Je kan het boek ook rechtstreeks betrekken via Gust Verwerft.
Mailtje (gust.verwerft@assisen.be), belletje of smsje 0475 41 86 72.

Maak 16+3=19 Euro over op onze 063-0159259-20
en het boek wordt toegezonden.

07-12-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

GENT - Overbevolkt, onderbemand, sterk verouderd. Dat zijn de Belgische gevangenissen, allemaal. We wisten het al en nu krijgen we er binnenkort een aangrijpende tentoonstelling over. Fotograaf Lieven Nollet (53) kreeg de kans foto's te nemen in tien prisons. 
In Gent loopt vanaf vrijdag 25 november in het Caermersklooster een expo met 50 grote kunstfoto's, aangevuld met videofragmenten en zelfgemaakte foto's van gedetineerden uit de Antwerpse gevangenis.

Het thema is de binnenkant van onze prisons.

Lieven Nollet: "De echte oude gevangenissen vind je in Merksplas, Turnhout en ook Sint-Gillis. De zogezegd nieuwere gevangenissen, zoals Andennes en Lantin, zijn zo verouderd dat ze er desolater uitzien dan de oudere, stervormige systemen. Zelfs het nieuwe centrum in Brugge scheurt, omdat de ondergrond niet goed is."

Nollet is met zijn fotocamera in 10 Belgische gevangenissen geweest om er het interieur te fotograferen, van de nok tot de kelder. Hier en daar vond hij ook gedetineerden bereid om te poseren, zij het onherkenbaar.

-"Half 2002 ben ik begonnen in de gevangenis van Sint-Gillis."
-"De laatste opnamen dateren van de voorbije grote vakantie."
-"Ik mocht geen gedetineerden en penitentiaire beambten herkenbaar in beeld brengen. De bewakingsinstallaties evenmin."
-"Maar het was vooral mijn bedoeling de symboliek te zoeken in de gebouwen".
  
Op de affiche van de tentoonstelling is een lange gang te zien met openstaande getraliede deuren.

-"Het is de gang die leidt naar de zogenaamde leeuwenkooien."
-"Kooien waarin gestrafte, geïsoleerde gedetineerden hun dagelijks uurtje lucht happen."
 -"In de gevangenis heeft iedereen recht op een uur frisse lucht, maar als je gestraft bent, breng je dat uurtje door in dergelijke cellen."
-"Boven is er traliewerk in plaats van een plafond en ook het raam is vervangen door tralies. Het is eigenlijk een soort kooi met twee zijmuren."

-"De titel van de fotoexpo 'INSIDE' verwijst naar de gevangenissen waar mensen letterlijk vast zitten."
-"Maar het is ook een spel tussen INSIDE/OUTSIDE, want ook in het gewone leven kan je dat gevoel hebben."

"INSIDE, Gevangenissen in België",
Lieven Nollet, 
tot en  met 8 januari 2006
Caermersklooster,
Vrouwebroersstraat 6 (Patershol),
9000 Gent.

Gratis toegang

07-12-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

Dit werd één van de beste verkochte boeken van de voorbije zomer 

We hebben het over het boek "Moord en Doodslag in België"
met daarin de analyse van de grootste assisenprocessen.

Zoals de ophefmakende vrijspraak die Jef Vermassen behaalde in het proces Eddy Van Steen. Daarbij een studie van de zin en onzin van artikel 71 over de onweerstaanbare drang.

Verder het relaas van de botte kindermoorden in een hotel in Aalst en het overbodige showproces errond.

Andere hoofdstukken o.a. over het mysterie van 

06-12-2005 om 21:27 geschreven door Marina  

Jeffrey was 19 jaar toen hij werd neergestoken

06-12-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

Ik kniel aan je graf
en schik de bloemen,
maak er wat schoon,
nog steeds bijzonder
maar bijna heel gewoon.

Ik kijk om me heen
en groet wat mensen,
hier en daar een nieuw graf.
Met de serene rust om me heen
denk ik "gelukkig", ik ben niet alleen.

Meer mensen schikken
hier wat bloemen,
en steken hier een kaarsje aan,
knielen even bij een graf,
voor ze weer naar huis toe gaan.

