Gisteren bij het binnenrijden van La Rochelle direct een vacantiegevoel. Joepie, de zon scheen, een schitterende jachthaven, leuke terrasjes en winkeltjes, kuierende mensen in zomerkledij, kortom: de bewoonde wereld in een zogenaamde “slechte economische tijd”. 

Na uitpakken en verfrissen waren we ook twee normale toeristen in de stad .Op het terras van restaurant "Du Nord” onze verdiende pint gedronken en ons avondmaal verorberd. De eerste Franse moules marinière met frietjes en caraf wijn. Achter ons zaten 2 sympathieke koppels uit Veurne ook te genieten van hun fietsvacantie, maar wel met de mobilhome als vervoer. Wat tips uitgewisseld  en na onze koffie tevreden naar bedje toe.

Deze morgen opgestaan met een zonnige hemel, het beloofde veel goeds. Nog een toerke door de stad en op weg voor 65 km, bijna plat langs de kust, heerlijk om de zee te ruiken en te zien. Zo belanden we in Rochefort, geen paters te zien, maar wel een aangenaam plein met terrassen waar we ons tegoed gedaan hebben op zijn zondags.

Dan naar de “Pont de transbordeur” ons laten overzetten via deze zwevende brug. Dit is enig in Frankrijk en tevens zijn er maar 8 zulke constructies in de hele wereld. 

Langs aangename fietspaden tussen kreken en kanalen zien we reigers en ook ooievaars en andere watervogels. 

We naderen Marennes, centrum van mossel- en oestercultuur, en dan moeten we nog een grote brug van 2 km over om la Tremblade te bereiken, want daar gaan we nu overnachten.

Terwijl Leentje uitpakt en het huishouden doet, kijkt Pierewiet de fietsen na. Het was echt nodig, Leentje heeft teveel geremd  dus remblokken achteraan vernieuwd. (veiligheid voor alles hé)

Het hotel raadde ons restaurant “Gaby” aan in de vissershaven.  Na de lekkere vissoep en mosselen keerden we tevreden terug om nog snel ons dagverslagje te schrijven.

De rit: 71 km, gemiddelde 13,9 km/h, 150 hoogtemeters

Logies: Hotel Phoebus

Spreuk van de dag; Als je fietst langs de kust laten de bergen je met rust.

JOKERSPREUK OP ZONDAG; Fietsers op zondag met zware zakken, blijven af en toe eens plakken.

17-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Gisterenavond toch nog eens den boutique opengedaan en 11 km in het zwart gewerkt. We reden (zonder batterij) naar het enige café in het dorp waar ze ook nog iets te eten gaven. Désolé monsieur, dame s’avonds doen we de keuken niet meer open. Bière pression genuttigd et à propos, er is een resto op 2 km ” la petite cuillère”. Als het maar 2 km is zullen we toch maar rijden hé. 

Leentje haar humeur zakte al een beetje toen ze de rit voor zich zag: op en neer en hoog. Niet flauw doen en dus hop mee in het gelid. Het werd 5 km in de pletsende regen naar een park  met visvijvers en een beetje camping.  Voilà, we waren er! Al wat ambiance in de zaal, maar OOK DEZE KEUKEN was uitzonderlijk gesloten deze avond wegens een muzikaal optreden. Wij als doornatte cyclisten meewarig bekeken en vriendelijk doorgestuurd naar het derde restaurant:" Le Carpe dO’r" die we al tegengekomen waren onderweg. Ze wezen ons een zogezegde kortere baan langs viswegeltjes om er sneller te geraken gezien de regenvlaag. Merci madame, we keren niet meer terug voor de muzikale avond, non, non.

Daar aangekomen waren er nog 2 personen aan tafel  en maakten ze aanstalten om te sluiten, maar de kok was er nog en er was nog keus. Een pastis om te bekomen en de caraf de vin en de pasta smaakten toch lekker. Op de fiets nu nog 5,5 km terug in de regen, beetje nefast voor de feestvreugde maar eind goed, al goed komen we aan in ons mooi landgoed .

Als we opstaan valt de regen met bakken naar beneden en we staan voor een rit van 90 km. De eerste 50 km vragen weer wat klimwerk, net een roetsjbaan op de kermis of de rups. Deze keer niet overdekt met een knus zeiltje maar wel zo nat als een dweiltje. Daarna loopt het vlak door Les Marais de Poitevin, moerassige grond doorsneden met kanalen als een patroon van Mondriaan, ze noemen het ook Het Groene Venetie van de Vendée.

