Dat het nationale feestdag is, zal iedereen hier wel geweten hebben: het is overal mega druk, de chinese vlaggen wapperen overal... Ook Amanda en ik voelden ons in feeststemming. En als een vrouw in feeststemming is, moet ze gaan shoppen natuurlijk We namen de bus aan school tot aan Zhujianglu, waar de metro is, en vanaf daar is het maar 1 halte tot Xinjiekou, de plaats waar je moet zijn om te shoppen. De metro is heel handig hier, en in de stations zie je direct welke uitgang je best neemt. De meeste grote winkels hebben directe verbinding met het metrostation. We gingen naar het 'grand ocean shopping center'. De indeling is een beetje zoals de inno, 1e verdieping make up en juwelen, 2e verdieping kledij enz.. Wij waren vooral geïnteresseerd in de make-up. Na een beetje rond te hebben gekeken, viel mijn oog op de stand van make-up forever. Ik had er nog nooit van gehoord,dus ik ging een kijkje nemen. Natuurlijk stond er direct een Chinees naast mij om mij te begeleiden en om mij advies te geven wat er best bij mij past. Of dat groen of dat blauw bij mij mooi zou zijn? Ik denk het niet en nee, je moet het zeker niet op mij uitproberen. Toen ik zei dat ik enkel natuurlijke kleuren mooi vind, wou hij het uitproberen op mij. Heel erg leuk! Ik moest plaats nemen op 1 van de stoeltjes en hij begon aan zijn werk. Ik vond hem heel grappig, hij was overduidelijk voor de mannen en hij had een jommekes-kapsel :) Eerst een cremeke, dan oogschaduw, nog wat meer.. heel zorgvuldig ging hij te werk en het was nog mooi ook. Tot hij een zwarte lijn trok, zoals alle Chinese meisjes dat doen ( ook mijn kamergenote) om hun ogen te accentueren. Dat trok echt op niets, ik voelde mij zoals Amy Winehouse.. Toch kon ik hem ervan overtuigen om dat zwart terug weg te doen. Alhoewel ik hem op voorhand had verteld dat het zwart niet mooi zou zijn omdat ik zo een bleekscheet ben ( maar mijn wit vel vond hij 'o-zo-mooi') Terwijl hij bezig was aan mijn make-up, voelde ik de Chinese ogen staren in mijn rug. Buitenlanders zijn hier heel goedkoop amusement. En de collega's van jommeke kwamen 1 voor 1 langs om het resultaat te bewonderen, en om hem te benijden waarschijnlijk... Als dat nog niet genoeg was, wilden ze allemaal eens aan mijn haar komen. Hier begin ik stilaan gek van te worden. Ik zal mij toch eens een bordje moeten aanschaffen met ' dit is mijn natuurlijk haar'! Nadat het zwart verwijderd was, vond ik het resultaat heel geslaagd. Voor al de moeite dat hij gedaan heeft en omdat ik het kleur echt mooi vond, heb ik mij die oogschaduw maar aangeschaft :) Daarna liepen we nog wat rond in het winkelcentrum, maar het was zoooo druk dat we er ons geen doen meer aan zagen om verder te gaan. Dus keerden we maar terug met de metro naar Zhujianglu, waar ik mij een bus-metro-taxi kaart aanschafte en een heerlijk broodje van 85° bakery ( enorm lekker) en daarna de bus terug nam naar Guangzhoulu, onze veilige thuishaven. Onderweg werden we getrakteerd op een vuurwerkshow, heel tof! Je zal maar op de bus zitten, en zoveel lawaai en knallen horen dat je denkt dat er oorlog is uitgebroken, tot je beseft dat het vuurwerk is :)
Eens terug in de kamer, was het terug rust-tijd, mijn voeten waren versleten van al dat slenteren. Mijn batterijen moesten terug opgeladen worden voor ons avondje uit :) De 'setlist' was terug hetzelfde, eerst naar Mazzo 2 ( en terug super sfeer), en na sluitingstijd terug naar Scarlet's. Nu, daar heeft het feestje niet lang geduurd. We waren amper een kwartiertje binnen toen we glazen hoorden vallen, wat wel vaken gebeurd, maar nu waren ze enorm aan het vechten! Ongezien! Toen de security gasten die kerels uit elkaar hadden gehaald, was het terug even rustig,maar dit was slechts het oog van de storm. Wij hadden ons ondertussen verplaatst, naar de andere kant van de club, weg van het gevecht. Toen stond er 1 van de vechters naast ons, tot we die andere zagen komen ( wij konden niet snel genoeg weg zijn) om terug te komen vechten. Dan zijn wij maar naar buiten gegaan. Daar was iedereen enorm verbaasd en niemand snapte precies was er aan de hand was. Tot plots een zestal Chinesen naar buiten kwamen, en nen gast droegen en zomaar op de straat gooiden. Dat was blijkbaar de gast die begonnen vechten was, enen van Libanon, die altijd spel maakt. Dus die gast lag uitgeteld op straat, en toen hij terug recht wou komen, gingen de Chinezen naar hem, en sleepten hem over straat, richting de grotere straat. Wat er daarna met hem gebeurd is, ik heb er helemaal geen flauw idee van. Dan hebben we maar de taxi terug naar school genomen, en rond kwart voor 4 lagen we al in ons bedje...
