Dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag 18 - 19 - 20 - 21 april
Ik realiseer me net dat ik dus bijna een hele week achter zit met mijn dagboek. Het spijt me zeer, maar bekijk het positief: tis hier zo zalig en ik amuseer me hier rot, dat ik bijna geen tijd heb of kan maken voor mijn pctje.
Ik zal gewoon kort mijn ervaringen van deze week neerpennen (allé, neertypen). Onze leraar wiskunde was deze week terug aanwezig, maar nu is de leerkracht crafts voor 2 weken op vakantie. Dus heb ik mijn handen weer vol. Ik krijg gelukkig veel hulp van Rachel, dus het valt allemaal goed mee. Ik ben met een paasproject begonnen. We hebben paashazen gemaakt en eieren geschilderd. Die eieren gaan we zondag verstoppen (ja, Pasen heeft hier een weekje vertraging) en dan kunnen de kindjes ze gaan zoeken hé. Net zoals bij ons. Dat heb ik toch wel gemist hoor zenne, mijn eitjes gaan zoeken.
Daarnaast werk ik nog steeds aan mijn andere projecten. Naast ons, in het guest house is er veel volk nu. Er, zijn 3 verschillende families. De meeste vertrekken vanavond. Snif Snif. Ik heb met 5 van de 6 kinderen die vertrekken een heel goede band. Dus ik heb veel tijd hiernaast doorgebracht. We zijn ook een avond samen gaan eten. Wat een bende seg. Het was eigenlijk niet zo leuk. Wanneer je met zoveel volwassenen op restaurant gaat, wordt er niet veel aandacht meer besteed aan de kinderen. Hier erger ik mij hieraan, dus ben ik bij mijn kindjes gaan zitten en heb hen wat geëntertaind.
Gail had mij gevraagd om donderdag voormiddag mee te gaan om een nieuw meisje te gaan halen. Zij is doof en aangezien ik gebarentaal ken, had ze mij er graag bij. Het meisje had haar vader en moeder verloren en woonde nu voorlopig bij vrienden of buren. Het was een ongelooflijk mooi en lief meisje. Maar eens we in de auto zaten geraakte zij een beetje in paniek en wou ze terug. Ze verstond uiteraard niet waar we naartoe gingen. Ik heb haar dan proberen overtuigen van op zen minst een kijkje te nemen en daarna een beslissing te nemen. ( voor zover die conversatie voor haar dezelfde was als voor mij natuurlijk ). Ik heb haar daarna een toer gegeven in Wana en Layla House en ze leek het allemaal wel leuk te vinden. Tot de moment dat ik vertrok natuurlijk. Ik heb op een gegeven moment stiekem buiten moeten glippen want anders was het niet goed gekomen. Ik ben in de namiddag dan wel een kijkje bij haar gaan nemen om te controleren of ze ok was. Ze was uiteraard kwaad omdat ik weg gegaan was, maar ik denk dat ze me het snel vergeven heeft. Ze heeft ondertussen al veel vijanden gemaakt. Ze is vrij jaloers en is niet gewend aan zoveel kinderen om haar heen. Wanneer ik 1 van de babys op mijn schoot heb komt ze die baby gewoon halen en gaat ze die ergens anders zetten. Ik ben nu dus met haar en een paar anderen aan het werken zodat ze toch al een klein groepje vriendinnen krijgt.
Na deze zware dag verdiende ik toch wel een avondje uit hé. hihi Supergezellig.
Vandaag (vrijdag) ben ik weeral eens naar mijn favoriete shopplaats gegaan om weer veel te veel geld uit te geven aan souveniertjes. Het was best gezellig. Nate had ons afgezet dus was het een meidenshop dag. We moesten zien dat we op tijd terug waren want we hadden een picknick met onze jongste groep. Je ziet aan hun manieren wel duidelijk dat het de jongste groep is. Achja, het was leuk en de kinderen hebben zich geamuseerd, dus dat is toch wel het belangrijkste hé.
Nadien nog wat met de blinde baby gewerkt totdat het tijd was voor de party van deze week. Voor al mijn schatten die vertrekken.
Deze avond ga ik normaal gezien gewoon gezellig wat gaan drinken met Rachel in een gezellig restaurantje.
Om 6 u fit en wel opgestaan en gaan lopen. Kan je het u voorstellen om hier op en neer te lopen, maar wel met een mooie zonsopgang in je vizier. De babys waren ook allemaal wakker deze ochtend. Een beetje te wakker naar mijn zin. Op een gegeven moment had ik 2 huilende babys in mijn armen en 2 op mijn schoot. Probeer die maar eens eten te geven EN stil te krijgen.
Normaalgezien zou de wiskundeleerkracht vandaag weer terug zijn en zou ik les geven en zou hij mij assisteren. ( Julie wou dit zodat hij nogmaals kon zien hoe hij het materiaal kan gebruiken ) Maar toen ik daar aankwam vertelde een andere leerkracht mij dat Teklu niet zou komen aangezien hij er normaal gezien al van heel vroeg in de ochtend is.
Dus heb ik zijn lessen voor vandaag maar weer overgenomen. Een aantal wiskunde lessen en ook weer een aantal family lessen. Na mijn weer overdonderende wiskunde lessen (de jongste groepen) ging ik normaal gezien family class geven, maar nu bleek dat ook de crafts leerkracht ziek was. Dus heb ik mijn ideeën aan Rachel gegeven en heb ik zelf de craft les overgenomen.
Zalige lunch met alle leerkrachten in het weeshuis. Ook nog even langs gegaan bij de kleutertjes. Mijn meisje die o zo schattig is en nog maar sinds twee weken ofzo echt woorden tegen mij zegt, begon te zingen vandaag !! Ze opent volledig als een mooie bloem.
Nadien was het bijles tijd, maar deze keer was ik niet diegene die bijles gaf, maar wel mijn oudste studentjes aan mij. Bij gevolg: Enné Ethiopia wust selazi falegelo. (Ik blijf in Ethiopia want ik hou van Etiopia) Haha, ze waren zalig.
Daarna heb ik met de oudste groepen gezongen en gitaar en blokfluit gespeeld.
Een kort verslagje voor een kort bewuste dag. Deze ochtend waren we met zen allen (3) weer paraat voor onze wekelijkse meeting. Het was een goede constructieve meeting.
Daarna ben ik naar Layla House gegaan om een bezoekster en haar familie een toer te geven in ons mooie weeshuis. Ze gaf me heel wat complimentjes over mijn Amaric en ik dacht: Jaja, elke vreemdeling die hier komt is overdondert omdat zij de taal totaal nog niet kennen. Maar uiteindelijk bleek dat zij vloeiend Amaric sprak en het dus wel degelijk een compliment was. She made my day !
De ziekte, maar waarschijnlijk vermoeidheid begint ongelooflijk toe te slaan dus ben ik nadien ziek in mijn bedje gekropen.
Tegen dinertime was ik het zo beu om te slapen en in dit huis te zijn dat ik met Rachel uit eten ben gegaan. Het was hilarisch !!!! Ik houd zo het Afrikaanse vervoer hier. Ik voelde me nog steeds moe, maar al een heel pak beter nadien.
s Avonds kwamen Nates ouders terug van hun rondtrip in Kenya en hadden uiteraard mooie fotos en souvenirs bij.
