Het is mooi om te zien hoe een land met ongeveer 4,5 miljoen inwoners de finale haalt van het WK. Tot op heden, is het enkel Uruguay als klein land gelukt om de trofee mee naar huis te nemen, zelfs 2 maal.

Wat nog meer opmerkelijk is zijn de 2 records die ze meenemen naar de finale:

1. 3 opéénvolgende wedstrijden met verlengingen gespeeld.

2. Het laagst genoteerde land ooit dat de finale kan bereiken. Ze staan 20ste op de FIFA-ranking.

Dit zijn records die ze zelf nog in de finale kunnen aanscherpen.

Het duurde even voordat Conté bij het vuilnis gezet werd en Sarri zijn intrede mocht maken bij Chelsea. Wetende dat de competitie binnen 4 weken van start gaat en daarmee ook het einde betekent van de transfermarkt, heeft de nieuwe coach veel werk af te leveren op een korte tijd.

Graag zou hij de goudhaantjes: William, Hazard en Courtois behouden, maar met Real Madrid die in zijn nek aan het hijgen is, lijkt de kans klein dat Hazard en/of Courtois nog in Engeland speelt. Allisson kun je dan aankopen, degelijke vervanger, maar om Hazard te vervangen, dan zit je toch al met een serieuzer probleem. En dan maar hopen dat William ook zijn boeltje niet pakt.

Sarri is ondertussen al de 5de Italiaanse coach die het mag proberen in de Londense club en er ligt toch wat druk op zijn schouders:

1. Gianluca Vialli, 98-00, opent het rijtje en is meteen de succesrijkste Italiaanse coach met 5 prijzen. In 1998 won hij de League Cup en Europacup II, 1999 was de UEFA Super cup voor Chelsea, het jaar hierop volgend wonnen ze de FA cup en dan in 2001 ook nog de Community Shield binnen te rijven.

2. Ranieri, de man de Leicester naar de titel duwde, verbleef van 2001 tot en met 2004 aan het hoofd, als enige Italiaanse coach zonder prijzen.

3; Het tijdperk Ancelotti, 2 seizoen aan het roer, waarvan de 1ste het succesvolste bleek, bracht hem 3 prijzen. In 2010 won hij de Premier League, FA cup en de Community Shield. Hiermee is hij tot nu toe de enige Italiaan die 3 prijzen kon pakken in 1 seizoen.

4. Conté, zijn voorganger, bleef ook maar 2 seizoenen hoofdcoach, en net zoals Vialli wint hij in elk seizoen een prijs: In 2017 de Premier League en afgelopen jaargang de FA Cup.

Met de wispelturige Abramovic weet Sarri dat hij zal moeten presteren en prijzen pakken om een leuke periode te hebben in Londen. De Premier League winnen lijkt een zware opdracht. De kloof met Man.City is groot en je mag dan zeker geen toppers verkopen. Concentreren op de FA cup of League cup is van groot belang, maar top 3 eindigen in de competitie zal het voornaamste doel zijn, met sprankelend voetbal.

Qatar is binnen vier jaar het land waar het voetbalfeest opnieuw zal losbarsten. Enkel, in de zomer is het ondragelijk, dus verplaatst de FIFA het WK naar een latere datum: 21/11 tot en met 18/12.

Niet slecht bekeken. De spelers laten opdraven in volle zomer zou gevaarlijk zijn voor hun gezondheid en fans die zitten de bakken in de zon zal ook geen reclame zijn voor het land. Dit is één van de weinige positieve punten van het verlaten van het WK.

Hoe ga je alle competities in de wereld organiseren om, 48 landen, voltallig, te laten meedraaien? Een voetbal break. Hoelang? Er zijn altijd oefenmatchen voor het WK, dus zou het wel eens kunnen dat er maar liefste 2 maanden geen competitie voetbal te zien is. Hoe kun je dit oplossen? Alles 1 maand vroeger laten beginnen en 1 maand later laten eindigen?

Wanneer krijgt een voetballer dan rust? De Belgische competitie stopt ongeveer midden mei en start normaal eind Juli. Als we nu vroeger zouden moeten beginnen, dan zou de competitie starten rond eind juni en eindigen midden juni om dan weer te herstarten eind juli... Als je dan nog eens interlandverplichtingen hebt en Europees voetbal, dan ga je jaren zonder echt verlof zitten. Dit vergroot de kans op blessures en het gebruik van doping.

48 landen, 16 landen meer dan nu, zouden deelnamen. Fijn voor de kleinere landen, maar om het algemene niveau op te krikken zal het averechts werken. De topspelers kunnen ook vermoeider zijn, waardoor vroege eliminaties zoals in deze jaargang, Duitsland bv, nog meer aan de orde van de dag kunnen zijn. Zitten wij erop te wachten om 'kleine' voetbal landen een kans te geven om 'even' te schitteren of liever zoals nu, waar de meeste grote landen aanwezig zijn en na de groepsfase alles weer spannend is?

De beslissing om het voetbal naar Qatar te brengen is en blijft, in mijn ogen, de verkeerde. Niet voetbal staat centraal, maar de macht van het geld waardoor alles en iedereen zijn kar moet draaien zodat de FIFA zijn vierjaarlijkse circus draaiende kan houden.

Uiteraard is het nu wachten hoe dit alles geregeld gaat worden, dus wordt vervolgd...