Er zijn er meer die treuren,
zoveel mensen met verdriet,
tranen en herinneringen,
iets dat je aan de buitenkant
niet ziet.
Anita van Rumpt

06-12-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

06-12-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

05-12-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

Herkennen

De een herkent iemand
in een ster
diegene is dan niet zo dichtbij,
maar ook niet ver

anderen herkennen diegene
in een vlinder
het gemis blijft,
maar wordt door deze herkenning
iets minder

soms is het fijn als je iemand
die je mist ergens in herkent
want diegene heeft
je niet echt verlaten
zodat je weet dat je niet alleen ben

04-12-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

03-12-2005 om 18:21 geschreven door Marina  

Op voorstel van mevrouw Laurette Onkelinx, Vice-Eerste Minister en Minister van Justitie, keurde de Ministerraad de kadernota goed betreffende de oprichting Rechtbanken voor strafuitvoering.

Het regeerakkoord van 9 juli 2003 voorziet dat "strafuitvoeringsrechtbaken zullen worden opgericht.
Ze zullen de bestaande commissies voor voorwaardelijke invrijheidstelling incorporeren en volgens hetzelfde principe van multidisciplinariteit worden samengesteld.
De wet op de strafuitvoering zal zich inspireren op de resultaten van de commissie "Holsters" en van het ontwerp "beginselenwet gevangeniswezen".
" De kadernota schetst de fundamentele principes van het voorontwerp van wet, dat binnenkort aan de goedkeuring van het Parlement zal worden voorgelegd.
Het voorontwerp is rechtstreeks ontleend aan het verslag van de commissie Holsters, van mei 2003.
Als gevolg van de aanbevelingen van de Parlementaire Onderzoekscommissie "Dutroux, Nihoul en consorten", werden de Commissies voorwaardelijke invrijheidstelling opgericht.
Deze commissies waren aanvankelijk bedoeld als een voorlopige stap naar de oprichting van een echte strafuitvoeringsrechtbank.
De uitvoering van de vrijheidsberovende straf: een wetgevend gebrek
Op dit ogenblik worden de uitvoeringsmodaliteiten van de vrijheidsberovende straf of van de tijdelijke invrijheidstelling geregeld door ministeriële circulaires en niet door een wet.
Deze situatie geeft aanleiding tot problemen op het vlak van de transparantie en de rechtszekerheid.
Er zijn immers zeer veel ministeriële circulaires en ze vormen geen logisch en samenhangend geheel.
Gezien de massa bestaande teksten is het, zowel voor de gedetineerden als voor de beslissende overheid, uiterst moeilijk om een duidelijke en globale visie te hebben van alle geldende regels.
De gedetineerde weet niet op welke manier de straf waartoe hij werd veroordeeld zal worden uitgevoerd, welke zijn rechten zijn en welke de voorwaarden zijn om te kunnen genieten van een maatregel van tijdelijke invrijheidstelling (uitgangsvergunning, penitentiair verlof) of van een bijzondere modaliteit van strafuitvoering (beperkte hechtenis, elektronisch toezicht, voorlopige invrijheidstelling).
Anderzijds moest de verdeling van de bevoegdheden tussen de rechterlijke macht en de uitvoerende macht worden verduidelijkt.
Een nieuwe verdeling van de bevoegdheden inzake strafuitvoering
De oprichting van een strafuitvoeringsrechtbank zal leiden tot een nieuwe verdeling van de bevoegdheden tussen de uitvoerende macht en de rechterlijke macht.
Zodoende wordt het principe van de scheiding van de machten nageleefd.
