W heeft me gevraagd of ik deze avond terug wou komen, heb toegezegd. We spelen met vuur, ik weet het maar al te goed. Ik hoop dat hij goed beseft wat hij doet?!!! Hij heeft heel veel te verliezen, maar blijkbaar heeft hij zich daar beetje in berust. Soms vraag ik me af of hij zich misschien wil laten betrappen??? Maar dan beseft hij niet goed, dat hij zeker en vast zal bestempeld worden al "the bad guy". Alles zal zijn schuld zijn, over haar fouten zal niet meer gepraat worden!
Ik laat het gewoon over me gaan, ik geniet van de aandacht, van de lieve woordjes, onze intieme momenten en de geweldige sex!!! Meer en meer voel ik me op mijn gemak bij hem, het voelt meer en meer aan als "thuiskomen". Weet wel dat het niet altijd zo zal blijven, maar ik kan ook super goed praten met hem over vanalles... Echt aangenaam. En hij ziet er nog goed uit ook!
Gisterenavond in de zetel bij W thuis gezeten. In het begin niet op mijn gemak, zijn madam was niet thuis. Ze ging niet thuiskomen voor 22h30 volgens hem. Ben maar voor alle zekerheid rond 21h30 weggegaan. Wel raar hoor, zo in zijn huis te zitten, spannend... Hebben samen gezellig tv gekeken, geen spannende dingen, maar ik zou dat toch niet gekunnen hebben . Volgende week gaat hij naar zijn notaris om te zien hoe de zaken voor hem staan met zijn huis en zijn zaak. Hij zou natuurlijk graag zijn huis houden, moest het tot een breuk komen. Maar wie wilt dat niet? Ik wou dat ook, maar kon mijn ex zijn deel niet uitkeren bovenop de lening!!! Tja, jammer, maar het gaat maar over een hoop bakstenen hoor. En in het midden van die bakstenen situeren zich enorm veel herinneringen, goeie en slechte!!!
