zonder ezelsbril Een kritische en humoristische blik op het leven en welzijn van de Kuurnse gemeenschap
28-01-2009
Afscheid
Beste lezer,
een jaar aan een stuk hebben wij geprobeerd op een specifieke manier het politieke en maatschappelijk leven in Kuurne op tekst te zetten. Sommigen onder jullie hebben het gewaardeerd, anderen dan weer genegeerd en nog anderen niet geapprecieerd. Wij stoppen er mee; niet dat er niets meer te verhalen staat (o.m. het kruiske dat ingezakt is) maar wij willen het voortaan proberen op muziek te zetten. U hoort er nog van. Kuurnenaren zijn in se brave burgers. Als ze al klagen dan is over het drukke verkeer waarvan ze zelfs dagelijks deel uitmaken of over de ongestrooide wegen (omdat de gemeente geen geld meer heeft voor al die overuren te betalen) maar voor de rest is het zo gezellig "bij ons thuis". Als er niet veel gebeurd moeten wij ons ook niet druk maken en dat is goed voor hart-en bloedvaten. In die zin zijn de Kuurnse politici goed voor de gezondheid. De ware Kuurnenaar zal dit ontkennen (niet van die gezondheid maar van wat gebeurd) : Kuurne leeft (althans naar hun maatstaven). Het blijft echter een dorp (al hebben ze veel allures), nauwelijks een schootlap groot en architectonisch en stedebouwkundig, cultureel en artistiek, sociaal en maatschappelijk, verkeerskundig en ecologisch ondermaats maar who's care, alvast niet de lokale politici. Voor wie het leven in Kuurne verder wil volgen, verwijzen we naar de vernieuwde website waarop wij (en u hopelijk ook) onze reacties voortaan kwijt kunnen (www.kuurne.be).
Groeten.
Och ja : wij zijn wie we geweest zijn en zullen zijn.
Kuurne Revisited