Met deze nieuwe verdeling beschikt men bovendien over een efficiënt systeem, dat kan reageren op de noodsituaties die zich in de praktijk voordoen.
1.
Welke zijn de bevoegdheden van de uitvoerende macht?
Op enkele zeldzame uitzonderingen na, liggen de beslissingen inzake de uitvoering van de vrijheidsberovende straf op dit ogenblik in handen van de uitvoerende macht (minister van Justitie).
Er wordt voorgesteld aan de minister van Justitie beslissingsbevoegdheid te laten voor de vijf volgende maatregelen:
- de uitgangsvergunning, met andere woorden de toelating voor de veroordeelde om de gevangenis te verlaten voor hoogstens één dag; hier onderscheidt men de periodieke permissie (om de invrijheidstelling voor te bereiden) en de occasionele permissie (familiale, juridische, medische verplichtingen, enz.).
- het penitentiair verlof, met andere woorden de mogelijkheid voor de gedetineerde om de gevangenis te verlaten en er de nacht niet door te brengen (maximum 3 dagen per trimester).
- de medische zorgen buiten de instelling, in geval van ziekte die niet in de gevangenis kan worden verzorgd en waardoor het noodzakelijk is dat de gedetineerde in een andere instelling wordt opgenomen.
- de onderbreking van de strafuitvoering, die kan worden toegekend voor een hernieuwbare periode van maximum drie maanden, wanneer de gedetineerde geconfronteerd wordt met ernstige en buitengewone familiale gebeurtenissen, die zijn aanwezigheid buiten de gevangenis noodzakelijk maken.
- de voorlopige invrijheidstelling met het oog op het regelen van het probleem van de overbevolking in de gevangenissen, een uitlaatklep die aan de minister van Justitie wordt toevertrouwd om het hoofd te kunnen bieden aan een ernstig probleem van overbevolking.
2.
Welke zijn de bevoegdheden van de Strafuitvoeringsrechtbank?
De Strafuitvoeringsrechtbank zal voortaan als enige bevoegd zijn om te beslissen over verzoeken met betrekking tot:
- de beperkte hechtenis, één enkele modaliteit die de huidige maatregelen, te weten de halve vrijheid en de beperkte hechtenis, bundelt: de veroordeelde krijgt de toelating om systematisch de penitentiaire instelling te verlaten voor voorafgaandelijk vastgestelde periodes van maximum twaalf uren (om de voorwaardelijke invrijheidstelling voor te bereiden of om professionele redenen, wegens opleidingen en wegens familiale redenen voor straffen van minder dan één jaar) Wanneer de strafuitvoeringsrechtbank gevat wordt door een verzoek tot beperkte hechtenis kan zij een uitgangsvergunning of een penitentiair verlof toestaan, indien dit absoluut nodig blijkt om de vrijlating voor te bereiden.
- het elektronisch toezicht, met andere woorden de veroordeelde heeft huisarrest en staat daarbij onder elektronisch toezicht: de veroordeelde wordt dus niet in de cel gestopt maar zijn bewegingsvrijheid staat onder toezicht en dit op basis van een vooraf vastgesteld tijdsgebruik. Wanneer de strafuitvoeringsrechtbank gevat wordt door een verzoek tot elektronisch toezicht, kan zij een uitgangsvergunning of een penitentiair verlof toestaan, indien dit absoluut nodig blijkt om de vrijlating voor te bereiden.
- de voorwaardelijke invrijheidstelling: de bevoegdheid van de huidige commissies voor de voorwaardelijke invrijheidstelling worden overgedragen naar de strafuitvoeringsrechtbanken.

