Wat vind je van alternatieve manieren van bouwen? (hout, strobalen,leem..)
Zoeken in blog
Ons huisje van stro
Verhaaltje van eerste huisje van stro in de provincie Luxemburg
21-12-2009
Gidsen in de Ardennen !
Wouter heeft een leuk nieuwtje : in 2010 mag hij wandelingen organiseren in de Ardennen bij de wandelclub waar we al een aantal jaartjes bij zijn, namelijk 'Boris Trekkers' . Diegene die zin hebben om een (stevige!) wandeling te komen meedoen onder zijn 'deskundige' begeleiding, houdt hun site in het oog! De agenda voor het nieuwe jaar zal weldra aangepast worden, mét de voorstelling van Wouter als gids ;-) .
Dit berichtje is eigenlijk meer bedoelt voor diegene die bouwen of gaan bouwen in Wallonië. Het heeft ons heel wat papierwerk, mails, telefoontjes en over en 't weer geren gekost maar we kregen afgelopen week een fijn bericht. Het " Département de l' Energie et du Batiment Durable" heeft onze aanvraag goedgekeurd en binnen afzienbare tijd krijgen we een mooi sommetje gestort. Kort gezegd: een isolatiepremie. Vermits we aan alle voorwaarden voldeden qua isolatie krijgen we het maximum van de premie. Voor de strobalenbouwers onder jullie: je stro krijg je zo goed als volledig terugbetaald. Voor de geinteresseerden: je kunt alle inlichtingen bekomen via onderstaande link.
Oef, eindelijk gedaan met te gaan douchen op de plaatselijke camping. Het heeft wat hoofdbrekers, zweet en gevloek gekost maar de badkamer is eindelijk klaar, een paar details te na. Vermits we het niet zo hebben op tegeltjes sloegen we aan het experimenteren met Tierrafino leemstuc. Een erg aangenaam product om mee te werken. Maar zoals reeds aangehaald, het experiment van zelf een kleur te mengen was tegengeslagen. Vergeet het om met leemstuc een lichtgroene muur te verkrijgen. Niet getreurd dachten we, dan zetten we er een leemverf op in de kleur die we willen. Daarna hebben we de muren behandeld met gekookte lijnolie om ze waterafstotend te maken. Echter de lijnolie is hier en daar niet goed uitgedroogd zoals te zien op de foto van het bad. Dus ja, stappen we even af van het ecologisch denken en zullen we toch nog eens dienen te verven met (chemische) verf. Het oog wil ook wat. Je vindt nog wat foto's van onze laatste strappatsen in de fotoreeks van 2009.
In het Britse stadje Staffordshire hebben ze een replica van de Big Ben-toren in Londen gebouwd. De constructie is 21 m hoog en bestaat voornamelijk uit stro ! De toren heeft bovendien een werkende klok. (Zie bijlage)
Het gaat wat moeizaam om nog berichten te plaatsen. De grote werken zijn nu achter de rug, rest enkel nog her en der de eindafwerking. Die afwerking zal nog wel wat tijd vragen, lees: enkele jaren. Maar om daar nu telkens een berichtje over te plaatsen als er weer ergens een plintje is geplakt...... daar willen we niemand mee lastig vallen. Niettemin kunnen we eindelijk nog eens een nieuwe reeks foto's bijplaatsen. De buitengevel is klaar! De ploeg van 't Leemniscaat heeft prachtig werk geleverd en het resultaat mag gezien worden. De kroonlijst hebben we bekleed met Thermowood en een fris kleurtje gegeven. We wilden ons huisje toch wel eens zien zonder steigers, dus het kaleien van de gevel zal iets voor volgende zomer zijn. Het interieur, met op de eerste plek de badkamer, krijgt nu alle aandacht.
