Gegroet thuisfront! Twas hier allemaal nogal slecht begonnen. Ofja, toch, zowel de vlucht naar londen, hong kong of nanjing zijn goed verlopen. Eerst zijn we in de luchthaven van Londen wat gaan eten,maar het stomme is dat je in euro mag betalen maar enkel briefjesgeld en ze geven in pond terug. Spijtig genoeg hadden we 2u vertraging. Maar we wisten eigenlijk niet waarom er vertraging was. Toen dacht ik eraan dat er soms er een compensatie was en zijn er er zelf gaan om vragen. Dat was een goed idee want we kregen elk een bon van 5 pond. We hebben ons wel nog moeten haasten om het te gebruiken want de winkels waren al aan het sluiten. Tegen dat we iets gekocht hadden, was de gate bekend en konden we daar naartoe gaan. De vlucht is zonder problemen verlopen. In hong kong heb ik dan afscheid genomen van lies en an-sofie, ben ik in een taxi gestapt en die heeft mij naar het hotel gebracht waar ik heerlijk geslapen heb. De dag erna had ik al mijn vlucht naar nanjing. Rond 8u ben ik vertrokken om toch zeker op tijd te zijn,maar ik was er natuurlijk veel te vroeg. Maar ja het is een mega grote luchthaven, dus tegen ik alle winkeltjes bekeken had... Die vlucht had ook een uur vertraging! kzat er dan alleen. Ik ben wel eens graag alleen, maar sinds ik van lies en an-sofie afscheid genomen had, had ik nog tegen niemand gepraat. Dat is echt wel zielig :[
Nuja, tergste moest nog komen. Nadat ik in nanjing geland was, kwam mijn baggage er snel en ongeschonden aan (gelukkig), en begaf ik me richting exit. Daar stond een meisje met een vlagje van de unief! Kwas echt blij, want ze waren mij niet vergeten, of tenminste dat dacht ik toch. Ze stond er niet voor mij, maar ik mocht toch mee met dat busje. Ze vroeg mij of ik de contactgegevens had van een persoon op de unief of een telefoonnummer,maar dat had ik natuurlijk niet. Na zeker 2u druk verkeer,kwamen we aan op die ene campus. Daar stond een mevrouw die gasten op de wachten en zij heeft me geholpen door paar mensen te bellen tot ze wist waar ik naartoe moest. Dat busje heeft me ernaartoe gebracht. Na iets meer dan een uur rijden kwam ik er aan, meldde ik me bij de receptie en ging ik naar de kamer. Ik deel mijn kamer met een koreaanse, het is nog een toffe. Toen ik er aan kwam, was ze er niet en het enige dat ik zag, was een vuile kamer, geen internet en geen beddegoed... Toen mijn kamergenote er was, hebben we lang gepraat en ze stelde mij gerust... Toen was het al tijd om te slapen
Vandaag ( 1sept) is annelies toegekomen en zij had net hetzelfde voor als ik, maar was wel iemand tegengekomen om haar te helpen. Ik ging net benenden eens vragen om mij te waarschuwen als annelies er was, toen annelies aankwam. Kmoest wenen van geluk. Samen met die vrouw hebben we ons dan geregistreerd.. Daarnet zijn we iets gaan eten, nu eens mailen en straks naar de carrefour om inkopen te doen...
Normaal zal ik dinsdag intenet hebben op de kamer en morgen heb ik een nieuw chinees nummer dat ik krijg van de unief. Het kost 100 yuan, maar je krijgt 250 yuan belkrediet. Dus das voordeliger dan die kaart die ik gekocht heb.. maar toch was het noodzakelijk dat ik die ene simkaart gekocht had, want het telefoontje van stijn en van papa kon ik zeker en vast gebruiken!
Ik denk dat ik waarschijnlijk maar 1 semester zal blijven. Annelies haar lief komt voor het 2e sem en mijn kamergenote blijft ook maar 1 sem. Kheb mijzelf wat overschat denk ik.. 1 jaar is wat lang. Moest lies en an-sofie hier ook geweest zijn, tging al gescheeld hebben.. Kzie wel hoe het verder verloopt, maar liever 1 kort en krachtig semester! Nu zijn we pas geregistreerd en in de loop van de week moeten we nog wat administratie regelen, maandag moeten naar de health check en in de namiddag is er een plaatsingstest, dan weet ik in welke klas ik zit en wanneer ik les heb
