De vakantie zit er alweer op! Vandaag de eerste les terug gehad en ik heb terug een heleboel voorbereidingswerk voor de boeg. Eerst een overzichtje van mijn lui-lekker-vakantieweek

Maandag 4/10: Nadat ik eerst lekker lang geslapen had, en ik helemaal geen eten meer 'in huis' had, besloot ik de bus te nemen naar Zhujianglu. Daar is de 85 bakery met de hele lekkere broodjes. Daarvoor had ik wel een busritje voor over. Het is maar 2 haltes, dus zou ik in het vervolg beter te voet gaan, het is goed voor de conditie en dan spaar ik wat geld uit :) Al zal het niet op die kuai meer of minder komen. Toen ik op de bus stond te wachten om terug te keren met een chocoladebroodje, een meergranen rozijnenbroodje en een donut als buit, belde Amanda me op om samen te gaan eten. Aangezien ik nog niet gegeten had, en ik het brood wel 2 dagen kan bewaren, vond ik het zeker een goed idee. Na de superlekkeren shengqianbao ( juicy dumplings, waar ik verzot op ben), gingen we nog naar de winkel en dan terug naar de dorm. Tegen de avond zijn we naarCosta Coffee in 1912 district geweest. Het is daar wel gezellig zitten, lekkere koffie/thee/melk drankjes en veel sneller internet, dus wat dat het ideale moment om te downloaden. Je kan er zeker een paar uren zitten met slechts 1 drankje, hier maken ze daar helemaal geen probleem van. Om 23u sloot Costa Coffee, dus waren we wel genoodzaak om te verhuizen. Toen we door 1912 liepen, zag Amanda de Dairy Queen, Amerikaanse fastfood ook, maar dan ijsjes en smoothies. Aangezien ik dat nog nooit gegeten had en dol ben op ijsje, was ik ook wel nieuwsgierig :) Amanda koos een ijsje dat ondersteboven geserveerd wordt, heel lekker naar het schijnt. Ik koos voor een smoothie met sinaasappel, ook heel lekker. Na het bezoek aan DQ, gingen we naar de Blue Marlin, een sportbar met live muziek. De muziek was nu nie zo hoogstaand, maar de sfeer was er heel goed. Trouwens was er een volleybalmatch bezig op groot scherm :) Dubbele pret :)  2 biertjes later keerden we terug naar de dorm, nadat Amanda eerst nood had aan KFC ( kentucky fried chicken), ze voelde zich nogal tipsy... :)

Dinsdag 5/10: Dinsdagmiddag hadden we met Summer afgesproken om eerst te gaan lunchen en om dan naar Fuzimiao te gaan, de confuciustempel hier in Nanjing. Echt superleuk is het daar! Nu, door de vakantie waren er megaaa veel mensen, maar dat maakt het soms wel plezant. Hele mooie paviljoentjes, standbeelden, veeeel winkeltjes, eetkraampjes... Heel gezellig! ( foto's staan op de site!) Enkel wel jammer, vind ik toch, dat er daar ook een McDonalds is; dat past daar helemaal niet! Alhoewel, wij zijn ook een ijsje gaan eten in de Haagen-dazs :) Summer kende daar een leuk Chinees gezegde over: 爱她，就请她吃哈根达斯。( als je van haar houdt, vraag haar om haagen-dazs te gaan eten) Super! Een ze hebben daar Belgian Chocolat! MMM!! Ook waren we als buitenlanders terug populair, want veel buitenlanders heb ik daar niet gezien. Hier en daar hoor je zo achter je rug de Chinesen 'raden' van waar je afkomstig bent. Ik vind het meestal wel plezant om hun dan te antwoorden, wat ze helemaal niet verwachten :) Vooral als ze denken dat ik Russisch ben, dan antwoord ik direct! 我不是俄罗斯人! ( ik ben geen russin!) :)  Ook vroeg er een Chinees aan mij om een foto te maken van hem en zijn vrienden. Hij moest echt veeeel moeite doen om dat in het Engels te vragen, terwijl er daar honderden Chinezen liepen! Dat taakje heb ik aan Amanda doorgegeven, zij is immers fotografe :) Fuzimiao is zeker het mekka voor de Chinese souvernirtjes, waar ik niet aan kan weerstaan! Als heb ik voor mezelf niets gekocht, wel een paar sjaals die ik moest kopen voor tante, waar ik hard voor afgedingd heb ( en ik ben er heel trots op :) ) Het is niet zover van onze campus, dus zullen we er zeker nog naartoe gaan. Onder andere ook voor met Halloween. Ze doen daar ook manicure, uw nagels versieren en valse nagels, voor belachelijk weinig geld... Kwil wel eens lange nagels hebben. Voor halloween kocht ik daar wel een diadeem met oren, en die oren geven licht ( zie foto's) Summer kocht er ook 1, omdat ze dacht dat ik dat daar zou dragen,.. Dus kon ik niet anders dan hem maar opzetten. Dan hadden we nog meer bekijks :) Na ons bezoek aan Fuzimiao nam Summer ons mee naar de starbucks, en tot onze verbazing kwamen we bij de starbucks van het Aqua city shopping center! De stukjes van de Nanjing puzzel beginnen op zijn plaats te vallen...

Op woendag ben ik met Amanda naar Xinjiekou geweest om halloween kledij te kopen. Ik vond alweer een mega afgrijselijk tijgerprint-kleedje :) Kheb er ook goed voor moeten afdingen. Toen ik in dat winkeltje binnenstapte, hoorde ik de verkoopsters al direct het woord ' buitenlander' zeggen! Voor hun betekenen buitenlanders 'kassa kassa'. Toen ik de prijs vroeg en ik die natuurlijk veeeeel te hoog vond, begon ik mijn betoog in het Chinees, dat het veel te duur was en dat ik wel weet dat ze aan buitenlanders te hoge prijzen vragen.. O, zei ze, je spreekt Chinees.. 不好意思 ( beschamend) :) Ik denk wel dat ik een goeie prijs betaald heb, wss nog iets te hoog, maar er stonden al een heleboel Chinezen te kijken naar mij, dus durfde ik nie echt een belachelijk lage prijs te zeggen ( wat ik normaal wel doe :) ) s'Avonds zijn we terug naar de Blue Marlin geweest. Hu Heng, een meisje dat Amanda kent, was daar. Het is een zangeres, dus dachten we dat ze daar zou optreden, maar ze werkt daar niet. Ze zou ons eens iets laten weten als ze nog een moet optreden, want normaal zingt ze overdag.. Toen Amanda terug wou keren, kwam Jacs ( Australische) en een vriendin net aan in de Blue Marlin om met mij naar Mazzo te gaan. Eenmaal in Mazzo, kwam ik Yingzhu tegen en ben ik Jacs kwijtgeraakt. Ze vond het niet erg, want ze is niet zo lang gebleven. Toen Mazzo sloot, gingen we terug naar Scarlet voor een zot feestje! :)