Wanneer de strafuitvoeringsrechtbank gevat wordt door een verzoek tot voorwaardelijke invrijheidstelling kan zij een uitgangsvergunning, een penitentiair verlof, een onderbreking van de strafuitvoering, een beperkte hechtenis of elektronisch toezicht bevelen, indien een dergelijke maatregel absoluut noodzakelijk is vóór het toestaan van een voorwaardelijke invrijheidstelling.
De voorlopige invrijheidstelling met het oog op het verwijderen uit het koninkrijk, met andere woorden de vrijlating van een vreemdeling die veroordeeld werd en het voorwerp is van een beslissing tot uitlevering, terugzending of uitwijzing, met het oog op zijn verwijdering van het grondgebied.

De bevoegdheid om de aard van de straf te wijzigen
De Strafuitvoeringsrechtbank zal gemachtigd worden om de straf, zoals die door de strafrechter werd uitgesproken, te wijzigen (bijvoorbeeld een vrijheidsberovende straf vervangen door een werkstraf), wanneer blijkt dat de uitvoering van de vrijheidsberovende straf de doelstellingen van deze straf niet zal bereiken (herstel van de schade toegebracht aan de maatschappij en aan het slachtoffer).
Dit zal bijvoorbeeld het geval zijn voor korte gevangenisstraffen of wanneer de toestand van de veroordeelde gevoelig veranderd is sedert de uitspraak van de straf.
Hier moeten de criteria van wederzijdse samenhang tussen de oorspronkelijke straf en de nieuwe straf worden vastgelegd.
Beroep tegen de beslissingen van de Minister van Justitie
Tegen de beslissingen die genomen worden door de Minister van Justitie zal men in beroep kunnen gaan bij de strafuitvoeringsrechtbank, die de wettelijkheid van de beslissing zal nagaan.

De Strafuitvoeringsrechtbank, multidisciplinaire rechtsspraak
Er zullen 6 strafuitvoeringsrechtbanken worden opgericht, hetzij één per Hof van beroep, behalve in Brussel, waar er twee komen.
De rechtbank zal haar zittingen houden in de gevangenis of op de zetel van de rechtbank of in om het even welke rechtbank van eerste aanleg van rechtsgebied van het Hof.
Deze rechtbank zal een multidisciplinair rechtspraak wijzen:
- zij wordt voorgezeten door een magistraat, die over minstens 10 jaar nuttige beroepservaring beschikt en die aangeduid wordt onder de magistraten van de rechtbanken van eerste aanleg,
- de magistraat wordt bijgestaan door twee bijzitters, volgens het model van de lekenrechters, naar het voorbeeld van de sociale en consulaire rechters. Het lijkt inderdaad uitermate belangrijk om een uitwisseling tot stand te brengen tussen praktische terreinervaring en gerechtelijk werk. Ook de bijzitters zullen zich op minstens 10 jaar nuttige beroepservaring moeten kunnen beroepen.
Tegen de uitspraken in eerste aanleg van de strafuitvoeringsrechtbank kan alleen door de veroordeelde wettelijk beroep worden ingesteld bij een specifieke kamer van het Hof van beroep, de Kamer van strafuitvoering.
De Kamer van strafuitvoering zal net zoals de strafuitvoeringsrechtbank multidisciplinair samengesteld zijn.
Het openbaar ministerie volgt de voorwaardelijke invrijheidstelling op
De opvolging van de voorwaardelijke invrijheidstelling gebeurt momenteel door de Commissie voor de voorwaardelijke invrijheidstelling zelf. Hiertoe baseert zij zich op de verslagen van de justitieassistenten die binnen de Huizen van Justitie het maatschappelijk toezicht uitoefenen op de veroordeelden in voorwaardelijke invrijheidstelling.
Bij behandeling voor een rechtbank kan men dit model niet zomaar overbrengen: zodra de rechtbank een uitspraak doet over het ingediende verzoek is het beslag ten einde.
Het openbaar ministerie zal dus opdrachten toevertrouwd krijgen die belangrijker zijn dan die welke het thans op het vlak van de voorwaardelijke invrijheidstelling krijgt.
Het openbaar ministerie zal voortaan bevoegd zijn voor het opvolgen van alle maatregelen.
Voortaan moeten de justitieassistenten dus bij het openbaar ministerie verslag uitbrengen over hun opvolgingswerk.
Op basis van deze verslagen kan het openbaar ministerie in voorkomend geval de strafuitvoeringsrechtbank vatten met een verzoek tot aanpassing van de voorwaarden die bij de toegekende maatregel horen of van een verzoek tot herroeping van de maatregel.
Rekening houdend met de specifieke opdrachten die aan het openbaar ministerie toevertrouwd worden, zal men moeten waken over een specialisatie van de leden van het parket die met deze opdrachten belast zijn en over het instellen van een echte strafuitvoeringscultuur.

