Ja ja ik leef nog, maar heb het momenteel razend druk. Maar zal een kort overzichtje geven wat er allemaal gebeurd is naast het vele werken voor de thesis. Vooreerst heeft het hier 2 weken geregend (het regent dus toch in Italië ). Wel dan heb ik besloten om een winters gerecht te maken (inspiratie gevonden op Margud haar blog): hespenrolletjes met witlof, maar in de supermarkt was er geen witlof te vinden, dan maar cavolfiori (bloemkool) gebruikt in de plaats. Het was de eerste keer dat ik het klaarmaakte, en zonder weegschaal om de juiste hoeveelheden af te wegen. Het was niet slecht, al zeg ik het zelf. Ook de kotgenoten vonden het lekker. Maar er is altijd plaats voor verbetering (ik vond de saus een beetje te dik, waarschijnlijk te wijten aan teveel kaas dat ik erin gedaan heb, maar de smaak was best wel ok). Vorige donderdag ben ik ook naar de kapper geweest samen met Jale (zie foto). Niet zo veel veranderd, maar wel een ferm stuk korter. Ook Jale is sinds kort verknocht aan Grey’s anatomy. Dus kijken we (Tess, Jale en ik) elke avond naar 1 of 2 afleveringen, en soms met een glaasje limoncello.

Zaterdag 5 april wouden we uitgaan, gingen we naar Deep club (een minidiscotheek, want alles hier in Vercelli is mini), maar je moest betalen voor de toegang, dus zijn we terug naar de residentie gegaan en een privé-feestje gehouden in de keuken, maar voor de rest herinner ik er niet te veel van. Enerzijds omdat het al te lang geleden is en anderzijds was er ook wat alcohol mee gemoeid, die de herinneringen deed vervagen. Maar gelukkig waren er nog de foto’s. Geen nood, heb een selectie gemaakt

Het weekend nadat mijn mama en broer vertrokken waren, ben ik ook ziek geweest . Of de week erna (herinner het me niet echt meer). Donderdag begonnen met pijnlijke keel. Vrijdag heb ik me wel nog naar het labo gesleept, maar wanneer ik rond 14 uur terugkwam ben ik in mijn bed gekropen tot de volgende middag. Niks ernstig, gewoon enorme hoofdpijn. Een paar dafalgannekes en keelpastilles en de maandag was alles weer in orde.

Die week zijn de meeste Italianen dan ook voorgoed vertrokken vanuit Vercelli, om hun stage te doen nabij hun woonplaats. Dus afscheid genomen van hen. Nog een laatste maal samen pizza gegeten met Matteo en emailadressen en zo uitgewisseld. Andere zijn dan weer teruggekomen: Tania, Rosella en de twee Poolse jongens (Tom en Pieter als je hun namen vervlaamst).

Italiaanse lessen zijn terug gestart, deze keer met ene Ruben .Weet het, klinkt niet echt Italiaans, maar is wel een Italiaan, die ook Nederlands spreekt. Dus eerste les, was ik meer Nederlands aan het geven, dan dat hij ons Italiaans leerde. Hij is zo ongestructureerd bezig, maar ben voorlopig al altijd geweest. Wat een hele opgave is als je weet dat het 2 maal 4 uur (een kleine pauze van 15 min inbegrepen) in de week is.

Ik weet niet meer precies wanneer, maar we hebben ook een keer chocoladefondue gehouden, met Belgische chocolade die nog over was van het bezoek van mama. Heerlijk met aardbeien, banenen (deze zijn toch wel mijn favoriet), appels, peren, appelsienen. Maar weer veel te veel en mijn maag protesteerde dan ook {lees: heel de nacht liggen woelen en opgeblazen gevoel, ma non ho vomitato(mijn Italiaans is er wel al op verbeterd )}.

Donderdag 24 april had de prof ons uitgenodigd (lees verplicht) om pizza te gaan eten met het ganse labo. Vreemd genoeg was ze de hele tijd vriendelijk en maakte ze soms een grapje. Ik heb haar zelfs horen zingen.

Vorige vrijdag, 25 april was het hier nationale liberation day, dus vrijaf en hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om naar Pavia te gaan. Een boemeltrein genomen, dat 11 keer stopte op de meest onmogelijke plaatsen (getuige de foto’s). Maar reed wel rechtstreeks van Vercelli naar Pavia. De reden was om Elke en Marie (2 mede-Erasmussers van de faculteit farmacie in Gent) te bezoeken en hebben enkele ervaringen uitgewisseld. Grotendeels kwamen we tot dezelfde conclusie over onze indrukken van Italianen en Italiaanse labo’s. Daarna heerlijk in het zonnetje gezeten en gepicknickt aan de rivier. Geen zonnecrème aangedaan, met als gevolg dat ik nu zo rood als een kreeft zie. Ook kennisgemaakt met 2 andere Belgen en een Portugees. ’s Avonds trein terug genomen en nog iets gaan drinken met de Poolse jongens, Samir, Muhammed, Patrycja, Jale en Liesbeth. Het gevolg was dat ik zaterdag weer niet veel gedaan heb voor de thesis. Heb wel een beetje gestudeerd aan mijn keuzevakken, maar het was veel te mooi weer om me er echt in te verdiepen. Zondag hetzelfde ritueel, maar we hebben ons in het park gezet, op een dekentje en ik heb genoten van het zonnetje.

De afgelopen dagen was er geen internet in de residentie, en nu dat er wel weer is, kan ik niet op mijn blog, dus wordt het efkes wachten tot ik erop kan om dit bericht te posten. Dus als jullie dit kunnen lezen, is het in orde gekomen. Maar de foto’s zouden er al eerder op moeten staan.

Deze week is een korte week, slechts 3 dagen dat ik het naar het labo moet gaan. Maandag niet veel gedaan, want in de namiddag Italiaanse les.
En voor het verlengde weekend staat er ook veel op het programma : Milaan, Turijn bezoeken met tante en opa en dan de grote uitstap richting Venezia

Om toch efkes te tonen, dat mijn Italiaans al ferm verbeterd is hieronder enkele voorbeelden:
adesso capisco già molto bene l'Italiano, quando loro non parlanno tropo veloce, ma parlare è ancora un po difficile ( vertaling voor de niet Italiaantjes : nu ik versta al redelijk goed het Italiaans, wanneer ze het niet te vlug spreken, maar spreken is nog een beetje moeilijk)
E anche: io non voglio andare in casa, ma purtruppo devo tornare il 31 Maggio (ik wil nog niet naar huis gaan, maar jammer genoeg moet ik de 31e mei terugkeren)

A la prossima

Marika