11-10-2010 om 09:17 geschreven door Line  

07-10-2010 om 17:42 geschreven door Line  

Happy nationale feestdag iedereen! 我祝你们国庆节快乐

Dat het nationale feestdag is, zal iedereen hier wel geweten hebben: het is overal mega druk, de chinese vlaggen wapperen overal... Ook Amanda en ik voelden ons in feeststemming. En als een vrouw in feeststemming is, moet ze gaan shoppen natuurlijk We namen de bus aan school tot aan Zhujianglu, waar de metro is, en vanaf daar is het maar 1 halte tot Xinjiekou, de plaats waar je moet zijn om te shoppen. De metro is heel handig hier, en in de stations zie je direct welke uitgang je best neemt. De meeste grote winkels hebben directe verbinding met het metrostation. We gingen naar het 'grand ocean shopping center'. De indeling is een beetje zoals de inno, 1e verdieping make up en juwelen, 2e verdieping kledij enz.. Wij waren vooral geïnteresseerd in de make-up. Na een beetje rond te hebben gekeken, viel mijn oog op de stand van make-up forever. Ik had er nog nooit van gehoord,dus ik ging een kijkje nemen. Natuurlijk stond er direct een Chinees naast mij om mij te begeleiden en om mij advies te geven wat er best bij mij past. Of dat groen of dat blauw bij mij mooi zou zijn? Ik denk het niet en nee, je moet het zeker niet op mij uitproberen. Toen ik zei dat ik enkel natuurlijke kleuren mooi vind, wou hij het uitproberen op mij. Heel erg leuk! Ik moest plaats nemen op 1 van de stoeltjes en hij begon aan zijn werk. Ik vond hem heel grappig, hij was overduidelijk voor de mannen en hij had een jommekes-kapsel :) Eerst een cremeke, dan oogschaduw, nog wat meer.. heel zorgvuldig ging hij te werk en het was nog mooi ook. Tot hij een zwarte lijn trok, zoals alle Chinese meisjes dat doen ( ook mijn kamergenote) om hun ogen te accentueren. Dat trok echt op niets, ik voelde mij zoals Amy Winehouse.. Toch kon ik hem ervan overtuigen om dat zwart terug weg te doen. Alhoewel ik hem op voorhand had verteld dat het zwart niet mooi zou zijn omdat ik zo een bleekscheet ben ( maar mijn wit vel vond hij 'o-zo-mooi') Terwijl hij bezig was aan mijn make-up, voelde ik de Chinese ogen staren in mijn rug. Buitenlanders zijn hier heel goedkoop amusement. En de collega's van jommeke kwamen 1 voor 1 langs om het resultaat te bewonderen, en om hem te benijden waarschijnlijk... Als dat nog niet genoeg was, wilden ze allemaal eens aan mijn haar komen. Hier begin ik stilaan gek van te worden. Ik zal mij toch eens een bordje moeten aanschaffen met ' dit is mijn natuurlijk haar'! Nadat het zwart verwijderd was, vond ik het resultaat heel geslaagd. Voor al de moeite dat hij gedaan heeft en omdat ik het kleur echt mooi vond, heb ik mij die oogschaduw maar aangeschaft :) Daarna liepen we nog wat rond in het winkelcentrum, maar het was zoooo druk dat we er ons geen doen meer aan zagen om verder te gaan. Dus keerden we maar terug met de metro naar Zhujianglu, waar ik mij een bus-metro-taxi kaart aanschafte en een heerlijk broodje van 85° bakery (  enorm lekker) en daarna de bus terug nam naar Guangzhoulu, onze veilige thuishaven. Onderweg werden we getrakteerd op een vuurwerkshow, heel tof! Je zal maar op de bus zitten, en zoveel lawaai en knallen horen dat je denkt dat er oorlog is uitgebroken, tot je beseft dat het vuurwerk is :)

Eens terug in de kamer, was het terug rust-tijd, mijn voeten waren versleten van al dat slenteren. Mijn batterijen moesten terug opgeladen worden voor ons avondje uit :) De 'setlist' was terug hetzelfde, eerst naar Mazzo 2 ( en terug super sfeer), en na sluitingstijd terug naar Scarlet's. Nu, daar heeft het feestje niet lang geduurd. We waren amper een kwartiertje binnen toen we glazen hoorden vallen, wat wel vaken gebeurd, maar nu waren ze enorm aan het vechten! Ongezien! Toen de security gasten die kerels uit elkaar hadden gehaald, was het terug even rustig,maar dit was slechts het oog van de storm. Wij hadden ons ondertussen verplaatst, naar de andere kant van de club, weg van het gevecht. Toen stond er 1 van de vechters naast ons, tot we die andere zagen komen ( wij konden niet snel genoeg weg zijn) om terug te komen vechten. Dan zijn wij maar naar buiten gegaan. Daar was iedereen enorm verbaasd en niemand snapte precies was er aan de hand was. Tot plots een zestal Chinesen naar buiten kwamen, en nen gast droegen en zomaar op de straat gooiden. Dat was blijkbaar de gast die begonnen vechten was, enen van Libanon, die altijd spel maakt. Dus die gast lag uitgeteld op straat, en toen hij terug recht wou komen, gingen de Chinezen naar hem, en sleepten hem over straat, richting de grotere straat. Wat er daarna met hem gebeurd is, ik heb er helemaal geen flauw idee van. Dan hebben we maar de taxi terug naar school genomen, en rond kwart voor 4 lagen we al in ons bedje...

02-10-2010 om 00:00 geschreven door Line  

Hallooo!!

Eventjes een snelle update!

Maandag 27/9: Na de les zijn Amanda en ik gaan eten in een klein deftig restaurantje, Talking genaamd aan de overkant van de unief. We hadden van Scott gehoord dat ze daar mega lekkere broodjes verkopen. Daar hadden we wel eens zin in! Het was een piepklein restaurantje aan de straatkant is het enkel een 'deur' breed. We voelden ons direct thuis, proper en redelijk modern, vlagjes aan de muur en veeeel foto's. Ook stonden er bierflesjes uitgestald. Eerst had ik er niet echt aandacht aan geschonken, maar toen ik er naar keek zag ik dat het Belgisch bier was! Kun je dat nu geloven! Er stonden flesjes duvel, kwak, chimay, grimbergen, westmalle... én bovendien verkopen ze ze ook, het is niet enkel decoratie :) De fuwuyuan  服务员  ( 'bediende') vond het heel plezant dat ik het bier kende en zeker dat ik zelf Belg ben. Ook vertelde ze me, net zoals zoveel Chinezen, dat ik zo een mooi haar heb! Nu, ze moest natuurlijk eerst weten of het mijn natuurlijke haarkleur was en mijn krullen natuurlijk waren. Dat is hier zowat dé standaard vraag. Na ons heerlijk broodje, gingen we naar de Duitse bakkerij, waarvan we gehoord hebben dat de eigenaars een Duits - Belgisch koppel zou zijn... Zo een overheerlijke broodjes en koeken.. MMM! Daarna gingen we naar de plaatselijke suguo 苏果 ( naam van de supermarkt) voor de normale inkopen als water, melk ( én niet te vergeten, mijn favoriete walnoot melkjes! Zooooo lekker), yoghurt... 's Avonds was het terug fitnesstijd, normaal is het op maandag zumba, maar er was nu 'fighting aerobics'. Dat was ook nog plezant! Maar de leraar ging maar door als nen gek! Hij riep de hele tijd jiayou jiayou 加油 加油 ( allez allez...en gaan! :p ) terwijl ik soms al hopeloos probeerde te volgen... De eerste keer is zo een les altijd moeilijker, want ze bouwen toch wel wat op, dus op den duur ken je de 'moves' wel een beetje. 's Avonds kreeg ik van Yingzhu het schema voor dit weekend, welke dagen we uitgaan, wanneer we vertrekken en waar we precies naartoe zouden gaan! Ze wou er zeker van zijn dat ik met hen mee zou gaan :) Natuurlijk wel! Met wie anders? Annelies is weg, Amanda gaat niet graag uit, en voor de rest ken ik enkel mensen die ik daar tegenkom! :)

Nu we zoveel gaan sporten moest onze garderobe ook aangepast worden, dus gingen we op dinsdag 28/9 naar de decathlon. We hadden net ervoor ons leefgeld gekregen, dus konden we wel eens zot doen :) De decathlon ziet er echt helemaal hetzelfde uit als in België, dus voelde het eventjes als 'thuiskomen' aan. Ik kocht enkele tshirtjes en een lange sportbroek, voor als het koud wordt. Die kan ik na het sporten dan aandoen om terug naar de kamer te gaan. We kunnen in de fitness ook douchen, maar het is veel te vies. Trouwens zie ik het ook helemaal niet zitten om tussen al die Chinese meisjes te douchen. Liever op mijn gemak en in mijn eentje op mijn kamer.

Op woensdag ben ik niet naar de les geweest. Yingzhu is verkouden met als gevolg dat ze 's nachts de hele tijd ligt te hoesten én ze snurkt! Wat een hel! Dus heb ik mezelf een dagje vrijaf gegeven om uitgerust aan de vakantie te beginnen

Donderdagmiddag was het eindelijk zover! Na 4u Chinese les, waarbij de tijd eerder achteruit leek te gaan dan vooruit, begon de vakantie :) Eerst gingen Amanda en ik eten, daarna probeerden we een taxi te nemen naar de carrefour. Uiteindelijk namen we de bus, want taxi's zijn hier met uitsterven bedreigd! We moesten wel nog eventjes wandelen van de bushalte naar de carrefour. Maar omdat we blijkbaar uitkwamen aan district 1912 ( het beroemde uitgaansgebied) gingen we eerst naar de starbucks. Ik had helemaal geen idee dat de carrefour zo dicht bij 1912 was. Na mijn heerlijke vanilla frappocino ( of zoiets), zetten we verder richting carrefour om onze grote inkopen te doen. Ik wou zeker cornflakes en nutella! MAAR ze hadden geen nutella meer! snif!Wat een ontgoocheling om de vakantie mee te beginnen, maar goed, niets aan te doen. 's Avonds zou ik al mijn zorgen vergeten om de dansvloer :) Omstreeks 23u vertrokken we naar district 1912, naar club Mazzo, er is mazzo 1 en mazzo 2, beiden in hetzelfde gebouw maar duidelijk gescheiden. In mazzo 2 zijn er vooral meer buitenlanders. Het kwam traag op gang, maar uiteindelijk werd het zalig, goeie muziek en een zalige sfeer! Ik vind het heel leuk om naar Chinezen te kijken die totaal 'los' gaan. En zij vinden het dan ook weer leuk om met mij te dansen! Sommigen vinden het echt een hele eer om met een niet Aziatisch meisje te feesten. Chinezen zijn in dat geval dan beter dan de Afrikanen, want die zouden u de hele tijd lastig vallen en achteraf telefoonnummer vragen, terwijl de Chinezen gewoon wat onnozel doen ( letterlijk onnozel, dwaze pasjes enzo...) maar u voor de rest gerust laten! 1-0 voor de Chinezen! Om 3 u stopte de muziek en ging het licht aan.. Hoe dwaas was dat, iedereen was zich geweldig aan het amuseren én er was nog mega veel volk! Maar nee, de security kwam erbij en we werden helemaal onvriendelijk buiten gezet! Hoe vreemd! Dan namen we maar de taxi naar de scarlet, waar het feestje doorging, tot 5u30 ongeveer, want dan werden we alweer buiten gezet! Het was al laat en mijn Koreaanse vriendinnen hadden voor de verandering al genoeg op, dus was het best om terug te keren. Toch waren we maar rond 7u terug, we hebben zeker een uur moeten wachten om een taxi! Ofwel zat er al iemand in, of hun shift zat erop, dus konden ze ons niet meenemen! Het was verschrikkelijk! Toen we eenmaal de campus bereikten, ontbeten we eerst. Elke ochtend ( heel vroeg in de ochtend) staat er op de hoek van de McDonalds een kraampje dat ontbijt verkoopt. Super lekker en goedkoop! We kochten baozi met soort rijst erin, heel lekker! Daarna gingen we naar onze kamer en deden we onze oogjes toe...

