Graag hadden we hier al een ander, positief bericht achtergelaten maar helaas.  Dat is ook grotendeels de reden waarom we zolang niets op onze blog gezet hebben. Hier even een samenvatting van ons 2de adoptieavontuur dat inmiddels al 3 jaar duurt.

Maart 2011 verschenen we voor het eerst voor de rechtbank in België.  Na de nodige gesprekken met de psychologe en maatschappelijk assistent sprak de rechtbank begin december 2011 een positief vonnis uit.  We konden starten en kozen terug voor een adoptie uit Ethiopie.  Echter adoptie kan grillig verlopen en de landen evolueren ook regelmatig, dus hervormingen zijn dan ook niet abnormaal. Onze vooruitgang op de pre-wachtijst voor Ethiopië evolueerde dan ook moeizaam.

Zo staken we onze voelsprieten uit en informeerden ons elders.  In november 2012 tekenden we dan een contract. Samen met 2 andere koppels waren wij proefdossiers voor een nieuw land, zijnde Guinea.  Half januari 2013 vertrokken onze 3 dossiertjes en begon het afwachten.  Met het vooruitzicht van binnen het half jaar te kunnen vertrekken, want de nood was groot, keken we uit naar onze gezinsuitbreiding.

Maar de eerste hindenis kwam al enkele maanden later.  De advocaat die aanvankelijk aangesteld was, werkte niet vlot mee.  Gelukkig vond men een degelijke advocaat met reeds de nodige ervaring inzake adoptie.  Dat het iets langer ging duren hadden we nu wel begrepen, en we vulden onze grote vakantie in met een leuke reis naar Frankrijk en voor de rest gewoon genieten van het mooie weer in België.

In Guinea is het zo dat zij bepalen wie welk kindje toegewezen krijgt. En zo kwam het dat de 2 andere koppels begin september de dossiers van hun toekomstige kindjes konden inkijken en hun kindjes aanvaardden.  Wij moesten nog even geduld hebben, maar het zou niet zo lang meer duren.  Echter vielen we van de ene verrassing in de andere.  Samengevat: in september waren ze het dossier aan het afronden, eind oktober ontbrak er een handtekening, in november waren het dan weer andere documenten die niet in orde waren..... En toen was het kersvakantie en lag alles stil.

Met goeie moed starrten we 2014, met positieve vooruitzichten.  Echter tot hiertoe zitten wij nog steeds te wachten om het dossier van ons toekomstig kindje in te zien., dat helaas in een minder goed georganiseerd tehuis zit. Met een directrice die tussendoor ook nog eens wat aan politiek doet, en dus moeilijk bereikbaar is, en een tehuis met weinig middelen.  Inmiddels zijn de 2 andere koppels deze week terug in België met hun Guineese kindjes en volgen wij met lede ogen dit pril geluk.

Ons werk brengt ons de nodige afleiding en we plannen ook leuke activiteiten en ontmoetingen.  Maar dat verhindert niet we hier met de regelmaat aan ons kindje in Guinea denken dat dit jaar 4 wordt.  Het kamertje staat klaar, het moet enkel nog verder aangekleed worden.  Mahder vind het ook niet eerlijk en kijkt ook zo enorm uit naar haar speelkameraadje.  Duimen jullie aub héél hard mee met ons dat er snel een einde kan komen aan deze emotionele strijd!

Natuurlijk willen wij jullie ook niet de evolutie van Mahder misgunnen. Ons prinses is echt een supermeid, ze wordt zo groot en wijs.  Genieten doen we met volle teugen van haar want het gaat zo snel! Hier nog wat kiekjes en hopelijk snel terug op deze blog met positief nieuws!

09-03-2014 om 07:56 geschreven door Iris en J-L