Maandag 27/9: Na de les zijn Amanda en ik gaan eten in een klein deftig restaurantje, Talking genaamd aan de overkant van de unief. We hadden van Scott gehoord dat ze daar mega lekkere broodjes verkopen. Daar hadden we wel eens zin in! Het was een piepklein restaurantje aan de straatkant is het enkel een 'deur' breed. We voelden ons direct thuis, proper en redelijk modern, vlagjes aan de muur en veeeel foto's. Ook stonden er bierflesjes uitgestald. Eerst had ik er niet echt aandacht aan geschonken, maar toen ik er naar keek zag ik dat het Belgisch bier was! Kun je dat nu geloven! Er stonden flesjes duvel, kwak, chimay, grimbergen, westmalle... én bovendien verkopen ze ze ook, het is niet enkel decoratie :) De fuwuyuan 服务员 ( 'bediende') vond het heel plezant dat ik het bier kende en zeker dat ik zelf Belg ben. Ook vertelde ze me, net zoals zoveel Chinezen, dat ik zo een mooi haar heb! Nu, ze moest natuurlijk eerst weten of het mijn natuurlijke haarkleur was en mijn krullen natuurlijk waren. Dat is hier zowat dé standaard vraag. Na ons heerlijk broodje, gingen we naar de Duitse bakkerij, waarvan we gehoord hebben dat de eigenaars een Duits - Belgisch koppel zou zijn... Zo een overheerlijke broodjes en koeken.. MMM! Daarna gingen we naar de plaatselijke suguo 苏果 ( naam van de supermarkt) voor de normale inkopen als water, melk ( én niet te vergeten, mijn favoriete walnoot melkjes! Zooooo lekker), yoghurt... 's Avonds was het terug fitnesstijd, normaal is het op maandag zumba, maar er was nu 'fighting aerobics'. Dat was ook nog plezant! Maar de leraar ging maar door als nen gek! Hij riep de hele tijd jiayou jiayou 加油 加油 ( allez allez...en gaan! :p ) terwijl ik soms al hopeloos probeerde te volgen... De eerste keer is zo een les altijd moeilijker, want ze bouwen toch wel wat op, dus op den duur ken je de 'moves' wel een beetje. 's Avonds kreeg ik van Yingzhu het schema voor dit weekend, welke dagen we uitgaan, wanneer we vertrekken en waar we precies naartoe zouden gaan! Ze wou er zeker van zijn dat ik met hen mee zou gaan :) Natuurlijk wel! Met wie anders? Annelies is weg, Amanda gaat niet graag uit, en voor de rest ken ik enkel mensen die ik daar tegenkom! :)
Nu we zoveel gaan sporten moest onze garderobe ook aangepast worden, dus gingen we op dinsdag 28/9 naar de decathlon. We hadden net ervoor ons leefgeld gekregen, dus konden we wel eens zot doen :) De decathlon ziet er echt helemaal hetzelfde uit als in België, dus voelde het eventjes als 'thuiskomen' aan. Ik kocht enkele tshirtjes en een lange sportbroek, voor als het koud wordt. Die kan ik na het sporten dan aandoen om terug naar de kamer te gaan. We kunnen in de fitness ook douchen, maar het is veel te vies. Trouwens zie ik het ook helemaal niet zitten om tussen al die Chinese meisjes te douchen. Liever op mijn gemak en in mijn eentje op mijn kamer.
