31-05-2011 om 23:37 geschreven door limelightje  

31-05-2011 om 23:27 geschreven door limelightje  

Ik vond deze voorstelling van Magali adembenemend goed. De choreografieën waren heel precies en mooi. Ten eerste vond ik het heel leuk dat de voorstelling een verhaal bevatte. Het verhaal ging over een meisje van ongeveer tien jaar die een goudvis heeft en die heet Neptunus. Het goudvisje is de beste vriend van het meisje. Zij vertelt haar diepste geheimen aan de vis. Het meisje vertelt aan de vis dat ze geen vrienden heeft en haar heel eenzaam voelt. Ze zegt dat Neptunus de enige is die om haar geeft. Op een bepaald moment springt Neptunus uit de visbokaal. Hij wordt levendig! Doorheen de verschillende dansen zoekt het meisje naar de vis. Zij zoekt de hele wereld af in de hoop haar vis te vinden (Van in de Noordpool tot in Amerika). Daarom was het leuk dat Magali choreografieën maakte op de muziek van verschillende landen. Bijvoorbeeld: Er was een dans waarin de dansertjes pinguïns waren. De dansers dansten net zoals pinguïns. Dit was super om naar te kijken!

Ten tweede waren de kostuums van de dansers fantastisch! Denise, moeder van Magali heeft prachtige kostuums ontworpen. De kledij van de dansers pasten dan ook telkens goed bij de muziek. Ik heb heel veel bewondering voor Denise dat zij de prachtige kostuums maakt van de balletgroep Ballerino. Zij steekt daar heel veel werk en tijd in. Alle kostuums waren mooi, er viel geen enkel kostuum uit de boot. Mijn danslerares maakt de kostuums ook zelf. Ik heb daarom ook zeer veel bewondering voor haar. Zij maakt de choreografieën en daarnaast maakt zij ook nog mooie kostuums.

Ten derde was de belichting in de zaal ook heel goed. De belichting werd op het gepaste moment gebruikt. Bij bepaalde dansen was er een spot gericht op enkele dansers. Dit zorgde er zeker voor dat het stuk nog beter over kwam.

Ten slotte wil ik nog zeggen dat deze dansvoorstelling een ontdekking voor mij was. Ik vond alle dansen gewoon prachtig. Ik kan niet zeggen dat er een dans niet goed was. Maar er waren wel enkele dansen die er voor mij met kop en schouders boven uit staken. Voorbeelden :  De dansers dansten op de muziek van Oliver. Deze dans was prima uitgevoerd. Van Oliver bestaat er ook al een musical. Daarnaast was het stuk van het zwanenmeer echt top. Deze dans heeft mij echt ontroerd. Bij deze dans waren de kostuums ook fantastisch. De dansers waren echte zwanen die zweefden over het podium. Ik wil heel graag nog naar dansvoorstellingen gaan van deze balletgroep. Deze dansers brengen de dansen ook met hart en ziel. Dit zag ik duidelijk! Ze waren allen voor het dansen geboren!

31-05-2011 om 23:23 geschreven door limelightje  

Op zondag 22 mei ben ik samen met mijn zus en mijn mama naar het vondel geweest in het cultuurcentrum in Halle. Ik heb een dansvoorstelling bijgewoond van Ballerino. De titel van voorstelling had de naam “Neptunus”. De rode doeken in de zaal gingen open omstreeks 15 uur.

Mijn verwachtingen voor deze dansvoorstelling stonden heel hoog. Enerzijds omdat ik al heel veel goeds over deze dansgroep had gehoord. Maar anderzijds natuurlijk omdat ik zelf in een dansgroep zit. Ik dans zelf supergraag en doe dit dan ook vanuit mijn hart. Daarom wou ik eens zien hoe andere dansers hun ziel leggen in het dansen. Hoe uiten zij hun gevoelens in een dans? Ik vind het ook leuk om naar een dansvoorstelling te kijken zo zie je ook eens andere dansers aan het werk. Ik hoop dat de dansers de dansen vol passie zullen brengen!

