Gisteren nog grote
paniek, de GPS kon de kaarten niet meer vinden en dus ook niet meer opstarten.
De ingebouwde SD-card gaf geen connectie met het toestel maar na verwijdering
van deze SD-card bleken de kaarten ook in het toestel ingeladen en kon ik de
routes en tracks weer lezen. Gelukkig want wij wijken soms af van de
pelgrimsweg en hebben niet alle papieren kaarten mee.
Deze morgen, eerste
werk; zonnecrème, zonnebril en zomertopjes naar FIETSZAK 2 verhuisd als straf wegens
gebuisd. Volgende week krijgen ze nog een kans in 2é zit, hopelijk zullen ze dan
wel slagen en kunnen weer in FIETSZAK 1 belanden.
Vertrokken met grijze
wolken, direct een verkeerde helling en 2 km terug om de juiste route te
vinden. Pierewiet had Leentje al moed ingesproken dat het maar 40 km wind
op kop was maar toch ook nog zo een 50km
zijwind. Bedankt JP, kon jij maar die windmachine van hierboven bedienen.
Om 12uur kreeg Leentje
lood in de benen. Hardnekkige tegenwind en hellingen waren er op dat moment
teveel aan. 12 km verder tot het volgend dorp kon echt niet meer. Een rustpauze
en versterking van de inwendige mens was dringend nodig, dan maar in het gras
langs de kant van de weg gepiknikt. Terug op onze fietsen en niet te snel van
start en het liep weldra weer op wieltjes.
Niettemin de wind
bleef van de partij. In Maintenon eerst onze stempel halen en een terrasje doen. Zo moet
dat zijn. Terwijl Pierewiet een foto nam van het kasteel landden er 2 pelgrims.
Het waren de eerste die we tegenkwamen.
Hallo, doen jullie ook de camino was de
vraag en zowaar het waren Nederlanders, zwaar bepakt met tent en kookgerei. Sjaan
en Theo uit Alkmaar. Voor hem was het de 2é keer heen en terug vanuit Nederland
(Alkmaar). Ze hadden helaas nog niet kunnen kamperen maar wel goedkoop kunnen
slapen. De kaarten wat bekeken en net toen we aanstalten maakten om te
vertrekken arriveerde er nog eentje, een veertiger uit Leeuwarden die al
gevallen was in St Omer even terug een weekje naar huis moest voor verzorging met
spierscheuring in de arm , maar na de valse start met volle moed de trip weer aangevangen
vanaf St-Omer.
We zijn onze eigen weg
gereden en onderweg aanmoedigingen gekregen
van voorbijstekende wielertoeristen en passanten. Blijven rijden was de
boodschap en de batterij in het oog houden. Pierewiet reed sterk op kop en
Leentje volgde weer in goed tempo bergop-bergaf tot Chartres.
Daar verrees de cathedrale torenhoog recht voor ons. Nog een
goede klim met onze laatste krachten,
maar de steile top moest te voet met fiets aan de hand. NIET TE DOEN! Beetje gerust
en dan naar steil naar beneden, bijna in vrije val maar zonder te vallen,
naar het hotel fietsen zon 5km verder. Vriendelijk onthaal, fietsen veilig
gestald en opfrissen voor het avondmaal en uitblazen van de tocht.
De rit: 95km, gemiddelde 15,7 km/h, 443 hoogtemeters
Logies: Hotel Kyriad
Spreuk van de dag; Klimmen, dalen, stijgen
doet ons toch een beetje hijgen.
t Was weer veel volk bij Hoe Lang gisteren
maar 2 pelgrims konden er ook nog bij. Het
houdt eigenlijk het midden tussen Colmar en Mc Donalds maar dan Aziatisch en
meer dan 200 plaatsen. Veel klingel/klangel
en maar aanschuiven en opscheppen tot een grote toren en liefst met 2
borden per keer. Als afsluiter bij de rekening nog een likeultje gekregen.
Hierbij onze score
met punten van 1 tot 5: slecht tot uitstekend
Vriendelijkheid personeel : 5
Keuze buffet 5
Hoeveelheid buffet 5
Was het lekker 1
Totaal 16
Het is dus nog eens bewezen dat je met de
juiste vragen altijd veel punten behaald , maar tegen Hoe Lang zeggen we tot
nooit meer.
