18-06-2015 om 07:14 geschreven door Jan  

Dames,

In jullie commentaren en reacties lees ik tips voor de renners van wat ze eten en wat ze lusten en wat ze moeten doen.

Zo waren de tomaatjes vandaag bij het eten een toegift aan Trikke die zei dat hij iedere dag tomaten at. En de dag ervoor, hoewel niet vermeld in het blogverslag, lag er plots een reep cote d'Or chocolade klaar tijdens een rustpauze. Dit ook weer na een kleine tip van enkele aanwezigen. ze laten wel verstaan wat ze wel of niet lusten tijdens hun tocht.

Wat de schoenen betreft. Neen hier moeten ze niet zoals in Mallorca achter de gordijnen kijken maar wel eens het schoen vak van hun reistassen opendoen. Gisterenavond vond Jules zijn schoenen - nog steeds kleddernat uiteraard - terug in het schoen vak van zijn reistas.

Zo zien jullie maar. Wij trekken wel onze plan en alles komt wel op zijn pootjes terecht t.g.t.

Groetjes. Jan.

18-06-2015 om 00:00 geschreven door Jan  

De dag begon goed met een uitgebreid ontbijt. Het nadeel was dat het weer eens de hele nacht geregend had en alles er nog kletsnat bij lag. Verder had ik er vandaag een begeleider bij in het busje. Jean had gisteren een off-day gehad en vond het beter om vandaag een snipperdag te houden. Op het menu vandaag 120 km in de Jura met enkele hellinkjes die niet te onderschatten waren. En...

Amper vertrokken of het begon alweer te regenen. Niet plezant dus. En het zou, enkele korte momenten niet te na gesproken, de hele dag een van hetzelfde laken een broek zijn. Regen en regen en heel af een toe droog.

Zo was het droog bij de eerste stopplaats Collondon, ongeveer 40 km ver op het parcours. Het was ondertussen al een tijdje droog geweest en iedereen borg zijn regenjasje op en trok de schoenbeschermers uit. Het windjack aan en weg waren ze weer. Amper waren Jean en ikzelf vertrokken met het busje of de eerste nieuwe regendruppels pletsten alweer tegen onze voorruit. En onze renners hadden dus weer prijs. En nu waren er wel plensbuien bij. Daarom besloten Jean en ikzelf om de eet-halte iets vroeger te houden. Een 5 tal km voor Ponthoux zagen we een alleenstaande voetbal kantine met een afdak en een bankje bij. Net goed genoeg om er onze broodjes te smeren (vandaag naast de kaas en hesp ook eens salami). Een beetje later kwamen de renners daar ook aan. Door en door nat. Snel iets eten was de boodschap om niet teveel af te koelen want het weer beterde er toch niet op.

Jules luisterde naar zijn lichaam en besloot ook mee in het busje te stappen. Gelukkig zijn er in Frankrijk nog geen GAS boetes want moest zijn ‘openbare zedenschennis’ opgemerkt geweest zijn door een bevoegd ambtenaar, we zouden met een man minder onze reis verder gezet hebben. Het voordeel was dat hij een aangenaam eau de cologne geurtje verspreide in het busje.

Tijdens het laatste deel van het traject begon zowel de fiets als bus GPS kuren te vertonen. De fietsers konden nog keren maar op die smalle wegetjes konden we de bus niet meer keren en zijn we maar verder gereden. Na een ommetje van zo’n 20 km zijn we terug op het uitgestippelde parcours geraakt. Even buiten Choux zijn we dan blijven wachten op de fietsers voor een laatste bevoorrading. Bleek later dat enkele fietsers zo’n 100 meter voor ons aan het wachten waren geweest op de achterblijvers.

Tegen half 4 kwamen de renners aan in Les Clairmontelles. Kletsnat en bibberend van de kou. Helaas ging het resort pas open om 4 uur zodat ze nog een goed half uur hebben buiten moeten wachten. Gelukkig onder een afdak want het was nog steeds aan het regenen. De twee appartementen werden vlug ingenomen door iedereen. En om beurten onder de douche om iet of wat warmer te krijgen. Na het douchen weden de fietsen onder handen genomen voor een uitgebreide poetsbeurt en een technisch nazicht van enkele fietsen door Jules.

Tegen half 7 trokken we dan naar de bar voor een aperitiefje gevolgd door het avonddiner. Het avondeten bestond uit een tomaten carpaccio gevolgd door een pasta met kip en champignonsaus. Als dessert was er nougat ijs met frambozen-coulis. Tegen 9 uur trokken we dan naar appartement 17 voor een goede Stroobnats koffie. Eindelijk.... .

Morgen staat er ons weer een rit van 120 km te wachten. Te beginnen met een steile klim van zo'n 7 km gevolgd door een fijne afdaling avn een 30-tal kilometers.

16-06-2015 om 21:22 geschreven door Jan  

16-06-2015 om 19:14 geschreven door Jan  

Eindelijk werkend internet in Le Poizat.

