Domingo=zondag ,maar voor ons toch een gewone werkdag. Ondertussen zijn we ook kampioenen geworden in onze lavaderia bano y ducha. ’s Avonds de slipjes, koersbroeken, shirts, handschoenen en kousjes wassen. Superdroog wringen en in de handdoek uitduwen, dan op de kapstok, handdoekrekken of andere haakjes hangen. ’s Morgens uitwapperen en op de lampadères verder drogen, de haardroger is de max om het helemaal droog te blazen terwijl we op het toilet zitten. Zo kan alles weer aan of in de fietszakken.

Het is altijd wat moeilijk om de stad uit te geraken en de juiste richting te volgen. Op een smal wegeltje volgen we de camino in de bossen. Veel mountainbikers en wielertoeristen die dat precies gewoon zijn. Op een iets betere weg zowaar ook echte coureurs met volgwagen die geen moete hebben en vrolijk ”ola” roepen. Waren het allemaal OLA’s ijsjes die we moesten oplikken,  we hadden allang buikpijn Hier groet iedere passant, dat kennen we niet in Belgie.

We moeten naar de kustweg en schieten goed op omdat de hellingen iets minder steil zijn zodat we in de afdalingen onze snelheid  flink kunnen aanhouden, minder remmen dan in de bospaden. In een tapasbar in Soto de Liuina  komen meerdere fietsers hun stempel en controleblaadje invullen op hun weg naar Compostella, hun startte in Bilbao.

Nu slingert de route  voortdurend onder de nieuwe autopista waar we verschillende keren onderrijden.Die autostrade is natuurlijk een rechte lijn en 20 km korter dan onze weg. Pierewiet is de locomotief  en Leentje volgt goed mee maar ze wil een eindstation.

We zien een mooie villa Casa ROJA , bellen meteen aan en  zijnzeer tevreden met de accommodatie.

We kunnen hier lekker à la carte eten. De keuken van de stijlvolle madame zal vrie goe zijn (10 croquetas par persona) 

We verkiezen de locale sfeer op te snuiven 50 meter verder. Menu peregrino, muy bien, con a la casa: vermicellikiekensoep, salade verde y garniture, ribbekes en frietjes voor Pierewiet en merlusa con patatas voor Leentje; Postre? si si. Vamos tomar el café al bar. TV futbol y ambiancia, dos bieros por favor.

We beginnen goed de Jommekestaal te spreken allos eindigt op os en mas contentos keren we naar onze mooie villa om dit neer te schrijvosè

Adios  y hasta maniana y vamos dodos.      

De rit: 90 km, gemiddelde 14,2 km/h, 1004 hoogtemeters

Logies: Hotel Casa Roja

Spreuk van de dag; Neem je af en toe een banaan in de mond dan draaien de beentjes beter rond.

01-07-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Na onze strandwandeling gisteren blijven we in het restaurant van het hotel eten. Om 21h zijn we weer de eerste klanten terwijl de camarero en de cocinero nog buiten staan. We zitten als enige gasten en met een cava en een hapje bestuderen we el menu. We gaan voor de croquetas casera con queso (Pierewiet) y con jamon ibérico (Leentje). We lachen ons een kriek als we elk 10 stuks krijgen en dat als voorgerecht na reeds een klein soepje fabado Asturiana. Ze zijn overheerlijk maar er moeten er toch een paar terug want we hebben nog ons hoofdgerecht bacalao y acompanamientos voor Leentje en  fileta de ternera y guarnicion voor Pierewiet. Ook een dubbele portie voor elk! We geven de ½ terug alhoewel het fijn en lekker is.

Mochten  we thuis zijn dan zouden de perro’s Beegie & Wielka en de  gato’s July  en Amedée smullen van  de restjes van hapjestante Marleen in Belgie, maar niet deze keer.

Stilaan komen de andere gasten binnen terwijl wij al aan onze postre toe zijn, maar we moeten echt NO-NO zeggen. Café? si si, dos café’s Americano maar liefst op het terras. Pierewiet  verwent zich nog met een cognac erbij en dan gaan we naar boven dodo doen, we zijn thuis.