Vandaag , Paris par canal de LOurq plus de
20 km et on tombe juste au centre de
Paris, formidable nest-ce-pas. Parijs
is altijd een beetje thuiskomen voor ons en nu per fiets als globetrotters
maneuvreren en laveren we op de fietsvriendelijke paden en door het stadsverkeer. Voorheen keken we soms meewarig naar
de gepakte fietsers in Parijs, maar nu
waren wij het zelf die goed
vooruit gingen.
Hola, halt
voor een foto aan Centre
Pompidou en hop naar
Notre-Dame voor een stempel, maar de receptionist was net gaan eten. Leentje
naar de boutique in het portaal om een klevertje van de geschenkverpakking te vragen ipv een stempel
. Merci madame, vous
etes très gentille, cest pour le carnet
du chemin de Saint Jacques. Bon
courage et bonne route en weg was Leentje
tussen
de rij wachtenden aan de kassa.Pierewiet
op wacht bij de fietsen en de route verder bestudeerd .
Een beetje later een leuk Italiaans restaurantje gevonden en eerst een goeie frisse pint gedronken voor onze pasta en pizza
arriveerden. Zalige, zondige zondag en
vaderdag , eten, wijn en koffie waren heerlijk en vriendelijke bediening.
Na afrekenen weer op
onze fietsen maar het was precies zwaarder
rijden nu , maar geen nood , de batterij was meer dan 100% opgeladen dus er
mocht kwistig mee omgesprongen tot het einde toe en Pierewiet duwde lustig mee
zonder elec-steuntje.
Toch weer wat regen rond 15uu maar niets kon ons deren .
Om 17uur aangekomen in
Linas. Uitgepakt, kleine en grote wasjes gedaan met de handmachine en het beloofde
blogwerk gemaakt voor het
thuisfront.
De rit: 67 km, gemiddelde 14,5 km/h, 395 hoogtemeters
Logies: Hotel Kyriad
Spreuk van de dag; Op vaderdag fietsen door Parijs vinden de Gentse
bicigrinos vrie wijs.
Gisteren uitstekend gedineerd en luxueus
geslapen in een 19° eeuwse manoir St-Eloi
= formidabel.
Na een uitgebreid ontbijt onze fietsen
gezadeld en bij het vertrek al een eerste probleem. De batterij was maar voor
90% opgeladen en we stonden voor een +100km rit. Ik had de lading van de
fietsbatterij onderbroken omdat de notebook ook moest opgeladen worden, dus
slechte punten. Leentje moest dus zuinig omspringen met de ondersteuning en dat
deed ze voortreffelijk. De eerste 30 km heeft ze op ontbijtenergie afgemaald.
Een waterzonnetje fluitende vogels en een
milde tegenwind waren vandaag onze bondgenoten tijdens de rit door de bossen. De
oren plat voor de wind reed Haas
Pierewiet gezwind op kop gevolgd door Konijn Leentje. (zonder Duracel)
ATTENTION AUX GRANDS ANIMEAUX; was op een
waarschuwingsbord te lezen bij de ingang van het bos. Geen enkel gevaarlijk
beestje gezien zelfs geen kabouters en ook geen heksen.
De geuren van een markt in Compiegne sloegen
verleidelijk in onze neus. Helaas was het te vroeg om ons al aan een lekker
kippenboutje met vers stokbrood te verlustigen. Wel wat geflaneerd in Compiegne
en nog een terrasje gedaan alvorens het tweede deel van de rit af te werken. We
volgen nu de route die door Parijs loopt, langs Aéroport Paris-Charles de
Gaulle waar de vliegtuigen boven onze hoofden opstijgen of dalen.
Nog een 20tal km , maar er waren nog flink wat hellingen en gelukkig ook als
beloning de afdalingen erna, maar de
klim is altijd langer. Gelukkig had Leentje nog ondersteuning te over en kon ze volop genieten van de batterij die nu volle kracht mocht geven voor dat extra duwtje in
de rug.
Weerom was het 17h15 als we in ons hotel Akena arriveerden.
Juist op tijd want het wordt frisser , meer
wind en het begint
toch wel te regenen zeker, oef De receptionist raadt ons het GLOTE CHINESE
LESTAULANT aan en HOE LANG is die flanse chinees? Pierewiet kent hem van vorig jaar , alles zelf wokken en a volonté, misschien doen we het omdat het zo dicht in de buurt is en dan weet
Leentje ook wat ik vorig jaar beleefde. Morgen hierover meer met beter of
slechter weer.