Welke procedure vóór de strafuitvoeringsrechtbank?
Het initiatief berust bij de directeur van de gevangenisinstelling, die het dossier moet samenstellen en die binnen de 4 à 2 maanden vóór de datum van toelaatbaarheid van de voorgestelde maatregel een gemotiveerd advies moet uitbrengen.
Het advies van de directeur en het dossier worden overgemaakt aan het openbaar ministerie en aan de veroordeelde.
Indien het advies gunstig is, bevat het een voorstel voor voorwaardelijke invrijheidstelling met eventuele bijzondere voorwaarden.
Het openbaar ministerie en de veroordeelde zullen zich dan al dan niet akkoord verklaren met het voorstel van de directeur.
- ofwel hebben alle partijen hun akkoord gegeven: dan gaat men over tot de verkorte procedure,
- de veroordeelde en/of het openbaar ministerie gaan niet akkoord met het voorstel van de directeur: dan gaat men over tot de tegensprekelijke procedure.

De verkorte procedure
Deze procedure gebeurt schriftelijk.
De rechter van de strafuitvoeringsrechtbank doet uitspraak op basis van het voorstel en van het dossier.
Indien de rechter oordeelt dat het voorstel van de directeur niet voldoet, stuurt hij het dossier terug naar de strafuitvoeringsrechtbank.
Tegen de beslissing van de rechter kan geen beroep worden aangetekend.

De tegensprekelijke procedure
Wanneer de rechter oordeelt dat er debatten nodig zijn of wanneer de veroordeelde en/of het openbaar ministerie niet akkoord gaan met het voorstel van de gevangenisdirecteur dan worden de veroordeelde en het openbaar ministerie opgeroepen voor een tegensprekelijk debat.
Indien de rechtbank de voorgestelde maatregel niet toestaat bepaalt ze de termijn binnen dewelke de directeur een nieuw advies moet uitbrengen. Een specifieke procedure voor korte straffen
Er zijn situaties waarbij men aan de veroordeelde de mogelijkheid moet geven om zelf de strafuitvoeringsrechtbank te vatten.
Dat zal bijvoorbeeld het geval zijn wanneer de veroordeelde een korte straf wil uitvoeren door middel van de beperkte hechtenis of via het elektronisch toezicht.
De veroordeelde vat dan de strafuitvoeringsrechtbank via een verzoekschrift, waarvan de inhoud moet gepreciseerd worden.
De partijen worden dan opgeroepen om voor de rechtbank te verschijnen.
De maatregel die door de strafuitvoeringsrechtbank toegestaan is moet soms worden herroepen of herzien, wanneer:
- de veroordeelde tijdens de proeftijd een wanbedrijf of een misdaad pleegt;
- de veroordeelde een ernstig gevaar vormt voor de fysieke integriteit van derden;
- de bijzondere voorwaarden die door de rechtbank werden opgelegd niet nageleefd werden;
- de veroordeelde geen gevolg geeft aan oproepen van de justitieassistent, de strafuitvoeringsrechtbank of het openbaar ministerie.

De rechtbank wordt dan, middels een dagvaarding, door het openbaar ministerie gevat.
In dat geval kan zij de voorwaarden herzien of, indien nodig, de maatregel herroepen.
Bij gevallen die aanleiding kunnen geven tot herroeping kan de strafuitvoeringsrechtbank de schorsing uitspreken van de toegestane maatregel.
De schorsing zal worden uitgesproken voor een termijn van één maand, die één maal kan worden verlengd.
Binnen die termijn kan de rechtbank beslissen om de aan de maatregel verbonden bijzondere voorwaarden te herzien of om de maatregel te herroepen.
In geval van zwaar risico voor de fysieke integriteit van derden kan het openbaar ministerie bij de strafuitvoeringsrechtbank trouwens de voorlopige aanhouding bevelen van de veroordeelde;
De strafuitvoeringsrechtbank moet dan binnen de 5 dagen beslissen of het al dan niet noodzakelijk is om de toegestane maatregel te schorsen. Uitbreiding van de rechten van het slachtoffer
Het slachtoffer krijgt vandaag enkel een wettelijke erkenning in het kader van de voorwaardelijke invrijheidstelling.
Het slachtoffer kan vragen om gehoord te worden met betrekking tot de voorwaarden die in zijn belang moeten worden opgelegd.
Op vraag van het slachtoffer zal de commissie hem informeren over het toekennen van de voorwaardelijke invrijheidstelling en over de voorwaarden die zijn belangen garanderen.

