welkom in ons wereldje WELKOM
Hoe ga je van start met je eigen website? Hoe kunnen we er voor zorgen dat het hier een beetje aangenaam is?
Ik neem aan dat beginnen bij het begin het beste en eenvoudigste zal zijn.
Zijn jullie klaar voor de start?
Hoi, ik ben isabel en woon samen met mijn allerliefste vrouw Ingrid en onze Kapoen Cédric.
We gaan samen door het leven als een doorsnee gelukkig gezinnetje.
Wij wonen in het o zo gezellige west-vlaanderen, op een plaats waar je naast de drukte van elke dag ook nog kan genieten van de echte boerelucht :-)
Waarom deze blogsite?
De fans onder jullie zullen wel weten dat we vroeger ook al eens een eigen plekje hadden op het net , maar wegens tijdsgebrek en goesting hebben we deze maar in het archief gestopt.
En vorige week werd ik plots gevraagd door iemand "waarom schrijf jij niet meer op je site?"
En meer was er eigenlijk niet voor nodig om terug van start te gaan .
Dus daarmee hebben we terug onze "entree" gemaakt en heten we jullie vanharte welkom in ons wereldje.
groeten isabel
19-10-2008
never again !!!!!
Hallo, Kennen jullie de advertenties in boekjes waar ze reclame maken voor één of ander vermageringsproduct. Zo die foto's die daarbij staan van voor en na. Zo een madam in een veel te grote broek waar er bijna nog iemand bij kan. Wel ik heb ook zo een broek. Deze namiddag nog eens opruiming gehouden in mijn kleerkast en weer heel veel kleren op ebay gezet. Kleren die veeeeeeeeeeeel te groot zijn geworden. Aan het begin van mijn dieet(in maart gestart)heb ik besloten 1 broek nooit te verkopen . Ik wou ook wel eens in een broek gaan staan waar er 2 mensen in passen. Wel ik kan jullie met heeeeeeel veeeeeel trots vertellen dat ik op de heeeel goeie weg ben en dat die ene broek die ik bewaarde er aardig ééntje aan het worden is waar cédric met zijn mama samen in past. Ik beloof jullie dat ik binnen hier en een tijdje eens een foto ga maken van mezelf in die broek. Hiervoor is het nu nog een beetje te vroeg.(lees ben nu nog een beetje te beschaamd daarvoor) Maar ik kan jullie met geen enkel woord beschrijven hoe ZALIG GOED het voelt om al die kleren te zien verdwijnen. Ik wil echt NOOIT MEER terug naar die tijd. Hoe heb ik het ooit zover laten komen(slikslikslik)
In december is er het huwelijkfeest van mijn neef en daar ga ik echt trots zijn op met mijn nieuwe IK te kunnen pronken. Er zullen wel mensen zijn die zullen schrikken , ook omdat ze me al tijdje niet meer hebben gezien.
De komende week heeft mijn schat de late dienst dit wil dus zeggen dat ik alleen zal moeten gaan sporten. Het is de ideale manier om te gaan zwemmen , want dit doet mijn schat nu éénmaal nie graag. Dus dinsdag,woensdag en donderdag kun je me na het werk een uurtje in het zwembad vinden.
OOOOOOOOOOOOOOOOOO wat voel ik me goed !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ik kan wel lopen zingen !!! nog een gezellige avond groeten isabel
Hallo blogland, Joepi het is weer weekend , weer gezellig thuis met mijn 2 schatten heel dicht bij mij. Wat kan een mens nog meer willen. Gisteren lang moeten werken (10tot21u)en geloof me hoe later het op de avond wordt hoe meer je op je horloge zit te staren en zit te denken van "zal het nu bijna tijd zijn, want ik wil naar huuuuuuis" En geloof me elke vrijdag opnieuw geniet ik met volle teugen van cédric zijn welkomsknuffel !
