Alweer een update van jullie blogster in Nanjing. Dinsdagmiddag was ik alweer heel wat beter, dankzij motilium en imodium, maar toch had ik nog een ander kwaaltje. Aangezien ik nog steeds volstond met muggenbeten, had ik 2 beten die waarschijnlijk geinfecteerd waren ( net zoals Stijn eens gehad heeft). Die 2 beten waren supergroot ( zeker 10cm diameter), het was gezwollen en heel warm. Daarom ben ik met Amanda naar de apotheek gegaan, ik toonde ze de beten en gaven me een zalfje. Het is zeker goeie zalf, want nu zijn de beten zo goed als verdwenen. Ook probeerde ik dinsdag voor de 2e keer al tickets voor de expo in Shanghai te kopen, maar ze hadden er geen meer, woensdag zouden ze er terug hebben. Teleurgesteld keerde ik terug naar de kamer, want ik had me er echt op verheugd op eindelijk tickets te kunnen kopen. 's Avonds was het alweer tijd om ons fitnessabonnement te gebruiken ( we hebben genoeg betaald, dus gaan we er zeker van profiteren :) ) en gingen we ( Annelies, Amanda en ik) voor de eerste keer naar de spinning. Het was erg leuk en lastig en we hebben zeker enorm gezweet! Ik zweette al toen ik nog maar net binnen was. Zo heet dat het is in de gym! Niet te doen. De ruimte waar de spinning doorgaat, is een kleine ruimte naast de ruimte met alle toestellen, zonder ramen. Na een hele tijd waren de ramen en de spiegels volledig bedampt. Je kan wel weten hoeveel we daar niet gezweet hebben! Het voornaamste is dat het een hele leuke les was, en we zeker nog gaan gaan.
Woensdag was het eindelijk zover. Na de les gingen we terug naar de China mobile winkel om de tickets te kopen! En hoera, tis nog gelukt ook! Het was telkens zo vreemd. Ik ga binnen in de China mobile winkel en ik vraag of ze tickets voor de expo hebben, dan kijkt het mevrouwtje me stom aan en roept ze naar iemand anders ' hoe, hebben wij tickets voor de expo?', dan riep die andere terug 'ja, we hebben er', dan moest ik naar het loketje gaan, waar ze zegt dat ze geen meer hebben, maar morgen wel ( dat was op dinsdag). Dan de discussie of er al dan niet goedkopere kaarten zijn voor studenten...( Ja, er zijn er, maar overal uitverkocht, tenzij aan de ingang van de expo zelf, maar ik heb geen zin om ook nog lang aan te staan schuiven voor een ingangsticket) Toen ik woensdag om tickets vroeg, zeiden ze direct dat ze tickets hadden en ging ik na 5 minuten terug buiten, 1 ticket voor de expo rijker, en 160 yuan armer... Ook op woensdag gingen we sporten. We probeerde voor de eerste keer de 'zumba'les. Naar wat ik al gezien had van zumba op tv ( op teleshop ofzo), had ik er wel zin in. Tot mijn grote verbazing was het een leraar en had het meer weg van gewoon dansen ipv zumba. Het was heel intensief, soms moeilijke pasje en de leraar doe gewoon zijn dansje, terwijl wij proberen te volgen. Heel bizar, hij kan wel goed dansen, maar aanleren.. daar heeft ie geen pap van gegeten. Maar goed, ik vond het plezant en ga zeker nog eens gaan. We jammer dat zumba en spinning overlappen op maandag en woensdag. De keuze zal niet makkelijk zijn. Na de les kwam de leraar met ons een praatje maken, ik denk wel dat hij blij was met de aanwezige buitenlanders :) ( of toch zeker met de buitenlanders waarvan je duidelijk ziet dat het buitenlanders zijn :) )
Zondagmiddag was het weer wel ok, niet te warm en er was geen regen en ik voelde me al stukken beter dan vrijdag, dus besloten Amanda en ik om naar het Qingliangshan park te gaan in de buurt van de campus. Het is een heel mooi park, veel verschillende paadjes, een tempeltje, pagodes... en het is ook gezellig om er eens te gaan wandelen. Het is ook zeker goed voor de conditie, want shan betekent berg... (foto's volgen op volgende website: http://picasaweb.google.be/linecw88 ) Na onze stevige wandeling in het park ( trap op, trap af, klimmen, dalen, enzovoort) gingen we terug naar de onze kamer, nadat we eerst in de 'deyou'-winkel alweer wat leuke schoolspullen gekocht hadden. Alles is er gewoon zo sjiek en goedkoop! Je kunt er mega leuke schriften vinden, mapjes met leuke tekeningen en grappige Engelse teksten, blanco roller in de vorm van een wortel of een dier, veel dingen met nijntje en dit alles super goedkoop. Geen wonder dat het 1 van onze favoriete winkels is :). Eens op de campus, hebben Amanda en ik op haar kamer samen gestudeerd. Op maandag hadden we terug les en dus moest er nog flink gewerkt worden ook. Tegen dat we ongeveer klaar waren ( en ook geen zin meer hadden) gingen we nog snel iets eten. We gingen naar een mega klein restaurantje, waar het erg lekker en goedkoop is ( ongeveer 16yuan voor 2 personen) en je hebt zeker genoeg gegeten. De eerste keer dat we er gingen eten, zat die man tv te kijken en je raad nooit welk programma het was! Het was Mister Bean! Super grappig, ik had geen idee dat ze dat hier ook kenden. Na het lekkere avondmaal, keerden we terug en niet veel later was Annelies terug van de expo in Shanghai en kon ze ons een volledig update geven van haar weekend...
