Ella heeft woensdag haar tweede chemo gehad, nu nog maar 2 te gaan... We tellen de weken echt af nu.
De chemo verliep vlekkeloos. Nadien was Ella heel goed. Ze speelde en voelde zich niet ziek. Ik heb de indruk dat haar lichaam begint "te wennen" aan de chemo. Iedereen blijft ons constant zeggen dat onze kleine meid zo'n sterke is. We verschieten zelf elke week weer dat't ze het zo goed blijft doen. Ook de juffen op school en de juf van Ella snappen niet dat ze het zo goed doet. Wel zei de juf ons dat een halve dag naar school komen voor haar wel erg zwaar is. Misschien dat we vanaf mei stilaan terug met hele dagen kunnen beginnen, maar voorlopig zullen we dag per dag moeten bekijken; Ze krijgt immers nog steeds chemo en ze is nog wel wat verzwakt en snel moe, dat heel normaal is.
De juf van Fien haar klasje heeft 3 weken rond thema "ziek zijn" gewerkt. De ideale manier om Fien een stukje te laten verwerken en het ideale moment voor de juf om dit thema eens aan te pakken. De Juf heeft gedurende enkele weken een koffer vol pedagogisch leermateriaal gekregen van Leuven, zodat ze "Ella haar ziekte" wat makkelijker kon benaderen. Er zat een begeleidend dossiertje bij voor kinderen van de lagere school. Maar daar was onze juf natuurlijk niet veel mee. daarom dat ze het heeft verwerkt in een kleuterversie. Nadien heeft ze een verslag gemaakt van de voorbije weken. dat verslag heeft me geraakt toen ik het las en wil ik graag met jullie delen.
De woorden van Fien haar juf Els...
"Hoe het begon"...
Toen de oma van Fien me kwam vertellen dat bij Ella een tumor was vastgesteld, stond voor mij de tijd even stil. Ik dacht aan de ouders, de familie en vooral ook aan Fien, het zusje, dat in mijn klas zit. Dit is niet iets waar we tijdens onze opleiding op voorbereid werden. Als leerkracht zal ik Fien moeten ondersteunen. En hoe praat je met ouders wiens kind met zo'n ernstige ziekte geconfronteerd wordt? In overleg met de mama spraken we af om na de krokusvakantie met ons klasje te werken aan het thema "ziek zijn/ziekenhuis". dit thema was nog niet uitgewerkt maar ik had daar nog 3 weken de tijd voor. Ik wilde dit thema positief aanpakken. Ik wilde (nog) niet over de dood praten. Ik vond ook niet dat ik constant over kanker moest vertellen. Het accent zou liggen op het zich veilig voelen, niet bang zijn, verzorging, ... de kans is immers groot dat mijn kleuters in andere omstandigheden nog met andere ernstige ziektes, het ziekenhuis,... te maken zullen krijgen.
De kleuters begrepen het niet zo goed. De broer van S was ook ziek en het zusje van H toch ook? We bespraken "hoe verschillend ziek" je kan zijn. Ella was niet zomaar verkouden, ze had geen griep: Ella was ernstig ziek. De mama bracht het boekje van chemo-Kasper mee. Ik heb dat een paar keer gelezen: de tekst is te moeilijk voor kleuters. Het helpt echter wel om aan hen uit te leggen wat kanker is, hoe het behandeld kan worden, wat de gevolgen kunnen zijn,... Met de mama spreek ik af dat zij een seintje geeft indien het teveel wordt voor Fien. Fien kon op deze manier in ons klasje veel vertellen en ze voelde zich daar duidelijk goed bij.