Er wordt voorgesteld om de rechten van de slachtoffers op diverse niveaus uit te breiden:
- op het vlak van de voorwaardelijke invrijheidstelling Er zal geen onderscheid meer worden gemaakt volgens de aard van de feiten waarvoor de dader veroordeeld werd, zoals dat krachtens het koninklijk besluit van 10 februari 1999 het geval is;
- voor de andere gevallen waarbij de strafuitvoeringsrechtbank gevat wordt kunnen de slachtoffers vragen om gehoord of geïnformeerd te worden;
- bij de toekenning van een eerste penitentiair verlof of van een voorlopige invrijheidstelling toegekend door de minister, zullen de slachtoffers die dat wensen geïnformeerd worden.

De slachtoffers zullen geïnformeerd worden over de rechten die hen worden toegekend in het strafuitvoeringsproces.
De slachtoffers (of hun advocaat) worden gehoord omtrent de voorwaarden waarvan zij denken dat het opportuun is om die in hun belang vast te leggen.
Zij zijn daarentegen geen partij tijdens het debat over het toekennen van een bijzondere uitvoeringsmodaliteit van de straf.
De informatie die ze ontvangen zal vermelden welke de toegekende maatregel is en , in voorkomend geval, welke voorwaarden er in hun belang aan verbonden zijn.
De slachtoffers die gevraagd hebben om te worden geïnformeerd, zullen ook kennis krijgen van de herroeping van een maatregel die door de rechtbank uitgesproken werd.

Begrijpe wie het begrijpen kan. Inderdaad er zitten veel tegen strijdigheden bij de uitvoering van de Strafuitvoeringsrechtbank. De eigen interpretatie van de rechters zal hierin zeker een grote rol spelen.

02-12-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

Vrienden voor
goede en slechte tijden

Ze zijn als bomen
die schaduw bieden.
Bomen tegen wie
leunen is toegestaan.

Vrienden die helpen
om weer rechtop
te komen.

Ze zijn er
en ze bieden ruimte.

Je kunt ze in de
nacht bellen.
Ze laten je niet in
de kou staan.

Weten ze wel echt
hoe belangrijk ze
voor ons geworden zijn?

Met deze woorden
willen we het
hen laten weten.

Marinus van den Berg

02-12-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

01-12-2005 om 00:06 geschreven door Marina  

Troosten is het ontroostbare beamen.
Luister.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
En jij begint mij adviezen te geven
Dan doe je niet wat ik vraag.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
En jij begint mij te vertellen
Waarom ik iets zo moet voelen als ik het voel
Dan neem je mijn gevoelens niet serieus

Als ik je vraag naar mij te luisteren
En jij denkt dat je iets moet doen om
Mijn probleem op te lossen, dan laat je
Me in de steek, hoe vreemd het ook mag lijken.

Misschien is dat de reden
Dat voor sommige mensen bidden werkt
Omdat God niets terug zegt en
Hij geen adviezen geeft
Of probeert om de dingen voor je te regelen
Hij luistert alleen maar en vertrouwt erop
dat je er zelf wel uitkomt

Dus, alsjeblieft luister alleen maar naar me
En probeer me te begrijpen
En als je wil praten
Wacht dan even en ik beloof je
Dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren

Leo Buscaglia

30-11-2005 om 17:59 geschreven door Marina  

Recht op respect en erkenning
Dit betekent een respectvolle behandeling door alle politionele, justitiële en dienstverlenende diensten na de feiten, tijdens de verdere gerechtelijke afhandeling ervan en daarna.

Recht op het krijgen van informatie 
Slachtoffers hebben vaak weinig inzicht in het verloop van gerechtelijke procedures, de mogelijkheden tot schadevergoeding of hulp. Slachtoffers hebben eveneens recht op informatie omtrent de beslissingen van het gerechtelijk apparaat, zoals in verband met de strafuitvoering, de schaderegeling, ….

