weer afgereden. Oeps, opnieuw. Het volgende doel was ‘la puenta flotante’. We volgden mooi de pijltjes maar zijn toch over een andere brug gereden. Nu goed, we kwamen dus goed en wel aan in la zona colonial. De zoektocht naar ons geboekte hotel begon. Wat was de naam weer? Continental, Colonial? In welke straat moeten we zoeken? Geen idee!! Na een aantal zinloze rondjes door de koloniale zone, begonnen we al een beetje zenuwachtig geworden. We gingen te raad bij veiligheidsagenten (we kregen er meteen ook twee telefoonnummer bij), politie, taxichauffeurs… Een taxichauffeur bracht ons iets dichterbij. Het leek er sterk op dat niemand hotel Colonial echt wist zijn. Opnieuw een aantal zinloze rondjes in een andere stukje van de Koloniale zone. Tijdens onze zoektocht hebben we wel alle noemenswaardige gebouwen gezien, denk ik. Sightseeing, niet in een grote rode bus maar in een blauwe nissan sentra. Het heeft ook zijn charme. Na een gouden tip en een keer teveel naar rechts en we bereikten onze bestemming, Hotelpa Caribe Colonial.

We waren nog geen twee seconden de kamer binnen of we waren al weer buiten, opnieuw gaan verkennen. We zaten vlakbij de voetgangerzone, een lange straat met heel veel winkel. Het was al wat laat, het leek erop dat de elektriciteit was uitgevallen en op de terugweg begon het serieus te regen. Eten dan maar? Die avond is het nog maar eens bewezen dat hier op de Dominicaanse een paar erg goede restaurantjes verborgen zitten. We aten er een lekker stukje zalm in een roomsausje met witte wijn en knapperige frietjes. HMMM

Na een woelige nacht (de airco werkte niet echt) en een stevig ontbijt, gingen we de stad in. Toch nog even de voetgangerszone doorgelopen want we hadden er een paar interessante schoenwinkels gezien. Na de zoektocht van de avond voordien, vonden we het een goed idee om verder met de taxi te gaan shoppen. Na een ‘coole’ onderhandeling van mezelf stapten we in een taxi en waren we onderweg naar Plaza Central (daar zou de Zara zijn).

We hebben het winkelcentrumpje van onder naar boven gezien, maar de Zara was niet te vinden. Ik deed er wel een koopje in Benetton. Op naar de volgende. We waren niet helemaal zeker of we de goede richting opliepen maar na een korte wandeling kwamen we toch aan bij Acropolis. Het bleek niet gemakkelijk om er binnen te komen maar nadat we drie deuren hadden geprobeerd, vonden we eindelijk de ingang. Het was een modern shoppingcenter maar niet zoals wij die kennen. Toch, na drie maanden een waar paradijs. Hier begon mijn zoektocht naar een leuke jeans. Het bleek dat ik niet erg heb opgelet tijdens het inpakken voor mijn seisoentje hier. Eens we de Zara binnenstapten lichtte het gezicht van Anneleen helemaal op, zoals dat van een kindje dat aankomt in Disneyland.

Rond 16u stapten we opnieuw in de nissan sentra en keerden we terug richting Bavaro. Opnieuwe dachten we: ‘Peace of cake’. Haha alleen hadden we geen rekening gehouden met de verkeerspolitie in La Romana. Er ging een stickertje te weinig aan onze voorruit, tja.

Het laatste uurtje in de auto waren het meest stressvol. Het was ondertussen donker en het was net of alle auto’s en brommertjes het doel hadden om constant in mijn weg te rijden, maw ik was het een beetje beu (wat wil je na 4u).

Op het einde van tripje was ik best voldaan. We hebben veel gelachen, geshopt en ontdekt. Anneleen daarentegen was eerder teleurgesteld. Ze had slecht één aankoop gedaan, een paar leuke schoentjes, maar ze had op meer leuke spulletjes gehoopt.

Zo zie je maar, het is niet altijd zoals je verwacht had.

08-07-2008 om 18:41 geschreven door Marlies