Vanmiddag veel geluk gehad  bij het vinden van ons middagmaal . Café des Sport kondigde een plat du jour aan maar het was NADA. Madame had geen zin, wel genoeg drinkers aan de toog en spelers aan de tafels. Weer onze helmen opgezet en vooruit. Aan de hoek van de straat zien we een boulangerie /patisserie met een klein kiekenkraampje op hun parking: enkel op zaterdag. Oef, de vriendelijke dame van de winkel biedt ons een plaatsje aan in haar etablisssement.  Monsieur heeft het kiekske versneden in 4 en met ons bakske patatjes erbij zaten we als in een sterrenrestaurant en lekker droog! Leentje had een handdoek, servetten en bestek mee zodat we niets vuil maakten. Als dank nog een koffie en stuk fruittaart verorberd bij die vriendelijke mensen en ze wensten ons ook  gemeend bon courage et bon voyage.

De Atlantische kust bereiken we in La Rochelle. Als Sint-Jacob ons wil zegenen voor deze tocht is hij goed geslaagd maar het is voor ons niet nodig om die zegening een ganse dag aan te houden. We reden toch tevreden nog 35 km verder tot onze bestemming. We herkenden de omgeving want we logeerden en fietsten er al eerder.

Een sms-je van zus Marianne en schoonbroer Norbert die waren op weg naar huis vanuit Spanje via Bordeaux, maar mekaar tegenkomen zou moeilijk worden, we zien elkaar terug thuis hé.

In het hotel de kleren gewassen en gedroogd, zo  waren we weer gewone toeristen in de stad en bovenal: de zon kwam erdoor.

De rit: 90 km, 15,5 gemiddelde  302 km/h,  hoogtemeters

Logies: Hotel Altica

Spreuk van de dag; een lekker kipje met patat, dat hebben we in lang nog niet gehad.

16-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Gisteren in ons hotel een nog straffere gast tegengekomen. Een fransman uit Duinkerken die heen en terug naar de Spaanse grens fietste aan +/- 300 km/dag. Hij vertrok altijd om 4h om rond 20h in zijn hotel toe te komen. WABLIEFT!!!!

Deze morgen op ’t gemak ontbeten want er was maar 65 km voorzien. We deden het rustig aan met weer klimwerk en tegenwind. Don Quichote en Sancho Panza vechten tegen de windmolens. (zie foto) Veel vals plat tussen velden waar grote vierkante en ronde balen stro verpakt of gebonden lagen als reuze kazen in een grote groene etalage. Niet veel leven te bespeuren in de mini-dorpjes zonder café of boulanger.

In Bressuire landden we in een leuk restaurantje “Le Carton Rouge" voor onzen dejeuner, een formule: salade campagnarde + jambon aux herbes grillé + tarte aux poires + caraf de vin + café = pour nous deux 29 euros.

Aan de overkant hinnikten onze paarden, de jockey’s zaten al te lang op hun gemak. Nog 30 km voor de boeg tot ons hotel. Ruime kamer op een groot landgoed met mooie tuin en manège, un peu chique mais très aimable.

Vandaag sloten we onze boutique om 16h30 na 65 km hard werken. Het spaargaren en het katoen was allemaal verkocht. Morgen zijn we weer open. Nu nog in het dorp rap om een frisse bière pression en dan ons avondmaal nog 4 km verder.

De rit: 65 km, gemiddelde 14,1 km/h, 447 hoogtemeters

Logies: Hotel domaine la Chantemerle

Spreuk van de dag; Met een formule achter de kiezen kunnen we ons goed humeur niet meer verliezen.

15-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

In de kerk van Vendome aan St Antonius, de patroon van de verloren voorwerpen, gevraagd of hij niets kon doen bij "Booking" voor terugbetaling van onze foute reservatie en hem 'nen cens gegeven en een kaars gebrand. Doet het geen goed, het doet ook geen kwaad.

’s Avonds al een mailtje dat ze het in orde gebracht hebben voor ons. Booking en ook Sint-Antonius wel bedankt.