Ballerino is een dansgroep die wordt geleid door Magali Berael. Deze dansgroep biedt een variatie van verschillende soorten dansen o.a. klassiek ballet, modern jazz, zumba, hip-hop, predans en spitzen. Ik wist namelijk op voorhand dat er enkele meisjes van op school bij de balletgroep Ballerino dansen. Daarnaast kent mijn mama ook de moeder van Magali. Denise, moeder van M    agali is degene die de kledij maakt. Zij werkt vele dagen in de week voor de balletgroep van haar dochter. Zij steunt haar dochter dan ook volledig in haar werk.

31-05-2011 om 23:20 geschreven door limelightje  

31-05-2011 om 23:18 geschreven door limelightje  

Ik ben het volledig akkoord met Dennis Piek. Dit is echt een musical die blijft aanslepen. Je kan er dagen verder over praten zonder te stoppen. Het is een musical die mij helemaal overdonderd heeft.

Ten eerste zou ik het graag willen hebben over het verhaal in de musical. Het verhaal achter de musical was super. Het gaat over een jongetje die leeft in een arm gezin. Zijn vader verplicht hem om te gaan boksen terwijl hij liever wil gaan dansen. Hij zou later graag professionele balletdanser zijn. Maar zijn familie houdt zich meer bezig met de Britse mijnstakingen. Doorheen de musical zie je dat de mensen stakingen uitvoeren.

Ten tweede vond ik het decor van de musical ook goed. Het decor veranderde wel soms. Soms stond zijn bed in het midden van de ruimte en op andere momenten was de ruimte veranderd in een danszaal. Dit was fantastisch. Door de verandering van decor bleef mijn aandacht ook bij het stuk.

Ten derde was de kledij van de acteurs ook zeer gepast. De acteurs droegen verschillende soorten kledij. Dit maakte het natuurlijk nog aangenamer. Voorbeeld : De danskostuums in  de musical waren prachtig.

Ten slotte zou ik het willen hebben over de dansprestaties in de musical. Deze dansprestaties waren uitermate goed. De jongen (Billy) kon heel goed dansen. Tussen de dansmeisjes was hij echt de ster, hij blonk uit in het dansen. In een bepaald stuk danste Billy ook samen met een jongen. Zij dansten samen klassiek. Dit was namelijk voor mij één van de hoogtepunten van de voorstelling.

Deze voorstelling was absoluut een ontdekking voor mij. Ik vind de musical heel mooi om naar te kijken. De dansprestaties waren fantastisch. Het is heel helemaal anders dan naar een film te kijken. De acteurs nemen je echt mee in het verhaal. Ze laten duidelijk hun gevoelens en emoties zien. Als ik nog eens de kans zou krijgen om naar een musical te gaan zou ik het zeker niet weigeren.

31-05-2011 om 23:12 geschreven door limelightje  

Musical.nl goes London: Billy Elliot

Datum: 07 april 2010

Bron: Dennis Piek | Musical.nl

Er zijn van die musicals waar je achteraf echt even van moet bijkomen. Voorstellingen waarbij je lichaam een overvloed aan adrenaline moet verwerken, shows die in jouw ogen iedereen zou moeten zien. Zelden heb ik zo overdonderd een theater verlaten als mij gebeurde na een bezoekje aan het Victoria Theatre.

De musical vertelt het verhaal over Billy Elliot die opgroeit in een arm gezin waar boksen en stakingen de orde van de dag zijn. Billy heeft echter een heel andere droom: Billy wil professioneel balletdanser worden. Een keuze waar zijn vader het natuurlijk helemaal niet mee eens is.

Zoals ik al zei zal je zelden een theater zo overdonderd verlaten. De musical speelt met de emoties van bezoekers. Het verhaal ontroerd, maar brengt tevens een flinke dosis humor en feel-good momenten met zich mee. De show maakt je blij, boos, verdrietig, agressief en laat je huilen van het lachen. Op dit gebied is deze musical dan ook ongeëvenaard.

