Mijn eerste dag in het labo is redelijk moeizaam verlopen. Massimo probeerde uit te leggen wat ik moest doen, maar ik verstond er niet veel van. Blijkbaar moet ik samenwerken met twee meisjes: Sara en Barbara die over hetzelfde onderwerp een thesis moeten maken. Het zijn zeer vriendelijke meisjes,dat wel, maar ze spreken even goed Engels als ik Italiaans. Dat verloopt dus zeer moeizaam. Ik heb dan maar gekeken wat zij deden. Gewoon enkele dingen afwegen en bij elkaar kappen, meer is er niet aan. In de namiddag heb ik dan nog een beetje uitleg gekregen, waarbij Fabrizio, de begeleider van Liesbeth, als tolk optrad. Bon, ik weet nu ongeveer wat ik zal doen. Voor degene die het willen weten: het zal veel multiplex PCR (=genotypisch) zijn en ook biofilms (=fenotypisch) maken. Dan de resultaten vergelijken om te kijken in welke mate ze overeenkomen. Het kan alleen maar beter worden.
Gisteren ben ik heel de dag bezig geweest met artikels te lezen en samen te vatten. Veel wijzer ben ik er nog niet uit geworden. Het ene artikel spreekt het andere tegen. Dat is wel een beetje frusterend. Maar heb ze toch allemaal kunnen lezen, en ik zal wel morgen zien wat ik er aan heb. Morgen is de grote dag en moeten we beginnen In onze gemeenschappelijke keuken staat er een voetbaltafel en er is een tornooi aan de gang. Dus elke avond gaat het er heerlijk luidruchtig aan toe . Voorlopig is het nog behelpen in het internetcafe, maar volgende week zou internet in onze residentie in orde komen. Die Italianen kennende zal het wel nog een maand duren. Verder valt er niet veel te vertellen, behalve dat het mooi weer blijft .
Ciao is niet alleen voor afscheid te nemen, maar ook voor goedendag te zeggen, en ze zeggen het blijkbaar altijd twee keer. Dat doe ik dan ook maar.... Nog eventjes over gisteravond. Vincenzo, Assunta en Lucia hadden ons nog uitgenodigd om samen in de keuken te eten. Nadat we terug kwamen van residenzia dal pozzo zijn we nog naar daar gegaan. Man, man, man wat was dat daar druk. Er liepen ongeveer 15 mensen rond en tegen dat iedereen zichzelf had voorgesteld, ben ik al weer de namen vergeten. Maar de rest van de avond, heeft Patrycja, een Poolse met ons zitten babbelen. Eventjes kort samengevat: ze zit hier al 5 maanden, en blijft nog tot juli. Ze wist ons ook te vertellen, waar we gratis op internet konden, met onze eigen laptop. Je wordt gewoon gevraagd om iets te drinken. Dus op dit moment ben ik hier bezig en het lukt . Naast Patrycja, zat er in de keuken ook een Turkse, een Indiër, twee mensen uit Israël, één daarvan is Muhammed, Tess, onze Amerikaanse van het rectoraat, nog een stuk of 5 Italianen en dan ben ik er waarschijnlijk nog enkele vergeten. Het was daar een mengeling van Engels, Italiaans, en sommige kunnen Frans. Er staat ook een voetbaltafel en het ging er hevig aan toe. Je kunt je wel voorstellen welk kiekenkot het daar was.
Vandaag zijn we dus naar ons appartementje gaan kijken. Maar het was wel minder dan wat we op de foto's hadden gezien. Het is misschien een klein beetje groter dan waar we nu zitten. Maar het heeft me niet meteen overtuigd. Dus we gaan het niet nemen, ook omdat het redelijk ver van de faculteit is, en ik voelde me er niet echt op mijn gemak. Elke dag 20 minuten op de trein is nu ook niet echt het einde van de wereld. En nu dat we dit internetcafe gevonden hebben, kunnen we gelijk wanneer we willen op Internet, alé toch tot 20u want dan sluit het.
We hebben ook nog kennisgemaakt met Anna, kamergenote van Patrycja, en eveneens Poolse. Ze spreekt vlekkeloos Frans (veel beter dan ik ) dus is het constant switchen tussen Frans, Engels en Italiaans. Dit leidt tot veel versprekingen .
Later deze week gaan we dan een keer kijken voor een maandabonnement met de trein. En ga ik ook eens informeren voor een nieuw GSM nummer, misschien dat dit dan ook goedkoper is om naar het thuisfront te bellen.
Morgen en overmorgen wordt het nog flink doorwerken, om al die artikels door te nemen en dan zullen we vrijdag wel zien wat we moeten doen in het labo. Want tot nu toe ben ik ni veel wijzer geworden.
Ik ben Marijke
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is student Farmacie.
Ik ben geboren op 27/06/1986 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Adres: Via Quintino Sella 5/7
13100 Vercelli
Italiaans nr: 0039/331 9159152
In onze gemeenschappelijke keuken staat er een voetbaltafel en er is een tornooi aan de gang. Dus elke avond gaat het er heerlijk luidruchtig aan toe 
. 
. 
) dus is het constant switchen tussen Frans, Engels en Italiaans. Dit leidt tot veel versprekingen 