Als je je nog mocht herinneren, eind januari hadden we ons ingeschreven voor een wedstrijd duurzame architectuur in de provincie Luxemburg. Vermits we dachten een goede kans te maken met onze woning deden we uiteraard mee. Voorbije maandag werden de resultaten bekend gemaakt: het is niets geworden. Spijtig, het leek ons inziens een uitgelezen kans om de strobalenbouw te promoten. De resultaten kan je terugvinden op www.mufa.be. Verder is er eindelijk een datum vastgelegd met Mathias zodat die de eindlaag crepi kan komen aanbrengen, de planning is voor de laatste week van juni. Aan het lemen binnenshuis komen we momenteel niet echt toe, dat zal eerder een zomerwerkje worden. Hier en daar wat eindafwerking neemt ook alle tijd in beslag en zeker nog eens extra aandacht voor de luchtdichting. De voorbije wintermaanden hebben we vastgesteld dat dat echt wel nodig is. Wat we wel zeker al weten is dat er voor de dakvensters een muggengaas geplaatst gaat worden. Of liever gezegd: een zwaluwengaas.
Daar is de lente, daar is de zon,... Haa, eindelijk zon en is de lente terug in 't land. Nu deze week de zon volop schijnt, 's nachts nog wel wat vorst, hoeven we ons kacheltje niet meer aan te steken. Het blijft een aangename temperatuur binnen. En ook de zonneboiler doet nu waarvoor ze dient. De naverwarming van het vat kunnen we gerust uitlaten, de zon doet al het werk. Twee weken terug is Wouter een leemcursus gaan volgen bij CasaCalida onder de deskundige leiding van Mathias van 'tLeemniscaat. Echt een aanrader. Toen we de eerste laag leem legden op het stro mocht het voor ons gerust organisch zijn maar ook weer niet te. Nu weten we dat we nog best mooi effe muren gaan krijgen. Als dit mooie weer nog wat aanhoud staan we binnenkort weer helemaal onder de bruine smurrie.
De laatste tijd krijgen we geregeld de vraag: "Wat kost nu een strobaalwoning?". Tja, uiteraard zijn er verschillende factoren die dat bepalen dus we kunnen ook maar enkel voor ons zelf spreken. Wat architecturale vorm en inhoud betreft hebben we het bewust eenvoudig gehouden. Vooral ook daar de plaatselijke bouwvoorschriften nogal strak omlijnd waren en niet veel ruimte lieten tot "speciallekes". Onze woning is vrij compact en dat drukt de kosten en het is sneller gebruiksklaar. Driekwart van de werken hebben we zelf gedaan en bij het andere kwart zo goed mogelijk meegeholpen. Om het kort te houden; de bouwoppervlakte bedraagt totaal 200m² (gelijkvloers en verdiep gemeten op de buitenmuur) met een woonoppervlakte van 160m² en zal ongeveer een 180.000 kosten. Maar dan is het huis ook wel volledig af met alle toeters en bellen. Driedubbele beglazing, zonneboiler, waterzuivering, balansventilatie type D, buitengevel laten bezetten met trasskalk en leien als dakbedekking. Kortom: 900/m² bouwoppervlakte. Nog altijd een stuk minder dan de traditionele bouw waarbij men al gauw aan de 1200/m² zit. De isolatiewaarde bedraagt theoretisch K20, dus kun je bijna spreken van een passiefhuis. Wat onze stookkosten betreft kunnen we nog niet veel vertellen maar we vermoeden dat die toch minder dan 200/jaar zullen bedragen. Ons inziens kun je de prijs laten zakken naar een 800/m² mits hier en daar wat te schipperen in materialen.
Nu zijn we eens benieuwd zie. Vorige week te weten gekomen dat de provincie Luxemburg voor de eerste maal een wedstrijd uitschrijft voor duurzame architectuur. Wat dacht je? Natuurlijk hebben we ons direct ingeschreven. Net op de valreep want de wedstrijd was nog maar drie weken uitgeschreven en verloopt al op eind januari. Als eerste en voorlopig nog altijd enigste (?) strobalenwoning in de provincie denken we toch een goede kans te maken. Duimen maar, in mei is de uitslag. Meer is er over te lezen op www.mufa.be.