Recht op het geven van informatie  video 
Slachtoffers hebben het recht om informatie te geven (vb. justitie, verzekering, …), zodat rekening kan worden gehouden met hun schade, hun beleving en hun situatie.

Recht op juridische bijstand
Elk slachtoffer heeft recht op bijstand van een raadsman. De financiële inspanningen voor juridische bijstand zijn soms erg zwaar en weerhouden slachtoffers ervan gerechtvaardigde schade-eisen in te dienen.

Recht op herstel
Een meer herstelgerichte aanpak is noodzakelijk. De aangerichte schade kan materieel, lichamelijk, moreel, psychisch of sociaal zijn.

Recht op bescherming en privacy
Slachtoffers verdienen bescherming door de politiediensten in geval van bedreigingen of mogelijke wraakacties. Ook de privacy van slachtoffers moet voldoende worden gerespecteerd.

Recht op hulp
Het recht op hulp maakt integraal deel uit van het recht op herstel. Politiediensten spelen een belangrijke rol onmiddellijk na de feiten, net als de medische en paramedische hulpverleners in geval van lichamelijk letsel. Slachtofferhulp werkt met beroepskrachten en vrijwillige medewerkers. Deze vrijwillige medewerkers, als vertegenwoordigers van een zorgzame samenleving, kunnen ondersteuning bieden in functie van een vlotte verwerking. Voor sommige slachtoffers kan professionele hulp aangewezen zijn.

30-11-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

De man had véél verdriet, maar vond geen begrip bij zijn medemensen. Waarom zouden ze? Het was toch een clown. Hoe hij zich voelde deed er niet toe. ‘s Avonds moest hij optreden in het circus. Het was zijn taak om de mensen te doen lachen. De tranen liepen soms langs zijn wangen. De mensen die het zagen, dachten dat het bij zijn rol hoorde en lachten nog harder. Hij zag het maar speelde zijn rol verder. Hij leerde hun onbegrip begrijpen.

Regelmatig denk ik aan hem terug.
Want ook ik ben regelmatig de clown.
Mijn tranen en gevoelens diep weggestopt.
Niemand die mijn stille verdriet ziet.
Het is beter zo.
Weinig mensen kunnen er mee omgaan, ze voelen zich ongemakkelijk als je het woord ‘ verdriet ‘ laat vallen.

Het is beter dat ik lach, de tranen, de pijn en het verdriet diep wegstop.  Als ik alleen ben, dan kan ik mijn tranen en opgekropte emoties de vrije loop laten. Het is niemand die het ziet. Dan moet ik met niemand rekening houden.
^Moet ik niet bang zijn, iemands dag te verpesten.
^Moet ik niet bang zijn, dat men mij de rug toekeert, uit schrik dat ik zal wenen.
^Moet ik niet bang zijn, dat men zich niet goed meer voelt bij mij.
^Moet ik niet bang zijn, omdat men geen mop meer durft te vertellen.
^Moet ik niet bang zijn, omdat men niet meer durft te lachen.
^Moet ik niet bang zijn, voor zovele dingen, waardoor een ander zich anders gaat gedragen.

Maar soms wordt het clown zijn teveel. Dan zonder ik me af, om mezelf weer wat op te krikken. Na een paar dagen, kan je er weer tegen. Dan ben je er terug met een lach, en als niemand het ziet een wegpinkende traan.
Eigenlijk zou ik zoveel willen vertellen, mijn gemoed is soms zo zwaar geladen, dat het moeilijk is om dragen.

^Maar waar vind ik een luisterend oor?
^Maar waar vind ik iemand die me begrijpt?
^Maar waar vind ik iemand die me laat uitpraten?

Het is niet simpel, om als clown door het leven te gaan.