Maandag was het alweer les. Enkel op maandag starten we niet om 8u, maar om 9u40, is dat niet geweldig! De les was wel çava, 2u spreek en luisterles is meer dan genoeg. In de namiddag gingen we voor de eerste keer naar het keuzevak 'Business Chinese' en het was helemaal niet zoals we verwachtten: te veel mensen, te makkelijk boek, niet echt specifieke woordenschat.. Zo is de keuze vlug gemaakt om het vak niet te volgen. Tijdens de pauze na het eerste uur gingen we dan ook weg. Onderweg bedachtten we plots dat we op maandag onze studentenkaart zouden krijgen en daarom gingen we eens een kijkje nemen bij lokaal 112, dat is het bureau op school waar je voor alles terecht kan ivm 'school') vragen of - problemen. Eens daar, moesten we in lokaal 109 onze studentenkaart gaan halen. Ook hadden we nog onze medische kaart nodig, want die hebben we nodig als we naar het politiekantoor moeten voor onze verblijfsvergunning. Het mevrouwtje vertelde Annelies en mij dat we er zelf om moesten naar het bureau waar we met onze papieren geweest waren én dat het maar tot 16u open is, en inmiddels was het al 15u gepasseerd. Vlug haastten we ons naar boven achter ons betalingsbewijs en namen we een taxi richting ' Jiangsu international travel health care center' (ofzoiets). Tenminste, dat dachten we. We hadden er geen adres van en de taxichauffeur kende geen Engels ( niet verwonderlijk trouwens) maar hij bevestigde dat hij het wist zijn... tot we aankwamen rond 15u30 bij een gebouw waarvan we wister dat wij daar niet waren geweest. Toch zijn we binnen een gaan kijken en gaan vragen of het daar ook niet kon zijn. Helaas pindakaas, waren we inderdaad verkeerd. Er stonden nog een paar buitenlanders bij dat kantoor en die konden ons vertellen dat het 'center' waar we moesten zijn, niet ver was en legden de weg uit. Onderweg vroegen we voor de zekerheid toch nog een paar keer de weg. Het zou stom geweest zijn om te laat te komen omdat we verkeerd liepen. En ja, om 15u50 kwamen we aan bij het juist kantoor! Hoera! We gaven ons bewijsje en totaal onvriendelijk gooide ze de papieren en een balpen ' name and date' op haar desk, nam het terug, gaf een blad aan ons... en dat was het... Amai, die doet haar werk ook niet graag.. Maar we waren al blij dat we ons papier hadden, dan kunnen we in de loop van de week naar het politiebureau voor onze verblijfsvergunning. Die avond had Amanda afgesproken met Summer, een Chinese die ze hier vorig jaar leerde kennen, toen ze haar leraar bezocht. We zouden met zijn viertjes gaan eten, toen er nog een Chinese die Amanda kende ook aan de poort stond en ons ook vergezelde. We zouden 'hotpot' gaan eten ( soort fondue, maar ik vind het helemaal niet lekker, veel vet vlees en tofu, zonder smaak, je krijgt er wel veel verschillende saus bij, maar niets wat ik lust). Het was echt een mega chic en duur restaurant. We kregen alle 5 een shortje, ons drinken ( een soort grenadine) werd de hele tijd bijgevuld, we kregen ook veel verse natte doekjes, plastic zakje om gsm of fototoestel in te stoppen zodat het zeker niet vuil werd, Annelies kreeg een brillendoekje om haar bril af te kuisen, service tot en met! Heel grappig wel. Ook liep een een gast rond, gekleed in hiphop kledij, en hij maakte al dansend noedels. Hij zwierde en draaide zijn deeg, terwijl hij danste... heel erg grappig én de noedels waren nog lekker ook :) Na het eten betaalde Summer ( ondanks het nogal duur was voor Chinese normen, ik dacht zo een 250 yuan voor 5 personen) stond ze er op dat wij niets betaalden, dus zullen wij haar eens uitnodigen om op onze kosten te gaan eten. Daarna wandelden we een door district 1912, hier zijn er heel veel restaurants, bars en clubs. Het zag er vooral heel chic en leuk uit, maar het was maandag, en dinsdag hebben we vroeg les.. Daarom keerden we terug naar de campus, namen we afscheid van Summer en van Qianjinxin en gingen we slapen...
Nu is het dinsdagvoormiddag en zou ik in de les moeten zitten, maar ik ben terug ziek. Ik heb terug beroep moeten doen op mijn voorraad motilium en imodium, anders zou het niet goed komen... Hopelijk betert het snel want zo is het echt niet te doen. Zeker als je weet dat ons toilet niet zo goed werkt en verstopt raakt.. Toch nog iets goeds: hier kan ik tenminste douchen als ik wil, omdat we de hele dag door warm water hebben en niet op bepaalde uren als in Shenyang...