De kenners onder jullie weten dat we al een tijdje aan het werken zijn om cédric te laten slapen tot de kleine wijzer op 6 staan en de grote wijzer op 12. De ene keer lukt het heel goed , de andere keer staat enkel de kleine wijzer op 6 en is het eingelijk nog maar 5u geweest. Deze morgen kwam ik wakker om kopslag 5u (moest weeral plassen , dit heb je hé als je veel water drinkt)en ik dacht onze kapoen zal straks ook wel wakker worden en terwijl ik het denk hoor ik de kamer naast ons cédric uit zijn bed stappen , hoor ik het licht aan gaan en dan poef poef poef naar beneden. Ik geef hem ff de tijd (want ik wil niet onmiddellijk gaan roepen van "helaba terug naar boven") Wat hoor ik ,.... Hij gaat plassen , gaat naar de living , steekt het licht aan en dan bonk de deur weer toe en hup poef poef poef weer de trap op , zijn kamerdeur die hij dicht doet(lees slaat) het licht die weer uit gaat en dan STILTE JIHAAAA we zijn op de goeie weg. Op zijn kamer staat er ook een digiwekker waar de laatste cijfers zijn afgeplakt en waar hij van weet dat hij enkel mag opstaan als het op 6 staat. Maar als je logisch nadenkt is het heel normaal dat hij opstaat , want op zijn uurwerk in de kamer kan hij nu éénmaal geen kleine wijzer en grote wijzer zien.(en staat hij dus op om te gaan kijken in de living) Daar gaan we dus iets aan moeten veranderen. Maar geloof me het is voor cédric al een heel grote prestatie dat hij terug naar boven komt en dan stil is ook. (hij snapt blijkbaar zijn opdracht van" niet roepen en niet tieren) Mama is daarintegen ook stil blijf liggen in haar bed , maar heeft door het "ikmoetnaarhetwcgevoel" helemaal niet meer geslapen. Om 10 voor 6 is cédric dan uiteindelijk opgestaan en ik had zo iets van "oke jongen het is goed geweest voor deze nacht" Komt daar nog eens bij kijken dat zijn bedje weer al droog was en hij nog maar 1 sticker nodig heeft om zijn beloning te krijgen. Even verduidelijken voor de mensen die niet kunnen volgen. Cédric sliep nog steeds met een pamper aan , maar de laatste tijd hadden wij zo ondervonden dat hij nooit meer nat was, dus hadden wij zo iets van , wordt het niet eens tijd om die pamper af te schaffen?. Mensen die een klein beetje weten hoe "autisme" in elkaar zit weten dat het niet zo simpel is om iets af te bouwen die er al bijna 11 jaar is. Dus hadden wij een systeem bedacht om cédric te belonen. Elke keer zijn bedje droog bleef mocht hij een smilegezichtje kleven op de kast in de keuken. En als het blaadje vol stond met smile gezichtjes dan kreeg hij een cadeautje. De eerste morgen was hij nat , maar daarna niet meer. Nu zijn we 3 weekends verder en is zijn blaadje morgen vol en ja hoor enkel en alleen maar lachende gezichtjes naast dat ene wenende gezichtje. Dus wij kunnen met trots en toch nog met een beetje ingehouden gevoel zeggen dat onze jongen af is van zijn natte broek(pamper) 's nachts . En daar zijn we heeeeeeeeeeeeeeeel blij voor. Nu enkel nog in zijn groepje dit bereiken en we zijn helemaal blij.
Het zou dus best wel eens kunnen zijn dat cédric echt niet kan blijven liggen morgen want ................ zijn blaadje zal vol staan en dan is het tijd voor zijn cadeautje. En ergens kan je hem dat niet kwalijk nemen hoor want hij is nu al 3 weken aan het aftellen hé. Dus als hij morgen een klein beetje vroeger wakker is gaan we hem dit voor die ene keer niet kwalijk nemen. Want geloof me 3 weken aftellen en wachten voor cédric is een heeeel zware opdracht hoor wetende dat hij vroeger "wachten" niet begreep en kende.(iedereen die cédric kent zal dit beamen)
Dit weekend zijn er niet echt plannen , de gewone dingen zo een beetje , wassen, strijken,boodschappen doen, en o ja werk maken van de uitnodiging van cédric zijn verjaardagsfeestje.