Op woensdag ben ik niet naar de les geweest. Yingzhu is verkouden met als gevolg dat ze 's nachts de hele tijd ligt te hoesten én ze snurkt! Wat een hel! Dus heb ik mezelf een dagje vrijaf gegeven om uitgerust aan de vakantie te beginnen
Donderdagmiddag was het eindelijk zover! Na 4u Chinese les, waarbij de tijd eerder achteruit leek te gaan dan vooruit, begon de vakantie :) Eerst gingen Amanda en ik eten, daarna probeerden we een taxi te nemen naar de carrefour. Uiteindelijk namen we de bus, want taxi's zijn hier met uitsterven bedreigd! We moesten wel nog eventjes wandelen van de bushalte naar de carrefour. Maar omdat we blijkbaar uitkwamen aan district 1912 ( het beroemde uitgaansgebied) gingen we eerst naar de starbucks. Ik had helemaal geen idee dat de carrefour zo dicht bij 1912 was. Na mijn heerlijke vanilla frappocino ( of zoiets), zetten we verder richting carrefour om onze grote inkopen te doen. Ik wou zeker cornflakes en nutella! MAAR ze hadden geen nutella meer! snif!Wat een ontgoocheling om de vakantie mee te beginnen, maar goed, niets aan te doen. 's Avonds zou ik al mijn zorgen vergeten om de dansvloer :) Omstreeks 23u vertrokken we naar district 1912, naar club Mazzo, er is mazzo 1 en mazzo 2, beiden in hetzelfde gebouw maar duidelijk gescheiden. In mazzo 2 zijn er vooral meer buitenlanders. Het kwam traag op gang, maar uiteindelijk werd het zalig, goeie muziek en een zalige sfeer! Ik vind het heel leuk om naar Chinezen te kijken die totaal 'los' gaan. En zij vinden het dan ook weer leuk om met mij te dansen! Sommigen vinden het echt een hele eer om met een niet Aziatisch meisje te feesten. Chinezen zijn in dat geval dan beter dan de Afrikanen, want die zouden u de hele tijd lastig vallen en achteraf telefoonnummer vragen, terwijl de Chinezen gewoon wat onnozel doen ( letterlijk onnozel, dwaze pasjes enzo...) maar u voor de rest gerust laten! 1-0 voor de Chinezen! Om 3 u stopte de muziek en ging het licht aan.. Hoe dwaas was dat, iedereen was zich geweldig aan het amuseren én er was nog mega veel volk! Maar nee, de security kwam erbij en we werden helemaal onvriendelijk buiten gezet! Hoe vreemd! Dan namen we maar de taxi naar de scarlet, waar het feestje doorging, tot 5u30 ongeveer, want dan werden we alweer buiten gezet! Het was al laat en mijn Koreaanse vriendinnen hadden voor de verandering al genoeg op, dus was het best om terug te keren. Toch waren we maar rond 7u terug, we hebben zeker een uur moeten wachten om een taxi! Ofwel zat er al iemand in, of hun shift zat erop, dus konden ze ons niet meenemen! Het was verschrikkelijk! Toen we eenmaal de campus bereikten, ontbeten we eerst. Elke ochtend ( heel vroeg in de ochtend) staat er op de hoek van de McDonalds een kraampje dat ontbijt verkoopt. Super lekker en goedkoop! We kochten baozi met soort rijst erin, heel lekker! Daarna gingen we naar onze kamer en deden we onze oogjes toe...
Vrijdag 24 september was een dag hemel op aarde. Omstreeks 10 uur hadden Amanda en ik afgesproken met Summer. Aangezien we uitgeslapen hadden en we dus nog niet ontbeten hadden, trokken wij drietjes naar een Chinees restaurantje om te ontbijten. We aten superlekkere jiaozi, die Annelies en ik al eens gegeten hadden, maar dan als middageten. Toch smaakte het! Daarna vroegen we Summer waar we een massage kunnen krijgen en ze riep prompt een taxi, die ons naar een 'medicine massage salon' bracht. We kozen voor een uur durende massage. Het was niet echt een massage zoals wij ze kennen of gewend zijn, maar het was eerder gericht op het welzijn van je lichaam en spieren. We moesten zelfs ons kleren niet uitdoen, er werd gewoon een handdoek op ons gelegd en zo masseerden ze ons... Best beetje vreemd, maar het deed zowel deugd als pijn. Maar als je zei dat het pijn deed, masseerden ze nog wat harder omdat er op die plaats in de toekomst problemen zouden kunnen ontstaan! Zoals Sammy van het eiland zou zeggen: 'Pijn is enkel fijn met een p'.