Zondag 12/9! Gelukkige verjaardag Yentl! Ik ben net gedoucht en ik heb net een lekker kommetje nesquick cornflakes gegeten mét lekkere melk deze keer. Hier verkopen ze zodanig veel soorten melk, zowel qua verpakking als qua smaak. Je hebt de hele grote flessen, gewone flessen, brikjes en een soort zakjes. Grote flessen zijn sowieso niet goed voor ons want we hebben geen frigo, en die kleine brikjes worden meestal per 10 ofzo verkocht? Dus die zakjes zijn het best. Maar dan, in de kleine supermarkt dichtbij de campus verkopen ze zeker een 15tal soorten melk: gewone en met een smaakje. De eerste keer dacht ik ook dat het gewone melk was, maar er zat een vieze smaak aan, de tweede keer nam ik dan maar een ander, en het had ook een vieze smaak. Kwas er gelukkig al in geslaagd om geen melk te kopen met fruitsmaak, echt mega vies. Derde keer goede keer, ik heb gewone melk gevonden! Nu enkel nog kunnen onthouden welke het precies was!
Nu een snelle update van donderdag tot nu
Donderdag 9/9: Vooreerst een hele gelukkige verjaardag aan Lisa en Eline! Aangezien ik maar heel af en toe op facebook raak, heb ik een mailtje gestuurd J
De donderdag hadden we de 2e lesdag en die dag hadden we voor het eerst de gewone Chinese les, woordjes leren, grammatica, maar in die les ligt de nadruk op lezen en schrijven, bij de andere is het luisteren en spreken, dus hebben we alles in 2 vakken. Het viel wel mee, maar het is wel nodig dat ik het zou voorbereiden, dan is het zoveel makkelijker om te volgen. Want naast de woordjes uit de woordenlijst, geeft ze bij elk woord voorbeeldzinnen, in de trant van hoe het woord juist te gebruiken,synoniemen, tegengestelden, gelijkaardige woorden Je kan niet snel genoeg schrijven! Mijn blad was ten einde en ik moest enkel mijn blad omdraaien, en kwas al niet meer mee!
Mijn verplichte lesweek ziet er zo uit:
Maandag: 9u40 11u50: spreken en luisteren ( tingshuo les)
Dinsdag: 8 9u20 en 9u40 11u50: lezen en schrijven (hanyu les)
Woensdag: 8 9u20 en 9u40 11u50: tingshuo
Donderdag: 8 9u20 en 9u40 11u50: hanyu
Dat is alles!! J Al kruipt er wel veel voorbereidingstijd in.
We hebben ook 4 keuzevakken, waarvan je niets moet kiezen
Maandagnamiddag, dinsdagnamiddag en donderdagnamiddag van 13u30 tot 15u40 kunnen we respectievelijk kiezen voor Business Chinese (wat ik wss ga volgen), Xiezuo ( opstel schrijven: wat ik zeker NIET ga doen) en Travel Chinese ( de beschrijving van beroemde plaatsen in China, kheb horen zeggen dat het niet zo interessant is..). Op vrijdag voormiddag kunnen we een vak kiezen begrijpend lezen, daar heb ik ook al niet veel zin in.Maar aangezien die keuzevakken pas volgende week beginnen ( vanaf maandag 13 sept) zal ik wss wel eens een kijkje gaan nemen. Hoewel ik zeker ben dat ik Business Chinese wil volgen, ziet het boek er veel te makkelijk uit, je hebt de Chinese zinnen, dan pinyin erbij ( hoe je het moet uitspreken) en een Engelse vertaling Een ook omdat de keuzevakken volgende week pas beginnen, begint ons weekend op donderdagmiddag al J Als dat geen luxe is.
