|
Quatorze Juillet
Het ontbijt in Campanile deze morgen was een stuk
vriendelijker dan gisteren. Het gekookte eitje lachte ons al van ver toe. En
kaas en hesp waren toch net iets verser. Chocolademelk van de allerbeste
kwaliteit was een mooie atout.
Franky had een lichte bezinning in petto en verraste ons met
een schakelverhaal: als de gebroken schakel hersteld is kan de ketting weer
alle last aan. Zo hebben we het aan Bompie beloofd. En dus gezwind op weg naar
de champagnestreek. Want we wilden absoluut de dames eer aandoen én het hart
van de streek bereiken.
De zon liet het nog even afweten maar dat zou als snel gaan
veranderen. Glooiende goudgele tarwevelden afgewisseld met echt steile pieken
tot ja zelfs 12% zijn voor de komende 100km ons deel. Maar Buumratte had ons
verwittigd: Oas de wind doar tegen zit est veur 30 kilometers. Boerke Naas
was ons deze keer wel goed gezind. De wind blies met moeite 25km/h.
Het monument-moment van de dag was beklijvend. De
begraafplaats te Cerny en Laonnnois van honderden Fransen die sneuvelden bij
een mislukt Duits offensief in 1917
De andere zijde van de medaille was iets leuker: De Chemin
des Dames. Of de vaste route van de Parijse dames richting Reims en vice versa.
Wat die dames dan in Reims te zoeken hadden laat ik aan de lezer over. De route
is genoegzaam bekend. Stilaan gaan de tarwevelden over naar velden wijnranken,
kilometer na kilometer. We geraakten al stilaan in de champagneroes maar werden
al snel geconfronteerd met martel- en onthoofdingspraktijken uit de
middeleeuwen. Franky en Frank waren de gedoodverfde slachtoffers van de beul
(neen, niet Dries, die herstelt nog even van een knieblessure)
Onze volgende stop zou ons de klassieke boterham met kaas
opleveren, aldus hadden we gedacht. Claudine en Peter hadden hun inkopen één
dag vroeger moeten doen wegens quatorze juillet. Nationale feestdag in
Frankrijk en dus winkels gesloten. Jeroen had gelukkig voor een mobiel
koelkastje gezorgd en de kans op bederf van de toespijs was dus gering.
Bompie had een prachtig plekje uitgezocht in het centrum van
Jouy, hartje champagnestreek. Alweer een desolaat dorp, zo leek het ons. Voor
het vervolg moet ik uit respect overschakelen naar de taal van onze
zuiderburen. Maar met twee leerkrachten Frans in de buurt en met dergelijk
pseudoniem mag dat geen probleem zijn.
Il était une fois
un petit village en Champagne qui est vraiment le coeur de la Champagne. Au
plein milieu dune bonne centaine de maisons on y retrouve une mairie, une église,
une salle de fête et une espace de loisirs. Ajoutez-y un bon repas, un
bourgmestre, des tentes abris et quelques dizaines de citoyens qui fêtent 14
juillet.
Une petite
explication de notre directeur de tour convint le bourgmestre dinviter les
coureurs venir fêter avec.
Imaginez-vous la
surprise totale des coureurs entrant la place communale sous un applaudissement
incroyable des habitants. Le bourgmestre est prêt avec le champagne offert par
la commune aux cyclistes Bednet.
Après la
présentation au public des participants flamands, la fête pouvait commencer. Le
pistolet classique, du pain français dun mètre et demi, le salami flamand, le
fromage français, le champagne et le vin rouge. Nous les flamands, nous aimons
la France. Sûr et certain.
Toch maar weer naar de moedertaal. De champagne en de wijn
eisen hun tol. De zon is er fulltime en het zweet stroomt in beken van de
renners hun sportieve lijf. Tot de volgende stop. Snelle stop. Beetje drinken
en weer vooruit voor de laatste kilometers. Op naar Campanile Châlons en Champagne.
En hopen maar dat het er nog beter is dan vorige avond.
Kent u nog de muis van Thomas Pips? Wij doen het beter. Als
je zo dadelijk de fotos hier op de blog bekijkt, moet je beslist op zoek gaan
naar het fietsje van de dag. Stuur
ons via de blog een reactie en vertel ons op welke foto je dat fietsje van de dag ontdekt. Laat het
ons weten via een jouw grappige, leuke, onverwachte of allerliefste reactie.
Graag tot morgen!
|