Azay-le-Rideau kennen we van een vorige  fietsvacantie, dus niet getalmd en om 9u20 vertrokken zonder regen en zonder windvestjes. Een mooie route langs de Loire en tamelijk vlak. Oef, ne keer iets anders dan klimmen. En langs golvende velden, wijngaarden, kastelen en wijnboeren. Niets geproefd onderweg want eens verleid zouden we moeilijk verder kunnen fietsen. Onze maag gevuld en de uitgedroogde mens gelaafd zonder alcohol op een zonnig terrasje waar zus Marinella net een smsje stuurde dat we op tijd moesten rusten en meteen een spreuk van de dag meegestuurde. Leuk!

Schone liedjes duren echter niet lang, de 2° helft van de rit was weer glooiend. Toch nog comfortabel in het zadel maar daar was weer de tegenwind. We krijgen niet alleen eelt op de poep, maar ook op ons voorhoofd. Wie  weet waar dat nog goed voor is. Verder door de velden op soms onooglijke baantjes en boerenwegels, putten, plassen, steenslag deden er geen goed aan om vlug op te schieten, gelukkig goed zonnig weer tot het einddoel van de dag. Het bobijntje van Leentje Spaargaren was afgerold, en het katoen van Pierewiet was ook verwerkt, de batterij knipperde dat ze leegliep. Net op tijd aan ons hotel.

De vriendelijke dame aan de hotelbalie stelde zelf voor om onze fietsen in haar eigen garage te stallen en gaf nog wat tips voor restaurants in de buurt. Il y a aussi un chinois tout près….. Non, non madame…. alors j’arrète tout de suite; glimlachte ze als goede verstaander.

En terwijl Pierewiet om een biertje was gaan halen werd op de kamerdeur geklopt: ”SOS Piet Fietsentruyt!”

Hoe gao da iere met die Ostvlamingen? Komme ukik ne kiere kie-ke, wa  eszje al heleerd vande  wee-ke?

1é: Da we sckone tegaore moete bluven, zudander ulder gein otto’s  kunnen  tusse wringene.

2é: Leentje moe up tied kleinjer sckakelen, uuk as’t bergaf es moe je da in de goaten oeden.

3é: Bergop aan lugte of an un stoptiekene moejze rap keune vertrekkene om uw wiel rond te kriegen. Vergete nie daje un zakstje patatjes van 20 kilo op jun stoeltjse edt en azo es da nie uemmakelijk veure te starte en te draajen.

4é :As er entwa  piept of kraokt of sleipt, direct kieke, zodaje den boel nie saboteert.

5é:s’Avens niet te vele eetn of drinkene,  je moe sanderdaoge were vruug ep en kilometers draaien ;

6é: eten ep de vélo éér daje ongere ebdt en genoeg en veele drinke veur da je dust edt.

Ja Piet, Wreed stief bedankt hé en we zullen erop peize; mercie hé  

De rit: 86 km, gemiddelde 15,5 km/h, 235 hoogtemeters

Logies: Hotel du Relais

Spreuk van de dag via zus Marinella;  Al gaan de benen nog zo snel de vermoeidheid achterhaalt ze wel.

14-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Gisterenavond: 1é haar in de boter. Na een voortreffelijk diner in “la Scala” en met als afsluiter ‘n grappa keerden we te voet terug naar ons hotel nog 2,5 km.

Even nachecken van de geplande route en gedane reservatie maar dat was een andere GRAPpa. Verkeerde bestemming onherroepelijk geboekt  via Booking.com. (Vezelay ipv Villandry)

Pierewiet snel op zoek naar een ander hotel in de juiste richting en ondertussen om 23u50 contact via telephone en e-mail naar booking voor de vergissing recht te zetten, maar dat was een ander paar mouwen; deze booking kon niet meer geannuleerd worden, maar ze zou haar best doen om het op te lossen.

Het humeur zakt een beetje en het is niemands schuld. Beetje ambetant door dit akkefietje, het kon erger. Morgen beter en misschien een goed berichtje voor de rechtzetting van de annulatie .

Na het ontbijt fietsen we geladen weg en het was alweer 09u35 om te vertrekken en toch al van voor halfacht op .