30-09-2010 om 00:00 geschreven door Line  

Vrijdag 24 september was een dag hemel op aarde. Omstreeks 10 uur hadden Amanda en ik afgesproken met Summer. Aangezien we uitgeslapen hadden en we dus nog niet ontbeten hadden, trokken wij drietjes naar een Chinees restaurantje om te ontbijten. We aten superlekkere jiaozi, die Annelies en ik al eens gegeten hadden, maar dan als middageten. Toch smaakte het! Daarna vroegen we Summer waar we een massage kunnen krijgen en ze riep prompt een taxi, die ons naar een 'medicine massage salon' bracht. We kozen voor een uur durende massage. Het was niet echt een massage zoals wij ze kennen of gewend zijn, maar het was eerder gericht op het welzijn van je lichaam en spieren. We moesten zelfs ons kleren niet uitdoen, er werd gewoon een handdoek op ons gelegd en zo masseerden ze ons... Best beetje vreemd, maar het deed zowel deugd als pijn. Maar als je zei dat het pijn deed, masseerden ze nog wat harder omdat er op die plaats in de toekomst problemen zouden kunnen ontstaan! Zoals Sammy van het eiland zou zeggen: 'Pijn is enkel fijn met een p'.

Na onze massage wandelden we naar een goed koffiehuis dat Summer kende. Onderweg kwamen we voorbij een bakkerijtje waar er mega veel buitenlanders zaten. Dat kon niet anders dan een goed teken zijn! En dat was het ook: ze hebben er ijscreme, normaal brood, chocoladekoeken, broodjes met zaadjes, florentijntjes... hemels! Je betaalt er wel de gewone prijs voor, dus best wel duur voor China. Nu voor zoiets lekkers wil ik gerust de Belgische prijs betalen :) Daarna hernamen we onze toch naar het koffiehuis. Het was er echt wel heel tof en gezellig: zetels, tijdschriften, heel veel foto's en teksten aan de muur, teksten van bezoekers op de lampenkappen.. heel comfi! We hebben er wel een tijdje gezeten, ik nagenietend van de massage terwijl ik van mijn vers geperst fruitsapje dronk :)

Na het bezoek aan het koffiehuis vonden we dat onze girlsday nog wat langer mocht duren. Waarom niet eens naar de kapper! Geweldig idee :) Amanda had van haar leraar John ook nog een kaart van een kapsalon gekregen. We wisten inmiddels al waar het was dus was dat kapsalon onze volgende halte. Dat kapsalon was mega groot, alle stoelen waren bezet en overal was er wel een kapper bezig met een snit/brushing.. Nadat we vroegen wat we met de kaart konden doen ( het is een kortingskaart van 50%, waar je eerst geld op moet zetten) Er stond nog een kleine 50 yuan op, dus genoeg voor Amanda en ik, Summer wou haar haar niet laten knippen. We kozen voor de behandeling van 30yuan elk, dus is het nog 30yuan samen met de kaart! Handig toch! We moesten nog eventjes wachten voor ze ons haar konden wassen, er zaten nog een vijftal mensen te wachten, en alle 5 wastafels waren bezet. Echt druk dus! Toen het mijn beurt was, was het zalig! Ze blijven uw haar wassen, en wassen.. Ik vroeg nog iets extra omdat mijn haar zoooo droog is! Kmoest een beetje bijbetalen, maar dan nog! Dan waste hij nog een halfuur verder, en kreeg ik ook een massage :) Relax! Toen het jammergenoeg gedaan was, was het tijd om de puntjes wat bij te knippen, wat verknippen en mijn froefroe in orde te zetten. Rara, waar zat ik, vlak aan het raam, zodat iedereen kon zien dat er een buitenlander in het kapsalon was én de baas zelf knipte mijn haar! Wat een eer! Ondertussen had ik geen idee waar Amanda was, Summer vertelde mij dat ze boven zat.. Nadat mijn haar tot op de millimeter juist lag en perfect 'geblazen' was, ging ik een kijkje nemen bij Amanda. Een moedige Chinees was al een hele tijd bezig om haar haar te stylen met de stijltang! Respect! Amanda heeft echt enorme krullen.. RESPECT :) Na de kap-beurt voelden wij ons zeker geweldig :) We love our hair! Daarna gingen we terug naar onze kamer om ons wat te verfrissen. Daarna gingen we vlug iets eten met Yingzhu en trokken we met ons drietjes naar Scott zijn appartementje, om 19u zouden we samen met nog een paar anderen naar een film kijken. Het was een Chinese film, maar ik begreep er niet alles van.. beetje vreemde film. Over een gast, die al 24 jaar was, nog steeds niet getrouwd tot schande van zijn moeder, en op het einde sterf hij. Das beetje het verhaal. Redelijk saai. Na de film keerden we terug naar de kamer om ons klaar te maken om uit te gaan! Weekend = feest! We hebben ondertussen ook al een slogan. Ik ga altijd uit met Yingzhu, Ann en Claire, 3 koreaanse, en telkens als we elkaar zien of als we uitgaan vragen we: 有感觉吗? ( iets in de aard of je er zin in hebt) dan moet je antwoorden 当然有!! ( Natuurlijk!!) Heel grappig :) We leuk, Claire zendt mij zelfs zo een smsje! Heel leuk, want we komen heel goed overeen, ze vinden het zalig dat ik ook zo graag ga dansen, zij gaan meer om te drinken :) Het werd terug een heerlijke scarlet night! :)

Zaterdag gebeurde er bijgevolg niet veel. Enkel ben ik naar het politiebureau gegaan om mijn residence permit te gaan halen en 's avonds ben ik nog gaan sporten. Op zaterdag is er ook spinning maar een andere leraar en ik vond het veel leuker. Meer variatie, leukere muziek... Die avond zijn we niet uitgeweest want op zondag hadden we les! Het is ook de eerste keer dat zij niet wilden uitgaan omdat het les was denk ik. Op 9 oktober hebben we ook les (een zaterdag) maar ik moest nu al aan Yingzhu beloven dat ik zeker niet zou gaan omdat we zouden kunnen uitgaan.. Vreemd. Zondag na de les heb ik eerst een dutje gedaan, daarna naar de winkel, iets gaan eten, de was doen. Hele gewone dingen. Ook terug gaan sporten ( mijn hele goeie gewoonte!) Die zondag heb ik voor het eerst gelopen op de loopband. Al loop ik helemaal niet graag, een loopband vind ik echt nog sjiek. Je kunt je snelheid aanpassen, je ziet hoe veel je loopt, ik kan mijn ipod gebruiken om het minder saai te make, heel praktisch! Zolang ik het nog leuk vind, ga ik ervan profiteren!

