Een maand geleden al dat ik nog eens een berichtje gepost heb. Een maand. Nu ik het zo zie staan schaam ik me wel een beetje. Maar ik ben zeker dat iedereen het wel zal begrijpen als ik zeg dat de tijd hier vliegt. Maar met vliegen bedoel ik ook echt vliegen he! Ik kan het gewoon niet geloven dat ik hier maar een goeie twee weken meer ben.. De afgelopen weken zijn erg druk geweest. Nu we allemaal het gevoel beginnen krijgen dat we ongeveer naar huis moeten, beginnen we precies nog maar plannen te maken! Vorige week zaterdag zijn we naar Barga geweest, een klein dorpje hier in de buurt. Maar gezellig! Echt mooi om eens te bezoeken. Daarna zijn we een warme chocolademelk gaan drinken. Nu ja, stel er je vooral geen chocolademelk bij voor, want dan moet je expliciet 'met melk' er bij zeggen. Neen, het lijkt eerder op gekookte pap. Heerlijk! En vooral de patisserie waar wij naartoe geweest zijn, staat er van heide en verre voor bekend. Vorige week zondag hebben we dan een hele dag geleerd (Jazeker, nu onze terugkeer nadert, doen de examens dat ook..). 's Avonds kwam dan het hoogtepunt van het weekend eraan: we zouden naar de film gaan. Twilight! Ja, je leest het goed. Nu de film overal uitgekomen is, konden we het toch echt niet maken dat we niet eens gingen gaan kijken. Wel was er een klein probleempje. Zoals velen onder jullie misschien weten, worden de films hier niet in de originele versies gespeeld met ondertitels, zoals bij ons het geval is. De film was dus volledig in het Italiaans, zonder ondertitels. En wonder boven wonder, we hebben alles begrepen! Fier dat we waren. We voelden ons op en top Italiaans. De schoolweek is dan ook weer voorbijgevlogen, met hier en daar al wat stress rond de evaluaties die zullen gebeuren en waar we eigenlijk nog niet van weten wanneer, op welke manier en door wie. Maar ook dat zal wel op zijn pootjes vallen zeker. Gisteren zijn we dan naar Pisa geweest. De stad was al helemaal versierd met kerstlichtjes en kerstbomen, we kregen echt een kerstgevoel. Allereerst brachten we een bezoek aan de toren, anders heb je Pisa niet gezien he! Zoals het echte toeristen beaamt (lees: Chinezen), namen we ook de gênante foto's met ons hand onder de toren, je kent ze zeker wel! Daarna eens rondgewandeld op Piazza dei Miracoli. Ik moet het je nageven, als je met Italianen op stap bent leer je de insiders toch beter kennen hoor! Daarna was er nog even tijd om te winkelen voor we de trein naar huis moesten nemen. Eulalie en ik werden plots even emotioneel, maar je moet toegeven: hoe zot is het dat wij hier op zeventienjarige leeftijd lopen ?! Heel zot, als je het mij vraagt !
