Deze morgen lekker uitgeslapen en ons enige camino-opdracht vandaag is Jacob gaan bedanken. Er is namelijk een pelgrimsmis om 12h in de kathedraal die we niet willen missen.

Eerst nog vlug naar de balie van het hotel om de vliegtuigtickets uit te printen want alles was via internet geboekt.

Als we in de kathedraal binnenkomen om 11h20 zit het al overvol. Jacob herkent Pierewiet meteen en is blij dat hij teruggekomen is en zelfs Leentje meegebracht heeft. Zet je maar vooraan dat ik jullie beter in de gaten kan houden, maar er is geen plaats meer, nog net 2 op de laatste bank. De kerk is overvol en zelfs in alle zijbeuken staan pelgrims. Iedereen is onder de indruk bij de afroeping van de nationaliteiten die aanwezig zijn. Zelfs 2 uit Gent BelgIca, 32 uit Antwerpen en 1 uit Brugge. Halfweg de mis wordt er ook een Vlaamse tekst voorgelezen. Onze verwondering is groot als we op het einde van de viering toch het wierookvat zien optrekken en balanceren over de twee zijbeuken. Extase alom en een daverend applaus.

We moeten ons haasten om de bus te halen voor de rit naar de luchthaven.

Twee keer moeten we de lucht in om Brussel te bereiken.

Santiago – Barcelona: vlucht: VY1675 om 14h50 – 16h25 (1h vertraging)

Barcelona – Brussel : vlucht VY8990 om 18h05 – 20h10  (2h vertraging)

Dan een laatste treinrit naar Gent en de thuisbestemming komt in zicht, een bereidwillige man uit Roeselare wil ons een lift geven; dankuwel Jacob voor de brave man op ons pad te sturen.

We gaan moeten afkicken van de dagelijkse fietstochten maar ook van onze dagelijkse gewoontes in “het verborgene” ttz. de BP’s en BK’s (bermplassers en boskakkers) en ook eens een BP in de gloria. Wat we geleerd en ondervonden hebben is in iets geloven en er voor gaan in volle vertrouwen, natuurlijk met de goede voorbereiding van Pierewiet was dat al iets makkelijker. De problemen aanpakken als ze zich voordoen en niet op voorhand scenario’s maken van als dit of dat zou kunnen gebeuren.

Dank aan alle bloglezers, de gebrande kaarsjes hebben onze geest verlicht en de vele opgestoken duimen hebben ons een duwtje in de rug gegeven. Wij hebben genoten onderweg en jullie via de blog.

Wie er niet genoeg kan van krijgen kan de blog van Juan Bicigrino van vorig jaar nog lezen. www.bloggen.be/jpds

De totale rit: 2295 km, 14 138  hoogtemeters

Logies: Hekers 5 Zwijnaarde

Spreuk van de dag; Oost West, thuis best??????

05-07-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Na de zware trip gisteren was er een pelgrim in ons hotel uit Sevilla die wist te vertellen dat het nog niet gedaan was. Hij deed het voor de 2é keer en verwittigde ons dat er zeker nog 2 zware bulten en nog heel wat bobbels waren op de laatste 50km.

We vertrekken 8u45 in een miezerig weer en de eerste 35km lopen toch vlot ondanks de kwellingen op de hellingen en bovenop wat tegenwind en een bijze regen op onze kop. Merci Jacob, het mag niet TE goed gaan hé.

Op een rondpunt moeten we van de baan af. We zien hele drummen stappers aan de overkant van de weg die aan een omheining hun symbolische last neerleggen of hangen.10tallen takkenkruisjes, foto’s, sjaaltjes, zakjes, brieven hangen er in een kleurig lint aan de draad. Wij laten ook iets achter.

We zitten in de sfeer en nemen een foto aan het Jacobsbeeld en Leentje wil de voetgangers volgen ipv het naastliggend fietspad. Amaai , geen Eduardo in de buurt, iedereen is belast en beladen en einde krachten zo te zien. De weg is steil en bezaaid met keien en Leentje wordt gestraft, niet te doen en met de fiets aan de hand hijgend naar boven tot we weer de fietsweg op kunnen. GPS en Pierewiet kregen gelijk deze keer.