Na onze massage wandelden we naar een goed koffiehuis dat Summer kende. Onderweg kwamen we voorbij een bakkerijtje waar er mega veel buitenlanders zaten. Dat kon niet anders dan een goed teken zijn! En dat was het ook: ze hebben er ijscreme, normaal brood, chocoladekoeken, broodjes met zaadjes, florentijntjes... hemels! Je betaalt er wel de gewone prijs voor, dus best wel duur voor China. Nu voor zoiets lekkers wil ik gerust de Belgische prijs betalen :) Daarna hernamen we onze toch naar het koffiehuis. Het was er echt wel heel tof en gezellig: zetels, tijdschriften, heel veel foto's en teksten aan de muur, teksten van bezoekers op de lampenkappen.. heel comfi! We hebben er wel een tijdje gezeten, ik nagenietend van de massage terwijl ik van mijn vers geperst fruitsapje dronk :)
Na het bezoek aan het koffiehuis vonden we dat onze girlsday nog wat langer mocht duren. Waarom niet eens naar de kapper! Geweldig idee :) Amanda had van haar leraar John ook nog een kaart van een kapsalon gekregen. We wisten inmiddels al waar het was dus was dat kapsalon onze volgende halte. Dat kapsalon was mega groot, alle stoelen waren bezet en overal was er wel een kapper bezig met een snit/brushing.. Nadat we vroegen wat we met de kaart konden doen ( het is een kortingskaart van 50%, waar je eerst geld op moet zetten) Er stond nog een kleine 50 yuan op, dus genoeg voor Amanda en ik, Summer wou haar haar niet laten knippen. We kozen voor de behandeling van 30yuan elk, dus is het nog 30yuan samen met de kaart! Handig toch! We moesten nog eventjes wachten voor ze ons haar konden wassen, er zaten nog een vijftal mensen te wachten, en alle 5 wastafels waren bezet. Echt druk dus! Toen het mijn beurt was, was het zalig! Ze blijven uw haar wassen, en wassen.. Ik vroeg nog iets extra omdat mijn haar zoooo droog is! Kmoest een beetje bijbetalen, maar dan nog! Dan waste hij nog een halfuur verder, en kreeg ik ook een massage :) Relax! Toen het jammergenoeg gedaan was, was het tijd om de puntjes wat bij te knippen, wat verknippen en mijn froefroe in orde te zetten. Rara, waar zat ik, vlak aan het raam, zodat iedereen kon zien dat er een buitenlander in het kapsalon was én de baas zelf knipte mijn haar! Wat een eer! Ondertussen had ik geen idee waar Amanda was, Summer vertelde mij dat ze boven zat.. Nadat mijn haar tot op de millimeter juist lag en perfect 'geblazen' was, ging ik een kijkje nemen bij Amanda. Een moedige Chinees was al een hele tijd bezig om haar haar te stylen met de stijltang! Respect! Amanda heeft echt enorme krullen.. RESPECT :) Na de kap-beurt voelden wij ons zeker geweldig :) We love our hair! Daarna gingen we terug naar onze kamer om ons wat te verfrissen. Daarna gingen we vlug iets eten met Yingzhu en trokken we met ons drietjes naar Scott zijn appartementje, om 19u zouden we samen met nog een paar anderen naar een film kijken. Het was een Chinese film, maar ik begreep er niet alles van.. beetje vreemde film. Over een gast, die al 24 jaar was, nog steeds niet getrouwd tot schande van zijn moeder, en op het einde sterf hij. Das beetje het verhaal. Redelijk saai. Na de film keerden we terug naar de kamer om ons klaar te maken om uit te gaan! Weekend = feest! We hebben ondertussen ook al een slogan. Ik ga altijd uit met Yingzhu, Ann en Claire, 3 koreaanse, en telkens als we elkaar zien of als we uitgaan vragen we: 有感觉吗? ( iets in de aard of je er zin in hebt) dan moet je antwoorden 当然有!! ( Natuurlijk!!) Heel grappig :) We leuk, Claire zendt mij zelfs zo een smsje! Heel leuk, want we komen heel goed overeen, ze vinden het zalig dat ik ook zo graag ga dansen, zij gaan meer om te drinken :) Het werd terug een heerlijke scarlet night! :)