Ziezo ik wens jullie een fijn weekend groetjes isabel
PS: donderdag op de medische controle op het werk kreeg ik van de dokter een heel grote pluim . De weegschaal toonde maar liefst 20 kilo minder aan dan mijn vorige controle. WAT WAS IK TROTS !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Hallo, Ik heb eindelijk een streefdoel gemaakt. Als een mens op dieet gaat moet je echt wel iets hebben om naar uit te kijken. Een doel die je voor ogen hebt. Voor sommige mensen is dit misschien "een nieuwe garderobe" (die moet er zowiezo komen als je veel afvalt, dus wou ik dit niet als streefdoel nemen) Ik heb een deal gemaakt met mijn schat als ik 80 kg weeg dan kopen we voor ons een nieuwe camera. En wat voor 1. Het is al heeeeel lang dat ik zo een dure camera wil van canon of nikon . Maar voor kwaliteit moet je nu éénmaal een hoge prijs betalen. Ik ga geen datum op mijn streefdoel zetten , maar het zal ergens in de loop van volgend voorjaar worden. (kunnen we nog ff sparen ook) Het is voor mij zeker en vast een grote stimulans . De weegschaal blijft me in ieder geval goed gezind. Ik sta nu op -18,4 jihaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa Donderdag moet ik naar het medisch onderzoek op het werk en het is de allereerste keer in mijn leven dat ik daar niet tegenop zie.Lol hoe zou dit komen hé??? Groetjes isabel
Hallo, Ik was deze namiddag aan het strijken en ik dacht , laat me eens iets proberen. Cédric kreeg zijn eerste strijkles. Het zal veel oefenwerk vragen , maar oefenen baart kunst en ,............ Jong geleerd is oud gedaan hé !!!!
Hallo, Wat zijn wij blij want na een nachtje in het ziekehuis mocht ik gisterenavond terug naar huis. Donderdag na het werk was ik nog bij de huisarts langs geweest omdat ik de laatste tijd nogal last heb van een (bij elke draaiende beweging)krak in mijn nek. Op zich valt er daar wel mee te leven , maar de bijkomende hoofdpijn was er me net iets te veel aan. Op doktersbevel maak ik volgende week best een afspraak met NMR scanner want mijn nekwervels zitten heel waarschijnlijk serieus vast. Annyway ..... Door het feit dat ik heel lang had moeten wachten bij de dokter was ik een beetje laat thuis waardoor ik geen zin meer had in eten maken. Dan maar vlug een bakkie frietjes halen(dit overleeft mijn dieet ook wel ) Maar toen mijn schat 2uurtjes later thuis kwam van het werk , werd ik op slag slingerziek. Ik dacht dat is nu mijn schuld van 's avonds om 20u nog een bakkie frietjes te eten. Maar al snel had ik door dat er wel iets meer in de hand was dan een overbelaste maag waar er eten op ligt die niet wil verteren. IK heb meer dan een uur liggen krullen in de zetel en ik had een dejavu naar de tijd toen ik galkriezen had. Mijn schat besloot dat het welletjes was geweest en belde de dokter op. Om 23.30 nog een bezoekje van de dok , maar het kon echt niet anders. Ik had hem bijna een slag in zijn gezicht verkocht toen hij eventjes parmant op mijn buik kwam tikken en voelen. Tja nu weet ik ook wel dat hij ergens moet een manier vinden om te zoeken waardoor ik zo een pijn had , maar echt ik kon dit niet harden. De dok had zo iets "zo een pijn is niet normaal" dus geef ik hier en nu 2 prikken(een geluk dat een mens 2 billen heeft) En daarna gaan jullie best even naar spoed om dit te laten controleren. Ik had zo iets van "NEEEEEEEEEEE" Want kennen jullie dat als je op spoed aankomt. Nee....... wij ondertussen wel. Maar mijn schat en de dok had gelijk dit kon zo niet blijven duren. Dus om iets voor middernacht nog een ritje gemaakt naar de spoed. Aangekomen op spoed werd ik onmiddellijk in een hokje gezet waar ik zo een slaapoperatiekleedje mocht aantrekken. (ik voelde me nog niet belabberd genoeg dat ik me nu nog eens ook mocht aankleden met zo een belachelijk ding) Annyway ,.....