Ondertussen brandden we elke dag een kaarsje voor Ella tijdens een stiltemoment. Het aansteken van het kaarsje was voor Fien een dagelijks ritueel. Dit was heel belangrijk voor haar. Een kleuter zorgde voor het kaarsje, een kleuter deed het licht uit en Fien zette altijd de foto van haar zusje bij het kaarsje. Samen zongen we;" Er brandt een kaarsje in de klas. Het brandt voor Ella. het brandt voor jou, het brandt voor mij. Dan zijn we allemaal blij! " Bij de foto van Ella doen we nog allerlei leuke dingen.: dikke duimen geven, kusjes geven, handjes klappen, knipogen,... 5 kleuters mogen iets kiezen en Fien mag altijd als laatste kiezen.Het kaarsje wordt nadien uitgeblazen door een kleuter en Fien zet de foto van haar zus en bij de kaars en bij chemo-kasper (de knuffel)
Chemo Kasper
Het verhaal over Kasper de chemo-man die tegen de slechte cellen van Ella zal vechten. De knuffel (Kasper staat naast de foto); de knuffel staat bij Ella haar foto. 's Morgens wordt er veel over Kasper gepraat; vooral de goede dingen; hij zorgt ervoor dat Ella zou genezen. Als Ella naar Leuven moest voor chemo vertelde ik dat ze weer een spuitje ging krijgen met veel chemo-Kaspers in. Soms vroegen de kleuters om het verhaal nog eens te vertellen. Bij chemo-Kasper werd niet over kanker gepraat wel over hoe voel ik mij..., over Ella, ... Fien kon de knuffel ook in de loop van de dag vastpakken en een kusje geven. en tegen de juf komen zeggen:" chemoKasper zal ons Ella genezen hé juf?" Na de chemo kreeg Ella haar operatie. Dit werd met de kleuters besproken. Wat is een "operatie"? Hoe doen ze dat?Wat zal Ella voelen? Het was een leerrijk gesprek. Er zei ook kleuter dat haar mama geopereerd werd... Wat doen we als iemand in het ziekenhuis ligt? - Een bezoekje brengen; Fien zei dan dat het ziekenhuis van Ella heel ver weg was en dat je lang in de auto moest zitten. De kleuters konden dus niet op bezoek gaan. - Ella had vele leuke kaartjes gehad, zei Fien. De juf bracht ook een mooie kaart mee waarop alle kleuters hun naam konden zetten. - Een andere kleuter had het idee dat iedereen een leuke tekening voor Fien kon maken!
FEEST VOOR ELLA Na de operatie en controle komt de mama vertellen dat Ella nog maar 4 weken chemo moet krijgen. dat is goed nieuws.Ik vertel dit in de klas bij ons kaarsje. D reageert meteen; dan kunnen we feest vieren, want dan is Ella genezen! Na overleg met de mama hebben we besloten om een feestje voor Ella te geven: voor de kleuters is Ella immers genezen hoewel de dokters haar nog niet genezen verklaard hebben.na de laatste chemo zullen we fruitsla makene. De kleuters mogen dan fruit meebrengen en samen zullen we dit in kleine stukjes snijden en mooi op de versierde tafel zetten. de twee klassen kunnen dan samen genieten van het einde van deze moeilijke periode.
Bedankt nogmaals aan juf Els en de andere juffen voor de voortreffelijke steun die jullie bieden en hebben geboden tijdens de moeilijke periode met Ella. We zijn helaas nog niet aan het einde van de rit, maar de zwaarste periode zou normaal gezien voorbij moeten zijn. Fien zal normaal geen weken meer zonder ons moeten en normaal gezien kunnen we op en af blijven gaan tussen Turnhout en Leuven. De manier waarop de directie en de juffen op school Fien, Ella en ons hebben gesteund zal ons steeds bijblijven. Het betekent enorm veel voor ouders om te weten dat er een leerkrachtenteam bereid is steun te bieden, in welke vorm dan ook. Ik herinner me nog goed de eerste weken na de diagnose. Fien heeft verschillende weken bij haar 4 grootouders verbleven en voor haar was deze periode meer dan moeilijk. maar ondanks de fantastische leidsters van de kleuterschool had ze (buiten bij de grootouders) nog een warme plek waar ze elke dag kon vertoeven. Ze kon haar verhaal kwijt tegen de juffen, directeur Paul of de andere kinderen en daardoor heeft zij deze periode makkelijker een plaatsje kunnen geven in haar jonge leventje. Oprechte dank aan meester Paul, juf Els (Fien), juf Lutgarde (Ella) en al de andere leidsters.
Morgen gaan we terug naar Leuven. Ella zal haar tweede chemokuur krijgen van de vier. We zijn nu echt aan't aftellen. Morgen krijgt ze wel een dubbele kuur, dus ze zal er waarschijnlijk redelijk van afzien. Tegen het einde van de Paasvakantie zit de chemo er voorlopig op. Zolang Ella niet hervalt, zal ze geen nieuwe kuren moeten ondergaan. Vanaf dan moeten we vaak op controle gaan, zeker in het begin...
Intussen is de kleine prinses terug stap voor stap haar vroegere leventje terug aan't oppikken. Ze gaat (op onregelmatige basis) met halve dagen naar school. Ze vindt't het reuze op school. Maar toch merkt haar juf dat ze om half 12 uitgeput is... We zijn blij dat ze terug kan gaan, want we zien haar opfleuren...
Meer nieuws later deze week over hoe de chemo verliep... dikke zoen Hanne