Voor de rest, Lizzy is nu wreed content dat het toilet op het verdiep geinstalleerd is geraakt. Moet ze niet meer te ver lopen als ze 's nachts dringend moet.
Iedereen uitgefeest, alleman terug nuchter? Ok dan, welkom in 2009 en natuurlijk gaan we door met onze blog, ook al wonen we nu in ons huisje. Een nieuw jaar, een nieuw begin, jaja dag Jan. Hoe gaat dat, je bent in je huis getrokken wetende dat er nog veel dient te gebeuren aan afwerking en zo, maar de fut ontbreekt je eventjes. Dus alles gaat zijn gangetje ten huize La Paillote. Tegen dat het zonnetje terug deftig begint op te warmen zal het beter gaan zekers? Over zon gesproken. Goed dat ze zo uitbundig heeft geschenen de laatste weken. Terwijl het buiten tot -22°C vroor was het binnenshuis toch nog behaaglijk dank zij de zon die ons gratis warmte gaf. Ons Tigcheltje heeft goed zijn best mogen doen. Soms kwam het wel wat tekort maar dat zal beteren in de toekomst. Pas nu begin je gewaar te worden waar er nog luchtlekken zijn, al moet je goed voelen. Dus die dienen ook nog aangepakt te worden tegen volgende winter.
Ondertussen zouden we er toch misschien eens aan moeten gaan denken om onze blog ook in het Frans aan te bieden. Laatst zijn ze van "Nature et Progrès" nog komen vragen of we niet mee willen doen aan hun openhuizendagen. En natuurlijk doen we mee. Wanneer weten we nog niet maar het zal ergens in het voorjaar zijn.
Jaja, we weten het, het is weeral eventjes geleden dat jullie nog iets vernomen hadden van ons maar...... . We zijn eindelijk in ons stulpje ingetrokken en dat vraagt toch wel wat tijd. Terwijl ons Tichelkacheltje staat te ronken kunnen we eindelijk wat bekomen van het vele werk en wat op onze plooien komen. Onze twee katers staan te popelen om de omgeving te verkennen maar voorlopig hebben ze zich tevreden moeten stellen met wijlen de muis die ons versgebakken brood een bezoek had gebracht. Ondertussen hebben onze zonnepanelen zich ook al bewezen. Een zonnige winterdag en toch nog 50°C halen. Lekker warm water. Alleen, om te kunnen douchen zullen we tijdelijk toch nog af en toe eens naar het zwembad moeten gaan. En dat er nog gezweet wordt kunnen we je verzekeren. De tussenvloer is gelegd en daar ligt zowat 3 ton wit zand tussen als akoestiche isolatie. Allemaal in zakken van 40kg, sleuren,sleuren,sleuren.... . Nu nog de kerstboom plaatsen en we kunnen de laatste weken van 2008 lekker cocoonen. We wensen jullie allemaal prettige eindejaarsfeesten toe en een gezond en voorspoedig 2009! Tot volgend jaar.
Zoals de meeste van jullie wel zullen ondervonden hebben was de eerste winterprik er eentje om u tegen te zeggen. Spijtig genoeg konden we er zelf ter plekke niet van genieten. Maar via de digitale weg kunnen we toch wel enige plaatjes van ons huisje in de sneeuw aanbieden. Bedankt buurvrouw!