Die donderdag ben ik ook voor 3 dagen op rij al naar de computerchinees geweest, deze keer samen met mijn kamergenote om het probleem rechter ding in de muur op te lossen. Hij is direct met ons meegekomen en heeft het gefikst J Wat een service! Hij had ook mijn laptop nodig om het probleem op te lossen, dus keek hij weer naar mijn bureaublad achtergrond, dit is natuurlijk een foto van Stijn en ik, en hij vind Stijn heel knap J Hij was precies ook aan het flirten met mijn kamergenote, hij houdt van Koreaanse meisjes. Niet van ik, want ik ben veel te groot, volgens hem! Als hij amper een meter 60 is Was wel grappig J
Mijn kamergenote is net nadat hij wegging naar Shanghai vertrokken, ze heeft via msn het aangemaakt met iemand dat ze al kende, en is er nu naartoe. Al is ze ook 22, ze gedraagt zicht soms als iemand van 15, beetje over the top. Kwas wel blij dat ik eens een weekend alleen op de kamer ben. Maar nu vind ik het wel jammer dat ze er niet is. Je raakt het zo vlug gewoon dat er nog iemand hier moet zijn en het is veel gezelliger met 2. s Avonds zijn Annelies en ik naar de buikdansles geweest, we hadden op woensdag een fitnessabonnement gekocht en we mogen ook naar de groepslessen gaan ( buikdansen, zumba, aerobics ) Het was heel plezant! J
Vrijdag 10/9: En het regent alweer Dat is hier echt verschrikkelijk. Ik dacht dat het in België al veel regende, maar hier.. jongens toch! s Middags vertrok Annelies naar Shanghai, dus zijn Amanda en ik naar mijn tot nu toe lievelingsrestaurantje gegaan. Ze hebben er guobaorou (stukjes krokant vlees in zoetzure saus) en disanxian ( verschillende groenten in olie, ook stukjes aardappel) , mijn 2 favo gerechten van in Shenyang! In de namiddag heb ik niet veel meer gedaan, want ik voelde mij helemaal niet goed! Donderdagmiddag hadden we een pikante schotel gegeten, heel lekker, maar ik voelde de gevolgen pas de dag erna. Man, wat was ik slecht Gelukkig had ik Imodium en Motilium mee s Avonds had Scott ( een Australiër) ons uitgenodigd voor een feestje bij hem thuis, maar Amanda is alleen gegaan, ik was echt niet goed L
Zaterdag 11/9: Toen ik opstond was ik al veel beter, gelukkig maar want Amanda en ik waren van plan om te gaan shoppen. Nu we ons maandelijks leefgeld gekregen hebben, moeten we toch eens gaan shoppen. Eerst namen we de bus naar het metrostation en dan namen we de metro naar het Aqua city shoppingcenter. We hebben het heel makkelijk gevonden en met het openbaar vervoer is het sowieso veel goedkoper. Er zijn veel bekende winkels, H&M, vero moda, adidas original, tommy hilfiger, mango, zara, french connection en ook minder bekende winkels J Ik heb in de H&M een mooi zwart kleedje gekocht en een jeansbroek, maar niet met knop en rits, maar met een rekker. Echt ideaal voor met een lange T-shirt of lange bloes. Na het winkelen zijn we naar Starbucks gegaan ( ook in het winkel centrum) en dan terug naar de campus. Terug op de campus is Amanda iets gaan halen om te eten, ik had alweer geen honger, mijn maag is toch niet precies in orde hier. Dan hebben we samen wat rondgehangen op mijn kamer. Wat babbelen, wat gestudeerd en als afsluiter hebben we naar een aflevering van NCIS gekeken. Het was een heel fijne dag!
Vandaag, zondag dus, weten we nog niet precies wat we gaan doen. Binnen 20 minuutjes heb ik afgesproken met Amanda. We gaan de post zoeken, want zij wil al iets opsturen. Misschien gaan we naar een park deze namiddag, maar dat zal van het weer afhangen..
We zijn nu al woensdag 8 september, en amper een grote week in China en ik loop al serieus achter met mijn blog. Er is 1 grote reden: aangezien ik geen internet had op mijn kamer is het niet altijd nodig om mijn pc aan te leggen en ik kan het toch niet publiceren. Deze keer komt er van uitstel geen afstel, maar een samenvatting van de afgelopen dagen.
Op vrijdag 3/9 hebben Annelies, Amanda en ik voor het eerst de was gedaan. Dit was hetzelfde systeem als in Shenyang. Eerst een kaartje kopen met 10 beurten, was in de machine doen, wat wasproduct erbij en 40 minuten later is de was al klaar. Enkel is het wel jammer dat het met koud water is, voor vlekken is dit niet zo praktisch. Dus schafte ik mij maar een bekkentje voor handwas aan. In de namiddag zijn we naar een koffiehuis gegaan dat Amanda kende. Haar leraar Chinees was hier vorig jaar schooljaar en liet hier mega veel dingen achter voor haar, zoals een plan van Nanjing, boekje met adressen, leuke restaurantjes.. Een persoonlijke gids als het ware, echt heel makkelijk en praktisch. Het Maokong koffiehuis is echt heel groot en je kunt er ook gewoon eten, maar de meeste mensen komen daar om te internetten. Het internet is er heel snel, vpn-verbinding werkt ( zo kunnen we op facebook). We hebben er zeker een goeie 4 à 5 uur gezeten. J We waren ook van plan om wat te studeren, aangezien we maandag test hadden, maar dat is er niet echt van gekomen.
Zaterdag 4/9 stond ik op en het goot water. Niet normaal! Eerst gingen we een film bekijken, maar toen klaarde het op en stopte het met regenen. We besloten om een rondritje met de bus rond Nanjing te maken. We namen bus 3 en 2u later stapten we terug af. Zo hebben wel leuke dingen gezien die we kunnen bezoeken en weten we waar de H&M is J
Zondag 5/9: Op zondag zijn we nog eens naar de Carrefour geweest, we hadden nog meer spullen nodig om onze kamer in te richten en op de smukken. In de namiddag hebben we de hele tijd in Maokong-coffee gezeten. Zo konden wij, Annelies, Amanda en ik naar hartenlust internetten! s Avonds keken wij drietjes samen naar een filmpje, echt gezellig!
