|
Hallo,
Een tijdje terug dompelden we u onder in de wondere wereld van les 3 sympas. Om veiligheidsredenen kunnen we u echter niet altijd bestoken met halsbrekende toeren. Gewone gebeurtenissen zullen ook deze blog opfleuren.
De zoektocht naar een appartement zit erop, we hebben onze plek onder de zon. Thessalias street 8A Nicosia, Cyprus. Daarmee gepaard gaand is ook het niveau van onze maaltijden aanzienlijk gestegen. Doch, het zicht op een Turkse vlag die een bergwand inkleedt alsof het een kerstbal is, zijn we kwijt.
Vorige week gingen we de eerste zondag op het strand doorbrengen. Larnaka was onze bestemming. Onze vooruitzichten: tropische stranden, mooie deernes, panoramas en heel wat palmbomen. Na een busrit van zowat anderhalf uur stapten we uit in wat Cypriotisch Benidorm moet zijn. Een strand volgepakt met aangespoelde toeristen, waarvan de gemiddelde leeftijd dicht in de buurt kwam van het gemiddelde gewicht (enkel te danken aan onze aanwezigheid), géén deerne te bespeuren
Des te meer prehistorische potvissen die lagen te sudderen in hun eigen jus, ontgoochelend. Een redder zou er moedeloos worden. Baykwatsch. Het strand dan. In technische termen uitgedrukt, korrel 9. Een ware kuur voor de eelt op uw voeten, het best te vergelijken met het bruine toiletpapier dat als goede reden fungeert om toch maar niet naar die plee te gaan in een publiek zwembad. Het enige wat er de voeten rust geeft tijdens een strandwandeling, zijn de vele peuken, een plaag. En toch, er was volk
Vanwaar hun inspiratie? Hun uithouding? Missen we iets? Proefondervindelijk als we zijn, zochten we ons een plaatsje tussen de peuken. Onmogelijk. Ok, dan maar op de peuken. Een centimeter minder voetzool later lagen we te drijven in de mediterranean sea
3 olietankers, 1 zeilboot, speedbootjes en menig waterscooter maakten het plaatje compleet. Idyllisch als het ware. De geur van benzine mocht niet ontbreken! Oja, de palmboom die was er wel, met zijn kruin lichtjes voorovergebogen, alsof hij zich schaamde. Neen, niet alsof, toch één iemand nam zijn verantwoordelijk op. Dit strand, hét paradijs voor de schaamteloze, zorgeloze, depressieopwekkende vetkwallen.
Een ervaring rijker. Echter, geenszins voor herhaling vatbaar. Larnaka playa, been there done that!
Niet te vergeten, we volgen hier ook les! MBA 2, Master in Business
We wurmen ons in een poepsjiek maatpak, teenslippers incluis, en vatten de lessen aan. Marketing, marketing en marketing aangevuld met al zijn derivaten. Interessant, bij wijlen wel ja. Gelukkig leunt het tempo van een Cyprioot dicht aan bij dat van een volgevreten hangbuikzwijntje, een chinees meerbepaald. Want chinezen, die zitten ook hier.
Een innerlijke gedrevenheid stuurt ons richting extra lessen Grieks. Praktijkgericht, als we de prof mogen geloven. Ja, we geloven hem. Les 1: πωs σε λέvε ofte hoe heet je. De woorden zijn nog niet koud of we dalen af naar een cafetaria. Onder het motto 'al doende leert men', bestellen we een cola in ons beste Grieks, de goedkeurende blik van de prof in onze nek. Geleid door een drang naar nicotine leert hij ons de zin rook je? hij voegt de daad bij het woord en trakteert ons allen op een sigaret
rare vogels die Cypriotische professoren, doch sympathieke. Net als het zootje Kameroeners, bling-bling horloges die enkel de functie van sieraad bekleden. Als een les όp het uur begint, komt een doorsnee Kameroener omstreeks half passed the monkeys ass (om het met de gevleugelde woorden van Jack Black te zeggen) binnen gedjokt. Een enkele waagt zich zelfs aan een persoonlijk recordje, vijf minuten voor affluiten, een voetballer weet beter
Het weer zit nog snor,
Zonnige groetjes
15-10-2008, 15:01 geschreven door Les Trois Sympas 
|