kiss

29-09-2010 om 12:09 geschreven door Line  

Maandag 20/9:  In de voormiddag hadden we les, zoals gewoonlijk, 2uurtjes tingshuo les die maar niet vooruitgaan! Al is het natuurlijk mooi meegenomen dat we op maandag niet om 8u beginnen! In het vooruitzicht van het komende maanfestival en de 3 dagen vakantie (hoera), was er deze namiddag een maanfeest- feestje dat georganiseerd werd op het grasveld voor ons lesgebouw, ook beter bekend als het 200 gebouw. Aangezien het pas om 16u begon, ben ik eerst met Yingzhu ( de Chinese naam van mijn kamergenote die ik ondertussen al kan onthouden) naar Xinjiekou geweest om een gsm te kopen. Het is nogal vervelend dat ik op mijn huidige gsm geen karakters kan schrijven of ontvangen, ik zie enkel vierkantjes. Vooraleer we naar Xinjiekou gingen, gingen we eerst naar een andere plaats waar ze ook gsm’s verkopen, maar het waren allemaal namaak gsm, zonder garantie, zonder oplader.. echten brol dus! Er is op Xinjiekou een grote elektronicawinkel, de suning, waar ze echt mega veel gsm hebben, zowel goedkope en dure, net zoals je bij ons vindt. Ik heb mij een roze Nokia aangeschaft, ene die kan uitschuiven, echt nog handig ding! En met de flashy roze kleur ben ik volledig aangepast aan de Chinese cultuur, waar alle meisjes gek zijn van roze! Ze zijn ook gek van nep-diamantjes en zo een toestanden, maar daar heb ik mij niet aan gewaagd. Nadat ik de gsm de mijne kon noemen, namen we de taxi terug naar de dormitory en was het ondertussen 16u. Annelies en ik trokken naar het befaamde grasveld, waar we Amanda zouden ontmoeten. Maar van het feestje of activiteiten die wij ons voorgesteld hadden,  was er helemaal geen sprake. Er stonden wel wat groepjes mensen, het waren zeker Aziaten, maar of het nu Chinezen of Koreanen waren, geen flauw idee. We kregen elk een bandje, om ons op te delen in groepen, maar de bedoeling werd niet echt verduidelijkt. Rond kwart na 4 begon een gast en een meisje met aankondigingen in de zin van ‘ Hebben jullie er zin in?’ Wij heten jullie van harte welkom op dit spetterend feest! Wees allen welkom, buitenlandse vrienden.. Typisch Chinees! Daarna volgden enkele dansoptredentjes en liedjes, persoonlijk verzorgd door enkele moedige Chinezen, die het blijkbaar helemaal niet erg vonden om zichzelf onsterfelijk belachelijk te maken. Daarna volgden nog enkele spelletjes en deelden ze mooncakes uit, ander snoepgoed en geluksbrengertjes.. Wat er daarna volgde, mag Joost weten, wat ik ben er vandoor gegaan!

Dinsdag 21/9: Middag 11u50! Trrriiiinnngg! Vakantie! Is dat geen zalig gevoel?  Ik vond wel dat ik een middagdutje verdiend had ( wat eigenlijk een slechte gewoonte aan het worden is). Na mijn middagdutje-schoonheidsslaapje ben ik meestal nog minder waard dan ervoor! Nu, die avond zouden we uitgaan! Wii!

Woensdag 22/9: Annelies is in de voormiddag vertrokken naar Chengdu! Dus ben ik vooral op Amanda en Yingzhu aangewezen om leuke dingen te doen! In de namiddag zijn Amanda en ik samen naar Xinjiekou geweest, en deze keer met de bus, waar we na 14 haltes aankwamen! Twas nogal een helse bedoening, op een overvolle bus! Nu, wij hadden tenminste een zitplaats. Onze halte was vlak aan een winkelcentrum, dus brachten we daar een bezoekje. Daar was ook een hele grote H&M ( veel groter dan die in Aqua city shopping center), maar we hebben niets gekocht. Onderweg zag ik ook dat de boekwinkel die Annelies en ik die vrijdag gezocht hadden ( Xinhua shudian), slechts 100m verder was dan de boekenwinkel die wij binnengegaan waren. Daar heeft Amanda een boek gekocht om Engels te leren aan een Chinees kindje van 12. Ze ( of is het een hij? ) kan al Engels, maar Amanda moet haar/hem vooral ‘uitspraak’ aanleren. Na ons bezoek aan de boekenwinkel, begaven we ons richting underground fashion street! ( net als in Shenyang) Ik denk dat die hier ‘fashion lady’ heet! Alweer jammer dat ik voor de verandering mijn fototoestel niet bijhad! Toch weet ik zeker dat ik er in de volgende weken/maanden toch nog eens zal gaan en jullie kennis laat maken met het fenomeen ‘underground fashion’. Na het bezoekje en enkele aankopen onder de grond, had Amanda afgesproken met een Chinese, en ik besloot om met de taxi terug te keren. Al moest ik in de rij wachten tot een taxi beschikbaar was! Én ik heb ongeveer een uur gewacht! Een immense rij én weinig taxi’s! Rond half 7 was ik uiteindelijk thuisgeraakt en kon ik nog wat uitrusten vooraleer ik mij terug moest klaarmaken om met Yingzhu en haar vriendinnen Claire en Ann ( beide Koreaanse, maar ik ken enkel hun Engelse naam) samen uit te gaan. Wij gaan altijd met ons viertjes weg, Amanda is niet zo een feestbeest en Annelies is op reis.. Zodanig dat ik al de vraag gekregen ben of ik toevallig opgegroeid ben in Korea.. Neen, echt niet! Het was terug zalig in Scarlets! We werden bovendien getrakteerd op een halve striptease door 2 enorm beschonken Aziatische meisjes! Twas niet normaal! En tuurlijk dat alle aanwezige mannen zot werden en massaal hun gsm tevoorschijn haalden om te filmen/ foto’s te nemen! Je kan ze het natuurlijk niet kwalijk nemen! Ik heb ook foto’s genomen :p Zeker toen een Chinees ook op het podium sprong, zijn tshirt uitdeed en er mega veel spieren te voorschijn kwamen, wat wij totaaaaal niet verwacht hadden :p Nochtans lopen er 2 politieagenten ( ze dragen toch soort politie-uniform) rond in de club om alles in het oog het houden, maar hiertegen deden ze niets, de boeferkes! Ze grepen pas in toen een dronken Russische op het podium sprong, haar tshirt uitdeed en begon te dansen, heel waarschijnlijk omdat ze jaloers was op de aandacht van de 2 Aziatische meisjes. Wat hun nationaliteit is, zal voor altijd onbekend blijven: de Chinezen zeggen dat het Koreanen zijn, de Koreanen zeiden dat ze van Thailand zijn…

Bijgevolg, na een ‘zware nacht’ gebeurde er op donderdag 23/9 niet veel: slapen, rusten, filmpje kijken. ’s Avonds ben ik toch nog gaan sporten en erna hebben Amanda en ik  naar Step up 3D gekeken op internet.

28-09-2010 om 16:19 geschreven door Line  

25-09-2010 om 15:07 geschreven door Line  

16-09-2010 om 11:01 geschreven door Line  

Gegroet

Zondagmiddag was het weer wel ok, niet te warm en er was geen regen en ik voelde me al stukken beter dan vrijdag, dus besloten Amanda en ik om naar het Qingliangshan park te gaan in de buurt van de campus. Het is een heel mooi park, veel verschillende paadjes, een tempeltje, pagodes... en het is ook gezellig om er eens te gaan wandelen. Het is ook zeker goed voor de conditie, want shan betekent berg... (foto's volgen op volgende website: http://picasaweb.google.be/linecw88 ) Na onze stevige wandeling in het park ( trap op, trap af, klimmen, dalen, enzovoort) gingen we terug naar de onze kamer, nadat we eerst in de 'deyou'-winkel alweer wat leuke schoolspullen gekocht hadden. Alles is er gewoon zo sjiek en goedkoop! Je kunt er mega leuke schriften vinden, mapjes met leuke tekeningen en grappige Engelse teksten, blanco roller in de vorm van een wortel of een dier, veel dingen met nijntje en dit alles super goedkoop. Geen wonder dat het 1 van onze favoriete winkels is :). Eens op de campus, hebben Amanda en ik op haar kamer samen gestudeerd. Op maandag hadden we terug les en dus moest er nog flink gewerkt worden ook. Tegen dat we ongeveer klaar waren ( en ook geen zin meer hadden) gingen we nog snel iets eten. We gingen naar een mega klein restaurantje, waar het erg lekker en goedkoop is ( ongeveer 16yuan voor 2 personen) en je hebt zeker genoeg gegeten. De eerste keer dat we er gingen eten, zat die man tv te kijken en je raad nooit welk programma het was! Het was  Mister Bean! Super grappig, ik had geen idee dat ze dat hier ook kenden. Na het lekkere avondmaal, keerden we terug en niet veel later was Annelies terug van de expo in Shanghai en kon ze ons een volledig update geven van haar weekend...

