Toen ik vanochtend op stond, was ik terug wat opgewekt en klaar voor een nieuwe dag. Annelies zou aankomen, ik ging een telefoonkaart kopen om telefoontjes van het thuisfront te kunnen ontvangen.. Rond een uur of 9 ging ik naar beneden kijken of Annelies al in zicht was. Normaal zou ze rond 8u in het station aankomen. Nu ik niet wist of de plannen gewijzigd waren, doordat ik geen internet heb of geen telefoon ( ik kon zelf niet bellen of smsen en ik wist dat annelies geen telefoon had), vroeg ik aan de receptie of ze mijn gegevens konden doorgeven als ze zich aanmeldde, daarna ging ik mijn telefoonkaart kopen. Het was ondertussen half 11 en ik had nog niets gegeten of gedronken dus ging ik naar de Mcdonalds een fruitsapje kopen bij gebrek aan andere opties. Daar zag ik een Westerling zitten en ik sprak hem aan, aangezien ik echt hopeloos was. Hij studeerde vorig jaar in nanjing normal university maar nu niet meer. Toch bracht me naar het gebouw waar de buitenlandse studenten les hadden en waar de registraties doorgingen. Kwas al blij dat ik iets wist en ik ging terug naar mijn kamer om mijn papieren voor de registratie te gaan halen en mijn kamer nog wat in orde te maken. Toen ik op het punt stond om naar beneden te gaan, kwam mijn kamergenote binnen en zei dat er een blond meisje aan de receptie stond. Ik dacht dat het waarschijnlijk Annelies zou zijn, maar toen ik er aankwam zag ik dat het ze niet was en ik ging ontgoocheld naar buiten. Maar.. Toen kwam Annelies eraan vergezeld van een Chinese. Van geluk en frustratie kon ik mijn tranen niet bedwingen! Ze had hetzelfde meegemaakt als ik gisteren, niemand stond haar op te wachten, ook naar de andere campus geweest, maar zij is zelf met de taxi naar nanshan hotel gekomen. Gelukkig was ze iemand tegengekomen die haar hielp op de campus. Nadat Annelies zich ingecheckt had, gingen we naar het lesgebouw om ons te registreren. Daar verliep het naar Chinese normen nogal vlotjes, we werden ingeschreven, onze studentenkaart is in de maak en we kregen een plannetje en een schema voor de komende dagen ( wat er moet gebeuren). Maandagochtend moeten we naar het politiebureau voor ons visum en ook ergens naartoe ( geen idee of dat ook daar is) voor onze gezondheidscontrole. In de namiddag hebben we dan een test om te weten in welke klas we gaan zitten, dinsdag is dat bekend en woensdag starten de lessen. Das zo ongeveer wat we weten, niets over de lessen zelf, ook niets over ons beursgeld. Maar we krijgen zeker een maandelijks bedrag, maar nu is het nog te druk voor hen, dus het zal wel nog 2 weken duren.. Ook hebben we een simkaart van school gekocht, waar er elke maand gratis geld bijkomt. Khad nu wel ene gekocht, maar die telefoontjes die ik ermee gedaan heb, waren echt noodzakelijk ( een telefoontje van Stijn en van papa). Kga gewoon mijn kaart die ik heb opgebruiken, en dan veranderen. Met die nieuwe kaart kan ik gratis smsen of bellen naar mensen van hetzelfde netwerk, dus de meeste van school of leraren.
Rond 16u zijn ik en Annelies naar de Carrefour geweest. Enkel de ingang en uitgang zijn boven de grond, de 2 verdiepingen grote Carrefour zat volledig onder de grond. We hebben serieuze inkopen moeten doen, onze kamer is op een bed, matras, bureau, stoel en kast na volledig leeg. Wat stond er op mijn boodschappenlijstje: hoofdkussen, donsdeken en dekbedovertrek ( voor een meer comfortabele nacht dan de eerste), toiletgerief ( zakdoekjes, vochtige doekjes ), schoolgerief ( mega-koddige blanco roller in de vorm van een wortel, potlood, schriftje ), kapstokken, wat eten, wat drinken Heeeeel veel dus! Eigenlijk te veel om alleen te dragen :sDe afstand van de poort tot aan mijn slaapgebouw ( wat ze onterecht Nanshan HOTEL, ok het is een hotel want andere mensen kunnen er ook slapen, noemen, maar hoe hoger je gaat, hoe slechter) is aanzienlijk met zoveeeel kilos spullen.Gelukkig waren 3 Koreaanse meisjes zo vriendelijk om wat te helpen dragen. Vraag me hun namen niet, ik kan ze helemaal niet onthouden.
