Hier komt een verslagje van ‘de grote vakantie’ Deel 2

Na het ‘evangelistenkamp’ heb ik wat tijd genomen om een aantal dingetjes uit te werken die ik nog wilde doen voor het project. Ook ben ik met Merlin (die vanaf januari ook gaat meewerken in de klas) kratjes van mandarijnen(FOTO 1, Merlin en ik met 16 kratten in een tuktuk) op de markt gaan kopen die we verfden en met nog overschotten van de ‘tussenverdelingen’ konden we toch een heuse wandkast creeëren (FOTO 2) wat ons heel wat opbergruimte geeft... Er stonden in een hok buiten nog heeeel veel kartonnen dozen met materialen die we allemaal uitmestten en ordenden. Zo hebben we nu in dat hok plaats om alle rolstoelen en buggy’s op te bergen (die vreselijk in de weg stonden in het centrum). Hier waren we wel een paar daagjes zoet mee, maar het was heel leuk om met Merlin samen te werken.

Ah ja, ik heb ben hier in Guatemala voor de eerste keer in mijn leven echt ‘onwel’ geworden, maar gelukkig niet flauwgevallen. Ik had al een tijdje beetje tandpijn en vooral boven de tand eigenlijk (dus eigenlijk geen goed teken...). In San Rafael ga je beter naar geen enkele medische instantie, dus liet ik me door een collega een tandarts aanraden in San Marcos, een groter dorp een uur hier vandaan. In de wachtzaal hingen 27 diploma’s(heb ze allemaal geteld), maar dat kon me zeker niet geruststellen, intengendeel ... De deur ging open. Een grote (uniek voor Guatemala) man met een hele grote mondlap voor en een muts op WEES naar mij om aan te duiden dat het mijn beurt was, maar zei niets... vreselijk!!! In de stoel gaan zitten viel nog mee, maar toen ik rondkeek werd ik echt onwel, er lag een wit handdoekske met materialen op, vol met vlekken en alles zo slordig! Ik dacht ik ga hem toch efkes laten zien... de hoop op beter al opgegeven... Zijn conclusie was: ontstoken zenuw (waar ik ook al voor vreesde) en zijn behandeling: een wortelbehandeling en hij zou een kroon moeten plaatsen over mijn tand, bij mijn weten helemaal niet nodig (om de kronen te illustreren haalde hij een bestoft bakske boven, waar bovendien een haar in lag en dat was al helemaal de druppel om daar geen seconde langer te blijven...). Ik bedankte voor de informatie en liep echt meteen richting de uitgang... hij stopte me nog vlug een kaartje toe voor als ik me moest bedenken.... . Later kreeg ik nog vele andere tips van andere tandartsen uit de buurt, maar heb toen toch maar op ‘hopelijk zeker’ gespeeld en naar de nederlandse ambassade een mail gestuurd voor een tandarts op ‘europees niveau’ en in xela gevonden... . Ook wel een wortelbehandeling, maar voor de rest niets! Probleem opgelost!

Ook Inge is op bezoek gekomen en het was een heeeele leuke reis, maar ook een reis van ‘extreme, onvoorziene situaties’,zoveel dat het komisch werd...! Het begon voor haar (door de vertragingen) met een onverwachte, ‘one night in Miami’, waardoor ze nu de geheimen van de luchthaven kent en voortaan ‘de verantwoordelijke erbij zal laten halen’ zoals dat op tv(wat ze al meteen in praktijk kon brengen bij de terugvlucht)! In Amerika werden de clichés over dit volkje bevestigd (qua personeel), maar weer tegengesproken door leuke mede-reizigers. Uiteindelijk met een dag vertraging, de 22^ste december, in de late namiddag in Guatemala stad aangekomen. Het enige geboekte hotel voor deze reis was nog 3u rijden, maar we gingen de uitdaging aan om er nog te geraken... ‘Chony’ (familie van de familie waar ik logeerde...), chauffeur van dienst, dropte ons aan de ‘chickenbus’. We deden alle mogelijke vervoermiddelen in 1 keer: chickenbus dus, microbus, vanachter in pickup rechtstaand (mét prachtige open sterrenhemel en zicht op het meer) en dan de lancha(over alles nog moeten onderhandelen en mensen telefoontjes voor ons laten doen, maar ALLES is mogelijk en komt in orde ...). Om 21.00u aangekomen in Casa del Mundo, opgewacht en hulp bij de tassen, MAAR uitzonderlijk is het restaurant vandaag eerder gesloten!!! Shit zeg dat valt tegen in een hotel ‘alleen maar per lancha te bereiken’... Ons eerste avondmaal: zoutkaaskoekjes (the mouse in the house vond deze ‘s nachts lekkerder als ons...).