30-11-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

Nieuw boek: "Waarom? Slachtoffer-dader bemiddeling in Vlaanderen" Auteur: vzw Suggnomè Uitgeverij: Garant Pagina's: 269 ISBN: 90-441-1890-0 Prijs: 26,90 euro (exclusief verzendingskosten)

WAAROM? SLACHTOFFER-DADER BEMIDDELING IN VLAANDEREN Titel: Waarom? Slachtoffer-dader bemiddeling in Vlaanderen Auteur: vzw Suggnomè Uitgeverij: Garant Pagina's: 269 ISBN: 90-441-1890-0 Prijs: 26,90 euro (exclusief verzendingskosten) Betaling: na ontvangst via overschrijvingsformulier Bestellen bij noella.verreth@suggnome.be Fax: 016/22.74.82 Tel: 016/22.63.88 vzw Suggnomè Maria-Theresiastraat 114 B-3000 Leuven Waarom? Het is een centrale vraag bij slachtoffers van een misdrijf... "Waarom heeft hij dat gedaan, waarom ik, waarom...?" In het beste geval komt men het antwoord op deze vraag te weten na inzage van het gerechtelijke dossier of op de zitting op de rechtbank. Vaak is dit niet zo en blijven slachtoffers met deze vraag zitten. Ook daders kunnen met de waaromvraag worstelen. Enerzijds omdat ze soms zelf hun daden niet kunnen vatten, anderzijds omdat ze hun slachtoffer duidelijk willen maken hoe het zo ver is kunnen komen. Ook zij blijven bij de klassieke rechtsgang vaak in de kou staan; het uitleggen waarom wordt al te vaak gezien als goedpraten of als zoeken naar excuses voor de gestelde daad. Bij slachtoffers en daders bestaat dan ook vaak de nood aan communicatie over de feiten en de gevolgen ervan. En daarom bestaat slachtoffer-dader bemiddeling. Slachtoffer-dader bemiddeling verwierf een eigen plaats binnen de justitiële wereld. Dit boek verduidelijkt wat deze bemiddeling inhoudt en hoe de bemiddeling zich verhoudt tot Justitie. Het bevat getuigenissen van daders en slachtoffers, elk met hun verhaal over de bemiddeling. Het boek laat ook professionals uit de justitiële sector en uit de welzijnssector aan het woord met hun visie op deze wijze van conflicthantering. In het voorwoord licht Minister van Justitie Laurette Onkelinx de wet van 22 juni 2005 toe, die de al bestaande praktijk in haar waarde bevestigt. Minister van Welzijn Inge Vervotte benadrukt het belang van deze ontwikkeling vanuit het welzijnsperspectief.

29-11-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

Ze worden hier begraven met een haast
alsof de dood hen op de hielen zit.
En wat een buitenman het meest verbaast
is dat de stoet bijna geen staart bezit.

Natuurlijk weer een ver familielid
waarmee men even naar de groeve raast
om gauw terug te wezen van de rit,
want ieder blijft zichzelf het allernaast.

Bij ons luiden ze urenlang de klok.
Een kind beseft wat er te gebeuren staat.
Men schaart zich achter 't lijk in diepe stilte.

En lang daarna hangt in het dorp een kilte,
die iemand door de schouderbladen gaat,
als het herstellen van een zware schok.

Gerrit Achterberg

28-11-2005 om 18:11 geschreven door Marina  

Flink was jij je hele leven
moedig ben je tot het einde gebleven.
Flink wil je nu dat wij zullen zijn
maar afscheid nemen doet ons zo'n pijn.
Je mama
Paula Nous

28-11-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

Nele,
we leggen je vandaag
in de aarde tussen duin en polder.
We zijn wat onhandig
want wat jou is overkomen
heeft ons geschokt, verkrampt.
Daar zijn geen woorden voor.

Maar ver weg ben je niet.
We zien jou gelukkig,
net in de bloei der jaren.
Je was zo volledig aanwezig
in alles wat je ondernam.
Je kon ook veel
en je durfde ook veel aan.
We voelen hoe jij nu
de drijvende kracht wordt
in het leven dat ons
te wachten staat.

Blijf dicht bij ons.
Blijf dicht bij Sietske.
Je wilde zo graag
een goed moedertje zijn.
En een kruisje nog:
God zegene en beware je.

Je ouders, broers en zussen
25 september 2004
Georges en Annemie Verleene-Dangreau

28-11-2005 om 00:00 geschreven door Marina  

28-11-2005 om 00:00 geschreven door Marina