Helaas zijn er veel bochten voor je OP een berg geraakt en daar werd Mila toch wel HEEL ziekjes van. Gelukkig stonden er als beloning paardjes op de berg. Het was er ook wel een beetje frisser en winderig. Tja...
Hehe, eindelijk zijn we echt op reis. En de eerste camping is al direct een paradijsje voor Mila: een speeltuin met een glijbaan en... eendjes, geiten, poesjes, varkens, konijnen,... M.a.w. kwaakkwaak, bei, auw, kkkrrrrr,...
Papa: Zouden we Mila eens op het springkasteel laten zitten. Mama: Als zij dat wil, ja. Papa: We zullen eens proberen. Mama: Ga wel mee, eh!
En
van zodra Mila haar pamperpoepje op het kasteel zat, was het alleen nog
maar lachen, gieren en brullen. Dat wiebelige, springerige, hobbelige
wekte blijkbaar op de lachspieren van ons kleine poppemie. Alleen er
weer af komen was minder tof...
Mila ontdekt de zee voor de allereerste keer... en ze vindt et LEUK! Mama dacht dat ze bang zou zijn en papa dacht dat ze zelfs niet op het zand zou willen lopen. Maar nee hoor, Mila vond het dus LEUK! Ze keek vol verwondering naar het zand, het water, de vogels... En ze wilde zelfs graag de golven gaan vangen. Daar was het alleen niet het weer voor en haar schoentjes waren ook al niet waterdicht. Dus moest papa goed opletten dat Mila niet op haar poep in het water terechtkwam, maar het was dus wel LEUK!
Mila vindt dat er nog veel werk is aan onze tuin. Daarom heeft ze zelf al haar gerief bovengehaald en is ze zelf maar aan de werken begonnen. Niks zo leuk als spelen in de modder!
En ja hoor... na lang aarzelen, veel twijfelen en hopen applaus, aanmoediging en bevestiging heeft Mila eindelijk de stap gezet naar de eerste stapjes op haar eentje. En ze GENIET!
Na een maand in het grote bad begint Mila al goed te wennen. De eerste keren had ze mama of papa nodig bij haar in bad als morele steun. Nu hoeft dat al lang niet meer. Ze haalt de zotste kuren uit... Rechtstaan, duiken, zwemmen, plonzen, enz. Als onze kleine waterrat in actie is, is het bad te klein!
Marijke heeft twee weekjes welverdiend verlof en nu heeft Mila heel veel lieve oppassers. Donderdag was tante Tineke aan de beurt en dat was superLEUK!
- zotjes doen in de wasmand - lachen naar het vogeltje - samen in de potten roeren
en wie weet wat ze samen nog allemaal hebben uitgespookt!!!
Het gras is groener bij de buren... Voorlopig toch nog. Mama en papa hebben nog geen gras. Dat speelt niet zo fijn. Daarom gaat Mila graag spelen bij de buren. Hopelijk groeit er ook snel gras in de tuin van Mila. Dan kan ze lekker thuis blijven. Maar je ziet... ze geniet nu ook al.
Hoera! Mila is samen met mama en papa eindelijk verhuisd naar haar nieuwe stekje. Eerst begreep ze er niet veel van. In het oude huisje stopten mama en papa altijd maar meer dingen in dozen. Zelfs haar speelgoed... Stom hoor. En dan deden ze een hele dag heel druk. Ze sleepten van alles heen en weer. Het grote lege huis waar Mila al een paar keer was gaan kijken, werd altijd maar voller. Mama vertelde ook heel opgewekt dat Mila nu een eigen kamertje heeft. En ja hoor, haar bedje stond in een grote kamer samen met een kast en de verzorgingstafel. In bed lagen nog altijd dezelfde popjes... Dus het moest Mila haar kamertje wel zijn! Ze heeft er al een paar nachten heerlijk in geslapen. Nu heeft ze geen last meer van mama en papa als die komen slapen ( of als ze snurken :)). Alleen is het overdag soms een beetje warm nu. Al het speelgoed van Mila ligt nu ook in het grote huis. Er is lekker veel plaats om rommel te maken. En misschien ook wel om alleen te leren lopen...
Mila weet het nog niet, maar binnen 3 weken moet ze haar vertrouwde huisje achterlaten. Dan verhuizen we naar ons nieuwe plekje!!! Dat wil zeggen dat de verhuisdozen hier stilaan rond beginnen slingeren en we vullen ook nog heel wat dozen met oud papier. SUPERLEUK speelgoed, vindt Mila.
Tijdens het middageten zat Mila al de hele tijd naar het zonnetje buiten te kijken, dus besloot mama om al een beetje vroeger naar meterke en opa te vertrekken. Daar konden we tenminste een beetje buiten spelen. Mila wandelde met haar loopwagentje helemaal zelf naar de voordeur! Daarna ontdekte ze in de achtertuin het gras, de bloemetjes en planten, de vogeltjes, enz. Een hele nieuwe wereld. Wacht maar tot we volgende maand verhuizen. Als het mooi weer is kunnen we dan veel meer buiten spelen. Ook haar speelhuisje stond op het terras (danku pepe en meterke!). Als het een beetje warmer wordt, halen we het uit de doos... Dat wordt leuk! Toen tante Anneleen thuiskwam was het tijd voor paaseitjes rapen (de paasklokken waren tijdens Mila haar middagdutje gepasseerd). Mila begreep er niet veel van, maar wat ze wel heel goed wist, is dat ze paaseitjes heeeeeeel lekker vindt!