Maandag 6/9: De zesde was het tijd om naar de health check te gaan. Met al mijn formulieren en röntgenfotos in de aanslag vertrokken enkele bussen vanuit het hotel naar het medisch centrum. Het was er hels! Zoooo veeeeel volk. Aangezien Annelies en ik al onze medische testen doorstaan hadden, mochten we aanschuiven bij loket 2. Toen het onze beurs was, zei het mevrouwtje dat we eerst naar loket 1 moesten. Maar we schoven niet achteraan aan, zo een lange rij! Dan van loket 1 naar loket 4 en dan naar loket 6.. Dat was het! Geen dokter die onze formulieren controleerde, mijn röntgenfotos hebben ze zelfs niet bekeken, ook niet achter gevraagd! Nuja, ik moest die papieren toch hebben, anders kon ik mijn visum niet aanvragen.. Dan namen we maar een taxi terug, anders moesten we wachten tot iedereen in het busje terug was en dat kon wel even duren.
In de namiddag hadden we de plaatsingstest. Die was helemaal niet moeilijk. We moesten enkele karakters schrijven, het pinyin geven, de zin juist aanvullen en een kort tekstje schrijven over ofwel een Chinese vriend of waarom we Chinees studeren.
s Avonds zijn we met Lynn, een Chinese die goed Engels spreekt, naar de Chinese cafetaria geweest om te eten. Het is er heel goedkoop, nog goedkoper dan de al goedkopen Chinese restaurantjes, maar het was helemaal niet lekker. Het eten was al koud en er zat nergens smaak ik. Eerst waren we van plan om een kaart te kopen om daar te gaan eten, maar van dat plan zijn we afgestapt.
Dinsdag 7/9: Woehoew internetdag! Om half 9 gingen wij viertjes, Annelies, Amanda, Hailey en ikzelf naar het bureautje en er was al een lange rij toen we aankwamen. Toen het onze beurt was, kregen we te horen dat we papieren moesten invullen ( Leve de Chinese papierberg) en natuurlijk moesten we dingen invullen die we niet wisten en dus moesten we terug naar onze kamer om die papieren te zoeken om onze nieuwe papieren in te vullen. Daarna opnieuw naar het bureau. Papieren afgegeven, betaald en toen zei ze doodleuk: Hebben jullie je laptop niet bij? Wij, aja,neen, hoe zouden wij dat nu weten? Dus wou het zeggen, dat we nog een naar onze kamer moest gaan om onze laptop te gaan halen en dan alweer aanschuiven.. Gelukkig moesten we met de pc naar een ander lokaaltje gaan, wat verder in de gang om een programmaatje te installeren. Daarna keerden we terug naar de kamer om het uit te testen en rarara het mijne werkte niet. Bij mijn kamergenote lukte het direct, maar ik had problemen en zagen we ook dat het rechter dingetje waar je uw internetkabel in moet steken, niet werkte. Toen we wisselden van kant, omdat het bij haar wel lukte, zag ik dat ik verbinding had, maar toch kon ik niet op internet. Heel vreemd. Op woensdag zou ik dan maar eens met mijn pc teruggaan naar daar Ook gingen we naar de mevrouwtjes van de receptie om te vragen om de rechter ingang te herstellen. Het zal we in orde komen zei ze, maar die man heeft het momenteel erg druk
In de namiddag moesten we onze boeken gaan kopen en alweer moesten we een hele lange rij trotseren om tot het bureautje te raken. Toen we de deur bereikten, hing er een briefje met de melding dat beursstudenten naar bureau 112 moesten gaan. Annelies ging even kijken en kwam terug met een geel briefje en Amanda en ik hadden dat ook nodig. Dan moesten we in het ander bureau, waar we al stonden aan te schuiven dat briefje tonen, en moesten we niet betalen. Enkel de boeken van de keuzevakken moesten we zelf betalen, maar ik heb ze niet allemaal gekocht omdat het niet interessant was of ik er toch niet naartoe zou gaan. Daarna moesten we met het gele briefje en het briefje met de boeken die we kochten nog naar een anders lokaaltje achter de boeken. Die Chinezen kunnen echt niet goed organiseren..
s Avonds begon ik ijverig de 1e les voor te bereiden J Goed hé! Het was buiten enorm slecht weer, regenen en regenen en de ene bliksemslag na de andere.. Ik was er toch niet helemaal gerust in
Woensdag 8/9: Vandaag was het officieel de eerste lesdag en de dag dat ik opstond met precies 20 serieuze muggenbeten, behalve 2 aan mijn rechterelleboog, zijn de overige 18 allemaal gepositioneerd op mijn scheenbenen en kuiten, het is waarlijk geen zicht. Het was vandaag weer zo plakkerig warm, dat ik helemaal geen lange broek wou dragen, dus kunnen mijn mega grote muggenbeten door iedereen bewonderd worden.