Deze morgen pas om 10 uur vertrokken voor een lange rit. De regenvestjes aan want het druppelt al. Na 3km giet het onophoudelijk maar we gaan toch door. We rijden volgens  het boekje dat ons weer de bergen instuurt. 551 hoogtemeters al op 3u1/2 rijden en 40km gedaan. De voorziene tussenstop in Villaviciosa komt geen minuut te vroeg. We  warmen en drogen ons bij de menu del dia en na de koffie zijn we weer paraat.

We volgen nu de rijbaan en hebben nog een klim tegoed, de Alto del Campo 6km klimwerk. Weer even bijladen in het enige routiercafé op die hoogte want dit stond vermeld in het boekje

Op naar Oviedo waar we gaan overnachten, het is 18u45 als we arriveren in ons hotel. We genieten van een lekker warm bad en willen nog even buiten in het centrum en tevens iets eten. Sfeer alom in de Asturische sidrerias waar ze de cider op spectaculaire manier inschenken. Wij kiezen voor een typische restaurant Tierra Astur, waar we ook cider drinken bij onze schotel: Mar y Montagne. Nog een kommetje aroz con leche , een café solo en na een wandelingske ons blogske typen en ‘t beddeke opzoeken.

Morgen weer vroeg dag voor een rit met misschien weeral kronkels en hoogtes, je mag niet al geloven wat ze u beloven.   

De rit: 83 km, gemiddelde 14,3 km/h, 937 hoogtemeters

Logies: Hotel Caveda

Spreuk van de dag; Als het teveel regent ga dan lekker eten, want dan kan je die miserie wat vergeten.

30-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

We hadden gisteren al op voorhand afgerekend voor onze kamer met ontbijt en bij het afgeven van de sleutel bleek dat we nog 4 euro extra moesten betalen. We hadden een 2° tas koffie gevraagd omdat het zo koud was en dat was die extra. Tegen onze zin betaald en dan maar gestart in een malse regen en kil, slechts 12°.

Zwijgend zetten we ons eerste klim van 6 km in met bedampte brilglazen, natte sandalen op gladde pedalen en een nog gladder wegdek.

Opletten dus: “Troage gereje es vroeg thuis” (voor de familie die da verhaaltje wel kent) Na 12 km, een steile helling waar Leentje de pedalen verliest en tijdig van de fiets wipt; te voet dan maar. Pierewiet is galant want na eerst zijn fiets naar boven te brengen keert hij terug voor Leentjes fiets aangezien er geen Eduardo in de buurt was.

De gps-route volgt de camino die alle dorpjes wil aandoen via kronkelende stijgende en dalende wegen. Leentje wil de grote baan volgen met minder km op de wegenborden. Nog even, we moeten nog een bergje over, wegwijzer “tres picos al domain natural” zware klim na 22 km hebben we al 450 hoogtemeters. Pierewiet “en danseuse” en Leentje niet zo comfortabel met e-hulp 2 om toch boven te geraken.  

Op de top, in Colombres.is een mooi herenhuis, ingericht als museum, van Spaanse emigranten die teruggekeerd  hun gestolen rijkdom uitstallen. Villa Quinte Guadeloupe, archivo de indianos met opvallende blauwe gevel. In dit mooie park en met dat uitzicht verorberen we onze pik-nik om 12h30 en het boeltje wordt gesloten tot 15h30 . Het is siësta;.

 We zetten onze weg verder zonder bezoek en we zoeken de hoofdweg op die wel een voldoende brede fietsstrook heeft.

Het loopt zeer goed tot Llanes en op een terrasje willen we opladen.  

1° bar; ‘nen beuzak, no, no

2° vinobar zonder eten, si, si, si en we drinken elk 2 tonica’s. Een waterzonnetje droogt onze klamme kledij en geeft ons weer courage om geestig verder te bollen.

