Hallo,

Vorige week was het snowhappening. Dat is hier een dag dat alle studenten en lectoren verplicht spelletjes moeten spelen. Wij hadden ook de opdracht gekregen om een spel voor te bereiden. Dus donderdag kwamen we in onze skioutfit naar beneden en maakten we ons klaar om een hele groep Finnen staartjetrek en dikke Bertha uit te leggen. 

Het was nogal chaotisch en misschien heb je al foto’s gezien op facebook van het hele gebeuren, maar ze waren wel allemaal mee en het was een goede opwarming. Spijtig genoeg was er maar één lector aanwezig. Het departementshoofd dan nog wel. Dat zie ik bij ons in Diest nog niet echt gebeuren.

Na onze spelletjes werden we in vijf groepen ingedeeld. Elke groep ging apart op pad en kreeg een opdracht. Onze eerste opdracht was om een sleerace te houden. We moesten ons opsplitsen in duo’s en één iemand moest plaatsnemen in de slee. De andere moest dan de slee voorttrekken, rond een kegeltje en terug. Alhoewel dat ik hier al heel wat tijd in de fitness heb gezeten, zijn mijn spieren toch niet echt ontwikkeld, want ik was de traagste van den hoop.  Maar alle geluk was Tina mijn partner en had die wat meer force. Zij heeft mijn tijd en die van alle anderen verbeterd.

Daarna gingen we door naar de volgende opdracht: twee raadsels. Bij het eerste moesten we met acht lucifers een rivier maken. Bij het tweede moesten we de zeven landen zoeken waarin de letters van SUOMI (Finland) niet in voorkwamen. Deze opdrachten waren in het Fins, dus het was voornamelijk gokken.  Alhoewel ik wel voorstelde om het woord joki (rivier) met de lucifers te leggen. Dat was niet het juiste antwoord, maar toch in de richting. Het juiste antwoord was namelijk Niili of Nijl.

Dan op naar buiten waar we een soort van sneeuwman moesten maken, maar we mochten al het natuurlijk materiaal gebruiken dat we vonden. Bij de vierde opdracht moesten we een foto maken van de groep terwijl we liefde of vriendschap uitbeelden. Wij zijn dan maar in de vorm van een hartje op de grond gaan liggen. Heel origineel, tot we de volgende groep net hetzelfde zagen doen. 

Bij de laatste opdracht moesten we een gedicht schrijven waar al onze namen in voorkwamen. Het gedicht was geweldig, maar ik ben het spijtig genoeg vergeten over te schrijven.

Na de opdrachten hebben we even een pauze ingelast. Tijdens de pauze hebben we en spelletje gespeeld. Het was een soort van bowling, maar i.p.v. kegels om te gooien met een bal deed je dit met een houten blok. Er waren nog wel enkele regels anders, maar het duurt een tijdje voor ik dat hier uitgeschreven heb en dat is niet echt interessant. Wat wel interessant is, is dat ik samen met Saila gewonnen heb! 

Eens we voldoende uitgerust waren, zijn we overgegaan tot snowfootball. In een veld vol met sneeuw, met sneeuw tot aan je knieën achter een bal aanlopen is niet echt simpel, maar wel geweldig grappig. Om de vijf minuten werd er van spelers gewisseld, omdat het zo vermoeiend was.

Daarna was het tijd voor sauna. Samen trokken we allemaal naar het saunahutje aan het meer. Eerst lekker warm in de sauna en dan bikini en sokken aan om in het meer te springen. Het was niet echt springen. Drie seconden in het water was lang genoeg. Alle Finnen ons nakijkend.  We hebben weer iets typisch Fins gedaan, alhoewel de helft van de Finnen die ervaring nog niet had opgedaan.  In de sneeuw rollen na de sauna hebben we ook eens geprobeerd, maar dat was iets minder. De bovenste laag was eerder ijs en deugd deed het in elk geval niet.

Na ons ijsavontuur zijn we naar Hyvinkää getrokken. Hier gingen we eerst naar een bar waar ze normaalgezien karaoke hadden. Spijtig genoeg was dat toen niet het geval, alhoewel ik waarschijnlijk toch niet gezongen had. Daarna gingen we door naar de club ernaast. Hier was iets meer jonger volk en de muziek was ook dik in orde. Om er binnen te geraken was wel iets anders. Normaal is dat geen probleem, maar de man voor ons besloot in een iets benevelde staat om de buitenwipper aan te vallen. De buitenwipper nam zijn arm vast en flipte hem even op de grond en vroeg ons om tien minuten later terug te komen. Dat hebben we dan ook weeral meegemaakt hé .

Van dat dansen werden we toch een beetje moe en we zijn na een paar uur dan maar bij Hanna in het zetelbed geploft. Lang hebben we niet kunnen slapen, want Hanna moest de volgende dag een examen gaan afleggen. Ik weet niet hoe ze het ervan af heeft gebracht, maar ik duim in elk geval voor haar.

Nu zijn we een nieuwe cursus begonnen. Professional English. Deze cursus volgen we ook samen met enkele Finse studenten. Yes! Finally! De eerste les was al dik in orde. Onze lector is elk geval heel vriendelijk. Heel gespierd ook, maar dat komt blijkbaar door zijn hobby: paaldansen.  Het enige moeilijke aan deze cursus is de lector niet voorstellen terwijl hij rond een paal draait.

Dat was het weer voor vandaag. Ik laat op het einde van de week nog wel iets weten, want er staat nog een trip naar Helsinki (om te schaatsen) gepland. En mij kennende zal ik wel over een paar blauwe plekken moeten vertellen.

Groetjes

Lotte

21-02-2012 om 20:23 geschreven door Lotte Van Dessel