Vendome is een prachtig stadje in een dal, dus na rondritje al direct een serieuze klim om eruit te geraken. Zwijgend en hijgend een steileklim zonder end en nog eentje en nog eentje om er wat in te komen. Gelukkig geen regen maar wel wind en door hetzelfde landschap als gisteren. Klim- en daal scenario door de golvende graan- en korenvelden in de omgeving van de valleé de la Brenne tot Chateau-Renault. Broodje brie verorberd op een bankje en weer 3 Nederlanders voorbijgefietst. Daaag, tot ziens.

Terug een steile klim en hellingen tot 10 km voor Tours. Daar veranderde  het landschap van alleen maar velden in de eerste zongerichte wijngaarden. Toen we in de bebouwde kom kwamen was het niet te doen, we moesten  onze gezadelde paarden een goeie 100 m langs een smalle weg omhoog duwen, helling minstens 35%. Dan nog die afdaling met haarspeldbochten en in de laatste draai gaat Leentje onderuit. Snel geholpen door haar ploegmaat was ze direct weer op de fiets en van niets gebaren hé.

Een eindje verder 2 Canadezen uit Vancouver  die de weg kwijt waren. We hebben ze gegidst tot Tours. Ze bikten 3 dagen terwijl hun lady’s in Paris aan shopping deden. Ze zouden ook nog  Brussel ,Brugge en Gent aandoen en wij maar reclame maken voor onze schone stad Gent! Thank you, bye  bye and have a save trip.

Tours is fietsonvriendelijk maar we moeten erdoor om op de fietsroute te komen langs de Loire. Beetje appelflauwte nu en de honger wordt gestild met energierepen. We hebben nog een goeie 25 km voor de boeg. In Tours verlaten we de St Jacobsroute en doen we onze eigen Camino naar de Atlantische kust. Ons eindpunt vandaag is Azay-le-Rideau en we moeten weg van de Loire. Aan het kasteel van Villandry; een bus Bruggelingen die ons een goeie reis wensen. Merci beste landgenoten, we doen ons best en doe ze ginder de groeten.

Batterij raakt plat en nog een zwaar parcours van 8 km te gaan, het bljft maar stijgen en het moet nu op eigen kracht. 18 uur aankomst hotel, onze paarden gestald en doodop binnen in een grote 4persoonskamer voor ons 2.

Morgen mag het een beetje minder AUB/SVP/ kwestie  van het nog uit te houden.

De rit: 107 km, gemiddelde 15,8 km/h, 528 hoogtemeters

Logies: Hotel Le fleur de lis.

Eerste statie van de kruisweg; 

Leentje valt voor de eerste maal onder haar fiets. Johannes-Petrus en Jacobus helpen haar weer recht

13-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Vroeg opgestaan en van Pierewiet een nieuw talent ontdekt : “soigneur van een coureur.”  Leentje heeft  een “taaie” ipv een Thaise massage gehad, slechts enkele lettertjes verschil maar toch een goede warming-up voor de beentjes.

Slechts 12 graden, grijs en koud, als het maar niet regent aan de start zijn we al content. Nog wat drukte in Chartres en dan een rustige tocht langs de rivier de l’Eure. Verder doken we korenvelden in en we zagen immense graansilo’s als kathedralen, slapende dorpjes met grote boerderijen en  enkel een blaffende hond die geen passanten gewend was . Langs schijnheilige wegen van vals plat reden we langs windmolenparken en chateau’s van geen arme  boeren. We kruisten de graanschuur van Frankrijk langs de route de Blé d’Or.

Middagstop in Bonneval, broodjes genuttigd, éné met hesp en éne met kees.

Het stadje was al volop in de ban van de Tour de France. 21 juli is daar een tijdrit van 52 km en de ramen van winkels en bistro’s waren al sfeervol beschilderd alsook bebloemde fietsen langs de weg.

Tocht verder gezet en rara wat zagen we in de verte opdoemen?  Een groot geel pak met een vijftal zakken en dat op wielen, kan niet missen een hollander met hebben en houden op een Kogafiets .

Besjoer, bonjour, en wij hallo, het was “de Jos” op compostelatocht vanuit Arnhem vertrokken. Kaarten en route  bekeken  en nou hoe doen jullie dat om te slapen vraagt ie? Jos houdt echt van kamperen en vindt dat ook wel leuk zo in een klooster of bij particulieren slapen als het te fel regent. Nou, nee, het weer valt niet mee hé ,en dan die tegenwind en buien . Ieder z’n meug , nog wat info uitgewisseld  en weg waren we.