Eerst nog wat gezever bij zonnig weer en een goed lopend stuk; Máa zitte goe, doe eu gat gien ziere? Páa zitte gij wel goe want euwe zak hangt schief. Welke zak? De linkse, zein slotse es open. Verdomme, da slotse éét verre zitte, ’t goa nie goe niemier toe. Stop ‘nen kier ’t es verslete zekers. ‘k zalt nog ‘nen kier in de goeie poziese steke. ’t Es ’t hope da ’t eiuwt tot ‘t endend.

Om 17h in Ribadesella een mooi badplaatsje. We hebben een mooi hotelletje als beloning voor de geleverde inspanning en maken nog een wandeling op de dijk.

De rit: 79 km, gemiddelde 16,4 km/h, 717 hoogtemeters

Logies:Hotel Verdemar

Spreuk van de dag; Heb je langs de grote weg gereden dan heb je heel wat hellingen vermeden.

29-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Een gezellige avond als afsluiter gehad met ons dagje aan zee. Tevens in het restaurant veel ambiance met de voetbal Spanje – Portugal op tv. Opgezweepte Spanjaarden leefden luidruchtig mee en de ontlading was groot bij de overwinning na strafschoppen, leuk om eens in het echt mee te maken.

Gisteren was het zonnig en 38°,maar deze morgen is het zeer grijs  en overtrokken. Pierewiet beloofde een min of meer golvend ritje naar onze tussenstop Santander maar dat starte toch al met een gestage klim van 13km op ons volle maag en dan meer van dat kaliber. We zien maar 20 meter voor ons uit als we in de hoogte zitten door de mist. Er valt een druilige motregen en dat is wat minder voor de fietsvreugde.

Aan de overzet zien we net de boot de trossen losgooien en het zeegat kiezen. Zo een 35 minuten later mogen we er toch op en weer niet zo gemakkelijk met die bepakte fietsen tussen de gewone passagiers. We  kunnen wat op adem komen en met onze regenjasjes aan rijden we Santander binnen.

Grote, drukke stad met immense gebouwen, winkels, banken, resto’s en bars, parken en kerken een beetje zoals in elke grootstad. We vinden een leuke plek om de batterij op te laden en we mogen ze zelf in het stopcontact steken, want zoals BENA schrijft :wat je zelf doet is meestal beter. Ondertussen genieten we van “el menu del dia” We moeten wel wachten tot 13 uur eer ze warme maaltijd opdienen. Na de koffie ons hulpmiddel ophalen en joepie ze is voor 95% geladen.

Gerustgesteld en uitgerust rijden we verder want met volle batterijen is het echt wel plezanter rijen. We klimmen en rijden nog een 50km verder en net voor we ons eindpunt voor vandaag bereiken zien we nog 2 Duitse peregrinos. Enkele tips uitgewisseld en kiekjes genomen

Het stadje Comillas heeft als bezienswaardigheid “El Capricho van Gaudi ea mooie oude gebouwen. We zijn echt wel moe en aan een opfrisbeurt toe. Leentje krijgt flanellen benen als ze stopt en Pierewiet vond het ook meer dan genoeg. Leentje ervaart die kustroute toch meer als een bergroute, het is maar wat ze je wijsmaken in de boekskens en de kunsten van de alom geprezen en soms verfoeide gps.Die kent alleen de windstreken en kilometers die kilo’s worden!

Deze avond weeral fiesta in de stad: we horen al kanonknallen ,muziek en ambiance. Is dat ter ere van onze intrede in de stad of als aanmoediging om verder te gaan?

Vanavond trekken we nog eens de stad in, maar we zijn wel op tijd terug, we zullen ons bedje hard nodig hebben.         

De rit: 81 km, gemiddelde 14,8 km/h, 855 hoogtemeters

Logies: Hotel Solatorre

Spreuk van de dag; Boten houden niet van fietsers.

                               als ze die zien aankomen aan de kademuur,

                               dan vertrekken ze een beetje vôôr hun uur.

28-06-2012, 23:10 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Onze citytrip gisterenavond afgesloten met een glaasje bubbels, een uitstekende maaltijd  en een flesje rood.

