Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
lotte_in_finland
greetings from Finland
02-05-2012
Verhuis
Hallo iedereen,
Het is al een hele tijd geleden, dus ik zou eigenlijk een hele maand moeten samenvatten op mijn blogske. Ik heb besloten om dat toch niet te doen. Het tripje naar Lapland, het bezoek van ons Sien en de mama en mijn week met de erasmus-studenten van Turku ga ik wel mondeling overleveren als ik terug in België ben.
Maar in de plaats daarvan krijgt u een samenvatting van mijn laatste week in Kiljava en de verhuis naar ons nieuwe stulpje. Wel om te beginnen is het de laatste week in Kiljava nog super geweest. We hadden niet te veel lessen en het weer is er hier ook een pak op vooruit gegaan. Dat betekent dat de sneeuw eindelijk verdwenen is. En na de sneeuw moest ook het ijsmeer er aan geloven. Eerst de randen een beetje. Dat duurde zo'n twee dagen om dan in een recordtempo helemaal te verdwijnen. De ene dag zag het meer nog wit, de andere was heel het meer vrij.
Het zag er zelfs zwemwaardig uit, maar na een minuutje pootjebaden, heb ik me van dat idee toch afgezet. Maar misschien gaan we nog in de laatste week eens naar Kiljava om het dan nog eens te proberen. Hopelijk is de temperatuur van het water dan al boven de 0°C gestegen. Alhoewel het water nog ijskoud is, is de temperatuur hier voor de rest dik in orde. Het hangt hier nu rond de 13°C en dat lijkt misschien niet zoveel, maar als er gene wind is, kunt ge in een topke en short rondlopen. Ik wil dan ook aankondigen dat ik niet meer spierwit ben. In Kiljava hielden de bomen de meeste wind tegen, dus dan konden we op het dak gaan zonnen. Wel met een T-shirt en korte broek aan, maar toch... Hier in Helsinki zo dicht aan de zee is het natuurlijk ietsje frisser.
Maar ja op 30 april zijn we verhuisd. Ik had al wat spullen meegegeven met onze papa en Tante Kris en dan nog eens een heel deel met de mama en ons Sien, maar mijne rugzak en het trolleyke zaten nog altijd redelijk vol. Ook Mieke had een hele hoop bagage mee en dan was er nog het eten dat we moesten meenemen. We hadden het soms dus nogal moeilijk om ons voort te bewegen. Uiteindelijk zijn we wel tot aan de bushalte geraakt en dan waren we een tijdje gerust. Tot we natuurlijk van de bus moesten en naar de volgende plaats. Een paar honderd meter moesten we maar gaan, maar die waren er toch te veel aan. Maar dan terug de bus op en naar ons nieuw kot.
Nu zitten we op de sign language campus iets buiten het centrum. Toen we hier aankwamen en iemand wouden aanspreken, begon hij met gebarentaal... Niet echt iets wat we verstaan, maar met veel gebaren heeft hij ons dan toch alles kunnen duidelijk maken. Niet iedereen is hier doof, denk ik, maar sprekers zijn het toch ook niet. Dat is natuurlijk iets minder, maar aangezien we hier niet veel gaan zijn valt dat allemaal nog wel mee. We zitten hier maar een maand, vanavond vertrekken we naar St.-Petersburg en vanaf volgende week hebben we ons project. Echt veel tijd zullen we hier dus denk ik niet doorbrengen.
Zoals ik juist verkondigd heb, gaan we dezen avond naar St.-Petersburg. Wat we allemaal gaan doen is nog niet helemaal duidelijk. Dat moeten we nog bespreken met Lieve en Tina, maar het Hermitage zit er in elk geval al bij en het winterpaleis staat ook al op het lijstje. Het komt dus dik in orde denk ik.
Het is toch maar raar hier. Er is juist een hele hoop mensen aangekomen en iedereen gebruikt gebarentaal. Als ge hier dan zit is dat toch niet altijd even gemakkelijk. Ik zou ook wat gebarentaal moeten leren. Dat zou handig zijn. Dan kan ik vragen waar de wasplaats is.
Dan nog één ding. Gisteren was het hier Vappu (dag van de arbeid). Dat is hier blijkbaar een hele gebeurtenis. De Finnen gaan de dag ervoor het park in met een fles wijn of cider of bier en drinken 'een beetje'. Mieke en ik zijn ook eens een kijkje gaan nemen. Na ongeveer 45 minuten waren we eindelijk in het park waar ook andere studenten van Humak waren. Die vertrokken wel juist. -_- Maar dan zijn we naar ergens anders getrokken om de hopen tieners te ontlopen. Het was plezant, we hebben gewoon wat zitten praten op de trappen voor de Cathedraal van Helsinki. Een beetje zoals op café gaan, behalve dat ge uw eigen drinken moet meenemen.
Op Vappu zelf gaan ze ook terug naar het park om dan een picknick te houden. Dat is vooral voor de gezinnen. Daar hebben we niet aan meegedaan. In plaats daarvan hebben Mieke en ik ons op het terras hier gezet en hebben we daar onze picknick opgegeten.
En dat was het zo'n beetje. Na St.-Petersburg zal ik nog eens wat komen verkondigen op mijn blogske. Ik ga het nu proberen bij te houden.
Tot dan
Greets Lotte
PS: Het zijn btw maar 37 dagen meer voor ik terug ben AFTELLEN!
Wel om te beginnen is het de laatste week in Kiljava nog super geweest. We hadden niet te veel lessen en het weer is er hier ook een pak op vooruit gegaan. Dat betekent dat de sneeuw eindelijk verdwenen is. En na de sneeuw moest ook het ijsmeer er aan geloven. Eerst de randen een beetje. Dat duurde zo'n twee dagen om dan in een recordtempo helemaal te verdwijnen. De ene dag zag het meer nog wit, de andere was heel het meer vrij.
Maar misschien gaan we nog in de laatste week eens naar Kiljava om het dan nog eens te proberen. Hopelijk is de temperatuur van het water dan al boven de 0°C gestegen. Alhoewel het water nog ijskoud is, is de temperatuur hier voor de rest dik in orde. Het hangt hier nu rond de 13°C en dat lijkt misschien niet zoveel, maar als er gene wind is, kunt ge in een topke en short rondlopen. Ik wil dan ook aankondigen dat ik niet meer spierwit ben. In Kiljava hielden de bomen de meeste wind tegen, dus dan konden we op het dak gaan zonnen. Wel met een T-shirt en korte broek aan, maar toch... 
Hier in Helsinki zo dicht aan de zee is het natuurlijk ietsje frisser.
Uiteindelijk zijn we wel tot aan de bushalte geraakt en dan waren we een tijdje gerust. Tot we natuurlijk van de bus moesten en naar de volgende plaats. Een paar honderd meter moesten we maar gaan, maar die waren er toch te veel aan. Maar dan terug de bus op en naar ons nieuw kot. 
Niet echt iets wat we verstaan, maar met veel gebaren heeft hij ons dan toch alles kunnen duidelijk maken. Niet iedereen is hier doof, denk ik, maar sprekers zijn het toch ook niet. 
Dat is natuurlijk iets minder, maar aangezien we hier niet veel gaan zijn valt dat allemaal nog wel mee. We zitten hier maar een maand, vanavond vertrekken we naar St.-Petersburg en vanaf volgende week hebben we ons project. Echt veel tijd zullen we hier dus denk ik niet doorbrengen.
AFTELLEN!
