En ja hoor... na lang aarzelen, veel twijfelen en hopen applaus, aanmoediging en bevestiging heeft Mila eindelijk de stap gezet naar de eerste stapjes op haar eentje. En ze GENIET!
Na een maand in het grote bad begint Mila al goed te wennen. De eerste keren had ze mama of papa nodig bij haar in bad als morele steun. Nu hoeft dat al lang niet meer. Ze haalt de zotste kuren uit... Rechtstaan, duiken, zwemmen, plonzen, enz. Als onze kleine waterrat in actie is, is het bad te klein!
Marijke heeft twee weekjes welverdiend verlof en nu heeft Mila heel veel lieve oppassers. Donderdag was tante Tineke aan de beurt en dat was superLEUK!
- zotjes doen in de wasmand - lachen naar het vogeltje - samen in de potten roeren
en wie weet wat ze samen nog allemaal hebben uitgespookt!!!
Het gras is groener bij de buren... Voorlopig toch nog. Mama en papa hebben nog geen gras. Dat speelt niet zo fijn. Daarom gaat Mila graag spelen bij de buren. Hopelijk groeit er ook snel gras in de tuin van Mila. Dan kan ze lekker thuis blijven. Maar je ziet... ze geniet nu ook al.
Hoera! Mila is samen met mama en papa eindelijk verhuisd naar haar nieuwe stekje. Eerst begreep ze er niet veel van. In het oude huisje stopten mama en papa altijd maar meer dingen in dozen. Zelfs haar speelgoed... Stom hoor. En dan deden ze een hele dag heel druk. Ze sleepten van alles heen en weer. Het grote lege huis waar Mila al een paar keer was gaan kijken, werd altijd maar voller. Mama vertelde ook heel opgewekt dat Mila nu een eigen kamertje heeft. En ja hoor, haar bedje stond in een grote kamer samen met een kast en de verzorgingstafel. In bed lagen nog altijd dezelfde popjes... Dus het moest Mila haar kamertje wel zijn! Ze heeft er al een paar nachten heerlijk in geslapen. Nu heeft ze geen last meer van mama en papa als die komen slapen ( of als ze snurken :)). Alleen is het overdag soms een beetje warm nu. Al het speelgoed van Mila ligt nu ook in het grote huis. Er is lekker veel plaats om rommel te maken. En misschien ook wel om alleen te leren lopen...
Mila weet het nog niet, maar binnen 3 weken moet ze haar vertrouwde huisje achterlaten. Dan verhuizen we naar ons nieuwe plekje!!! Dat wil zeggen dat de verhuisdozen hier stilaan rond beginnen slingeren en we vullen ook nog heel wat dozen met oud papier. SUPERLEUK speelgoed, vindt Mila.
Tijdens het middageten zat Mila al de hele tijd naar het zonnetje buiten te kijken, dus besloot mama om al een beetje vroeger naar meterke en opa te vertrekken. Daar konden we tenminste een beetje buiten spelen. Mila wandelde met haar loopwagentje helemaal zelf naar de voordeur! Daarna ontdekte ze in de achtertuin het gras, de bloemetjes en planten, de vogeltjes, enz. Een hele nieuwe wereld. Wacht maar tot we volgende maand verhuizen. Als het mooi weer is kunnen we dan veel meer buiten spelen. Ook haar speelhuisje stond op het terras (danku pepe en meterke!). Als het een beetje warmer wordt, halen we het uit de doos... Dat wordt leuk! Toen tante Anneleen thuiskwam was het tijd voor paaseitjes rapen (de paasklokken waren tijdens Mila haar middagdutje gepasseerd). Mila begreep er niet veel van, maar wat ze wel heel goed wist, is dat ze paaseitjes heeeeeeel lekker vindt!
Het is weer Carnaval! En dat zullen we hier in Halle geweten hebben. Vanmorgen werd mama minstens drie keer wakker van de Gillekes en de eerste keer was het amper 5u 's morgens. Gelukkig is Mila een vaste slaper. Die werd pas om 8u wakker van de honger. Zoals altijd dus. Om 10u was het nog stil in Halle en Mila ging lekker in bed voor een zaaaaalig dutje. Dat de muziekinstallaties ondertussen werden aangezet op het luidste volume, was helemaal geen probleem. En ze sliep lekker door tot 12u30. Mmmm, lekker bloemkool op het menu. En dan een beetje spelen met mama en hup, weer in bed voor een dutje. Mila was nog niet helemaal moe, maar na een kwartiertje lag ze toch in slaap. Gelukkig, want mama hoopte dat ze zo een beetje uitgeslapen zou zijn voor een drukke namiddag. Om 15u30 werd Mila weer wakker en at ze met heel veel goesting haar bordje fruitpap leeg. Dan snel klaarmaken en naar de stoet. Wat was dat allemaal: muziek, veel kleurtjes, rondvliegende confetti, allemaal verklede mensen, enz. Er was zoveel om naar te kijken! En een beetje later kwamen ook Robbe en Senne erbij. Superleuk! Maar dat kan je wel zien aan de fotootjes...