De hele voormiddag hadden we tingshuo听说les ( luisteren en spreken). Het viel wel mee. Gisterenavond had ik zo ijverig de eerste les voorbereidt, toen plots Hailey haar Koreaanse vriendin binnenkwam en vroeg in welke klas ik zat. Zowel de 1e, 2e en 3e klas van het 2e jaar gebruiken hetzelfde boek, versie shang 上, maar de vierde klas gebruikt versie xia 下. Je hoort me al komen, ik heb de verkeerde boeken gekregen en ondertussen had ik in 1 al geschreven.. Dit kon ik gelukkig zonder veel problemen wisselen, het was namelijk dat meneertje zijn schuld. En dus heb ik ijverig een verkeerde les gestudeerd Maar qua niveau was de les wel ok.. J Gelukkig.. want toen ik de boeken zag, dacht ik: Ojeetje maar de leraar is heel vriendelijk en praat ook niet te snel zodat ik kan volgen.
In de namiddag ging ik met mijn pc naar de computerchinees en ik zei dat mijn pc wel verbinding heeft, maar ik op geen een site kon! Heel vreemd! Dus hij begon wat te tokkelen op mijn pc. Blijkbaar had iemand hetzelfde IP adres als ik ( ik wist zelfs niet dat dat kon) en er was ook iets mis met mijn firewall instellingen. Ik had het ook al aan Stijn verteld en toen mijn pc net gemaakt was en ik op internet ging, had mijn liefje al gemaild met dezelfde oplossing! Dus ik was heel blij dat de computerchinees het heel goed had opgelost. J Nu enkel nog het rechterdingetje in de muur fiksen, en ik ga nog blijer zijn
Toen ik vanochtend op stond, was ik terug wat opgewekt en klaar voor een nieuwe dag. Annelies zou aankomen, ik ging een telefoonkaart kopen om telefoontjes van het thuisfront te kunnen ontvangen.. Rond een uur of 9 ging ik naar beneden kijken of Annelies al in zicht was. Normaal zou ze rond 8u in het station aankomen. Nu ik niet wist of de plannen gewijzigd waren, doordat ik geen internet heb of geen telefoon ( ik kon zelf niet bellen of smsen en ik wist dat annelies geen telefoon had), vroeg ik aan de receptie of ze mijn gegevens konden doorgeven als ze zich aanmeldde, daarna ging ik mijn telefoonkaart kopen. Het was ondertussen half 11 en ik had nog niets gegeten of gedronken dus ging ik naar de Mcdonalds een fruitsapje kopen bij gebrek aan andere opties. Daar zag ik een Westerling zitten en ik sprak hem aan, aangezien ik echt hopeloos was. Hij studeerde vorig jaar in nanjing normal university maar nu niet meer. Toch bracht me naar het gebouw waar de buitenlandse studenten les hadden en waar de registraties doorgingen. Kwas al blij dat ik iets wist en ik ging terug naar mijn kamer om mijn papieren voor de registratie te gaan halen en mijn kamer nog wat in orde te maken. Toen ik op het punt stond om naar beneden te gaan, kwam mijn kamergenote binnen en zei dat er een blond meisje aan de receptie stond. Ik dacht dat het waarschijnlijk Annelies zou zijn, maar toen ik er aankwam zag ik dat het ze niet was en ik ging ontgoocheld naar buiten. Maar.. Toen kwam Annelies eraan vergezeld van een Chinese. Van geluk en frustratie kon ik mijn tranen niet bedwingen! Ze had hetzelfde meegemaakt als ik gisteren, niemand stond haar op te wachten, ook naar de andere campus geweest, maar zij is zelf met de taxi naar nanshan hotel gekomen. Gelukkig was ze iemand tegengekomen die haar hielp op de campus. Nadat Annelies zich ingecheckt had, gingen we naar het lesgebouw om ons te registreren. Daar verliep het naar Chinese normen nogal vlotjes, we werden ingeschreven, onze studentenkaart is in de maak en we kregen een plannetje en een schema voor de komende dagen ( wat er moet gebeuren). Maandagochtend moeten we naar het politiebureau voor ons visum en ook ergens naartoe ( geen idee of dat ook daar is) voor onze gezondheidscontrole. In de namiddag hebben we dan een test om te weten in welke klas we gaan zitten, dinsdag is dat bekend en woensdag starten de lessen. Das zo ongeveer wat we weten, niets over de lessen zelf, ook niets over ons beursgeld. Maar we krijgen zeker een maandelijks bedrag, maar nu is het nog te druk voor hen, dus het zal wel nog 2 weken duren.. Ook hebben we een simkaart van school gekocht, waar er elke maand gratis geld bijkomt. Khad nu wel ene gekocht, maar die telefoontjes die ik ermee gedaan heb, waren echt noodzakelijk ( een telefoontje van Stijn en van papa). Kga gewoon mijn kaart die ik heb opgebruiken, en dan veranderen. Met die nieuwe kaart kan ik gratis smsen of bellen naar mensen van hetzelfde netwerk, dus de meeste van school of leraren.