Zo verliep de reis verder: opstaan met een jetlag-ontbijt voor Inge tussen balkon en WC-voor mij op het balkonnetje met een boek-zo lang mogelijk de kamer bezetten tot de kuisploeg binnenvalt en we wel moesten opkrassen-Inge met een Jetlag, zo misselijk als iets op de boot naar het eerstvolgende dorp San Marcos, yoga-meditatieoord waar je de tips tegen ziekten om de oren vliegen en we belandden in het ‘Alcoholistic, dat had ik ervan gemaakt, Holistic center’ waar ‘pompelmoesextract’ de oplossing zou zijn-een mosh(havermout) als ontbijt de volgende dag en op die manier een jetlag snel overwinnen-hostel zoeken op San Pedro en ‘zogenaamde gratis gidsen afschudden’, in San Pedro een retourtje kopen in een grote boot ipv lancha en als je erop zit bedenken dat die ook 3 keer trager gaat-afbieden op kerstbeelden in Santiago én niet/nooit te vergeten een onvergetelijk bezoek aan Maximon(FOTO3), de god van de maya’s, waar je inkom kan betalen in de vorm van geld of ‘natura’ -´s avonds heeeerlijk gegeten en ook veel kou geleden-blij zijn om in een kamer te mogen slapen die ‘dicht’ is-in Panajachel het ontbijt gedeeld met een ‘schoenenpoetsertje’, kind dat echt HONGER had!!! Hard om te zien-souveniersshoppen-Chickenbus naar San Rafael om daar ’s avonds kerst te vieren -‘tamalis’(gestoomd maïsdeeg in een pakketje met rozijnen, dadels, vlees en saus) gegeten en ‘ponche’(drankje met stukjes fruit in) gedronken-volgende dag uitslapen en begonnen aan onze ‘kerst-gaan-wensen bij verschillende families-kroegentochtje’, want overal kregen we een andere typische drank) Hilarisch, vooral bij de mama van Wendy, waar haar man in gebarentaal praatte speciaal voor Inge maar eigenlijk voor iedereen en je gewoon niet anders kon dan dit spontaan over te nemen, waar we zittend danstenFOTO4-kerststallenFOTO5 van iedereen bewonderden-Quesadia gaan eten-volgende dag typisch ontbijt bij Lidia FOTO6-centrum project+zwembad+Eliu(met als cadeautje een kip, hem vreselijk verwaarloosd aantreffen, ooooh VRESELIJKFOTO7) bezoeken-15 uren in een ‘luxe’bus-met een veilige taxichauffeur?! naar ‘Don David’(hostel met gepensioneerde Amerikaan met rare gewoonten waardoor ik na 15 uren rijden echt de slappe lach kreeg, niets aan te doen, maar gelukkig nam Inge het gesprek over)- Maya ruïnes in Tikal bezocht- uit onze kamer gezet voor ‘de koning’-klaarzitten om ‘gegrilde vis’ te bestellen waar je 30 min op moet wachten en te horen krijgen dat die op is...-volgende dag naar Rio Dulce-one night BACKPACKERSHOSTEL om de wezen te steunenFOTO8-boottocht op Izabalmeer in de REGEN-volgende dag late namiddag snelbezoek aan Antigua in Marokkaanse sferen en 31^ste naar de luchthaven voor de terugvlucht. Afscheid, adioooooooooooos, veeeeeeeeeeeeel te kort geweest!!! Voor oud en nieuw wilde ik eerst naar San Marcos aan Lago Atitlan waar in een hostel een cool feestje werd gegeven (alé zo zag de aankondiging er toch uit), maar na een lift en uitnodiging Chiki om mee te gaan naar San Rafael en opgehaald worden aan de luchthaven én het feit dat ik nog een aantal dingen wilde doen voor het nieuwe schooljaar, koos ik toch voor deze optie... we wachtten eerst tot 24.00u, aten kip met tortilla’s, dronken ponche met de hele familie en alle extra bezoekers en daarna gingen we naar een feestje in de markthal(eigenlijk de parking onderin die voor de gelegenheid omgebouwd was tot disco).