Een infuus in je hand , bloed prikken en heel de reutemeteut. Dan maar wachten op de dokter , die blijkbaar op dit uur nog aanwezig was.(gelukkig maar want hadden anders nog langer mogen wachten) Met de pijn ging het ondertussen stukken beter( die 2 prikken in mijn poep deden hun werk voortreffelijk) PLots kwamen ze me met bed en al halen omdat ik naar de dokter zijn kabinet mocht om een ECHO. Ik had zo iets van "kunnen ze dit niet op spoed?"" En moet ik nu echt met bed en al verhuizen , ik kan best nog wel stappen hoor"Alhoewel met zo een slaapschort rond je lijf is stappen in het openbaar niet echt aan te raden. Na een ritje door het verlaten zienhuis(wat wil je op 1u 's nachts)werd ik met bed en al dus binnengereden in zijn kantoor. Waar we dus eventjes mochten wachten. Ik denk dat dit het favoriete stopwoordje is in elk ziekenhuis. JULLIE MOGEN EVENTJES WACHTEN. Na een 20 min kwam de spoedmadam terug , dat de dokter bezet was op intensieve en dat we terug naar spoed mochten , want dat we anders te lang gingen mogen wachten daar in het donker. Had ik zo iets van " steek dan het licht aan , wij zijn niet bang in het donker hoor". Na een klein half uurtje dan weer terug een ritje gemaakt ,om dan eindelijk toch nog mijn echo te krijgen. Ik snap nu ook wel dat die mannen hun werk moeten doen , maar ze kunnen nogal serieus duwen hoor op een mens. Gelukkig was de pijn al zogoedof weg, want anders had ik voor de 2de keer bijna een mep verkocht aan een dokter. Annyway , op de echo bleek er niets te zien .Toch nie aan de rondliggende organen , dus voelde ik het al aankomen. Morgen gaan we een maagonderzoek doen. Soms floept een mens er zo iets uit waarvan je nadien denkt van eingelijk was dit een overbodige opmerking. "dokter mag ik misschien niet mee naar huis" NO WAY ' 's nachts doen we geen gastro's want er zijn geen verpleegkundigen. "yeahhhhhhh, wat doen ze dan met echt spoedgevallen???????, Enfin dan leg je je maar neer bij het feit dat je veel vlugger binnen gaat op spoed dan dat je er buiten mag. Eenmaal terug in mijn kotje op spoed werd ik gezegt dat ik daar dus de nacht mocht doorbrengen en dat ik dan in de loop van de morgen wel naar een kamer werd gebracht. "he mannen ik ga hier wel een ikhebhetnaarmijnzinverblijfje van maken hoor" Mijn schat is dan ook maar naar huis vertrokken eenzaam en alleen. Gelukkig is het ziekenhuis in ieper nog maar net helemaal vernieuwd en is er best wat luxe want neem het van mij aan een nachtje op spoed slapen is als een radio naast je zetten en dan proberen in de dutten. Maar ik moet eerlijk zijn ik heb toch een 4tal uur geslapen. (jaja de nodige medicatie en die 2 lekkere prikjes deden hier ook hun erk zulle)
Annyway,.....