Maandag was het alweer les. Enkel op maandag starten we niet om 8u, maar om 9u40, is dat niet geweldig! De les was wel çava, 2u spreek en luisterles is meer dan genoeg. In de namiddag gingen we voor de eerste keer naar het keuzevak 'Business Chinese' en het was helemaal niet zoals we verwachtten: te veel mensen, te makkelijk boek, niet echt specifieke woordenschat.. Zo is de keuze vlug gemaakt om het vak niet te volgen. Tijdens de pauze na het eerste uur gingen we dan ook weg. Onderweg bedachtten we plots dat we op maandag onze studentenkaart zouden krijgen en daarom gingen we eens een kijkje nemen bij lokaal 112, dat is het bureau op school waar je voor alles terecht kan ivm 'school') vragen of - problemen. Eens daar, moesten we in lokaal 109 onze studentenkaart gaan halen. Ook hadden we nog onze medische kaart nodig, want die hebben we nodig als we naar het politiekantoor moeten voor onze verblijfsvergunning. Het mevrouwtje vertelde Annelies en mij dat we er zelf om moesten naar het bureau waar we met onze papieren geweest waren én dat het maar tot 16u open is, en inmiddels was het al 15u gepasseerd. Vlug haastten we ons naar boven achter ons betalingsbewijs en namen we een taxi richting ' Jiangsu international travel health care center' (ofzoiets). Tenminste, dat dachten we. We hadden er geen adres van en de taxichauffeur kende geen Engels ( niet verwonderlijk trouwens) maar hij bevestigde dat hij het wist zijn... tot we aankwamen rond 15u30 bij een gebouw waarvan we wister dat wij daar niet waren geweest. Toch zijn we binnen een gaan kijken en gaan vragen of het daar ook niet kon zijn. Helaas pindakaas, waren we inderdaad verkeerd. Er stonden nog een paar buitenlanders bij dat kantoor en die konden ons vertellen dat het 'center' waar we moesten zijn, niet ver was en legden de weg uit. Onderweg vroegen we voor de zekerheid toch nog een paar keer de weg. Het zou stom geweest zijn om te laat te komen omdat we verkeerd liepen. En ja, om 15u50 kwamen we aan bij het juist kantoor! Hoera! We gaven ons bewijsje en totaal onvriendelijk gooide ze de papieren en een balpen ' name and date' op haar desk, nam het terug, gaf een blad aan ons... en dat was het... Amai, die doet haar werk ook niet graag.. Maar we waren al blij dat we ons papier hadden, dan kunnen we in de loop van de week naar het politiebureau voor onze verblijfsvergunning.
Die avond had Amanda afgesproken met Summer, een Chinese die ze hier vorig jaar leerde kennen, toen ze haar leraar bezocht. We zouden met zijn viertjes gaan eten, toen er nog een Chinese die Amanda kende ook aan de poort stond en ons ook vergezelde. We zouden 'hotpot' gaan eten ( soort fondue, maar ik vind het helemaal niet lekker, veel vet vlees en tofu, zonder smaak, je krijgt er wel veel verschillende saus bij, maar niets wat ik lust). Het was echt een mega chic en duur restaurant. We kregen alle 5 een shortje, ons drinken ( een soort grenadine) werd de hele tijd bijgevuld, we kregen ook veel verse natte doekjes, plastic zakje om gsm of fototoestel in te stoppen zodat het zeker niet vuil werd, Annelies kreeg een brillendoekje om haar bril af te kuisen, service tot en met! Heel grappig wel. Ook liep een een gast rond, gekleed in hiphop kledij, en hij maakte al dansend noedels. Hij zwierde en draaide zijn deeg, terwijl hij danste... heel erg grappig én de noedels waren nog lekker ook :)
Na het eten betaalde Summer ( ondanks het nogal duur was voor Chinese normen, ik dacht zo een 250 yuan voor 5 personen) stond ze er op dat wij niets betaalden, dus zullen wij haar eens uitnodigen om op onze kosten te gaan eten. Daarna wandelden we een door district 1912, hier zijn er heel veel restaurants, bars en clubs. Het zag er vooral heel chic en leuk uit, maar het was maandag, en dinsdag hebben we vroeg les.. Daarom keerden we terug naar de campus, namen we afscheid van Summer en van Qianjinxin en gingen we slapen...

Nu is het dinsdagvoormiddag en zou ik in de les moeten zitten, maar ik ben terug ziek. Ik heb terug beroep moeten doen op mijn voorraad motilium en imodium, anders zou het niet goed komen... Hopelijk betert het snel want zo is het echt niet te doen. Zeker als je weet dat ons toilet niet zo goed werkt en verstopt raakt.. Toch nog iets goeds: hier kan ik tenminste douchen als ik wil, omdat we de hele dag door warm water hebben en niet op bepaalde uren als in Shenyang...

Liefs,  Line!

14-09-2010 om 03:39 geschreven door Line  

Zondag 12/9! Gelukkige verjaardag Yentl! Ik ben net gedoucht en ik heb net een lekker kommetje nesquick cornflakes gegeten mét lekkere melk deze keer. Hier verkopen ze zodanig veel soorten melk, zowel qua verpakking als qua smaak. Je hebt de hele grote flessen, gewone flessen, brikjes en een soort zakjes. Grote flessen zijn sowieso niet goed voor ons want we hebben geen frigo, en die kleine brikjes worden meestal per 10 ofzo verkocht? Dus die zakjes zijn het best. Maar dan, in de kleine supermarkt dichtbij de campus verkopen ze zeker een 15tal soorten melk: gewone en met een smaakje. De eerste keer dacht ik ook dat het gewone melk was, maar er zat een vieze smaak aan, de tweede keer nam ik dan maar een ander, en het had ook een vieze smaak. Kwas er gelukkig al in geslaagd om geen melk te kopen met fruitsmaak, echt mega vies. Derde keer goede keer, ik heb gewone melk gevonden! Nu enkel nog kunnen onthouden welke het precies was!

Nu een snelle update van donderdag tot nu…

Donderdag 9/9: Vooreerst een hele gelukkige verjaardag aan Lisa en Eline! Aangezien ik maar heel af en toe op facebook raak, heb ik een mailtje gestuurd J

De donderdag hadden we de 2^e lesdag en die dag hadden we voor het eerst de ‘gewone’ Chinese les, woordjes leren, grammatica, maar in die les ligt de nadruk op lezen en schrijven, bij de andere is het luisteren en spreken, dus hebben we alles in 2 vakken. Het viel wel mee, maar het is wel nodig dat ik het zou voorbereiden, dan is het zoveel makkelijker om te volgen. Want naast de woordjes uit de woordenlijst, geeft ze bij elk woord voorbeeldzinnen, in de trant van hoe het woord juist te gebruiken,  synoniemen, tegengestelden, gelijkaardige woorden… Je kan niet snel genoeg schrijven! Mijn blad was ten einde en ik moest enkel mijn blad omdraaien, en kwas al niet meer mee!

Mijn verplichte lesweek ziet er zo uit:

Maandag: 9u40 – 11u50: spreken en luisteren ( tingshuo les)

Dinsdag: 8 –  9u20 en 9u40 – 11u50: lezen en schrijven (hanyu les)

Woensdag: 8 –  9u20 en 9u40 – 11u50: tingshuo

Donderdag: 8 –  9u20 en 9u40 – 11u50: hanyu

Dat is alles!! J Al kruipt er wel veel voorbereidingstijd in.

We hebben ook 4 keuzevakken, waarvan je niets moet kiezen

Maandagnamiddag, dinsdagnamiddag en donderdagnamiddag van 13u30 tot 15u40 kunnen we respectievelijk kiezen voor Business Chinese (wat ik wss ga volgen), Xiezuo ( opstel schrijven: wat ik zeker NIET ga doen) en Travel Chinese ( de beschrijving van beroemde plaatsen in China, kheb horen zeggen dat het niet zo interessant is..). Op vrijdag voormiddag kunnen we een vak kiezen ‘ begrijpend lezen’, daar heb ik ook al niet veel zin in.  Maar aangezien die keuzevakken pas volgende week beginnen ( vanaf maandag 13 sept) zal ik wss wel eens een kijkje gaan nemen. Hoewel ik zeker ben dat ik Business Chinese wil volgen, ziet het boek er veel te makkelijk uit, je hebt de Chinese zinnen, dan pinyin erbij ( hoe je het moet uitspreken) en een Engelse vertaling… Een ook omdat de keuzevakken volgende week pas beginnen, begint ons weekend op donderdagmiddag al J Als dat geen luxe is.