Rond 16u zijn ik en Annelies naar de Carrefour geweest. Enkel de ingang en uitgang zijn boven de grond, de 2 verdiepingen grote Carrefour zat volledig onder de grond. We hebben serieuze inkopen moeten doen, onze kamer is op een bed, matras, bureau, stoel en kast na volledig leeg. Wat stond er op mijn boodschappenlijstje: hoofdkussen, donsdeken en dekbedovertrek ( voor een meer comfortabele nacht dan de eerste), toiletgerief ( zakdoekjes, vochtige doekjes ), schoolgerief ( mega-koddige blanco roller in de vorm van een wortel, potlood, schriftje ), kapstokken, wat eten, wat drinken Heeeeel veel dus! Eigenlijk te veel om alleen te dragen :sDe afstand van de poort tot aan mijn slaapgebouw ( wat ze onterecht Nanshan HOTEL, ok het is een hotel want andere mensen kunnen er ook slapen, noemen, maar hoe hoger je gaat, hoe slechter) is aanzienlijk met zoveeeel kilos spullen.Gelukkig waren 3 Koreaanse meisjes zo vriendelijk om wat te helpen dragen. Vraag me hun namen niet, ik kan ze helemaal niet onthouden.
Annelies en ik hebben onze spullen op de kamer gedropt en om 20u terug afgesproken om vlug iets te gaan eten. Toen ik beneden stond te wachten, stond ze samen met 2 andere aan de receptie. Er was iets niet pluis. De kamer die ze gekregen had, stond vol met spullen, terwijl ze er al haar spullen nog moest in proppen. Dit is echt wel vreemd en toen Annelies maar zelf aan de receptie ging vragen wat ze moest doen, had die andere receptioniste door dat Annelies niet Feili is ( diegene die normaal in die kamer zit). Als puntje bij paaltje kwam, het Australische meisje had die 2persoonkamer helemaal voor zichzelf geboekt en was het de schuld van de receptioniste.. Dus moesten we Annelies haar koffers van haar gebouw naar het mijne versleuren! In zo een hitte pfff Zo een plakkende hitte! Niet normaal
Daarna gingen we iets eten. Aangezien we deze middag lekker gegeten hadden, koos Annelies iets van een kraampje langs de straat. Ik heb niets gegeten want ( waarschijnlijk door de stress en toestanden) ik had totaal geen honger. Aangezien we toch langs de kraampjes liepen, hebben we ook leuke stickers gekocht om de kamer wat op te frissen ( en ja, het is écht nodig).
Nu ben ik op mijn kamertje aan het typen, nadat ik mijn bed opgemaakt heb en mijn stickers vakkundig op de muur geplakt heb. Ik typ nu gewoon in word om dan later op mijn blog te zetten, want hoe raad je het ik heb geen internet. Maar HOERA dinsdag moeten we naar een bureau gaan en dan kan internet gefikst worden! Als het in orde komt driewerf hoeraaa!
Al moet ik bekennen dat mijn China ervaring tot nu toe negatief is, zodat ik overweeg en zelfs al bijna beslist heb om maar 1 semester te blijven. Ja, ik weet wel, het begin is moeilijk, maar geloof me.. 1 jaar is lang. Mijn Koreaanse kamergenote blijft ook maar 1 semester, al weet ik nu nog niet wat ik aan haar heb. Hier zijn er mega veel Koreanen en die blijven allemaal samen, ze zijn niet echt zo sociaal. En Annelies haar vriend heeft maar een studiebeurs voor 1 semester in Chengdu en zou het 2e semester naar hier komen Als het toch nog leuk wordt, wat ik wel veronderstel en wat ik zeker hoop, dan heb ik liever en kort en krachtig semester. Trouwens, hier leven met 2 personen op een klein kamertje met gammele badkamer, is niet aan te raden!
Donderdag 2 september
Ik heb heerlijk geslapen in mijn nieuw bedje! Nieuwe lakens, nieuwe dons, nieuw kussen veel beter dan een laken, een sjaal en een handdoek!!Gisterenavond toen Annelies net wegging uit mijn kamer, kwam mijn roommate binnen. Het is een Koreaanse van 22 of 23, iets in de aard van in China 22 en in Korea 23 Haar Engelse naam is Hailey, die kan ik tenminste onthouden, haar Koreaanse of Chinese is te moeilijk. We hebben gisterenavond nog lang gepraat, het was echt gezellig! Het was volledig in het Chinees te doen, ze spreekt geen Engels. Dit is wel goed, anders zou ik de hele tijd Engels spreken.