De volgende dag werd ik redelijk vroeg naar mijn nieuw verblijf gebracht en geloof het of niet ik had alle geluk aan mijn kant. Na het vragen van een 2 persoonskamer, kreeg ik toch wel een luxe 1 persoonskamer zeker. Ik had zo iets van " we zien wel wat we daarvoor moeten betalen" (nadien op de papieren wel gezien dat ze een 2persoonskamer gaan aanrekenen)
En dan na een 15 min was het al van da . "madammeke je mag mee voor een onderzoek hoor" humhum madammeke ziet da nie echt zitten hoor, maar annyway beter de korte pijn dan maar. Een gastroscopie dat is nu éénmaal geweten dat dit niet 1 van de leukste onderzoeken is. Maar al bij al viel dit nog wel mee. De dokter had me gezegt. NA 1uurtje na je onderzoek mag je iets eten en als je het binnen kan houden mag je daarna naar huis. Ik heb welgeteld gewacht tot 17.30 's avonds tot de dokter me kwam vertellen dat ik wel naar huis kon. WACHTEN zoals ik al zei het favoriete stopwoord in elke kliniek. Met de nodige medicatie en de brief voor de huisarts konden we eindelijk vertrekken richting THUIS.
Een ontstoken maag en een virus of 2 in maag en darmen kluisteren me aan een maag-en darmsparend dieet de komende dagen. Jihaaaaaaaaa dit zal de weegschaal wel leuk vinden. Het is zalig weer thuis te zijn , weer samen met mijn schat te kunnen slapen . Precies of ik een week was weg geweest , ...... Annyway ik heb zalig geslapen en deze morgen was de weegschaal me al heel goed gezind. - 1 kilo - KEEP ON GOING DOWN !!!!!!!!! jihaaaaaa
Hallo, Het schip is weer vertrokken.Na 3 weken verlof , zit de eerste werkweek er al weer op. De weken zullen weer voorbij vliegen hoor en voor we het weten is het weer nieuwjaar.!!!!(of is dat wat overdreven) Ba nee zeker want de eerste schoolmaand zit er ook al weer op en binnen een maand is onze jongen ook al weer jarig . Straks is het weer Sint-maarten en dan weer kerst en ...... Het is een feit hoe ouder je wordt hoe sneller het gaat. Mijn schat is nog een weekje thuis van het werk en dan kan ze ook weer aan de slag .Voor haar zal het wel wat meer aanpassen zijn , vooral dan weer het wennen aan het heeeeeel vroeg opstaan.
Misschien vragen jullie zich wel af hoe het gaat met mijn dieet. Ja voor de mensen die het nog niet mochten weten ik ben wat op mijn ___________ aan het letten. In het verlof heb ik niet echt aan lijnen gedacht en werd de weegschaal dan ook verbannen uit mijn gedachten.
Dinsdag dan voor de eerste keer terug op de schaal gestaan en wonder boven wonder er was zelf een halve kilo af . Lol best wel grappig eigenlijk .Vooral als je weet dat de laatste 3 weken een festijn was voor mijn buikje. Gaan uit eten en een glaasje wijn of 2 of 3 ... een nootje , een chipke ..... Maar we mogen ook wel zeggen dat ons verlof niet enkel eten en drinken was . Nee we hebben eingelijk ook wel aan sport gedaan. Veel gaan wandelen en ook gaan fietsen. Dus .....Ik ben wel content dat ik nu niet eerst de verlof kilo's moet verliezen .
Nu de slechteweerdagen voor de deur staan en het niet meer echt fietsweer is (nee wij zijn niet zo een freaks dat we ook door regen en wind gaan rijden) moesten we op zoek gaan naar iets anders om onze conditie op peil te houden. We hebben besloten in de week dat Ingrid de vroege heeft 2x 1uur te gaan badmintonnen en in de week dat Ingrid de late heeft ga ik proberen om eens te gaan zwemmen na het werk.
En voor de liefhebbers de eerste wedstrijd werd gewonnen door Isabel , de stand was 4-1 sorry schat volgende keer beter.
Wat de weekendplannen zijn weet ik nog niet echt.Ik denk eigenlijk niet zo veel . Gewoon een beetje genieten van samen te zijn . In ieder geval ik wens jullie een prettig weekend groetjes isabel xxx
