Alweer een tijd geleden dat ik nog eens een blogbericht gepost heb. Maar je zit hier zo in het dagdagelijkse leven dat er niet altijd iets nuttigs te vertellen valt, en soms is er gewoon geen tijd voor omdat de tijd zo vliegt. Deze week was het Comeniusweek in Castelnuovo. Op maandag arriveerden de eerste gasten, op dinsdag kwam de rest aan. De deelnemende landen waren: België, Bulgarije, Spanje, Turkije, Roemenië, Litouwen, Polen en Italië. Het was raar om opnieuw Nederlands te horen, we hadden al het gevoel dat we op ons woorden moesten letten. Wel fijn om niet meer 'dé buitenlanders' te zijn. We waren echt een deel van de Italianen nu, geweldig gevoel. Het was een drukte van jewelste deze week. Er werden een heleboel activiteiten georganiseerd voor de uitwisselingsstudenten, en ook wij mochten deelnemen. Op woensdag werden de nieuwkomers verwelkomd door de directeur, volledig in het Italiaans. Daarna vertaalde onze mentor naar het Engels. Eulalie en ik hadden deze vertaling echter niet meer nodig. We hadden zogoed als alles begrepen, inclusief mopjes. Fier dat we waren! En de andere Belgen maar kijken. 'Huh, begrijpen jullie dat?' Daarna moesten we oefenen voor het Eucultra-lied. Ieder land moest een stuk in zijn moedertaal zingen. Ik voelde mij echter beter bij het Italiaans en stelde mij dus maar bij deze groep. Eulalie moest begeleiden op de piano. En ik? Ja, mijn viool is kapot. Tot grote spijt van de Italianen, maar voor even tot groot jolijt van de dees hier. Daarna moesten de verschillende landen hun school even voorstellen aan de hand van een filmpje of een powerpoint en dan was het al tijd om te eten. Op school. Oei, en we hebben geen kantine? Nu ja, er werden enkele tafels in de gang geplaatst en we hadden een soort van walking diner. Er kwamen allerhande typische gerechten aan bod, maar helaas geen enkel Belgisch.. Daar moeten we nog even op wachten dus. Alhoewel, we zijn van plan dit verlengd weekend eens pannenkoeken te bakken (aangezien ik niet op het pannenkoekenfeest bij mijn meme en pepe kan zijn :( .. ). Na het middagmaal verplaatsten alle leerlingen zich naar de bibliotheek. Alle 'buitenlanders' ploften neer op de stoelen, verdeeld per land. De italianen (en de twee belgen en vier spanjaarden) troepten samen rond de piano. Arianna gaf zich helemaal. Als ze geen duizend moderne nummers gespeeld heeft, heeft ze er geen gespeeld. En allemaal uit het hoofd! En wij maar zingen en zingen en zingen. (Nu ja, vooral de Belgen zingen eigenlijk, samen met Lorenza). Het was echt geweldig, supergezellig en een echt samenhorigheidsgevoel. Voor herhaling vatbaar! In de namiddag vertrokken we naar Castiglione en San Pellegrino, twee kleine dorpjes hier in de buurt. In het eerste dorpje kregen we een rondleiding van Angelini, de vorige directeur. In San Pellegrino bezochten we een museum en een kerkje, maar we waren toch het meest onder de indruk van het uitzicht. Bergen bergen bergen. Als het weer nu iets beter geweest was (het was rond het vriespunt met een koude wind) was het een ideale plaats om met een boek te zitten genieten. Tegen zeven uur vertrokken we naar een typisch plaatselijk restaurantje waar we streekgerechten kregen, vooral gebaseerd op funghi's (die dus duidelijk anders smaken dan champignons he!) en kastanjes. Het was lekker, maar wij hadden er al eerder kennis mee gemaakt, dus voor ons was het niets nieuws meer. Tegen een uur of elf lagen we eindelijk in ons bed, veel te laat voor die kwibusjes hier. Donderdag brachten we een bezoek aan Lucca. Niets nieuws voor ons zou je zo denken, maar het was toch anders. Lucca was zich volledig aan het opmaken voor het Comixfestival dat vandaag van start ging en vijf dagen duurt. Er komen striptekenaars van over de hele wereld op af om hun strips voor te stellen. Allereerst werden we verwacht in het Palazzo Ducale waar we verwelkomd werden door de provinciegouverneur. Daarna mochten we vrij (ieder gastbroer/-zus moest letten op zijn gast) de stad verkennen en ergens iets eten. Na vele winkels te doen (ik had nood aan dikke winterkleren) ontstond er even paniek omdat mijn bankkaart geweigerd werd. Gelukkig is het terug opgelost. Ik heb zelfs de eerste souvenirtjes binnen, spannend! In de namiddag hebben we een gegidste wandeling gedaan doorheen de stad, met een gids die Engels sprak! Het was echt interessant, hoewel we al eens een gidsbeurt gehad hebben door Arianna. 's Avonds aten we in ons gastgezin en om half negen werden we verwacht in het theater voor een voorbereide voorstelling waarop ook wij het Eucultra-lied moesten zingen. De voorstelling begon al veel later dan verwacht en toen het kwart voor een was en toen pas de voorstellingen van de componisten van de verschillende landen afgelopen waren, werd er besloten dat het lied verplaatst zou worden naar vrijdag (vandaag). Het was echt bedtijd. En of! Toen de wekker deze morgen afging om zeven uur bromden we allebei onverstaanbare woorden, maar we moesten eruit. Wetende dat het staking was vandaag (alweer) en we zonder deze Comeniusweek dus in ons bed zouden blijven liggen. We vertrokken (iets te laat, aangezien mamie al gaan werken was maar de autosleutels meehad en die eerst nog moest komen brengen) naar school. Daar moest ieder land een typisch gerecht voorstellen. Bleek al snel dat wij toch een van de best sprekende Engelstaligen zijn (nu ja, wij begrepen de opdracht ook in het Italiaans, maar kom, de twee jongens niet he). De Bulgaren hadden de opdracht verre van begrepen, terwijl we het wel vier keer uitgelegd hebben en ze naast ons zaten, dus ze moesten eigenlijk maar naar ons blad kijken wat wij aan het doen waren. Neen, ze hebben gewoon artikelen uit reclamefolders geknipt die ze hebben in Bulgarije. Aardappelen. Ja, feit, dat hebben ze in de rest van Europa niet.. Daarna hebben we iets meer dan twee uur wortel staan schieten en toen we eindelijk van plan waren om naar huis te gaan begonnen we aan een wandeling doorheen Castelnuovo. Oke, spannend. Maar niet met de oude directeur! O help, wat een narcist. 'Geef mij aandacht, geef mij aandacht, alstublieft, geef mij aandacht!' We zijn in het midden van de rondleiding vertrokken om iets te eten en dan naar huis gegaan om onze slaap in te halen. Deze avond is er een soort van feestje georganiseerd in de People, benieuwd wat dat zal geven..
O ja, normaal gezien kom ik op zaterdag 17 december België terug onveilig maken, voor diegene die het alvast in hun agenda willen schrijven (; .