Hier en daar beginnen we toch al met detailafwerkingen. Plinten plaatsen, balken inolieën enzovoort enzovoort...... Na maanden van geduld zijn we eindelijk aangesloten op het electriciteitsnet. We hebben al van verschillende mensen in de streek gehoord dat dat daar tot een jaar kan duren eer ze je aansluiten. Bij ons duurde het vijf maanden dus mogen we blijkbaar nog niet klagen. Hoe gaat dat op een ander? Ondertussen vernomen dat ons kacheltje in aantocht is. Een strobaalwoning mag dan goed isoleren maar echt warm is het er toch nog niet. Hoewel, als je uit de vrieslucht van buiten naar binnen komt ben je toch blij dat je binnen staat. Van de plakker hebben we iets minder goed nieuws gekregen. In samenspraak met de architect ziet hij af om nog dit jaar de eindlaag te komen doen. Kwestie om geen vorstschade te krijgen. Gelukkig kan de eerste laag crepi tegen een stootje dus zouden we met een gerust hart de winter mogen doorkomen. Hebben we nog een half jaartje tijd om over de kleur na te denken. Geniet nog van de verse fotootjes.
We hadden ons in het begin van de bouw geen deadline vooropgesteld. Maar nu we voorgenomen hebben om er tegen de eindejaarsfeesten in te trekken begint de spanning te stijgen. Wel hebben we al beslist om sommige werken uit te stellen naar volgend voorjaar als de temperaturen wat beter zijn. Lemen, al is het binnen, is niet aan te raden bij vriestemperaturen. Wat we nog wel geleemd hebben zijn een deel van de binnenmuren. Nadat de cellenbeton een primer heeft gehad geeft de leemlaag erop best een mooi effect. Net een aangestampte muur van aarde. Spijtig dat we het niet zo kunnen laten, de leem brokkelt te veel af. Maar zoals reeds gezegd, de rest komt later. Ook onze waterzuivering heeft zijn plaatsje gekregen, de Biorock. Benieuwd of het echt zo goed werkt al ze zeggen. Buiten nog het voegwerk is ook de vloer op het gelijkvloers nu klaar. De chappe was echt wel goed gelegd zodat het vlotjes vooruit ging. Best een niet te onderschatten werkje. Moe maar voldaan. P.S. Weer een boel nieuwe prentjes bij de reeks van "herfstige foto's".
Nu begint het echt op een huis te gelijken! Mathias van 't Leemniscaat is langs geweest en heeft de eerste laag crepi ertegen gespoten. Onze eerste indruk was: precies ne bunker in opbouw. Dachten we dat we eindelijk echt meer licht zouden binnenkrijgen nu de oranje zeilen weg zijn. Jawadde, hangt er weer voor een paar weken plastic tegen ons ramen. Eind van de maand komt dan de tweede laag er op. Allereerst was het wel zwoegen geblazen om al het riet bevestigd te krijgen op de houten balken. Een luchtpistool, al is het eentje van de H***, is dan echt wel een must. Gelukkig waren de weergoden ons wat welgezind en hielden ze het min of meer droog. Nu ja droog, de dag voor het spuiten heeft het meer dan 15 uur aan een stuk gegoten. Goed dat we toch nog een zeil hadden laten hangen aan de westkant. Al was het toch wel even bang afwachten of de werken konden doorgaan. Nu kunnen we ons volledig gaan concentreren op het interieur. Over een maand willen we kunnen binnen slapen want dan word het toch wat fris in ons caravannetje .
Zoals vorige keer geschreven zijn we nu aan het hoofdstuk van de elektriciteit aanbeland. Omdat dit voor ons beiden een nogal abstract gegeven is hadden we besloten te vertrouwen op een "selfmade" firma. En het moet gezegd, we hebben er nog geen spijt van. Wat in het begin nog een onwarbaar kluwen leek toen al het materiaal arriveerde, blijkt achteraf toch vrij eenvoudig en degelijk beschreven. Echt een aanrader voor doe-het-zelfers. Al de leidingen die in de chappe liggen waren dan ook in geen tijd geplaatst. Hoewel je er toch best wel een kleurencode op nahoudt. Al de toekomde leidingen aan de kast lijken één grote warboel. En voor diegene die het zich afvragen: "Elektriciteitsleidingen in stro?". Geen probleem, net zoals in een "gewone" muur. Met hier en daar een beetje vindingrijkheid. We waren dan ook ruim op tijd klaar toen de chapper arriveerde. En die heeft zijn job prachtig en snel uitgevoerd zodat we half oktober tegeltjes kunnen leggen. Oktober zal trouwens een drukke maand worden als alles uitkomt zoals gepland. Verdere afwerking van de ramen en de garagepoort, elektriciteit, sanitair, betegelen, eind oktober de keuken, en tussendoor zou ook de kachel komen. En de bezetter komt langs voor de buitengevel. Kunnen eindelijk die plastic flappen weg! Voor nieuwe fotootjes nog even geduld.