Ondertussen is het schooljaar al een tijdje bezig en we hebben een ‘planning’ opgemaakt voor dit schooljaar, we hebben één of 2 thema’s per maand(deze maand dia del cariño=valentijn, maar hier is het breder, ook vriendschap,...FOTO9:opening vh thema en ook is er carnaval als thema) waarrond we werken en vergadering met ouders(ook vergaderen we nu ‘gestructureerd’ met de ouders FOTO10), uitstappen ed vastgelegd...

Hoe ziet er nu een dag uit bij ons???

8:00 ontvangst in een kring, halve beker melk drinken(omdat sommige kinderen geen ontbijt krijgen thuis), datum en dagindeling(FOTO11) overlopen, persoonlijke hygiëne(oren kuisen, gezicht wassen,oksels,deodorant, bodylotion, haren kammen, ervan genieten hoe knap we zijn en hoe fris we ruiken, idee is ook om regelmatig iemand te douchen, maar hiervoor moeten we nog toestemming vragen aan ouders, beslissen wie en rooster hiervoor opmaken), Merlin doet de uitleg over deodorant:)FOTO12

8:30 werken in de niveaugroepen + 1 groep gaat in onze ‘simulatieslaapkamer’ werken rond zelfredzaamheid (veters binden, kleding opplooien, bed opmaken, ... FOTO13)

9:15 de groep die aan de beurt is om te koken, kookt, de anderen werken verder in de niveaugroep

10:00 eten tussendoortje, tanden poetsen(tandenborstelhouderbord hiervoor gemaakt FOTO14) en kijken hoe mooi?!(tandartsbezoek is voor velen ook dringend nodig) onze tanden zijn FOTO15 de groep die kookt wast ook af FOTO16, naar het toilet

10:30 sport, muziek of dans

11:00 manualidades (kan vanalles zijn: knutselen, handwerk, werken met hout, gips,...) In de toekomst ook van plan om hier ‘workshops’ van te maken

12:00 opruimen + afsluitactiviteit

12:30 met het busje naar huis

Op donderdag is er 1 groep die alle ‘doekjes’ (die onder de tandenborstels hangen) gaan uitwassen

Op vrijdag gaan we naar het zwembad.

MAAAAAAR hier in Guatemala is er ‘altijd wel iets’ waardoor deze structuur al niet iedere dag doorgaat, maar over het algemeen werkt het wel redelijk tot nu toe...

Ah ja en de laatste foto, zijn de kinderen in actie met de letterdozen die ik maakte... die foto moest er nog bijJ

Heeeeeeeeeeeeeeeeel veel liefs aan iedereen, bedankt voor jullie berichtjes op de blog, mails en briefjes, is heeeeeeeeeel leuk om te lezen hoor!!! Adiooooooooooos, Maraik

02-02-2010 om 20:03 geschreven door Marijke