De rit: 101km, gemiddelde 15,7 km/h, 397 hoogtemeters
Logies: Hotel Akena
Weerspreuk van de dag: Als de vogels lustig
fluiten komt het zonnetje wel naar buiten.
t Is niet simpel om op tijd te vertrekken, we
raken maar niet rond met inpakken en herpakken, nog eens mail checken en dan de
fotos op pc zetten .
Na een lekker frans ontbijt, verblijf afgerekend aan de
balie, sprongen we om 9u15 op onze goed geladen
fietsen. Droog maar winderig weer, amai , eens
buiten de stadskern had de wind
vrij spel. 70km per uur zuidwester tegenwind en dat op een tocht goed voor 95km, dat belooft !Als het maar
droog blijft denken we positief als we zijn Inderdaad droog maar echt wel tegenstand op het glooiend en golvend landschap. Wuivende korenvelden met kleurrijke bermen vol rode papavers,
witte margrieten, blauwe korenbloemen
die minzaam wiegen in onze richting ttz de tegenrichting. Windmolens
draaien in volle vaart en wij ook op onze pedalen , zwijgend en zwoegend en zeker niet opgeven..
Gisteren waren we net
twee Gentse
waterzooikiekskes en nu twee windhanen pal in de tegenwind
Als het maar droog blijft is onze leuze , het
kon erger, onze stempels afgehaald in Honnecourt
. Leuk dorpje met enkele
bezienswaardigheden en een grotje
van Lourdes tegengekomen met een
bankje daar hebben we innerlijke
mens versterkt en gelaafd , tevens fotootje
genomen met een pseudo Bernadette
in
koerskledij.
Verder nog meer tegenwind, de batterij vraagt meer energie en
zelf een beetje meer duwen voor Leentje
, kwestie van de lamp brandende te houden
zoals een wijze maagd om tot
het einde nog iets over
te hebben in geval van niet meer
kunnen .
Wijzelf moesten ook meer kolen op de stoof
doen ttz energie opnemen met
suikers en isotone drank daar het
letterlijk wegwaaide we fietsten half
zo snel als normaal .
Alles went en we fietsen een beetje op automatische piloot , langs het canal de St Quentin was het weer enkele kilometers
platter rijden en hebben we gepiknickt
onder een brug .
Wind en nog meer tegenwind en enkele donker dreigende wolken, dikke druppels vallen, teken van nog meer natuurkracht in het verschiet.
Na 90
km regent het pijpenstelen , regenjasjes
aan en even schuilen in een bushokje, en
dan de laatste 5km bergop tot Noyon. We
zien de torens van de Kathedraal en willen voor 17 u
onze stempel halen
in het bureau de tourisme .Gelukt op de valreep ,
stempeltje vlot gekregen en naar de supermarché om wat
fruit en drankjes voor morgen .
Ons hotel LE Saint Eloi waar we vorig jaar ook logeerden is een chique bedoening . Ze keken ons eerst vreemd als verzopen coureurs maar onze reservatie
was opgewaardeerd naar luxe kamer .
Na een
goeie was- en droogbeurt waren we
2 andere mensen. Lekker
gegeten en gedronken, wasje gedaan
en nu op de blog voor het
thuisfront gerust te stellen .
We gaan door ,morgen derde dag van de dertig in de voorziene trip.
Slaapwel
allemaal et gros bisous van de bicigrinos ..
Leentje & Pierewiet
De rit: 95 km, gemiddelde 14,7 km/h,
502 hoogtemeters
Logies: Hotel Le Saint
Eloi Noyon
Weerspreuk van de
dag: Bij een krachtige wind uit het zuidwesten
zitten de bicigrinos in nesten.
Vandaag onze eerste rit en aan de start in
Hekers 5 en toch al wat uitwuivers op post,
dochter Sophie en de plichtsgetrouwe overburen
Rita en Robert, die ook geen oog dichtgedaan hebben . Fotos worden genomen in
onze uitrusting met de zwaar beladen fietsen net voor het vertrek .
Start om 7h 40 maar in Zevergem wacht zus
Wieske ons op en na de omhelzingen en nog wat fotos volgt dan de officiële start
om 07u58h aan de Schelde.
Het is miezerig weer maar niet om regenjasjes
aan te doen = ok.
Leentje
spaart de batterij van haar e-bike want die is beperkt tot 100 km bij laagste
ondersteuning en we moeten 135 km doen vandaag. Het wordt de langste etappe
omdat we niet in België willen overnachten, dit geeft nog een te groot
thuisgevoel hé.