Zaterdag gebeurde er bijgevolg niet veel. Enkel ben ik naar het politiebureau gegaan om mijn residence permit te gaan halen en 's avonds ben ik nog gaan sporten. Op zaterdag is er ook spinning maar een andere leraar en ik vond het veel leuker. Meer variatie, leukere muziek... Die avond zijn we niet uitgeweest want op zondag hadden we les! Het is ook de eerste keer dat zij niet wilden uitgaan omdat het les was denk ik. Op 9 oktober hebben we ook les (een zaterdag) maar ik moest nu al aan Yingzhu beloven dat ik zeker niet zou gaan omdat we zouden kunnen uitgaan.. Vreemd. Zondag na de les heb ik eerst een dutje gedaan, daarna naar de winkel, iets gaan eten, de was doen. Hele gewone dingen. Ook terug gaan sporten ( mijn hele goeie gewoonte!) Die zondag heb ik voor het eerst gelopen op de loopband. Al loop ik helemaal niet graag, een loopband vind ik echt nog sjiek. Je kunt je snelheid aanpassen, je ziet hoe veel je loopt, ik kan mijn ipod gebruiken om het minder saai te make, heel praktisch! Zolang ik het nog leuk vind, ga ik ervan profiteren!
Maandag 20/9:In de voormiddag hadden we les, zoals gewoonlijk, 2uurtjes tingshuo les die maar niet vooruitgaan! Al is het natuurlijk mooi meegenomen dat we op maandag niet om 8u beginnen! In het vooruitzicht van het komende maanfestival en de 3 dagen vakantie (hoera), was er deze namiddag een maanfeest- feestje dat georganiseerd werd op het grasveld voor ons lesgebouw, ook beter bekend als het 200 gebouw. Aangezien het pas om 16u begon, ben ik eerst met Yingzhu ( de Chinese naam van mijn kamergenote die ik ondertussen al kan onthouden) naar Xinjiekou geweest om een gsm te kopen. Het is nogal vervelend dat ik op mijn huidige gsm geen karakters kan schrijven of ontvangen, ik zie enkel vierkantjes. Vooraleer we naar Xinjiekou gingen, gingen we eerst naar een andere plaats waar ze ook gsms verkopen, maar het waren allemaal namaak gsm, zonder garantie, zonder oplader.. echten brol dus! Er is op Xinjiekou een grote elektronicawinkel, de suning, waar ze echt mega veel gsm hebben, zowel goedkope en dure, net zoals je bij ons vindt. Ik heb mij een roze Nokia aangeschaft, ene die kan uitschuiven, echt nog handig ding! En met de flashy roze kleur ben ik volledig aangepast aan de Chinese cultuur, waar alle meisjes gek zijn van roze! Ze zijn ook gek van nep-diamantjes en zo een toestanden, maar daar heb ik mij niet aan gewaagd. Nadat ik de gsm de mijne kon noemen, namen we de taxi terug naar de dormitory en was het ondertussen 16u. Annelies en ik trokken naar het befaamde grasveld, waar we Amanda zouden ontmoeten. Maar van het feestje of activiteiten die wij ons voorgesteld hadden,was er helemaal geen sprake. Er stonden wel wat groepjes mensen, het waren zeker Aziaten, maar of het nu Chinezen of Koreanen waren, geen flauw idee. We kregen elk een bandje, om ons op te delen in groepen, maar de bedoeling werd niet echt verduidelijkt. Rond kwart na 4 begon een gast en een meisje met aankondigingen in de zin van Hebben jullie er zin in? Wij heten jullie van harte welkom op dit spetterend feest! Wees allen welkom, buitenlandse vrienden.. Typisch Chinees! Daarna volgden enkele dansoptredentjes en liedjes, persoonlijk verzorgd door enkele moedige Chinezen, die het blijkbaar helemaal niet erg vonden om zichzelf onsterfelijk belachelijk te maken. Daarna volgden nog enkele spelletjes en deelden ze mooncakes uit, ander snoepgoed en geluksbrengertjes.. Wat er daarna volgde, mag Joost weten, wat ik ben er vandoor gegaan!