Om 7h nog snel de koppen van de e-krant “De Gentenaar” doorgenomen en we leiden onze goed uitgeruste paarden met de lift één voor één naar beneden. Na het ontbijt volgt de derde lifttrip met de bagage, alles goed opgebonden en wijle weg uit Bilbao met een pak goede herinneringen..

Weer is het dat druk verkeer tot 10 km buiten de stad, eerst langs een groot havengebied om dan in ons fietstempo te komen eens we weer door kleinere dorpjes rijden.

De eerste onschuldige klimmetjes dienen zicht aan maar volgen elkaar in sneltempo op dus om 11h een bijlaadbeurt in een bar en wij 2 tonica’s con lemon. Nog geen 20 km verder is ’t weer van da, nu is ze echt zo goed als plat. (zie hoogtemeters) We zijn in Laredo en 2h verplicht terras met eten en drinken en een ex-pelegrina die ons een uurke in ’t Spaans ratelt waar we overal moeten stoppen en hoe we best rijden. Wij verstaan één tiende van haren uitleg en knikkken altijd begrijpend zodat ze zou afronden. Gien avance, dus maar onze velo gepakt en vertrokken naar een overzet om alzo 6km omweg te besparen.

De weg eindigt op houten loopplanken tot halfweg het strand om dan nog 100m de fietsen aan de hand in het zand voort te duwen. Het bootje ligt er al en we haasten ons want we kennen het system al van boten die op tijd vertrekken. Op een loopplank van 40cm breed moet Pierewiet 2X met het volle gewicht van de fietsen op die smalle plank en dan nog goed evenwicht houden of man en paard liggen in ’t water! 5 minuten later aan de overkant  en hetzelfde scenario speelt zich af met een bonus van 20 trappen om de promenade te bereiken.

We zien het nog zitten om nog 15km door te gaan want een gezellig kuststadje wenkt. We vinden ons hotel en krijgen een kamer met zicht op zee. Na deze inspanningen meer dan verdiend en Leentje gaat nog even pootje baden.

De rit: 84 km, gemiddelde 14 km/h, 921 hoogtemeters

Logies: Hotel Las Olas Noja

Spreuk van de dag; Met Gert en Josje is het uit, maar met ons gaat het nog goed vooruit.

 

 

 

 

 

 

27-06-2012, 20:55 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Gisteren, tijdens onze avondwandeling, ontpopten we ons als kerkgangers. In de 1° iglesia Sint-Nikolaas met prachtig interieur (bladgoud alom) hebben we 2 elektrische kaarsen ontstoken. Eenmaal gebeld aan de sacristie voor de stempel in onze credential (driemaal was om te biechten) Een oude, dove, bevende pastoor kwam de trappen af en moest dan nog terug achter zijne stempel. Leentje is hem een beetje tegemoet gegaan om hem die trappen te besparen.

Volgende kerk een kathedraal Juan XXIII° op de heuvel van Bilbao. Een man raadt ons aan om de lift te gebruiken want die brengt ons wel 50m hoger. 45 eurocent/pers te betalen aan de liftboy die op een barkruk zit in de liftcabine (1,5m X 1,5m)  en steeds mee op en neer gaat. De ransel vol wisselgeld en tickets om zijn nek en uit een portatiefradio die boven zijn hoofd hangt klinkt te luide muziek. (wat een job!)  De kathedraal staat op het hoogste punt dus nog wat trappen maar het was de moeite.

De afdaling van wel meer dan 200 trappen was in de stijl van Montmartre in Parijs en eindigde op een gezellig pleintje waar we onze 2 cervesas dik verdiend hadden.

21h, we wippen als eerste klanten een restaurant binnen en de Spanjaarden arriveren maar rond 22h en zelfs met kleine kinderen bij. Na het eten direct naar bed want het is weeral half twaalf.

Bilbao, un dia de cultura.

Het Guggenheimmuseum heeft heel wat te bieden, eerst en vooral de architectuur (zowel binnen als buiten) maar ook de permanente tentoonstelling is schitterend. Nog meer geluk hebben we met de tijdelijke expositie van de Britse kunstenaar David Hockney.