Zonder problemen en met droog weer rijden we
na 80 km de Belgische/ Franse grens over
en in het eerste dorpje is er een beeld
van een douanier aan een wachthuisje. RIEN a déclaré? Nee nee en dan mag Leentje met hem op de foto. Meteen ook de eerste aanwijzingen en hulp voor de route ST-Jacques in de abri.
Na pik-nik in Sameon een 1°
verontrustend probleem , het display van de e-bike geeft de melding MAINTENANCE.
t Is nie mogelijk, na 500 km heeft de fiets
zijn eerste onderhoudsbeurt gehad en nu
omdat de kaap van 1000 km overschreden wordt deze melding bij inschakelen
ondersteuning.
Er flitsen scenarios door mijn hoofd, moeten we terug? Komt Sophie Leentje met de
fiets halen en dan de volgende dag met de herstelde fiets terugbrengen?
Een telefoontje naar de fietswinkel brengt
verlossing; de kaap van 1000 km mag niet overschreden worden zonder dat er een
onderhoud is maar als dat op 500 km gedaan werd is het geen probleem. Men is
vergeten die teller te resetten maar dat
kan wachten tot onze terugkomst. OEF
Nog 40 km en de regenvestjes moeten aan, de
laatste 15 km zijn het echte onweders maar we moeten er toch door. Om 17h 20
komen we toe in ons hotel na onze stempel in het office de toerisme rechtover de kathedrale van Cambrai.
BON COURAGE POUR LES 2 MILLES kilomètres qui restent a faire.
2 verregende kiekens komen aan in het hotel enwillen zich graag drogen
en warmen.
GELUKT ..
en nu nog iets onder den tand , flesje wijn
na het biertje en wijle noar t beddeke, maar eerst nog ons blogske zoals beloofd ..
Tel , sms
gsm , onze bureau staat niet stil
, maar nu nog het weerbericht voor morgen op de tv consulteren; regen buien en soms opklaringen, maar nat genoeg voor den test van de weergoden .
Ons
examen van de eerste etappe is geslaagd voor de weergoden maar ze willen zekerheid of net ietske
meer om te weten of de uithouding van de pelgrims wel ernstig te nemen is.
Slaapwel
allemaal en morgen ook wij gezond
maar allicht stijf weer op .
Los bicigrinos jp&De rit: 134km,
gemiddelde 17 km/h, 174 hoogtemeters
Leentje en Pierewiet worden voor 30 dagen "Los Bicigrinos" en fietsen van Zwijnaarde naar Compostela. De route is uitgestippeld en gaat door Parijs, dan langs de Atlantische kust om in Spanje de "camino del northe" te volgen tot Santiago de Compostela.
Een 4-daagse fietsvakantie in het heuvelachtige Nederlands Limburg was al een goede fysieke test. Dan volgden nog meerdere fietstrainingen met bagage en ook deze zijn goed verlopen en afstanden van 130km (op vlak parcours) en 70km (op heuvelachtig parcours) waren geen problemen.
Omdat jullie "Los Bicigrinos" zouden kunnen volgen op deze Compostelatrip maken we op algemene aanvraag een blog. Het is de bedoeling om regelmatig een verslagje van onze capriolen neer te schrijven en via wifi-verbinding door te sturen. We hopen dat dit wel elke dag zal lukken zodat we de communicatie via gsm kunnen beperken.
Het wordt nog wel spannend om de fietstassen te vullen, alles moet mee maar van niets teveel hé, want bergop weegt dat dubbel. Het zal kiezen worden en als iets vergeten is kopen we het ter plaatse (indien voorradig)
Zondag 3 juni fietsen we naar de Sint-Jacobskerk Gent waar we de pelgrimszegen ontvangen en de eerste stempel krijgen in onze credencial (stempelboekje bij geloofsbrief) van pastoor Weverbergh .
Is deze opdracht nu : "Mogelijk of Onmogelijk?" in deze omstandigheden, met deze mensen en met deze uitrusting? Meester Jacob zal toezien op het correcte verloop van deze uitdaging.
Vanaf nu kunnen jullie afwegen of Los Bicigrinos het halen of niet. Kiezen jullie fietstas 1 = geslaagd of.... wordt het fietstas 2 = gebuisd
Overleven we elkaars gezelschap in elke omstandigheid, zit het weer, weeral niet mee, blijven we gespaard van pech. De vragen:"Pierewiet is het nog ver en hier wil ik niet slapen, komen we nu echt geen terras of winkeltje tegen?" Wie van ons gaat er het meest zagen en wie zal het allemaal verdragen? (of verfietsen).
