In het Nieuwsblad stond er een artikel over wat de Tour zou kunnen aanpassen om hem minder zwaar/saai te maken.

Al mijn hele leven lang kijk ik naar deze ronde. Als kleine jonge nam ik elke rit mee, eens ik werk, neem ik verlof vanaf de 2de week, zodat de bergritten niet gemist kunnen worden. Ja, de 1ste week sla ik over, wegens, te saai.... Ze zetten er dan eens een kasseien rit in of een soort muur om toch even die spanning op te wekken, maar het blijven in het algemeen saaie ritten. Nochtans, voor niet klassementrenners, bestaat er echter de mogelijkheid om even die gele trui te mogen aantrekken. Is het niet na een proloog of een massasprint of een muur. De toppers houden zich vaak afzijdig, behalve voor een muur.

Om de Tour weer spannend te maken en misschien ook om meer potentiële winnaars te krijgen zijn er volgens mij verschillende opties:

1. Bergetappes verminderen + meer overgangsetappes

Een handvol topklimmers en zij die iets minder zijn maar wel beter tegen de klok zijn, komen in aanmerking voor de eindzege. Dus, verminder het aantal bergetappes, max. 2 aankomsten bergop en 1 na een afdaling, met of zonder uitloopstuk, en laat meer tussenetappes rijden. Hierdoor krijg je meer spektakel. Niet al deze etappes moeten op een muur eindigen. Je hebt zoveel mogelijkheden: Korte etappe waar een paar hellingen door meer dan enkel de toprenners overkomen, lange etappe met iets steviger werk - aankomst niet verplicht op de top, onverharde wegen voor klassieke renners...

2. Tijdritten

Gewoon een raar idee. Laat de 1ste met de laatste rijden, de 2de met de voorlaatste... Een duo tijdrit. Je weet nooit wie met wie rijdt en zo kun je een favoriet onder druk zetten. Tesamen aankomen is natuurlijk verplicht. Bij een oneven aantal renners, krijgt de 1ste 2 kompanen.

3. Ochtend en namiddag etappe

Splits een dag op in 2 evenementen: Waarom niet in de ochtend een sprinttijdrit houden? 3km rechte baan, alles geven. Namiddag een korte venijnige etappe. En hou dit in een weekend. Leg een minimumtijd op, iedereen die het niet haalt, verliest 1minuut. Hoe verder af van die tijd, hoe meer je verliest.

4. Ploegsamenstelling

Verplicht enkel de topploegen om volgende type renners mee te nemen: 1 kopman, 1 sprinter, 1 klassieke renner en 1 jongere -22. Ook mogen zij maar 7 renners selecteren, terwijl de andere met 8 van start mogen gaan. Hierdoor is minder controle van ploegen zoals Sky en hebben kleinere teams meer kans om iets op te rapen.

5. Omgekeerde start

Deze jaargang gaan ze een start houden zoals in de F1. Mooi, maar wel enkel goed voor wie vooraan staat. Draai deze start om en laat het een even korte etappe zijn met een afdaling in het begin of zware kasseien. Waarom niet als 1ste etappe van de tour. Favorieten meteen in het nauw.

De ronde moet zeker niet ingekort worden, gewoon opengetrokken zodat de spankracht niet in een paar wedstrijden ligt, maar over de hele 3 weken. Er mogen/moeten nog etappes zijn waar sprinters hun ding kunnen doen en waar het peloton rustig een snipperdagje kan nemen, dat moet, anders zit je in een afvallingsrace en krijg je weer te maken met verboden middelen.

In de kortste etappe van de tour, 65km over 3 cols, wat al voor spanning verzekerd is, wilt de Tour iets nieuw uitproberen. We hebben al gezien dat de Giro als eerst organisatie van een grote  ronde naar Israël is gegaan, nu krijgen we dus een F1 start in de Tour.

De beste klassementsrenners krijgen de 1ste plaatsen, met de leider op kop. Hoe lager je staat, hoe lager je moet beginnen. Op dit punt vind ik dit een zeer leuke gedachte. Het is eens iets anders dan achter de die rode tourwagen te beginnen, wachten tot Christian Preudhomme de officiële start geeft om er dan volle bak de koers open te breken.

Echter zijn er een paar minpunten, althans voor mij. Zoals gezegd, korte etappe, dus hebben de minder goede klimmers weinig speling om op tijd binnen te komen. Als één van de klassementrijders een ploegmaat in de top 10 staan heeft, kan deze meteen de leider zwaar aanvallen, waardoor, vooral in het laatste gedeelte van het peloton, redelijk wat renners zwaar in de problemen zullen komen.

Een ander minpunt, korte bergetappe, is dat er voor vrijbuiters die al verder weg staan in het klassement, bijna onmogelijk is om die dag een hoopvolle aanval in te kunnen zetten. Vanaf de start gaat het bergop en als de kopmannen meteen de gas opendraaien, kunnen de iets mindere goden enkel toekijken en denken aan de komende etappe.

Het is natuurlijk fijn dat men probeert het wielrennen sexy te houden door verschillende nieuwigheden toe te vegen. Echter, de sterkste wint altijd en als je hen dan nog gaat 'bevoordelen' bij de start, krijgen de schaduwmannen nog minder aandacht. Waarom de F1 start gewoon niet omkeren? De beste start als laatste? Hij moet zich dan verdedigen en misschien meteen zwaar aan de bak gaan. Zou je ook niet met seconden werken? Nummer 2 vertrekt 15 seconden vroegen, Nummer 3 14 seconden vroeger en ga zo maar door. Of raak je dan aan het principe: wie de beste tijd neerzet na 3 weken is de beste...