Dus tijd voor het verslag van onze rit van gisteren. De hele nacht en ook nog ‘s morgens was het aan regen. Miezerige regen waarbij alles kletsnat wordt. En het zag er naar uit dat het voor de hele dag was.

Na het ontbijt trokken de renners richting Arbois. Een rit van 150 km en een 1600 tal hoogtemeters. Continu kleine klimmen die elkaar opvolgen. Maar iedereen zag het wel zitten. Hoewel... de regen hadden ze toch liever niet gehad. Ikzelf ging ondertussen zoals gisteren gemeld naar de Carrefour om onze voorraden aan te vullen. Helaas geen kleine colaatjes, geen kleine Perriekes, geen brood in de Carrefour. Enfin het nodige gekocht wat ik kon gebruiken. Onderweg zou ik wel brood kunnen kopen. Ik was maar een half uur weggebleven en kreeg de mannen maar niet te pakken. Ze waren er weer een vaart aan het inzetten. Uiteindelijk na 28 km ben ik ze dan toch tegengekomen. Na enkele kilometerkes achter hen aan gereden te zijn ben ik doorgereden op zoek naar een eerste stopplaats.

Die vond ik net aan de buitengrens van de gemeente Combeaufontaine. Ik was maar aan de bushalte gestopt zodat de renners hun bevoorrading droog in het bushokje konden doen. Voor de middag stop werd er afgesproken in Oiselay-et-Grachaux. Maar zoals altijd wijzigt dat wel eens. In het dorpje ervoor zag ik aan mijn linkerkant plots een oude wasplaats. Ideaal om er te zitten (op de rand van de wastobbe) en droog onze pistolekes op te eten. Pistolekes die ik voordien in Jussy nog had weten te kopen. Naast de klassieke kaas en hesp had ik vandaag ook nog een paar pistolekes met Philadelphia met look en kruiden gesmeerd. Ook deze gingen er vlotjes binnen.

Volgende bevoorradingsafspraak was in Torpes. Dat vond ik plaats nabij de gemeenteschool. Terwijl ik de appelsienen aan het klaarmaken was hoorde ik plots een keer fluiten. Rechts af slagen dus en zoef waren ze mij voorbij gereden. Een geluk dat Ronny aan de staart van de groep nog mijn gefluit hoorde en de hele groep terug riep. Er bleef de renners nadien nog een kleine 40 kilometers te rijden. Omstreeks 4 uur kwamen ze dan aan in Arbois. Ik had met de hotelbaas al geregeld dat we de tuinslang mochten gebruiken om de fietsen een eerste afspoelbeurt te geven op de straat voor het hotel. Op 100 meter van het hotel had hij ook een hangar waar we dan de fietsen verder konden afkuisen en opbergen in de camionette. Zo konen we ook al eens uittesten hoe we naar huis zouden terug rijden. Het onthaal door de hotelbaas was zeer vriendelijk en gedienstig. Direkt een paar afspraken gemaakt ivm het ontbijt, de kamers verdeeld, enz... Hij belde ook naar een nabijgelegen restaurant om een tafel te reserveren voor ons vanavond (niet zo evident blijkbaar om in Arbois een goed restaurant te vinden bij prijs). Hij heeft ook gebeld naar de wasserij om eventueel een waske te kunnen laten doen maar helaas dat ging niet meer. Het was trouwens een droogkuis en daar zijn we niet veel mee. Na de verzorging en douches zijn we in afwachting om te kunnen gaan eten op zoek gegaan naar een cafe. Ofwel was er juist iets te doen in Arbois (de bar van het hotel was toevallig vandaag gesloten, de eerstvolgende die we tegen kwamen ook) ofwel wouden ze ons perse wijn doen drinken (want alle en vele wijnhuizen hadden hun deuren wagenwijd open staan voor ons). Uiteindelijk na wat rondslenteren in de stad vonden we een bar-tabac open waar we terecht konden.

Omstreeks 7 zijn we dan richting restaurant getrokken. Klasse dat wel. De bediening door 2 jonge dames die blijkbaar van de nabijgelegen gereputeerde hotelschool van Genève kwamen was perfect. Zo dacht (of moest dat) het meisje die ons bediende de bestelling van de 9 man van buiten te kunnen onthouden. Helaas voor haar lukte dat niet. Toch beweerde ze dat ze bestellingen tot 14 personen van buiten kon onthouden. Helaas voor haar waren wij een 'moeilijke' tafel blijkbaar. De enners hadden allen hun zin gezet op een goei entrecote daarbij nog een keuze makend uit 2 verschillende sauzen en dan nog verschillende a points, bien cuits, saignants, etc... Dat kon ze allemaal niet onthouden en dus is ze toch maar haar notaboekje gaan halen. Enkel mijn gerecht kon ze onthouden. Een kaasfondue Bourguignone  met bijhorende vleessoorten. iedereen was enthousiast over zijn gerecht. het geheel werd nog afgesloten door een heerlijk dessert en een goeie straffe koffie.