Dinsdag 21/9: Middag 11u50! Trrriiiinnngg! Vakantie! Is dat geen zalig gevoel?Ik vond wel dat ik een middagdutje verdiend had ( wat eigenlijk een slechte gewoonte aan het worden is). Na mijn middagdutje-schoonheidsslaapje ben ik meestal nog minder waard dan ervoor! Nu, die avond zouden we uitgaan! Wii!
Woensdag 22/9: Annelies is in de voormiddag vertrokken naar Chengdu! Dus ben ik vooral op Amanda en Yingzhu aangewezen om leuke dingen te doen! In de namiddag zijn Amanda en ik samen naar Xinjiekou geweest, en deze keer met de bus, waar we na 14 haltes aankwamen! Twas nogal een helse bedoening, op een overvolle bus! Nu, wij hadden tenminste een zitplaats. Onze halte was vlak aan een winkelcentrum, dus brachten we daar een bezoekje. Daar was ook een hele grote H&M ( veel groter dan die in Aqua city shopping center), maar we hebben niets gekocht. Onderweg zag ik ook dat de boekwinkel die Annelies en ik die vrijdag gezocht hadden ( Xinhua shudian), slechts 100m verder was dan de boekenwinkel die wij binnengegaan waren. Daar heeft Amanda een boek gekocht om Engels te leren aan een Chinees kindje van 12. Ze ( of is het een hij? ) kan al Engels, maar Amanda moet haar/hem vooral uitspraak aanleren. Na ons bezoek aan de boekenwinkel, begaven we ons richting underground fashion street! ( net als in Shenyang) Ik denk dat die hier fashion lady heet! Alweer jammer dat ik voor de verandering mijn fototoestel niet bijhad! Toch weet ik zeker dat ik er in de volgende weken/maanden toch nog eens zal gaan en jullie kennis laat maken met het fenomeen underground fashion. Na het bezoekje en enkele aankopen onder de grond, had Amanda afgesproken met een Chinese, en ik besloot om met de taxi terug te keren. Al moest ik in de rij wachten tot een taxi beschikbaar was! Én ik heb ongeveer een uur gewacht! Een immense rij én weinig taxis! Rond half 7 was ik uiteindelijk thuisgeraakt en kon ik nog wat uitrusten vooraleer ik mij terug moest klaarmaken om met Yingzhu en haar vriendinnen Claire en Ann ( beide Koreaanse, maar ik ken enkel hun Engelse naam) samen uit te gaan. Wij gaan altijd met ons viertjes weg, Amanda is niet zo een feestbeest en Annelies is op reis.. Zodanig dat ik al de vraag gekregen ben of ik toevallig opgegroeid ben in Korea.. Neen, echt niet! Het was terug zalig in Scarlets! We werden bovendien getrakteerd op een halve striptease door 2 enorm beschonken Aziatische meisjes! Twas niet normaal! En tuurlijk dat alle aanwezige mannen zot werden en massaal hun gsm tevoorschijn haalden om te filmen/ fotos te nemen! Je kan ze het natuurlijk niet kwalijk nemen! Ik heb ook fotos genomen :p Zeker toen een Chinees ook op het podium sprong, zijn tshirt uitdeed en er mega veel spieren te voorschijn kwamen, wat wij totaaaaal niet verwacht hadden :p Nochtans lopen er 2 politieagenten ( ze dragen toch soort politie-uniform) rond in de club om alles in het oog het houden, maar hiertegen deden ze niets, de boeferkes! Ze grepen pas in toen een dronken Russische op het podium sprong, haar tshirt uitdeed en begon te dansen, heel waarschijnlijk omdat ze jaloers was op de aandacht van de 2 Aziatische meisjes. Wat hun nationaliteit is, zal voor altijd onbekend blijven: de Chinezen zeggen dat het Koreanen zijn, de Koreanen zeiden dat ze van Thailand zijn
Bijgevolg, na een zware nacht gebeurde er op donderdag 23/9 niet veel: slapen, rusten, filmpje kijken. s Avonds ben ik toch nog gaan sporten en erna hebben Amanda en iknaar Step up 3D gekeken op internet.