Die donderdag ben ik ook voor 3 dagen op rij al naar de computerchinees geweest, deze keer samen met mijn kamergenote om het probleem ‘rechter ding in de muur’ op te lossen. Hij is direct met ons meegekomen en heeft het gefikst J Wat een service! Hij had ook mijn laptop nodig om het probleem op te lossen, dus keek hij weer naar mijn bureaublad achtergrond, dit is natuurlijk een foto van Stijn en ik, en hij vind Stijn heel knap J Hij was precies ook aan het flirten met mijn kamergenote, hij houdt van Koreaanse meisjes. Niet van ik, want ik ben veel te groot, volgens hem! Als hij amper een meter 60 is… Was wel grappig J

Mijn kamergenote is net nadat hij wegging naar Shanghai vertrokken, ze heeft via msn het ‘aangemaakt’ met iemand dat ze al kende, en is er nu naartoe. Al is ze ook 22, ze gedraagt zicht soms als iemand van 15, beetje ‘over the top’. Kwas wel blij dat ik eens een weekend alleen op de kamer ben. Maar nu vind ik het wel jammer dat ze er niet is. Je raakt het zo vlug gewoon dat er nog iemand hier ‘moet’ zijn en het is veel gezelliger met 2.  ’s Avonds zijn Annelies en ik naar de buikdansles geweest, we hadden op woensdag een fitnessabonnement gekocht en we mogen ook naar de groepslessen gaan ( buikdansen, zumba, aerobics…) Het was heel plezant! J

Vrijdag 10/9: En het regent alweer… Dat is hier echt verschrikkelijk. Ik dacht dat het in België al veel regende, maar hier.. jongens toch! ’s Middags vertrok Annelies naar Shanghai, dus zijn Amanda en ik naar mijn tot nu toe lievelingsrestaurantje gegaan. Ze hebben er guobaorou (stukjes krokant vlees in zoetzure saus) en disanxian ( verschillende groenten in olie, ook stukjes aardappel) , mijn 2 favo gerechten van in Shenyang! In de namiddag heb ik niet veel meer gedaan, want ik voelde mij helemaal niet goed! Donderdagmiddag hadden we een pikante schotel gegeten, heel lekker, maar ik voelde de gevolgen pas de dag erna. Man, wat was ik slecht… Gelukkig had ik Imodium en Motilium mee… ’s Avonds had Scott ( een Australiër) ons uitgenodigd voor een feestje bij hem thuis, maar Amanda is alleen gegaan, ik was echt niet goed… L

Zaterdag 11/9: Toen ik opstond was ik al veel beter, gelukkig maar want Amanda en ik waren van plan om te gaan shoppen. Nu we ons maandelijks leefgeld gekregen hebben, moeten we toch eens gaan shoppen. Eerst namen we de bus naar het metrostation en dan namen we de metro naar het Aqua city shoppingcenter. We hebben het heel makkelijk gevonden en met het openbaar vervoer is het sowieso veel goedkoper. Er zijn veel bekende winkels, H&M, vero moda, adidas original, tommy hilfiger, mango, zara, french connection… en ook minder bekende winkels J Ik heb in de H&M een mooi zwart kleedje gekocht en een jeansbroek, maar niet met knop en rits, maar met een rekker. Echt ideaal voor met een lange T-shirt of lange bloes. Na het winkelen zijn we naar Starbucks gegaan ( ook in het winkel centrum) en dan terug naar de campus. Terug op de campus is Amanda iets gaan halen om te eten, ik had alweer geen honger, mijn maag is toch niet precies in orde hier. Dan hebben we samen wat ‘rondgehangen’ op mijn kamer. Wat babbelen, wat gestudeerd en als afsluiter hebben we naar een aflevering van NCIS gekeken. Het was een heel fijne dag!

Vandaag, zondag dus, weten we nog niet precies wat we gaan doen. Binnen 20 minuutjes heb ik afgesproken met Amanda. We gaan de post zoeken, want zij wil al iets opsturen. Misschien gaan we naar een park deze namiddag, maar dat zal van het weer afhangen..

Liefs, Line

12-09-2010 om 04:12 geschreven door Line  

We zijn nu al woensdag 8 september, en amper een grote week in China en ik loop al serieus achter met mijn blog. Er is 1 grote reden: aangezien ik geen internet had op mijn kamer is het niet altijd nodig om mijn pc aan te leggen en ik kan het toch niet publiceren. Deze keer komt er van uitstel geen afstel, maar een samenvatting van de afgelopen dagen.

Op vrijdag 3/9  hebben Annelies, Amanda en ik voor het eerst de was gedaan. Dit was hetzelfde systeem als in Shenyang. Eerst een kaartje kopen met 10 beurten, was in de machine doen, wat wasproduct erbij en 40 minuten later is de was al klaar. Enkel is het wel jammer dat het met koud water is, voor vlekken is dit niet zo praktisch. Dus schafte ik mij maar een ‘bekkentje’ voor handwas aan. In de namiddag zijn we naar een koffiehuis gegaan dat Amanda kende. Haar leraar Chinees was hier vorig jaar schooljaar en liet hier mega veel dingen achter voor haar, zoals een plan van Nanjing, boekje met adressen, leuke restaurantjes.. Een persoonlijke gids als het ware, echt heel makkelijk en praktisch. Het Maokong koffiehuis is echt heel groot en je kunt er ook gewoon eten, maar de meeste mensen komen daar om te internetten. Het internet is er heel snel, vpn-verbinding werkt ( zo kunnen we op facebook). We hebben er zeker een goeie 4 à 5 uur gezeten. J We waren ook van plan om wat te studeren, aangezien we maandag test hadden, maar dat is er niet echt van gekomen.

Zaterdag 4/9 stond ik op en het goot water. Niet normaal! Eerst gingen we een film bekijken, maar toen klaarde het op en stopte het met regenen. We besloten om een rondritje met de bus rond Nanjing te maken. We namen bus 3 en 2u later stapten we terug af. Zo hebben wel leuke dingen gezien die we kunnen bezoeken en weten we waar de H&M is… J

Zondag 5/9: Op zondag zijn we nog eens naar de Carrefour geweest, we hadden nog meer spullen nodig om onze kamer in te richten en op de smukken. In de namiddag hebben we de hele tijd in Maokong-coffee gezeten. Zo konden wij, Annelies, Amanda en ik naar hartenlust internetten! ’s Avonds keken wij drietjes samen naar een filmpje, echt gezellig!

Maandag 6/9: De zesde was het tijd om naar de health check te gaan. Met al mijn formulieren en röntgenfoto’s in de aanslag vertrokken enkele bussen vanuit het ‘hotel’ naar het medisch centrum. Het was er hels! Zoooo veeeeel volk. Aangezien Annelies en ik al onze medische testen doorstaan hadden, mochten we aanschuiven bij loket 2. Toen het onze beurs was, zei het mevrouwtje dat we eerst naar loket 1 moesten. Maar we schoven niet achteraan aan, zo een lange rij! Dan van loket 1 naar loket 4 en dan naar loket 6.. Dat was het! Geen dokter die onze formulieren controleerde, mijn röntgenfoto’s hebben ze zelfs niet bekeken, ook niet achter gevraagd! Nuja, ik moest die papieren toch hebben, anders kon ik mijn visum niet aanvragen.. Dan namen we maar een taxi terug, anders moesten we wachten tot iedereen in het busje terug was en dat kon wel even duren.

In de namiddag hadden we de plaatsingstest. Die was helemaal niet moeilijk. We moesten enkele karakters schrijven, het pinyin geven, de zin juist aanvullen en een kort tekstje schrijven over ofwel een Chinese vriend of waarom we Chinees studeren.

’s Avonds zijn we met Lynn, een Chinese die goed Engels spreekt, naar de Chinese cafetaria geweest om te eten. Het is er heel goedkoop, nog goedkoper dan de al goedkopen Chinese restaurantjes, maar het was helemaal niet lekker. Het eten was al koud en er zat nergens smaak ik. Eerst waren we van plan om een kaart te kopen om daar te gaan eten, maar van dat plan zijn we afgestapt.

Dinsdag 7/9: Woehoew internetdag! Om half 9 gingen wij viertjes, Annelies, Amanda, Hailey en ikzelf naar het bureautje en er was al een lange rij toen we aankwamen. Toen het onze beurt was, kregen we te horen dat we papieren moesten invullen ( Leve de Chinese papierberg) en natuurlijk moesten we dingen invullen die we niet wisten en dus moesten we terug naar onze kamer om die papieren te zoeken om onze nieuwe papieren in te vullen. Daarna opnieuw naar het bureau. Papieren afgegeven, betaald en toen zei ze doodleuk: ‘Hebben jullie je laptop niet bij?’ Wij, aja,neen, hoe zouden wij dat nu weten? Dus wou het zeggen, dat we nog een naar onze kamer moest gaan om onze laptop te gaan halen en dan alweer aanschuiven.. Gelukkig moesten we met de pc naar een ander lokaaltje gaan, wat verder in de gang om een programmaatje te installeren. Daarna keerden we terug naar de kamer om het uit te testen en rarara het mijne werkte niet. Bij mijn kamergenote lukte het direct, maar ik had problemen en zagen we ook dat het rechter dingetje waar je uw internetkabel in moet steken, niet werkte. Toen we wisselden van kant, omdat het bij haar wel lukte, zag ik dat ik verbinding had, maar toch kon ik niet op internet. Heel vreemd. Op woensdag zou ik dan maar eens met mijn pc teruggaan naar daar… Ook gingen we naar de mevrouwtjes van de receptie om te vragen om de rechter ingang te herstellen. Het zal we in orde komen zei ze, maar die man heeft het momenteel erg druk…

In de namiddag moesten we onze boeken gaan kopen en alweer moesten we een hele lange rij trotseren om tot het bureautje te raken. Toen we de deur bereikten, hing er een briefje met de melding dat beursstudenten naar bureau 112 moesten gaan. Annelies ging even kijken en kwam terug met een geel briefje en Amanda en ik hadden dat ook nodig. Dan moesten we in het ander bureau, waar we al stonden aan te schuiven dat briefje tonen, en moesten we niet betalen. Enkel de boeken van de keuzevakken moesten we zelf betalen, maar ik heb ze niet allemaal gekocht omdat het niet interessant was of ik er toch niet naartoe zou gaan. Daarna moesten we met het gele briefje en het briefje met de boeken die we kochten nog naar een anders lokaaltje achter de boeken. Die Chinezen kunnen echt niet goed organiseren..

