Hallo!

Amai, nu is het lang geleden. Ik weet eigenlijk al niet meer hoe lang, maar toch een hele tijd. Ik weet zelfs niet meer wat er allemaal gebeurd is sinds de laatste blog.

Ik heb twee examens gehad en ik weet niet zeker of ik hier al over verteld heb. In elk geval het eerste examen was dat van Professional English. Hier heb ik niet hard voor geleerd, maar dat was eigenlijk ook onmogelijk. De woordenlijst eens nagekeken en ervoor gezorgd dat ik wist wat elk woord betekende en dat was genoeg. Ik heb mijn punt gisteren teruggekregen en ik had een vier. Aangezien dat op vijf is, is dat zeker en vast in orde.

Ook het examen van Project Management is dus van de baan. Dat examen viel op vrijdag, dus daar heb ik nog geen punten van, maar ik verwacht dat ik erdoor ben. Na het examen ben ik naar boven gesneld en ben daar aan een grote kuis begonnen, zodat de papa en de meter geen stort zouden aantreffen. Er was al gestofzuigd, opgeruimd, de lakens waren ververst, de was gewassen en ik was juist alles aan het afstoffen toen ik een telefoontje kreeg. Ze stonden al voor de deur, dus dan heb ik de zeemvel aan Mieke doorgegeven en ben naar beneden gelopen.

Dat deed toch wel goed om ze nog eens terug te zien en een rondleiding te geven. Daarna naar Helsinki en even weg van het school. We hebben daar gewandeld en verkeerd gelopen, maar dankzij het geografische talent van de papa kwamen we toch altijd terug aan waar we moesten zijn. Ook zijn we naar Porvoo geweest. Dit is het oudste stadje in Finland. Hier was nog niet al het ijs gesmolten en om daar een heuveltje op te lopen moesten we wel wat oppassen.

Zondag ben ik met tante Kris de winkelstraat eens ingetrokken. En als je dan in Finland bent, zo ver van België, kom je natuurlijk mensen tegen die je kent. Bij het binnenkomen van de Zara zag ik ineens Kirsten, met wie ik in het middelbaar heb gezeten. 0_0 Even hallo gezegd natuurlijk… Ik was er toch niet goed van.

Het hotel was in orde, maar ze rekenen u wel voor nogal stomme dingen aan, zoals de televisie. €22,50 voor een hele dag televisie en internet. Allemaal goed en wel, maar wie betaalt er nu €22,50 voor een uurtje tv ’s avonds? Wij in elk geval niet, dus dan hebben we ons maar met andere dingen bezig gehouden zoals door balpennen te verzamelen en naaisetjes en notitieblokjes en alles wat er nog los in de kamer lag.

Het ontbijt was dik in orde, maar op maandag was het ietsje dunner. Het assortiment was wat geslonken. De lekkere koekjes waren verdwenen, de cake was kleiner, de havermout maakten ze met water i.p.v. melk, enz.

Maandag mocht ik dan de kaartjes en pakjes opendoen. Ik had er al wel één of twee op voorhand gekregen. Nu staan alle kaartjes in de kast en de cadeaus liggen op mijn bureau. Ik zou iedereen dan nu ook willen bedanken. Dank u!!!

Ik schrijf de blog nu nog, omdat ik vanaf morgen in Lapland zit en dan neem ik mijn laptop niet mee. Na mijn vijf dagen daar zal ik nog eens verslag uitbrengen. Ik weet dan misschien ook mijn punten van Project Management en dan kan ik daar (hopelijk) mee stoefen.

Maar hier laat ik het voorlopig bij.

Nog is “Dank u!” en drie kussen.

Lotte

21-03-2012 om 20:31 geschreven door Lotte Van Dessel