Mila houdt van boekjes: peuterboekjes, reclameboekjes, tijdschriften, kranten,... Daar is ze wel eventjes mee zoet. En het wordt helemaal leuk als mama of papa meedoen!
¨Philadelphia? Mmmm, nee, Mila vindt het nog niet zo lekker. Nog een paar keer proberen en ze wil waarschijnlijk niks anders meer. Zo gaat dat met die kleine lekkerbek!
Sommige kindjes doen hun oogjes open en zijn klaarwakker. Mila niet. Die heeft even tijd nodig. Eerst rustig nog wat liggen babbelen in bed. En als het volume dan luider en luider wordt, weten mama en papa dat het tijd is om op te staan. Klinkt er geluid op de trap, dan krabbelt Mila zo snel mogelijk recht. Om te laten zien dat ze ECHT wel wakker is. Alleen is dat soms niet helemaal het geval...
Pfff, echt kiplekker wil onze kleine pruts precies niet worden. We zijn dit jaar al vier keer met haar naar de dokter moeten gaan. En vorig jaar misschien een keer of drie verspreid over het hele jaar! 2008 begint dus met vallen en opstaan. Wij hopen stiekem toch dat de lente snel begint en alle microobjes verjaagt. Deze week alleen al zijn we twee keer naar de dokter gegaan omdat Mila last had van koorts. Dinsdag sprak de dokter van de driedagenkoorts en vrijdag was de koorts verdwenen als sneeuw voor de zon op het moment dat we bij de dokter aankwamen. Dus veel kon ze er dan niet over zeggen. Deze voormiddag had ons poppemie nog eens 38,1 °C. Wel een beetje koorts dus, maar gelukkig niet zo hoog als de vorige dagen. We kunnen niets anders doen dan haar een beetje in het oog houden en duimen dat die koortsbuien gewoon verdwijnen.
We zijn weer thuis... na een gezellig weekendje Durbuy. Vrijdagavond met de nodige werkstress op onze schouders vertrokken, maar die begon steeds meer te verdwijnen hoe korter we bij Durbuy kwamen. Ons vakantiepark was snel gevonden en we waren binnen de kortste keren geïnstalleerd. En dan was het tijd voor HONGER! Dankzij onze charmante keukenploeg stond er al gauw wat lekkers om te eten op tafel. Na het eten was het bedtijd voor Mila en spelletjestijd voor de rest (Monopoly). Na een veel te korte nachtrust vond Mila het al vroeg weer tijd om op te staan, want zij had heel veel zin in een flesje. En maar huilen en huilen en huilen tot het speentje eindelijk in haar mondje zat. Papa en tante Veerle vertrokken toen om quad te gaan rijden en Mila, Kim en mama maakten er een rustige voormiddag (= spelen en dutten) van. Toen het middagmaal lang genoeg in ons buikje zat, gingen we lekker zwemmen. Na wat gerommel met aankleden en het wegzetten van onze zakken, konden we eindelijk het water inplonzen. Het had niet echt een Mila-temperatuur, maar ze vond het toch heel leuk. Zelfs kopje onder gaan, kon de pret niet bederven. Van zwemmen word je moe, vindt Mila. Dus na een fruitpapje was het alweer dutjestijd. Mama en papa bleven gezellig op het appartementje en tante Veerle en Kim gingen lekker op zwier. 's Avonds stond er raclette op het programma, maar omdat we natuurlijk te laat waren om een toestel af te halen, werd het wel een heel speciale raclette-versie. Het is bewezen: raclette onder de grill van de combi-oven is mmmmmmm. En champignons zijn gevaarlijk - vraag dat maar aan Mila! Zondagochtend hebben mama en papa geprofiteerd van de bereidwillige babysitploeg: tante Veerle en Kim. Ze bleven lekker lang in bed liggen en daarna gingen ze zelf op stap naar Durbuy, Tohonge en Barvaux. Niet lang nadat mama en papa terugkwamen, arriveerde ook de terug-naar-huis-rijdploeg van tante Veerle en Kim. We fabriceerden snel nog een paar croque-monsieurs en dan was het tijd voor hen om te vertrekken zodat ze nog van een namiddagje Durbuy konden genieten. Mila was een beetje onder de indruk van het afscheid, want ook al was ze heeeeel moe. Toch wilde ze ECHT niet slapen. Zelfs niet na een bezoekje aan de speeltuin. Dan maar eerst fruitpapje eten en daarna nog eens proberen. Het ging nog niet zonder moeite, maar eens ze goed in slaap lag, heeft ze doorgeslapen tot 19u30! Mama en papa hadden ondertussen al gegeten en gelukkig hadden ze voor Mila wat soep overgelaten. Na het soepslurpen was het tijd voor een badje: Mila, mama én papa werden alledrie schoongeschrobd. Mila was al snel weer moe en toen ze terug in bed lag, hebben mama en papa zich in het 'kastbed' geïnstalleerd voor een dvd-tje. En daarna zzzzzzz... Maandagochtend was het alle hens aan dek om alles in te pakken voor 10u. Dat lukte maar net en daarna besloten we om maar direct naar huis te gaan, want Mila lag al na 2 minuten diep in slaap.
Mila
Mmmm, wat is het leukst? 