Annelies en ik hebben onze spullen op de kamer gedropt en om 20u terug afgesproken om vlug iets te gaan eten. Toen ik beneden stond te wachten, stond ze samen met 2 andere aan de receptie. Er was iets niet pluis. De kamer die ze gekregen had, stond vol met spullen, terwijl ze er al haar spullen nog moest in proppen. Dit is echt wel vreemd en toen Annelies maar zelf aan de receptie ging vragen wat ze moest doen, had die andere receptioniste door dat Annelies niet Feili is ( diegene die normaal in die kamer zit). Als puntje bij paaltje kwam, het Australische meisje had die 2persoonkamer helemaal voor zichzelf geboekt en was het de schuld van de receptioniste.. Dus moesten we Annelies haar koffers van haar gebouw naar het mijne versleuren! In zo een hitte pfff Zo een plakkende hitte! Niet normaal
Daarna gingen we iets eten. Aangezien we deze middag lekker gegeten hadden, koos Annelies iets van een kraampje langs de straat. Ik heb niets gegeten want ( waarschijnlijk door de stress en toestanden) ik had totaal geen honger. Aangezien we toch langs de kraampjes liepen, hebben we ook leuke stickers gekocht om de kamer wat op te frissen ( en ja, het is écht nodig).
Nu ben ik op mijn kamertje aan het typen, nadat ik mijn bed opgemaakt heb en mijn stickers vakkundig op de muur geplakt heb. Ik typ nu gewoon in word om dan later op mijn blog te zetten, want hoe raad je het ik heb geen internet. Maar HOERA dinsdag moeten we naar een bureau gaan en dan kan internet gefikst worden! Als het in orde komt driewerf hoeraaa!
Al moet ik bekennen dat mijn China ervaring tot nu toe negatief is, zodat ik overweeg en zelfs al bijna beslist heb om maar 1 semester te blijven. Ja, ik weet wel, het begin is moeilijk, maar geloof me.. 1 jaar is lang. Mijn Koreaanse kamergenote blijft ook maar 1 semester, al weet ik nu nog niet wat ik aan haar heb. Hier zijn er mega veel Koreanen en die blijven allemaal samen, ze zijn niet echt zo sociaal. En Annelies haar vriend heeft maar een studiebeurs voor 1 semester in Chengdu en zou het 2e semester naar hier komen Als het toch nog leuk wordt, wat ik wel veronderstel en wat ik zeker hoop, dan heb ik liever en kort en krachtig semester. Trouwens, hier leven met 2 personen op een klein kamertje met gammele badkamer, is niet aan te raden!
Donderdag 2 september
Ik heb heerlijk geslapen in mijn nieuw bedje! Nieuwe lakens, nieuwe dons, nieuw kussen veel beter dan een laken, een sjaal en een handdoek!!Gisterenavond toen Annelies net wegging uit mijn kamer, kwam mijn roommate binnen. Het is een Koreaanse van 22 of 23, iets in de aard van in China 22 en in Korea 23 Haar Engelse naam is Hailey, die kan ik tenminste onthouden, haar Koreaanse of Chinese is te moeilijk. We hebben gisterenavond nog lang gepraat, het was echt gezellig! Het was volledig in het Chinees te doen, ze spreekt geen Engels. Dit is wel goed, anders zou ik de hele tijd Engels spreken.
Vanochtend rond een uur of 11 kwam Annelies naar mijn kamer en hebben we samen ontbeten. Daarna zijn we naar het lesgebouw geweest om onze simkaart. Toen was het al bijna middag, maar we hadden pas gegeten, dus keerden we terug naar onze kamer om onze valiezen uit te pakken en we spraken rond 14u af om te gaan internetten. Rond 12u50 stond Annelies plots aan de deur. Haar kamergenote, Amanda van Amerika, had 2 Chinese meisjes ontmoet, die ze via haar leraar die hier vorig jaar studeerde had gecontacteerd om haar te helpen, haar Chinees is nog niet zo goed. Die meisjes zeiden dat je met een gratis bus naar een grote supermarkt kon gaan. Das was wel praktisch, we hadden nog steeds niet alles en het is ook praktisch om samen met je kamergenote dingen te kopen. Nadat we van die winkel terugkwamen, hebben we alles op de kamer gelegd, en zijn we met zijn allen gaan eten in een klein vies restaurantje, maar het was echt erg lekker en heel goedkoop. Na het eten keerden we terug naar de dormitory, maar we wachtten nog even onder het afdakje van het restaurantje. Het was mega hard aan het regenen en je zag het water zo over de weg lopen. Toen het minder hard regende, haastten we ons naar school. Gelukkig was het niet ver, het regende nog steeds en ik stond tot aan mijn enkels in het water, en het bliksemde. Helemaal niet ideaal. Best dat ik een kleedje aanhad, anders was mijn broek enorm doorweekt. Die regen is hier echt wel stom. Het is warm, veel te warm om iets met lange mouwen te dragen of een lange broek, maar het regent dan.. Het weer is hier heel ambetant, zo een plakkerige hitte en af en toe een regenbui. Ook is het hier heel vroeg donker,vanaf 18u begint het te donkeren en tegen 19u is het pikdonker
