Aangezien de week begonnen is, begonnen ook de lessen. Eigenlijk stelt het tot nu toe niet veel voor. De Erasmusstudenten zitten in een aparte klas en omdat enkel Mieke, Lieve, Tina en ik nog maar aangekomen zijn, zitten we dus met vier samen. Het gaat er tijdens die lessen vooral om de verschillen tussen Finland en België. Daarvoor moesten we een presentatie maken en onze studie en het schoolsysteem uitleggen. Ook hebben ze ons de schoomail laten zien. En dat was eigenlijk alles wat we in 2 dagen gezien hebben.

De schooldagen zijn hier ook maar kort. Om 9u15 beginnen en om 15u eindigen. Van 11u tot 12u nog eens middagpauze en om de 45min. 15 min. pauze. Het is hier dus redelijk chill. Binnen twee weken krijgen we les in het Fins om gewoon te worden aan de taal. Dat wordt nogal iets, want ik versta er niet veel van. Ze spreken hier heel snel, dus een conversatie volgen is echt moeilijk.

Gisteren ben ik naar het sportgala geweest, waar ze alle belangrijke sportprijzen uitdelen: sportvrouw van het jaar enz. Ik heb echt de meest geweldige dansers gezien en als ik het op het internet vind, zet ik de link hierop. Foto's zijn voor facebook, want dat lukt niet op de blog. Die zijn te groot. Vandaag na de lessen ben ik hier gaan fitnessen. Na 10 buikspieroefeningen natuurlijk al uitgeput maar ik heb natuurlijk 5 maanden om daaraan te werken.

Ik moet gaan eten, dus ik ga het hierbij laten.

Tot de volgende.

Lotte

17-01-2012 om 16:46 geschreven door Lotte Van Dessel  

Na 2uur en half op de vlieger zijn we aangekomen in Finland. Nina stond ons daar op te wachten met één auto voor 5 man, 4 valiezen, 4 sportzakken en 4 rugzakken. Het was proppen, maar we zijn er uiteindelijk in geraakt. Een sportzak tussen mijn benen en een sportzak voor mijn gezicht.

Nina heeft ons samen met Saila de weg gewezen hier op campus. Het terrein is hier groot, maar de populatie valt een beetje tegen. We zitten hier in een voormalig hotel, dat omgebouwd werd. De bovenste verdiepingen zijn koten, de middelste dienen wel nog als hotel en de onderste zijn dan de school. De eigen kamer ook eens bekeken. Ik slaap samen met Mieke op een kamer en alle vier delen we een badkamer.

Na de rondleiding gingen we richting winkel, die zes kilometer verwijderd is van de school. De volgende maanden moeten we dus een beetje liften om naar de winkel te gaan. De winkel is redelijk klein. Kleiner als de spar in Booischot, maar alles is er wel te vinden. Prijs viel nog mee.

€72 voor

Dat valt nog mee denk ik voor zo’n duur land. Allé, ik moet nooit de rekening betalen, dus ik let daar meestal thuis ni zo op. Niet alles wat we gekocht hadden was zo’n groot succes. De soep was eerder een soort van bonenbrij. Het ging wel, maar een heel bord moet ge er niet van opeten. Één van de broden was ook niet geweldig. Dat smaakte zuur, maar ondertussen zijn we het al gewoon. Dat hebben we al leren eten door enkele lagen choco.

Daarna terug naar het school en het internet geprobeerd. Toen ging het nog niet, maar ondertussen hebben we al een manier gevonden om te skypen. Dus grote kans dat ge mij één van de dagen eens ziet.

Vandaag hebben we eerst eens een wandelingske gemaakt. Het is hier geweldig groot, dus we hebben nog niet alles gezien. We zijn eens tot aan de hoofdweg geweest. Ook een stuk het bos in, maar de sneeuw kwam tot aan onze knieën, dus we zijn teruggekeerd. En ook nog naar het meer. Het was bevroren en mama, ge zult blij zijn om te weten dat hier vissen zwemmen.

Dan nog een beetje gepoetst en gekookt en de kamer een beetje ingericht. Er zijn ook al wat Finnen aangekomen. Die zijn met ons nog eens overal geweest en hebben wat meer uitleg gegeven, want zij wonen hier ook op de moment. Daar ben ik nu juist van teruggekomen en nu zit ik hier op mijn kamer de blog in orde te brengen. Dan moet ik geen twintig keer hetzelfde zeggen hé. Sommige noemen dat misschien luiheid, ik verkies het woord efficiëntie .

Ik hoop dat degene die het interesseren een beetje een beeld hebben van het leven hier.

Awel, dat was het voor vandaag.

groetjes

Lotte

15-01-2012 om 20:54 geschreven door Lotte Van Dessel