Echter zal voor veel mensen ballet een beetje suf klinken. Gelukkig is de dans vaak gecombineerd met overweldigende acrobatiek wat het alles behalve suf maakt. Daarbij zorgt de donkere/agressieve sfeer van de stakingen met de daarbij behorende nummers voor rillingen over je lijf. De door Elton John gecomponeerde muziek sluit perfect aan op de emoties die het verhaal bij je teweeg brengt. Opnieuw niets meer dan lof.

In een stad waar veel nieuwe musicals ten onder gaan aan de moordende concurrentie, steekt Billy Elliot er met kop en schouders bovenuit. De show is wat Ciske de Rat was voor Nederland, een vaderlandse musical. Een typische Engelse setting met o.a. een echt Noord-Engels accent. Dit kan misschien even wennen zijn maar uiteindelijk draagt het veel bij aan de sfeer en daarmee ook aan de kwaliteit van de musical.

Ik zou zo nog twee A4’tjes kunnen schrijven met lovende kritieken over deze musical. Ik durf dan ook zonder enige twijfel te zeggen dat Billy Elliot sowieso de beste Britse musical aller tijden is. Misschien zelfs wel de beste musical die er op dit moment over de gehele wereld te vinden is. Maar die mening laat ik liever aan anderen over. Billy Elliot is een ervaring waar je nog lang over zult napraten. Een show voor iedereen. Beoordeel het zelf en gaat dat zien!

Geschreven door: Dennis Piek | Musical.nl

http://www.musical.nl/nieuws/musicalnl_goes_london_billy_elliot

31-05-2011 om 23:11 geschreven door limelightje  

Op donderdag 19 mei ben ik samen met andere klassen van ASO naar de musical van ‘Billy Eliot’ geweest in het Victoria Palace in London. De organisatoren hadden in de reis namelijk ook een musical voorzien. Deze musical begon om 19 uur en duurde ongeveer tot 23 uur.

Ik heb niet zelf gekozen voor deze activiteit want de musical was gepland door de organisatoren in onze Londen reis. Dit wil daarom natuurlijk niet zeggen dat ik geen hoge verwachtingen had over deze musical. Eerlijk gezegd mijn verwachtingen waren heel hoog gesteld, ik verwachte heel veel van deze musical. Ik wilde eens zien hoe men de film overbracht in een musical. Hoe stellen de acteurs zich op t.o.v. het publiek? Welke boodschap willen ze overbrengen aan het publiek? 

Voor ik na de musical ben gaan kijken had ik thuis al eens iets opgezocht o.a. de trailer van de film. Ik had ook al een klein stukje van de film bekeken. De film boeide me al vanaf de eerste minuut. Daarom was ik ook zeer benieuwd naar de musical over de film. Verder wist ik nog niet zoveel over de musical (bv: de acteurs). Dus ik ging vol spanning naar de musical!