Vanochtend rond een uur of 11 kwam Annelies naar mijn kamer en hebben we samen ontbeten. Daarna zijn we naar het lesgebouw geweest om onze simkaart. Toen was het al bijna middag, maar we hadden pas gegeten, dus keerden we terug naar onze kamer om onze valiezen uit te pakken en we spraken rond 14u af om te gaan internetten. Rond 12u50 stond Annelies plots aan de deur. Haar kamergenote, Amanda van Amerika, had 2 Chinese meisjes ontmoet, die ze via haar leraar die hier vorig jaar studeerde had gecontacteerd om haar te helpen, haar Chinees is nog niet zo goed. Die meisjes zeiden dat je met een gratis bus naar een grote supermarkt kon gaan. Das was wel praktisch, we hadden nog steeds niet alles en het is ook praktisch om samen met je kamergenote dingen te kopen. Nadat we van die winkel terugkwamen, hebben we alles op de kamer gelegd, en zijn we met zijn allen gaan eten in een klein vies restaurantje, maar het was echt erg lekker en heel goedkoop. Na het eten keerden we terug naar de dormitory, maar we wachtten nog even onder het afdakje van het restaurantje. Het was mega hard aan het regenen en je zag het water zo over de weg lopen. Toen het minder hard regende, haastten we ons naar school. Gelukkig was het niet ver, het regende nog steeds en ik stond tot aan mijn enkels in het water, en het bliksemde. Helemaal niet ideaal. Best dat ik een kleedje aanhad, anders was mijn broek enorm doorweekt. Die regen is hier echt wel stom. Het is warm, veel te warm om iets met lange mouwen te dragen of een lange broek, maar het regent dan.. Het weer is hier heel ambetant, zo een plakkerige hitte en af en toe een regenbui. Ook is het hier heel vroeg donker,vanaf 18u begint het te donkeren en tegen 19u is het pikdonker
Gegroet thuisfront! Twas hier allemaal nogal slecht begonnen. Ofja, toch, zowel de vlucht naar londen, hong kong of nanjing zijn goed verlopen. Eerst zijn we in de luchthaven van Londen wat gaan eten,maar het stomme is dat je in euro mag betalen maar enkel briefjesgeld en ze geven in pond terug. Spijtig genoeg hadden we 2u vertraging. Maar we wisten eigenlijk niet waarom er vertraging was. Toen dacht ik eraan dat er soms er een compensatie was en zijn er er zelf gaan om vragen. Dat was een goed idee want we kregen elk een bon van 5 pond. We hebben ons wel nog moeten haasten om het te gebruiken want de winkels waren al aan het sluiten. Tegen dat we iets gekocht hadden, was de gate bekend en konden we daar naartoe gaan. De vlucht is zonder problemen verlopen. In hong kong heb ik dan afscheid genomen van lies en an-sofie, ben ik in een taxi gestapt en die heeft mij naar het hotel gebracht waar ik heerlijk geslapen heb. De dag erna had ik al mijn vlucht naar nanjing. Rond 8u ben ik vertrokken om toch zeker op tijd te zijn,maar ik was er natuurlijk veel te vroeg. Maar ja het is een mega grote luchthaven, dus tegen ik alle winkeltjes bekeken had... Die vlucht had ook een uur vertraging! kzat er dan alleen. Ik ben wel eens graag alleen, maar sinds ik van lies en an-sofie afscheid genomen had, had ik nog tegen niemand gepraat. Dat is echt wel zielig :[
Nuja, tergste moest nog komen. Nadat ik in nanjing geland was, kwam mijn baggage er snel en ongeschonden aan (gelukkig), en begaf ik me richting exit. Daar stond een meisje met een vlagje van de unief! Kwas echt blij, want ze waren mij niet vergeten, of tenminste dat dacht ik toch. Ze stond er niet voor mij, maar ik mocht toch mee met dat busje. Ze vroeg mij of ik de contactgegevens had van een persoon op de unief of een telefoonnummer,maar dat had ik natuurlijk niet. Na zeker 2u druk verkeer,kwamen we aan op die ene campus. Daar stond een mevrouw die gasten op de wachten en zij heeft me geholpen door paar mensen te bellen tot ze wist waar ik naartoe moest. Dat busje heeft me ernaartoe gebracht. Na iets meer dan een uur rijden kwam ik er aan, meldde ik me bij de receptie en ging ik naar de kamer. Ik deel mijn kamer met een koreaanse, het is nog een toffe. Toen ik er aan kwam, was ze er niet en het enige dat ik zag, was een vuile kamer, geen internet en geen beddegoed... Toen mijn kamergenote er was, hebben we lang gepraat en ze stelde mij gerust... Toen was het al tijd om te slapen
Vandaag ( 1sept) is annelies toegekomen en zij had net hetzelfde voor als ik, maar was wel iemand tegengekomen om haar te helpen. Ik ging net benenden eens vragen om mij te waarschuwen als annelies er was, toen annelies aankwam. Kmoest wenen van geluk. Samen met die vrouw hebben we ons dan geregistreerd.. Daarnet zijn we iets gaan eten, nu eens mailen en straks naar de carrefour om inkopen te doen...
Normaal zal ik dinsdag intenet hebben op de kamer en morgen heb ik een nieuw chinees nummer dat ik krijg van de unief. Het kost 100 yuan, maar je krijgt 250 yuan belkrediet. Dus das voordeliger dan die kaart die ik gekocht heb.. maar toch was het noodzakelijk dat ik die ene simkaart gekocht had, want het telefoontje van stijn en van papa kon ik zeker en vast gebruiken!
Ik denk dat ik waarschijnlijk maar 1 semester zal blijven. Annelies haar lief komt voor het 2e sem en mijn kamergenote blijft ook maar 1 sem. Kheb mijzelf wat overschat denk ik.. 1 jaar is wat lang. Moest lies en an-sofie hier ook geweest zijn, tging al gescheeld hebben.. Kzie wel hoe het verder verloopt, maar liever 1 kort en krachtig semester! Nu zijn we pas geregistreerd en in de loop van de week moeten we nog wat administratie regelen, maandag moeten naar de health check en in de namiddag is er een plaatsingstest, dan weet ik in welke klas ik zit en wanneer ik les heb