’s Avonds begon ik ijverig de 1^e les voor te bereiden J Goed hé! Het was buiten enorm slecht weer, regenen en regenen en de ene bliksemslag na de andere.. Ik was er toch niet helemaal gerust in…

Woensdag 8/9: Vandaag was het officieel de eerste lesdag en de dag dat ik opstond met precies 20 serieuze muggenbeten, behalve 2 aan mijn rechterelleboog, zijn de overige 18 allemaal gepositioneerd op mijn scheenbenen en kuiten, het is waarlijk geen zicht. Het was vandaag weer zo plakkerig warm, dat ik helemaal geen lange broek wou dragen, dus kunnen mijn mega grote muggenbeten door iedereen bewonderd worden. 

De hele voormiddag hadden we tingshuo 听说les ( luisteren en spreken). Het viel wel mee. Gisterenavond had ik zo ijverig de eerste les voorbereidt, toen plots Hailey haar Koreaanse vriendin binnenkwam en vroeg in welke klas ik zat. Zowel de 1^e, 2^e en 3^e klas van het 2^e jaar gebruiken hetzelfde boek, versie shang 上, maar de vierde klas gebruikt versie xia 下. Je hoort me al komen, ik heb de verkeerde boeken gekregen en ondertussen had ik in 1 al geschreven.. Dit kon ik gelukkig zonder veel problemen wisselen, het was namelijk dat meneertje zijn schuld. En dus heb ik ijverig een verkeerde les gestudeerd… Maar qua niveau was de les wel ok.. J Gelukkig.. want toen ik de boeken zag, dacht ik: Ojeetje…maar de leraar is heel vriendelijk en praat ook niet te snel zodat ik kan volgen.

In de namiddag ging ik met mijn pc naar de computerchinees en ik zei dat mijn pc wel verbinding heeft, maar ik op geen een site kon! Heel vreemd! Dus hij begon wat te tokkelen op mijn pc. Blijkbaar had iemand hetzelfde IP adres als ik ( ik wist zelfs niet dat dat kon) en er was ook iets mis met mijn firewall instellingen. Ik had het ook al aan Stijn verteld en toen mijn pc net gemaakt was en ik op internet ging, had mijn liefje al gemaild met dezelfde oplossing! Dus ik was heel blij dat de computerchinees het heel goed had opgelost. J Nu enkel nog het rechterdingetje in de muur fiksen, en ik ga nog blijer zijn…

Dikke kussen

Line

08-09-2010 om 00:00 geschreven door Line  

Woensdag 1 september

Toen ik vanochtend op stond, was ik terug wat opgewekt en klaar voor een nieuwe dag. Annelies zou aankomen, ik ging een telefoonkaart kopen om telefoontjes van het thuisfront te kunnen ontvangen.. Rond een uur of 9 ging ik naar beneden kijken of Annelies al in zicht was. Normaal zou ze rond 8u in het station aankomen. Nu ik niet wist of de plannen gewijzigd waren, doordat ik geen internet heb of geen telefoon ( ik kon zelf niet bellen of smsen en ik wist dat annelies geen telefoon had), vroeg ik aan de receptie of ze mijn gegevens konden doorgeven als ze zich aanmeldde, daarna ging ik mijn telefoonkaart kopen. Het was ondertussen half 11 en ik had nog niets gegeten of gedronken dus ging ik naar de Mcdonalds een fruitsapje kopen bij gebrek aan andere opties. Daar zag ik een Westerling zitten en ik sprak hem aan, aangezien ik echt hopeloos was. Hij studeerde vorig jaar in nanjing normal university maar nu niet meer. Toch bracht me naar het gebouw waar de buitenlandse studenten les hadden en waar de registraties doorgingen. Kwas al blij dat ik iets wist en ik ging terug naar mijn kamer om mijn papieren voor de registratie te gaan halen en mijn kamer nog wat in orde te maken. Toen ik op het punt stond om naar beneden te gaan, kwam mijn kamergenote binnen en zei dat er een blond meisje aan de receptie stond. Ik dacht dat het waarschijnlijk Annelies zou zijn, maar toen ik er aankwam zag ik dat het ze niet was en ik ging ontgoocheld naar buiten. Maar.. Toen kwam Annelies eraan vergezeld van een Chinese. Van geluk en frustratie kon ik mijn tranen niet bedwingen! Ze had hetzelfde meegemaakt als ik gisteren, niemand stond haar op te wachten, ook naar de andere campus geweest, maar zij is zelf met de taxi naar nanshan hotel gekomen. Gelukkig was ze iemand tegengekomen die haar hielp op de campus. Nadat Annelies zich ingecheckt had, gingen we naar het lesgebouw om ons te registreren. Daar verliep het naar Chinese normen nogal vlotjes, we werden ingeschreven, onze studentenkaart is in de maak en we kregen een plannetje en een schema voor de komende dagen ( wat er moet gebeuren). Maandagochtend moeten we naar het politiebureau voor ons visum en ook ergens naartoe ( geen idee of dat ook daar is) voor onze gezondheidscontrole. In de namiddag hebben we dan een test om te weten in welke klas we gaan zitten, dinsdag is dat bekend en woensdag starten de lessen. Das zo ongeveer wat we weten, niets over de lessen zelf, ook niets over ons beursgeld. Maar we krijgen zeker een maandelijks bedrag, maar nu is het nog te druk voor hen, dus het zal wel nog 2 weken duren.. Ook hebben we een simkaart van school gekocht, waar er elke maand gratis geld bijkomt. Khad nu wel ene gekocht, maar die telefoontjes die ik ermee gedaan heb, waren echt noodzakelijk ( een telefoontje van Stijn en van papa). Kga gewoon mijn kaart die ik heb opgebruiken, en dan veranderen. Met die nieuwe kaart kan ik gratis smsen of bellen naar mensen van hetzelfde netwerk, dus de meeste van school of leraren.

Rond 16u zijn ik en Annelies naar de Carrefour geweest. Enkel de ingang en uitgang zijn boven de grond, de 2 verdiepingen grote Carrefour zat volledig onder de grond. We hebben serieuze inkopen moeten doen, onze kamer is op een bed, matras, bureau, stoel en kast na volledig leeg. Wat stond er op mijn boodschappenlijstje: hoofdkussen, donsdeken en dekbedovertrek ( voor een meer comfortabele nacht dan de eerste), toiletgerief ( zakdoekjes, vochtige doekjes…), schoolgerief ( mega-koddige blanco roller in de vorm van een wortel, potlood, schriftje…), kapstokken, wat eten, wat drinken… Heeeeel veel dus! Eigenlijk te veel om alleen te dragen :s  De afstand van de poort tot aan mijn slaapgebouw ( wat ze onterecht Nanshan HOTEL, ok het is een hotel want andere mensen kunnen er ook slapen, noemen, maar hoe hoger je gaat, hoe slechter) is aanzienlijk met zoveeeel kilo’s spullen.  Gelukkig waren 3 Koreaanse meisjes zo vriendelijk om wat te helpen dragen. Vraag me hun namen niet, ik kan ze helemaal niet onthouden.

Annelies en ik hebben onze spullen op de kamer gedropt en om 20u terug afgesproken om vlug iets te gaan eten. Toen ik beneden stond te wachten, stond ze samen met 2 andere aan de receptie. Er was iets niet pluis. De kamer die ze gekregen had, stond vol met spullen, terwijl ze er al haar spullen nog moest in ‘proppen’. Dit is echt wel vreemd en toen Annelies maar zelf aan de receptie ging vragen wat ze moest doen, had die andere receptioniste door dat Annelies niet Feili is ( diegene die normaal in die kamer zit). Als puntje bij paaltje kwam, het Australische meisje had die 2persoonkamer helemaal voor zichzelf geboekt en was het de schuld van de receptioniste.. Dus moesten we Annelies haar koffers van haar gebouw naar het mijne versleuren! In zo een hitte …pfff Zo een plakkende hitte! Niet normaal…

Daarna gingen we iets eten. Aangezien we deze middag lekker gegeten hadden, koos Annelies iets van een kraampje langs de straat. Ik heb niets gegeten want ( waarschijnlijk door de stress en toestanden) ik had totaal geen honger. Aangezien we toch langs de kraampjes liepen, hebben we ook leuke stickers gekocht om de kamer wat op te frissen ( en ja, het is écht nodig).