31-05-2011 om 23:10 geschreven door limelightje  

19-03-2011 om 11:41 geschreven door limelightje  

19-03-2011 om 11:38 geschreven door limelightje  

Mijn allereerste indruk toen het rode doek opging, was WAUW zo mooi decor. Ik vond het decor van deze opera fantastisch. Op het podium stonden een tiental bomen, koelkast, zeteltje. Maar wat nog meer opviel was het water rond het podium. Er was vooraan al een klein smal stukje water. Dit stukje hebben de acteurs dan ook zeker benut. Achter de bomen was vanachter ook een soort van beekje waar er soms een bootje passeerde. Dit was heel mooi! Nadat ik het decor uitvoerig heb besproken zou ik het graag eens willen hebben over het verhaal achter de opera. Het verhaal achter een opera verstaan is niet zo eenvoudig. Je moet namelijk voordien al iets weten over wat het stuk juist inhoudt. Want de combinatie van zang en acteertalent is soms heel moeilijk te begrijpen. Het was overduidelijk een liefdesopera. Waarin verschillende mensen op elkaar verliefd werden. Maar er waren ook soms spanningen tussen koppels waarin de ene wel interesse had voor de andere maar de andere dan weer niet. De relaties liep een beetje kriskas door elkaar. Er was namelijk een graaf Belfiore die veel schuldgevoelens had omdat hij dacht dat zijn geliefde Violante was gestorven na een hevige ruzie. Maar gelukkig had Violante het overleefd. We vinden haar dan ook terug op het landgoed van de burgemeester van Langonero. Ze werkt er nu als tuinierster onder de naam Sandrina. Violante ziet graaf Belfiore terug met zijn nieuwe verloofde, Arminda. Deze vrouw ziet op het landgoed ook haar vroegere liefde terug. Dit leidt namelijk tot heel veel jaloezie! Maar eind goed al goed vinden de graaf Belfiore zijn Violante terug! Ze gaven elkaar hun jawoord en stapten samen in het huwelijksbootje. Naast het decor en het verhaal mag ik zeker de prachtige begeleiding van de muziek niet vergeten. De muziek van Mozart paste heel goed bij deze opera. Er was namelijk een heel mooie samenhang tussen de zang en muziek. Ten slotte waren er nog de prachtige kostuums van de acteurs. De vrouwen droegen een kleedje en de mannen droeg een pak. Er waren vier mannen en vrouwen. Bij de mannen was er één klein mannetje die zeker voor de sfeer zorgde. 

Naast al de goeie commentaar heb ik natuurlijk ook enkele minpunten aan deze voorstelling. Ik vond het verhaal goed bedacht maar daarnaast was het soms heel langdradig en chaotisch. Want op een bepaald moment wist ik niet meer wie met wie een relatie had. Het was soms een beetje een wirwar van gevoelens voor elkaar. Ik vond het stuk op bepaalde momenten ook echt heel langdradig! Er waren enkele stukken in het verhaal die echt lang aanslepen. Daarnaast was het soms heel moeilijk om de zang en acteertalent tot één verhaal te brengen, om de samenhang er tussen te zien.

Ik kan dus eigenlijk besluiten dat ik deels akkoord ben met recensent. Het stuk was heel prachtig maar soms wat te chaotisch! Het was soms moeilijk om de rode lijn doorheen het verhaal te trekken! Deze opera was voor mij toch eerder een ontdekking dan een teleurstelling. Zoals ik voordien al heb verteld, ben ik nog nooit naar een opera geweest. Maar deze opera heeft me zeker een ander inzicht gegeven. Opera’s zijn niet altijd saai en gevoelloos er zit wel degelijk een verhaal achter. Je moet er misschien lang over nadenken maar een tijdje wordt je helemaal meegesleurd in het verhaal.

Als ik naar de toekomst kijk, zie ik me wel nog eens naar een opera gaan. Dit mag dan zeker met muziek van Mozart zijn!

19-03-2011 om 11:19 geschreven door limelightje  

La Finta Giardiniera in De Munt

Na 25 jaar herneemt operahuis De Munt een van zijn successtukken: La Finta Giardiniera van Mozart. Operafan Kurt Van Eeghem kan zijn geluk niet op.

ma 14/03/2011 - 20:06 Na 25 jaar herneemt operahuis De Munt een van zijn successtukken: La Finta Giardiniera van Mozart. Operafan Kurt Van Eeghem kan zijn geluk niet op.

Na 25 jaar is deze Finta Giardiniera in een regie van Karl-Ernst en Ursel Herrmann nog altijd een sprankelende voorstelling die verre van gedateerd is. Operafan Kurt Van Eeghem ging naar de première van deze herneming en werd opnieuw betoverd door de muziek en door de enscenering.