We vergapen ons vooral aan een 35 minuten durende videomontage. Met 2 X 9 camera’s maakt hij opnames  vanuit verschillende invalshoeken en projecteert die dan op 18 schermen in aangesloten opstelling 3 X 6. Soms worden dezelfde landschappen in een verschillend seizoen met elkaar vergeleken en in een ander beeld laat hij dansers van het ene scherm naar het andere huppelen. FANTASTISCH MOOI!!!!

Alsof we er niet genoeg kunnen van krijgen doen we ook het “Museo  Bellas Artes de Bilbao” aan dat een beetje doet denken aan ons Gents museum van schone kunsten. We krijgen ook compassie met de museumsuppoosten. Hoe lang moet de dag van deze mensen wel niet duren, zo een ganse dag in een zaaltje rondlopen om dan eens uit te rusten op een stoeltje.

Voor ons middagmaal volstaan weer enkele tapas, die we kiezen uit een gevarieerd  aanbod op de toog; We beginnen het te kennen en rond 14h30 nemen we onze siesta want het wordt weer drukkend warm.

Na het dagverslag voor de blog gaan we terug wat flaneren in de stad en ons avondeten zoeken.

De rit:  0  km, gemiddelde 0  km/h, 0 hoogtemeters

Logies: Ibis Bilbao centro

Spreuk van de dag; Voor cultuur en citytrippen moet je een dagje van het zadel wippen.

26-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Gisteren ons hotel nog geboekt via booking omdat we niet te veel tijd zouden verliezen in Bilbao, we willen echt de stad bezoeken.

Vroeg uit de veren om tijdig te arriveren. Het is maar een kort ritje maar toch direct begonnen met een klim van 4 km. Maar dan was het echt wel een goed lopend parcours.

 In haar enthousiasme démareerde Leentje aan een rotonde en nam de afslag “Bilbao autopista” (minder km?) Pierewiet volgde niets vermoedend de weg van het boekje en dacht dat Leentje” voorop was in de afdaling. Leentje keek om en zag Pierewiet over de brug fietsen en maakte gelukkig rechtsomkeer. Ik dacht dat Leentje nog voorop was en begon aan een spurtje om haar in te halen. Na 2 km gezwoeg begon ik toch te twijfelen en stopte. Was ze nu zoveel straffer geworden of had ze rechtsomkeer gemaakt terug naar huis? Na 5 min wachten kwam een rood vestje in zicht, was het roodkapje?  Nee, het was wel degelijk Leentje die daarna schaterlachend haar verhaal van de snelwegoprit deed.

In de agglomeratie van Bilbao werd het drukker en ook veel vrachtverkeer. Als fietser was het echt wel opletten geblazen om naar ons hotel in het centrum te geraken.

Aan de balie konden we om 11h direct inchecken en hebben meteen een nachtje bijgeboekt want de topattractie “het Guggenheimmuseum” is gesloten op maandag. In onze ruime kamer mogen we ook onze paarden stallen. De bagage met het hotelkarretje eerst naar boven en dan één voor één de paarden de lift in naar onze kamer op de 2° verdieping.

Rond de middag op stap en lekkere warme en koude tapas genuttigd. We flaneren nog wat in de oude stadswijk maar het is echt drukkend warm 29°. We merken dat we fietsbenen hebben gekregen en de wandelbenen kunnen bijna geen trap meer op.

 Het is weer siesta  tot 16h en wij begrijpen waarom. Op een bankje in een park beslissen we om de koelte van onze kamer op te zoeken, we nemen het Spaanse bioritme over.

Twee uren gemaft, het was nodig en nu weer fris om de stad verder te ontdekken.

De rit:  31 km, gemiddelde 15,9 km/h, 208 hoogtemeters

Logies: Ibis Bilbao centro

Spreuk van de dag; Word je gevolgd door de man met de hamer, keer dan vlug terug naar je kamer.

25-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m