Nu ben ik op mijn kamertje aan het typen, nadat ik mijn bed opgemaakt heb en mijn stickers vakkundig op de muur geplakt heb. Ik typ nu gewoon in word om dan later op mijn blog te zetten, want ‘hoe raad je het’ ik heb geen internet. Maar HOERA dinsdag moeten we naar een bureau gaan en dan kan internet gefikst worden! Als het in orde komt driewerf hoeraaa!

Al moet ik bekennen dat mijn China ervaring tot nu toe negatief is, zodat ik overweeg en zelfs al bijna beslist heb om maar 1 semester te blijven. Ja, ik weet wel, het begin is moeilijk, maar geloof me.. 1 jaar is lang. Mijn Koreaanse kamergenote blijft ook maar 1 semester, al weet ik nu nog niet wat ik aan haar heb. Hier zijn er mega veel Koreanen en die blijven allemaal samen, ze zijn niet echt zo sociaal. En Annelies haar vriend heeft maar een studiebeurs voor 1 semester in Chengdu en zou het 2^e semester naar hier komen… Als het toch nog leuk wordt, wat ik wel veronderstel en wat ik zeker hoop, dan heb ik liever en kort en krachtig semester. Trouwens, hier leven met 2 personen op een klein kamertje met gammele badkamer, is niet aan te raden!

Donderdag 2 september

Ik heb heerlijk geslapen in mijn nieuw bedje! Nieuwe lakens, nieuwe dons, nieuw kussen… veel beter dan een laken, een sjaal en een handdoek!!Gisterenavond toen Annelies net wegging uit mijn kamer, kwam mijn roommate binnen. Het is een Koreaanse van 22 of 23, iets in de aard van in China 22 en in Korea 23… Haar Engelse naam is Hailey, die kan ik tenminste onthouden, haar Koreaanse of Chinese is te moeilijk. We hebben gisterenavond nog lang gepraat, het was echt gezellig! Het was volledig in het Chinees te doen, ze spreekt geen Engels. Dit is wel goed, anders zou ik de hele tijd Engels spreken.

Vanochtend rond een uur of 11 kwam Annelies naar mijn kamer en hebben we samen ontbeten. Daarna zijn we naar het lesgebouw geweest om onze simkaart. Toen was het al bijna middag, maar we hadden pas gegeten, dus keerden we terug naar onze kamer om onze valiezen uit te pakken en we spraken rond 14u af om te gaan internetten. Rond 12u50 stond Annelies plots aan de deur. Haar kamergenote, Amanda van Amerika, had 2 Chinese meisjes ontmoet, die ze via haar leraar die hier vorig jaar studeerde had gecontacteerd om haar te helpen, haar Chinees is nog niet zo goed. Die meisjes zeiden dat je met een gratis bus naar een grote supermarkt kon gaan. Das was wel praktisch, we hadden nog steeds niet alles en het is ook praktisch om samen met je kamergenote dingen te kopen. Nadat we van die winkel terugkwamen, hebben we alles op de kamer gelegd, en zijn we met zijn allen gaan eten in een klein vies restaurantje, maar het was echt erg lekker en heel goedkoop. Na het eten keerden we terug naar de dormitory, maar we wachtten nog even onder het afdakje van het restaurantje. Het was mega hard aan het regenen en je zag het water zo over de weg lopen. Toen het minder hard regende, haastten we ons naar school. Gelukkig was het niet ver, het regende nog steeds en ik stond tot aan mijn enkels in het water, en het bliksemde. Helemaal niet ideaal. Best dat ik een kleedje aanhad, anders was mijn broek enorm doorweekt. Die regen is hier echt wel stom. Het is warm, veel te warm om iets met lange mouwen te dragen of een lange broek, maar het regent dan.. Het weer is hier heel ambetant, zo een plakkerige hitte en af en toe een regenbui. Ook is het hier heel vroeg donker,vanaf 18u begint het te donkeren en tegen 19u is het pikdonker…

I'll keep you posted!

Groetjes Line

02-09-2010 om 00:00 geschreven door Line  

Gegroet thuisfront! Twas hier allemaal nogal slecht begonnen. Ofja, toch, zowel de vlucht naar londen, hong kong of nanjing zijn goed verlopen. Eerst zijn we in de luchthaven van Londen wat gaan eten,maar het stomme is dat je in euro mag betalen maar enkel briefjesgeld en ze geven in pond terug. Spijtig genoeg hadden we 2u vertraging. Maar we wisten eigenlijk niet waarom er vertraging was. Toen dacht ik eraan dat er soms er een compensatie was en zijn er er zelf gaan om vragen. Dat was een goed idee want we kregen elk een bon van 5 pond. We hebben ons wel nog moeten haasten om het te gebruiken want de winkels waren al aan het sluiten. Tegen dat we iets gekocht hadden, was de gate bekend en konden we daar naartoe gaan. De vlucht is zonder problemen verlopen. In hong kong heb ik dan afscheid genomen van lies en an-sofie, ben ik in een taxi gestapt en die heeft mij naar het hotel gebracht waar ik heerlijk geslapen heb. De dag erna had ik al mijn vlucht naar nanjing. Rond 8u ben ik vertrokken om toch zeker op tijd te zijn,maar ik was er natuurlijk veel te vroeg. Maar ja het is een mega grote luchthaven, dus tegen ik alle winkeltjes bekeken had... Die vlucht had ook een uur vertraging! kzat er dan alleen. Ik ben wel eens graag alleen, maar sinds ik van lies en an-sofie afscheid genomen had, had ik nog tegen niemand gepraat. Dat is echt wel zielig :[
 
Nuja, tergste moest nog komen. Nadat ik in nanjing geland was, kwam mijn baggage er snel en ongeschonden aan (gelukkig), en begaf ik me richting exit. Daar stond een meisje met een vlagje van de unief! Kwas echt blij, want ze waren mij niet vergeten, of tenminste dat dacht ik toch. Ze stond er niet voor mij, maar ik mocht toch mee met dat busje. Ze vroeg mij of ik de contactgegevens had van een persoon op de unief of een telefoonnummer,maar dat had ik natuurlijk niet. Na zeker 2u druk verkeer,kwamen we aan op die ene campus. Daar stond een mevrouw die gasten op de wachten en zij heeft me geholpen door paar mensen te bellen tot ze wist waar ik naartoe moest. Dat busje heeft me ernaartoe gebracht. Na iets meer dan een uur rijden kwam ik er aan, meldde ik me bij de receptie en ging ik naar de kamer. Ik deel mijn kamer met een koreaanse, het is nog een toffe. Toen ik er aan kwam, was ze er niet en het enige dat ik zag, was een vuile kamer, geen internet en geen beddegoed... Toen mijn kamergenote er was, hebben we lang gepraat en ze stelde mij gerust... Toen was het al tijd om te slapen
 
Vandaag ( 1sept) is annelies toegekomen en zij had net hetzelfde voor als ik, maar was wel iemand tegengekomen om haar te helpen. Ik ging net benenden eens vragen om mij te waarschuwen als annelies er was, toen annelies aankwam. Kmoest wenen van geluk. Samen met die vrouw hebben we ons dan geregistreerd.. Daarnet zijn we iets gaan eten, nu eens mailen en straks naar de carrefour om inkopen te doen...
 
Normaal zal ik dinsdag intenet hebben op de kamer en morgen heb ik een nieuw chinees nummer dat ik krijg van de unief. Het kost 100 yuan, maar je krijgt 250 yuan belkrediet. Dus das voordeliger dan die kaart die ik gekocht heb.. maar toch was het noodzakelijk dat ik die ene simkaart gekocht had, want het telefoontje van stijn en van papa kon ik zeker en vast gebruiken!

Ik denk dat ik waarschijnlijk maar 1 semester zal blijven. Annelies haar lief komt voor het 2e sem en mijn kamergenote blijft ook maar 1 sem. Kheb mijzelf wat overschat denk ik.. 1 jaar is wat lang. Moest lies en an-sofie hier ook geweest zijn, tging al gescheeld hebben.. Kzie wel hoe het verder verloopt, maar liever 1 kort en krachtig semester!
Nu zijn we pas geregistreerd en in de loop van de week moeten we nog wat administratie regelen, maandag moeten naar de ‘health check’ en  in de namiddag is er een plaatsingstest, dan weet ik in welke klas ik zit en wanneer ik les heb… 

Tot de volgende!

Line

31-08-2010 om 00:00 geschreven door Line