Het was Gerard Mortier die Karl-Ernst en Ursel Herrmann in het begin van de jaren 1980 naar De Munt haalde. Hij was daar toen artistiek directeur en presenteerde een hele reeks ensceneringen van het duo Herrmann. Voor Mortier betekende het zijn doorbraak in de internationale operawereld. En voor De Munt betekende het een belangrijke heropleving als operahuis in Brussel.

De verdienste van de Herrmanns is dat ze deze liefdesopera van Mozart herleiden tot de essentie. En volgens Kurt Van Eeghem is dit stuk met de jaren  alleen nog maar beter geworden.

['La Finta Giardiniera' - Wolfgang Amadeus Mozart. Regie: Karl-Ernst en Ursel Herrmann. De Munt, Brussel, tot en met 30.03.2011]

19-03-2011 om 11:17 geschreven door limelightje  

Mijn laatste activiteit gaat door op vrijdag 18 maart. Deze laatste behoort namelijk tot de categorie klassiek meer bepaald een opera. Maar na deze laatste opgelegde activiteit zullen er vast en zeker nog extra’s volgen. De titel van de opera genaamd ‘La Finta Giardiniera’. Deze opera is te zien in De Munt in Brussel. De opera begint om 19uur en zal ongeveer 4 uur duren. Dit wordt dus lang stilzitten!Toch ben ik ervan overtuigd dat ik een heleboel zaken zal kunnen opsteken. Maar gelukkig ga ik deze voorstelling vanavond niet alleen bijwonen. Ik ga namelijk samen met Natthaya naar de opera en er zullen daarnaast ook enkele andere klasgenoten aanwezig zijn. Namelijk Thomas, Silke, Margo, Mattis, Safa,.. Wij hebben namelijk tickets kunnen bemachtigen via klasgenoten. Dit was heel handig! Want ik moest enkel nog een opera of een concert gaan zien (categorie klassiek).

Mijn verwachtingen staan heel hoog! Want ik wil vanavond graag versteld staan. Ik heb nog nooit een opera bijgewoond. Ten eerste wil ik daarom heel graag zien hoe dit juist in zijn werk gaat. Kan men het verhaal achter de zang op een goede en verstaanbare manier aan het publiek overbrengen?  Dit is wel heel belangrijk vind ik. Ten tweede is het ook belangrijk dat de zangers zich kunnen inleven in het verhaal. Dat ze hun emoties naar het publiek toe kunnen uiten. Er moet namelijk een betekenis achter zitten.  Ten slotte hoop ik dat de opera me tot een ander inzicht zal brengen!  

Ik weet nog niet zoveel over deze opera. Ook over opera’s in het algemeen heb ik weinig kennis. Maar op de site van De Munt heb ik wel gelezen dat er gaat gebruik worden gemaakt van liederen van Mozart. Over Mozart heb ik wel al iets over vernomen. We hebben hem namelijk besproken in de lessen muzikale opvoeding. Ik vind Mozart’s liederen heel speciaal en vooral rustgevend. Het brengt je tot rust en laat je nadenken. Mozart is een componist die voor iedereen zeker heel bekend in de oren klinkt. Zijn liederen onderscheiden zich helemaal van andere liederen. Volgens mij gaat zijn muziek zeer goed bij deze opera horen. Het is namelijk een liefdesopera van Mozart.

Ik ben echt ontzettend benieuwd of de opera mij vanavond kan bekoren. Daarnaast hoop ik ook dat deze opera mij in de toekomst zal aanzetten om nog eens naar een opera te gaan.  