Nog wat gevaarlijke wegen op en af en dan de stad binnenrijden in alweer een fikse regenbui.

Het geeft een raar gevoel de laatste 2km naar boven rijden: iets zoals weemoed omdat het gedaan is, onwezenlijk en ongelooflijk dat we het gepresteerd hebben zonder tegenslag en tegelijkertijd iets van heimwee naar huis omdat we het met zo velen willen delen.

Aankomen op het plein is magisch, iedereen wenst mekaar proficiat in alle talen en nemen foto’s. Japanners, Nederlanders, Britten, Duitsers, Portugezen, Brazilianen, Fransen en wij Belgen daartussen doen ook ons babbelke .

Geloof het of niet, maar een cameraploeg van Santiago TV  interviewt Pierewiet. ‘s Avonds gekeken, niets gezien maar toch echt gebeurd.

We gaan onze CAPITULUM ophalen, in t Vlaams: onze diplome in het pelgrimshuis.

In ons hotel komen we gelijktijdig toe met de Nederlander  die het fietstransport doet. Als we snel zijn kan onze fiets en bagage ook mee opgeladen worden in zijn grote camionette. Er staan al een dertigtal fietsen en inpakdozen klaar en terwijl hij inlaadt maken wij ook snel onze pak. We halen snel wat stadskledij en toiletzak uit de fietszakken want anders konden we niet meer deftig terugkeren. ’t Kon eigenlijk niet beter passen die zorg was dan ook al uit de voeten.

Nu vrije tijd in Santiago en we gaan dat hier op een waardige manier afsluiten.

De rit: 52 km, gemiddelde 15,4 km/h, 455 hoogtemeters

Logies: Hotel Mèxico

Spreuk van de dag; Wie een fietscamino maakt naar Santiago, komt terug met een herboren imago.

04-07-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Na een sober ontbijt deze morgen, om 8u50 vertrokken voor een steile klim van aan de deur van het hotel. Daarom ook dat we gisteren tot hier wilden geraken om met verse moed te kunnen gaan werken.

8km stijgen en al 345 hoogtemeters. We zien nu meerdere pelgrims op de weg, te voet en zelfs fietsers die het lastig hebben en met de fiets aan de hand verder gaan. Gelukkig is het niet te warm, de ganse dag bewolkt, de windvestjes waren meer dan nodig in de afdalingen.

We zien meer caminowegwijzers en zelfs als tegel in het voetpad geplaveid. Het scharnierpunt van de schelp is de richtingsaanwijzer en de nerven symboliseren alle wegen die samenkomen in dit ene punt. (zie foto)

Het is half 12 en we zijn 34km verder en 494 hoogtemeters overwonnen.

Leentje roept naar Pierewiet :de kleinen op mijn stoelke begint te neuten dat hij honger heeft. Hij had nochtans een vol buikske  als we vertrokken. Hij heeft verdorie al meer dan 70% opgegeten, dat is goed gesneukeld op zo ne korte tijd en hij wil nog!

We zullen hem content stellen als brave ouders want anders wordt hij lastig en maakt hij ons ook de hele dag ambetant. De kleinen trekt zijn ouders meerdere bars binnen en we geraken nog niet al te rap buiten. Hij is lastig vandaag en om 17u is er geen houden meer aan. We gaan hem zijn buikske vol laten eten en wij gaan dat ook doen en zelfs blijven slapen.   

 De rit: 88 km, gemiddelde 14,6 km/h, 946 hoogtemeters

Logies: Hostal Sasmonde

Spreuk van de dag; Maakt de kleinen van zijnen neus op ‘t stoelke, dan is het voor ma en pa een boelke. 

03-07-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Espana – italia   4 – 0  ALEGRIA con muchos cervezas San Miguel y Mahou vieren de Europese titel mee.

