Zoals de titel al zegt, zal deze blog over Venetië gaan. Maar voor ik daarover begin, waren de dagen ervoor ook al gevuld met bezoekjes aan Milaan en Turijn. De donderdagmorgen waren opa en tante Lucrèce aangekomen in Milaan. Ik ben dus extra vroeg opgestaan (toch voor een vrije dag) en heb met 16 kilo (er is hier een weegschaal en ben er efkes opgestaan) bagage de Via Garibaldi afgelopen. Zij waren zo vriendelijk om al een deel winterkleren, schoenen, sommige souvenirs weer mee te nemen. Waarvoor hier nogmaals dankjewel Die ochtend was er ook een loopwedstrijd, en ik denk tegen dat ik aan het station kwam dat ik evenveel zweette als de deelnemers. De trein genomen tot aan het Centraal station en vervolgens de metro. Net voor ik de metro binnenging, is de schouderriem van mijn valies doorgescheurd, heb dan voor de rest met de handgrepen de bagage moeten sleuren. Gelukkig was het hotel niet al te ver van het metrostation. Na de bagage gelost te hebben, hebben we een sightseeing doorheen Milano gedaan: duomo, galleria Vittorio Emanuele, terrasje gedaan en iets gegeten (mama/papa/Thomas: bekend is het niet?)Castello Sforzesco, Parco Sempione en natuurlijk tram 29/30 niet te vergeten. Dit was een rondrit langs de historische grenzen van de stad. De tram zelf was ook PREhistorisch : houten banken en een veel te brute chauffeur. Na een uur doorheen geschud te zijn geweest, was het hoog tijd om een terrasje te zoeken. In de gids van tante werd Ricci aangeprezen. Vlug gevonden: het terras bestond uit leren zetels! Iets fris gevraagd en gekregen met ook nog enkele borrelhapjes. Gelukkig moest de studente niet trakteren. Daarna naar het station, om tickets te kopen voor de volgende. Moet gezegd zijn: heb het volledig in het Italiaans gedaan (brava per me). Terug de metro ingedoken richting de Corso buones aires: de langste winkelstraat van gans Europa (volgens de gids van tante toch). Gelukkig voor onze portefeuilles was het 1 mei en de meeste winkels waren dan ook gesloten. Onze magen begonnen dan een beetje te knorren en er was een restaurantje naast het hotel (aangeraden door de receptionist). Hier heb ik complimenten gekregen van de ober voor mijn Italiaans. En ook een cotoletta milanese gegeten (een zeer aan te raden streekgerecht). Daarna afscheid genomen en afgesproken voor de volgende dag Turijn. Richting metro gelopen, maar die was gesloten (het was slechts 21.30). Terug naar het hotel gegaan en gevraagd om een taxi te bellen (weeral in het Italiaans). In de taxi een gesprek gevoerd (Italiaans !) waarom de metro gesloten was (blijkbaar 1 dag per jaar sluiten de metro’s al om 19 uur en dat is de 1^e mei) en iedereen had een taxi nodig die avond, want ik was nog maar uitgestapt of hij reed al weer weg. Aangekomen in Vercelli en nog twee aflevering van Grey’s anatomy bekeken met Tess en Jale.

’s Anderendaags weer vroeg opgestaan om Turijn te bezichtigen. Berichtje gekregen van tante dat ze in de derde wagon zat. Opgestapt en vlug gevonden. Deze maal langs de grote winkelstraat gelopen (nu waren de winkels wel open en dus enkele souvenirs gekocht), langs de piazza’s, terrasje gedaan en broodje gegeten, museo del cinema van buiten bekeken (er stond veel te lange rij om binnen te gaan) en vervolgens langs de rivier teruggekeerd naar het station, tussenin nog een beetje gerust op een bankje in een parkje. Trein genomen en halt gehouden in Vercelli. Daar had ik hen beloofd dat ze van een heerlijke gelato konden smullen. Ondertussen waren een paar mensen van de residenzia afgekomen om ook van een ijsje te genieten. Natuurlijk de residentie getoont en nog heerlijk gegeten in aquapazza. Afscheid genomen en afgesproken voor Venetië. Yep, tante en opa gingen ook 1 dag mee.

Om 5.30 opgestaan (dat deed een beetje pijn). Boterhammetjes gesmeerd voor onderweg. En dan 4 uur trein richting VENEZIA ! ! Wel nog gestopt in Milaan om tante en opa op te laden. Aangekomen, eerst richting youth hostel. Makkelijker gezegd dan gedaan, zonder plannetje. Nog juist voor 12 uur aangekomen (gaat dicht tussen 12 en 17 uur). Nadat iedereen zich had ingeschreven en betaald, wandeling gemaakt in de typische straatjes en over de pontes. Terwijl we aan het wandelen waren, vroeg ik opeens aan tante om uit te kijken naar een plaats waar ze plannetjes verkochten. En zei er plots een dame dat we haar plannetje mochten hebben. Zij en haar man hadden er twee. Ik dank hier nogmaals die aardige Vlamingen. Ook een boottochtje gemaakt (en vele foto’s getrokken), en daarna Piazza San Marco bereikt. Daar afscheid genomen van tante en opa. Ze vertrokken alweer richting station. Daarna nog verder gewandeld en natuurlijk verdwaald gelopen. Tegen de avond kwamen we weer waar we begonnen waren: aan het station. Pizza gegeten en richting hostel gegaan. Pub tegengekomen en iets gedronken. Daarna onder de wol gekropen. De volgende dag moesten we al voor 9.30 uitchecken. Cafe con brioche in een bar genuttigd en dan kon de shopping ronde beginnen. Gelukkig had Jale een extra zak meegebracht en daar hebben we al onze aankopen ingedaan. Voor de rest niet zoveel meer gedaan, rustig gewandeld richting station en dan de terugreis aanvatten.

Normaal is deze week laatste week labo. Morgen moet ik een deel van de thesis al afgeven aan de prof. En dan nog laatste resultaten verwerken. Het zit er hier bijna op. Binnen drie weken sta ik al terug thuis. Niet te geloven dat het zo vlug voorbij gegaan is, maar we zullen eerst nog een beetje profiteren van de zon

Marijke

YNWA, François