18-03-2011 om 18:09 geschreven door limelightje  

11-03-2011 om 12:25 geschreven door limelightje  

11-03-2011 om 12:23 geschreven door limelightje  

Uit het geheugen in museum Dr. Guislain

11-03-2011 om 12:20 geschreven door limelightje  

Op dinsdag 1 maart ben ik samen met de twee humane klassen naar Gent geweest. We vertrokken nadat we het illuseum hadden we bezocht richting het Guislain museum. Het Guislain was ongeveer 5 km verwijderd van het Illuseum museum. Dit was een korte rit! Toen we aankwamen was ik ervan versteld hoe groot dit gebouw wel was. Allereerst gingen we naar de refter waar we onze boterhammetjes konden eten. Deze refter leek mij op een zaal waar geesteszieke familie ontvangen. In de zaal praatte de geestesziekte dan met een familielid aan een tafeltje zonder dat niemand hen kon horen. Nadat we onze boterhammetjes hadden gegeten zijn we eens een kijkje gaan nemen in de binnentuin van het Guislain museum. We gingen op een bankje zitten en we maakten enkele foto’s om op onze blog te zetten. Maar toen we naar het bankje gingen vroeg een meneer iets. We verstonden hem niet, maar we dachten dat hij een sigaret vroeg. Dit vonden we wel eigenaardig! Nadat alle leerlingen zich op de binnenplaats bevonden, vertrokken we richting de ingang van het museum. Toen we aan de ingang stonden, moesten we even wachten want iedereen kreeg een sticker van het Guislain museum. Deze sticker moesten we aanhouden gedurende de rondleiding in het Guislain museum. Nadat iedereen een sticker had gekregen, gingen we naar de eerste verdieping. Daar moest iedereen zijn jas en tas in een soort van kooi steken. Elke klas humane kreeg afzonderlijk een gids. Onze gids (een vrouw) begon met de rondleiding in de zolder van het museum. We konden de rondleiding niet meteen starten in het begin van de locatie omdat er namelijk al een andere groep stond. De vrouw vertelde ons over de oprichting van het Guislain museum. Ze vertelde over de verschillende ruimtes in dit gebouw. Een leerling vroeg of er in dit gebouw ook nog geestesziekten rondlopen. De vrouw antwoordde ons dat het kan dat deze mensen hier rondlopen. De geestesziekten hebben namelijk elk een job. Naast deze uitleg kregen we ook enkele foto’s te zien. Op deze foto’s zag je kinderen die een handicap hadden. Dit was heel erg om te zien! Bij deze foto’s stond ik wel even stil. Aan de andere kant van de zaal stonden enkele foto’s maar dit waren dan volwassen mensen. Een zaal verder liet de vrouw een bad zien. In dit bad werden geestesziekte geplaatst als ze zich niet gedroegen. De bewakers lieten dan een bad vollopen met heet water. Hierin moesten de mensen soms dagen inzitten. Ze waren ook vastgebonden, je kon enkel hun hoofd zien. Het vel van de mensen hun lichaam pelde af. Dit is een manier dat ze vroeger gebruikte. Hiervan was ik heel geschokt. De mensen konden ook niet beslissen of ze dit wouden of niet. Ze hadden dus geen inspraak. Hierna gingen we naar de eerste verdieping. Hier zagen we hoe ze de mensen met een geestesziekte vandaag de dag behandelen. Vandaag gebruikt men de elektroconvulsietherapie. Deze therapie heb ik samen met Alix en Natthaya even wat dieper onderzocht in onze project van cultuurwetenschappen. We hebben namelijk onderzocht hoe deze therapie te werk gaat en of deze therapie bijwerkingen heeft. Hiernaast zijn we ook de evolutie nagegaan in de therapie om mensen te behandelen. Is de therapie door heen de jaren verfijnd?

Ik vond het heel interessant dat we op al onze vragen antwoorden kregen. Dit museum was voor mij een zeer boeiende ervaring! Ik weet nu zeer veel over geestesziekten en hoe je ze moet behandelen. Het zou me zeker niet storen als we hierover nog zouden leren in de lessen gedragswetenschappen. Dinsdag 1 maart was een dag waarop ik heel veel informatie heb opgeslagen en die ook nooit meer zal vergeten.