Het laatste stuk was heel rustig fietsen langs de Loir, maar toch als beloning van de regengoden nog enkele buien voor de laatste 10 km.Het hotel vroeg nog een flinke klim van de bicigrinos en de batterij was ook op haar einde .Marleentje Spaargaren had zelf ook van katoen gegeven  en Pierewiet had katoen van een nog betere kwaliteit om er te geraken.

De rit: 104 km, gemiddelde 16,6 km/h, 368 hoogtemeters

Logies: Hotel Balladins

Spreuk van de dag;  Daar waar hollanders kamperen gaan belgen in hotels logeren.

12-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m  

Gisteren nog grote paniek, de GPS kon de kaarten niet meer vinden en dus ook niet meer opstarten. De ingebouwde SD-card gaf geen connectie met het toestel maar na verwijdering van deze SD-card bleken de kaarten ook in het toestel ingeladen en kon ik de routes en tracks weer lezen. Gelukkig want wij wijken soms af van de pelgrimsweg en hebben niet alle papieren kaarten mee.

Deze morgen, eerste werk; zonnecrème, zonnebril en zomertopjes naar FIETSZAK 2 verhuisd als straf wegens gebuisd. Volgende week krijgen ze nog een kans in 2é zit, hopelijk zullen ze dan wel slagen en kunnen weer in FIETSZAK 1 belanden.

Vertrokken met grijze wolken, direct een verkeerde helling en 2 km terug om de juiste route te vinden. Pierewiet had  Leentje  al moed ingesproken dat het maar 40 km wind op kop was maar  toch ook nog zo een 50km zijwind. Bedankt JP, kon jij maar die windmachine van hierboven bedienen.

Om 12uur kreeg Leentje lood in de benen. Hardnekkige tegenwind en hellingen waren er op dat moment teveel aan. 12 km verder tot het volgend dorp kon echt niet meer. Een rustpauze en versterking van de inwendige mens was dringend nodig, dan maar in het gras langs de kant van de weg gepiknikt. Terug op onze fietsen en niet te snel van start en het liep weldra weer op wieltjes.

Niettemin de wind bleef van de partij. In Maintenon eerst  onze stempel halen en een terrasje doen. Zo moet dat zijn. Terwijl Pierewiet een foto nam van het kasteel landden er 2 pelgrims. Het waren de eerste  die we tegenkwamen. Hallo, doen jullie ook de camino was  de vraag en zowaar het waren Nederlanders, zwaar bepakt met tent en kookgerei. Sjaan en Theo uit Alkmaar. Voor hem was het de 2é keer heen en terug vanuit Nederland (Alkmaar). Ze hadden helaas nog niet kunnen kamperen maar wel goedkoop kunnen slapen. De kaarten wat bekeken en net toen we aanstalten maakten om te vertrekken arriveerde er nog eentje, een veertiger uit Leeuwarden die al gevallen was in St Omer even terug een weekje naar huis moest voor verzorging met spierscheuring in de arm , maar na de valse start met volle moed de trip weer aangevangen vanaf St-Omer.

We zijn onze eigen weg gereden en onderweg  aanmoedigingen gekregen van voorbijstekende wielertoeristen en passanten. Blijven rijden was de boodschap en de batterij in het oog houden. Pierewiet reed sterk op kop en Leentje  volgde weer in goed tempo  bergop-bergaf tot Chartres.

Daar verrees  de cathedrale torenhoog recht voor ons. Nog een goede  klim met onze laatste krachten, maar de steile top moest te voet met fiets aan de hand. NIET TE DOEN! Beetje  gerust  en dan naar steil naar beneden, bijna in vrije val maar zonder te vallen, naar het hotel fietsen zo’n 5km verder. Vriendelijk onthaal, fietsen veilig gestald en opfrissen voor het avondmaal en uitblazen van de tocht.      

De rit: 95km, gemiddelde 15,7 km/h,  443 hoogtemeters

Logies: Hotel Kyriad

Spreuk van de dag; Klimmen, dalen, stijgen doet ons toch een beetje hijgen.

11-06-2012, 00:00 geschreven door los bicigrinos jp&m