9u3O verlaten we Villa Roja en het weer zit mee vandaag. Jacob is ons gezind en geeft een duwtje in de rug, de wind blaast in de goede richting. Gracias  Jacobeo!

We passeren een Francaise die een praatje slaat met Pierewiet. Als we verder rijden roept ze ineens:”Arrète mon mari, j’ai une problème.” Pierewiet zet een spurt in want de Fransman is al een kilometer verder. Oef, hij arresteert de man, enfin, hij arrêteert hem en zegt dat zijn madame achterop is met fietspech. Hij kijkt verwonderd en zegt:”Pourtant elle sait bien faire du cyclisme. Hij doet toch een détour en wij verder. Om ne keer te zeggen als ne vent op zijne vélo zit dat hij aan niets anders denkt.

Het is een nette streek in Asturia,  er zijn veel bebloemde dorpjes en de groendienst is hier altijd aan het werk met snoeien, sproeien en bermen maaien. Die mensen hebben nog werk, de jongeren spreken anders, ze willen naar het buitenland, werk zoeken, gelijk waar.

Halféén en ons maagske begint te knorren, alhoewel er al 1 platano y 1 madalena in zit. We gaan “el café d’Espagne” binnen en bestellen onze broodjes terwijl el batteria ook oplaadt. We kunnen onze ogen niet geloven: de senôra komt rond met mini tapas en versnaperingen voor iedereen aan de bar en ook aan ons tafeltje. We kijken wat verbaasd en ze legt zelf op een servetje nog een mini kippenstukjes voor ons. Iedereen die iets drinkt krijgt er meerdere malen iets bij. We bestellen nog een koffie en weer komt ze af met een sneetje brood con jamon. Ze zijn zeer vriendelijk en dat is hier blijkbaar de gewoonte, een beetje meer dan een chipske of wat borrelnootjes die steeds weerkeren zoals bij ons.

Content rijden we verder en Leentje ziet de eerste richtingsaanwijzer SANTIAGO op een andere weg dan gepland. We besluiten die te nemen omdat hij vermoedelijk korter is, wel meer op de grote baan maar minder kronkels in de lieflijke dorpjes en bossen die de weg langer maken. Leentje krijgt vleugels en duwt ongenadig op de pedalen.

Ons pa zaliger zou gezegd hebben: we zijn nog verre van ‘tdurp, ‘tdurp, ’tdurp, we zijn nog verre van ‘tdurp. Dat was een airke  dat ze met de harmonie speelden als het einde in zicht was maar de rondgang of de stoet nog niet gedaan was.

Hoop doet leven en we hebben gas gegeven. Op de alto Vilalba zijgen we neer op een terras van het enige café met 8 huizen errond. Onzen asem was op en dorst, dorst, dorst. Het zonnetje scheen lekker maar droogt ons ook uit. Een biertje hebben we wel verdiend.

Nog een 12 tal km af te malen zoals die 2 Bruggelingen met de moto zeiden op een ander terras :”We hebben junder gezien en ‘twas kaffiemeuln voor jundere hé en wieder op us gemak op de moto.” Ze deden een toer in de bergen, niet naar Compostella, maar gewoon op vacantie en graag zigzaggen  en ulder leggen in de bochten. Allé, een goeje vojoize nog en stelt da wel tot ginter hé. Je moet maar goeste hèn op de vélo zo verre. Merci madam, en we hebben ulder uuk een goeie reize gewenst.

Mondonedo is in zicht en we nemen het eerste hotel dat we zien want we hebben ons kilometers en mogen stoppen vinden we allebei.

Weer is het avondmaal maar om 21 uur, maar we kunnen onze tijd goed opvullen met onze dagelijks werk.

De rit: 105 km, gemiddelde 16,8 km/h, 920 hoogtemeters

Logies: Hotel  Montero

Spreuk van de dag; Als je rot(s)kust verlaat, denk dan niet dat het steeds bergaf gaat.

02-07-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m