11-03-2011 om 12:18 geschreven door limelightje  

11-03-2011 om 12:15 geschreven door limelightje  

Op dinsdag 1 maart ben ik samen met de 2 humane klassen naar Gent geweest. We vertrokken rond 20u30 richting Gent met de bus. De rit duurde ongeveer een uurtje. In de voormiddag bezochten we het illuseum. Het illuseum is namelijk een heel bijzonder museum want het goochelt met gezichtsbedrog en optische illusies. In zo’n museum mag e eigenlijk je ogen niet geloven. Want je ziet namelijk dingen die er bijvoorbeeld niet zijn of zaken die onjuist waargenomen worden! De rondleiding in het museum begon met een korte toelichting van een meneer die vertelde wat gezichtsbedrog inhoudt. Hij vertelde ons ook wat we in dit museum allemaal gingen zien en te weten  komen. Allereerst moesten we plaatsnemen in een zaaltje waar het helemaal donker was. Hier vertelde de meneer over dia’s en hoe ze evolueert zijn in de loop der jaren. Het was heel interessant om de evolutie van de dia’s waar te nemen. Vroeger gebruikte men een veel groter plaatje om zaken te kunnen waarnemen. Dit is nu allemaal verfijnd! Naast deze uitleg liet hij ons ook enkele dia’s zien. Om de dia’s goed te kunnen waarnemen kregen we 3D-brillletje. Met een 3D-brilletje zie je het beeld namelijk recht naar je toekomen. Als je je 3D-brilletje afzette had het geen effect meer! We zagen o.a. verschillende bloemen. We zagen goed de opbouw van de bloem met het 3D-brilletje. Naast deze uitleg werd we verwacht in de zaal er net naast. Hier konden we met onze eigen waarnemen hoe onze ogen ons kunnen bedriegen. Er zijn enkele zaken die me echt zijn bijgebleven! Men moest bij een bepaalde proef van of een  afstand zeggen ‘hoeveel borden je zag’. Mijn eerste antwoord was uiteraard 4. Maar als je dichterbij ging kijken klopte dit niet. Er waren namelijk drie bordje maar daarnaast was er een bordje op geschilderd. Daardoor leek het van ver dat er vier bordjes waren. Nu zie je maar hoe je ogen je kunnen bedriegen. Een volgende proef was als je met een 3D-brilletje naar een foto keek zag je door het rode kant van het brilletje een vrouw en door de groene kant een man. Dit was heel raar! Ten derde was er een proef waardoor er twee mensen door een doos moesten kijken. De ene persoon zag de andere heel oud. Hierna keek door een doos en zag ik een heel mooie stad. Dit was echt verbazingwekkend! Je kijkt door een doos en ziet een hele stad voor je. Een volgende test was dat je door een doos moest kijken. Je moest zeggen welke kaart bovenaan lag de heer of de dame van het kaartspel. Als ik in de doos keek lag de heer bovenaan maar als je dan aan de andere kant was dit andersom de dame lag bovenaan. Dit was weer een test waar het gezichtsbedrog duidelijk naar voren komt! Nadat we zelf heel wat proefjes konden waarnemen, werden terug verwacht in het kleine donkere zaaltje. De meneer liet ons enkele goocheltrucs zien. Hij deed bijvoorbeeld een truc met een kaartenspel. De meneer liet iemand uit publiek een kaart uit kaartenspel nemen. Nadien wist hij onmiddellijk welke kaart er was gekozen. Naast deze goocheltruc liet hij ook een truc zien met enkele blokken. Hij liet namelijk zien dat het helemaal niet moeilijk om te rekenen. Je moet enkel je blokken gebruiken en dan weet je welk getal je zoekt. Hij gebruikte hiervoor telkens een soort buis die hij over de blokken schoof. De voorstelling liep ten einde. Ik vond dit museum echt heel interessant hoe je kan zien dat je ogen niet altijd de waarheid spreken. Je mag niet altijd voort gaan op wat je ziet!

11-03-2011 om 12:14 geschreven door limelightje  

27-02-2011 om 22:07 geschreven door limelightje