Gegroet thuisfront! Twas hier allemaal nogal slecht begonnen. Ofja, toch, zowel de vlucht naar londen, hong kong of nanjing zijn goed verlopen. Eerst zijn we in de luchthaven van Londen wat gaan eten,maar het stomme is dat je in euro mag betalen maar enkel briefjesgeld en ze geven in pond terug. Spijtig genoeg hadden we 2u vertraging. Maar we wisten eigenlijk niet waarom er vertraging was. Toen dacht ik eraan dat er soms er een compensatie was en zijn er er zelf gaan om vragen. Dat was een goed idee want we kregen elk een bon van 5 pond. We hebben ons wel nog moeten haasten om het te gebruiken want de winkels waren al aan het sluiten. Tegen dat we iets gekocht hadden, was de gate bekend en konden we daar naartoe gaan. De vlucht is zonder problemen verlopen. In hong kong heb ik dan afscheid genomen van lies en an-sofie, ben ik in een taxi gestapt en die heeft mij naar het hotel gebracht waar ik heerlijk geslapen heb. De dag erna had ik al mijn vlucht naar nanjing. Rond 8u ben ik vertrokken om toch zeker op tijd te zijn,maar ik was er natuurlijk veel te vroeg. Maar ja het is een mega grote luchthaven, dus tegen ik alle winkeltjes bekeken had... Die vlucht had ook een uur vertraging! kzat er dan alleen. Ik ben wel eens graag alleen, maar sinds ik van lies en an-sofie afscheid genomen had, had ik nog tegen niemand gepraat. Dat is echt wel zielig :[
Nuja, tergste moest nog komen. Nadat ik in nanjing geland was, kwam mijn baggage er snel en ongeschonden aan (gelukkig), en begaf ik me richting exit. Daar stond een meisje met een vlagje van de unief! Kwas echt blij, want ze waren mij niet vergeten, of tenminste dat dacht ik toch. Ze stond er niet voor mij, maar ik mocht toch mee met dat busje. Ze vroeg mij of ik de contactgegevens had van een persoon op de unief of een telefoonnummer,maar dat had ik natuurlijk niet. Na zeker 2u druk verkeer,kwamen we aan op die ene campus. Daar stond een mevrouw die gasten op de wachten en zij heeft me geholpen door paar mensen te bellen tot ze wist waar ik naartoe moest. Dat busje heeft me ernaartoe gebracht. Na iets meer dan een uur rijden kwam ik er aan, meldde ik me bij de receptie en ging ik naar de kamer. Ik deel mijn kamer met een koreaanse, het is nog een toffe. Toen ik er aan kwam, was ze er niet en het enige dat ik zag, was een vuile kamer, geen internet en geen beddegoed... Toen mijn kamergenote er was, hebben we lang gepraat en ze stelde mij gerust... Toen was het al tijd om te slapen
Vandaag ( 1sept) is annelies toegekomen en zij had net hetzelfde voor als ik, maar was wel iemand tegengekomen om haar te helpen. Ik ging net benenden eens vragen om mij te waarschuwen als annelies er was, toen annelies aankwam. Kmoest wenen van geluk. Samen met die vrouw hebben we ons dan geregistreerd.. Daarnet zijn we iets gaan eten, nu eens mailen en straks naar de carrefour om inkopen te doen...
Normaal zal ik dinsdag intenet hebben op de kamer en morgen heb ik een nieuw chinees nummer dat ik krijg van de unief. Het kost 100 yuan, maar je krijgt 250 yuan belkrediet. Dus das voordeliger dan die kaart die ik gekocht heb.. maar toch was het noodzakelijk dat ik die ene simkaart gekocht had, want het telefoontje van stijn en van papa kon ik zeker en vast gebruiken!
Ik denk dat ik waarschijnlijk maar 1 semester zal blijven. Annelies haar lief komt voor het 2e sem en mijn kamergenote blijft ook maar 1 sem. Kheb mijzelf wat overschat denk ik.. 1 jaar is wat lang. Moest lies en an-sofie hier ook geweest zijn, tging al gescheeld hebben.. Kzie wel hoe het verder verloopt, maar liever 1 kort en krachtig semester! Nu zijn we pas geregistreerd en in de loop van de week moeten we nog wat administratie regelen, maandag moeten naar de health check en in de namiddag is er een plaatsingstest, dan weet ik in welke klas ik zit en wanneer ik les heb