16-06-2015 om 17:45 geschreven door Jan  

Bourbonne les Bains blijkt een kuuroord te zijn want onze mede hotelbewoners zijn ’curisten’ die ‘s morgens al om 7 uur weg zijn naar de baden. Evian en Vittel zijn wel niet ver van hier vandaar zeker. Dit even terzijde.

Vooraleer aan het verslag van vandaag te beginnen nog een gebeurtenis van gisteren meedelen. Ronny is de eerste van de groep die af te rekenen had met een ekke band. Meer zelf. Op het vlakke ontplofte zijn band gewoon.

Het ontbijt vanmorgen was ‘un petit repas sucré’. Alleen maar zoetigheden zoals honing, confituur, croissantje, madeleine koekjes, suiskes,... Niets hartigs , dus geen kaas deze keer of hesp bij het ontbijt. Een hard gekookt eitje kon er wel nog af. In de plaats van yoghurtjes stond er dan wel weer fruit en appelmoes op tafel (in individuele verpakkingen).

O ja, de belangrijkste gebeurtenis van de dag vergeet ik nog bijna. Onze Peter is vandaag verjaard. Nogmaals van harte gefeliciteerd Peter.

Om iets voor 9 zijn we in Lacroix-sur- Meuse vertrokken. Voor wat een overgangsrit ging worden wat betreft de hoogtemeters. De kilometers mochten er wel weer zijn, 157 in totaal. Maar dit was blijkbaar geen probleem geweest aangezien de bende reeds om iets over half 4 aangekomen was in Bourbonne les Bains. De dag zelf is vlotjes verlopen. Iets voor Sauvoy, na ongeveer 48 k, werd de eerste bevoorrading gehouden. Even de drinkbussen bijvullen, colaatje drinken, plasje doen en hop weg waren ze weer. Op naar bevoorradingspunt 2 voor het middagmaal.

Normaal gingen we stoppen in Frebécourt net voor Neufchateau na zo’n 89 km maar 4 km voor Frebécourt reed ik door het dorpje Domrémy-la-Pucelle. Een niemendalletje van een dorpje maar het s wel hier dat het geboortehuis van Jeanne d’Arc staat. Zelf de moeder van Jeanne heeft hier haar eigen standbeeld en krijgt er dezelfde egards als Jeanne.   Hier hebben ze het over ‘la sinte Jeanne d’Arc’, de heilige Jeanne d’Arc. Iets buiten het dorp is er zelf een basiliek kerk gebouwd ter ere van haar. Daar was veel parkeergelegenheid en zitplaatsen dus besloot ik maar om daar ons middaghalte te houden. De 6 grote baguettes die ik ‘s morgens nog in Lacroix gekocht had gingen er vlotjes binnen. Niet vergeten om morgen een nieuwe voorraad kaas, hesp en eventueel ander beleg te gaan halen in de Carrefour op 300 meter van het hotel. Ook de watervoorraad en colaatjes dient opnieuw aangevuld te worden.

Er werd nog één bevoorradingspunt voorzien op zo’n 35 km van Bourbonne-les-Bains in Sauville. Daar waren de renners ook alweer sneller dan ik dacht. In de schaduw van de kerkhof muur werd weer bijgetankt. Deze keer was er ook vaag naar appelsienpartjes, iets wat ik in Mallorca gezien had dat de renners dat wel lusten.

Zoals eerder gezegd. Iets na half 4 zijn zij dan toegekomen in Bourbonne. Na de chocorecovery, de kamerverdeling, het recupereren van de reistassen en het opbergen van de fietsen in de bar (de andere gasten komen daar toch niet in aangezien zij een ‘waterkuur’ aan het volgen zijn) trok iedereen zich terug voor de nodige rustpauzes en douches. Waarna het verzamelen werd in ‘onze’ bar. Voor een verfrissende pint of .... Peter heeft ons allen getrakteerd op een aperitiefje bij het avondeten. Een specialiteit uit de streek is de 'pluma de cochon'. Een speciaal stukje vlees uit de rug van het varken. En toegegeven, wat mij betreft is het het beste stukje varkensvlees dat ik al gegeten heb. En de anderen zullen me geen ongelijk geven. Het dessert was hoofdzakelijk een gateau au chocolat (è van de 9 mensen). Jules en Jan hielden zich bij een zalig kaasbordje. Tegen  half 10 werden we stilaan het restaurant uitgebonjourd. Iedereen trok zich terug op zijn kamer.

Ondergetekende profiteerde ervan om beneden nog zijn blogske te posten.

Slaapwel allen en tot morgen waar ons weerom een lange rit te wachten staat. En - helaas - zijn de weersvoorspellingen niet bijster goed.

15-06-2015 om 07:33 geschreven door Jan