zonder ezelsbril Een kritische en humoristische blik op het leven en welzijn van de Kuurnse gemeenschap
21-11-2009
sociaal
Madame "Non" (minister Milquet) wil een sociale dienstencheque invoeren van 4 euro zodat mensen met een beperkt inkomen ook beroep kunnen doen een persoon die hen helpt bij het huishouden. Sofie Staelraeve vraagt zich in haar onvolprezen nieuwsbrief (oog om oog, sorry oog in oog) af wie daarop nu zit te wachten. Wij zouden zeggen : mensen wiens inkomen op jaarbasis nauwelijks hoger ligt dan het maandinkomen van iemand die het voorzitterschap OCMW met dat van Schepen en Volksvertegenwoordiger cumuleert, maar dat is politiek niet correct. Laat het ons maar houden bij alleenstaande ouders die met een lastige en laagbetaalde job nog ook 's avonds het huis moeten opruimen, eten klaarmaken en de was doen. Die mogen van ons zelf gratis dienstencheques hebben. Tweede opmerking van Sofie : het "apart papiertje" werkt stigmatiserend voor mensen met een laag inkomen. Zouden de mensen met een laag inkomen dat ook zo percipieren ? Vinden gepensioneerden het stigmatiserend dat ze een "ander" plakkertje hebben voor hun ziekenfonds ? Of is een bezoek aan het OCMW (waar de cheques moeten aangekocht worden) stigmatiserend ? Dan heeft Sofie 3 jaar de tijd gehad om daar aan iets te doen. Of stigmatiseert zij misschien zelf door die cheques in vraag te stellen ? En tenslotte : het eeuwig liberaal stokpaardje : het brengt heel wat administratie teweeg voor het OCMW. Als je zoals Sofie alles op papier wil hebben, voor elke futiliteit binnen het OCMW een papiertje moet opmaken, zo'n controle freak bent dat geen potlood mag verlegd worden zonder een schriftelijke aanvraag dan klinkt deze opmerking ontzettend hol. Wij hebben haar nog niet horen pleiten om, omwille van de administratieve rompslomp, alle uitkeringen, tegemoetkomingen en tussenkomsten beter af te schaffen. Het leven is zo al lastig genoeg. Trouwens nog bedenking : haar eigen OCMW heeft nog niet zolang geleden het financieel aftrekbaar bedrag aan klanten van de OCMW poetsdienst terugbetaald (toen dit federaal nog niet kon). Wie zat er toen op te wachten ? En hoe stigmatiserend was dan die beslissing ? En wie moest die administratie doen ?