Hoihoihoi, 't is weeral een paar weken geleden dat jullie nog iets van ons vernomen hebben maar er is ondertussen weeral van alles veranderd. We kunnen eindelijk zeggen dat we winddicht zitten. ...Of toch bijna; de garagepoort laat nog wat op zich wachten, blijkbaar ontbrak er een onderdeel dat nog moet nakomen. Niet getreurd, de ramen zitten er in. Nu we al een deel van de plastic hebben kunnen weghalen zien we pas goed hoeveel natuurlijk daglicht we gaan binnenkrijgen. En als het zonnetje schijnt is dat echt een verademing na die donkere augustusmaand. Ondertussen is ook de zonneboiler reeds geïnstalleerd. Geweldig om te weten dat we bijna het jaar rond warm "zonne"water gaan hebben. En nu ook alle binnenmuren af zijn kunnen we ons gaan concentreren op elektriciteit en sanitair, dat wordt lachen... . Een ander probleempje dat zich stelde was: "Hoe laat je op een energieverantwoorde manier poezen binnen in een strobalenhuis?". Dan maar een kattensas gemaakt in de strowand van de garage. Onze kleine viervoeters dienen zo drie luikjes te passeren eer ze zich in de sofa zullen kunnen nestelen. Een boel nieuwe foto's vind je nog in de reeks van "zomerwerken".
Volgens de bouwvoorschriften moest er een garage in het huis komen. Vermits die dan binnen de warme schil van huis kwam meenden we dan ook de vloer ervan te isoleren. Hoe doe je dat het best in een strobalenwoning? Uiteraard, met stro. Argex storten leek ons in eerste instantie beter, sterker, enz.. Tot we de optelsom begonnen te maken. Dan kwamen gauw tot het besluit te doen waar we al getraind in waren, vloerbalken plaatsen en wat stro ertussen gefoefeld. Weliswaar niet zo dik als in de woonruimte maar zo blijft het misschien meer een koele berging. Hoewel? "Koele berging" in een strobalenwoning? Wat riolering betreft ligt het in ons geval allemaal wat anders. De meesten dienen hun afvoer direkt te voorzien bij het gieten van de fundaties. Wij houden het wat simpelder en hebben die nu pas geplaatst. We dienen enkel een buis te voorzien voor grijs water daar we gft-toiletten gaan zetten. Als voorbereiding op de tussenvloer heeft Lizzy zich bezig gehouden met het plaatsen van kokosstrips voor de akoestische isolatie. Ondertussen hebben we vernomen dat de ramen en deuren klaar staan om geplaatst te worden. Dan zal het pas echt op een huis beginnen te lijken. En kunnen we eindelijk aan het interieur beginnen werken.
Dit berichtje is eigenlijk meer bedoelt voor diegene die bouwen of gaan bouwen in Wallonië.
? 
Nu begint het echt op een huis te gelijken! Mathias van 't Leemniscaat is langs geweest en heeft de eerste laag crepi ertegen gespoten. Onze eerste indruk was: precies ne bunker in opbouw.
Zoals vorige keer geschreven zijn we nu aan het hoofdstuk van de elektriciteit aanbeland.
){kind=link}