 |
|
|
| Ondernemen in Nieuw Zeeland |
|
|
| 07-11-2007 |
 |
(Clasching moet clashing zijn in Foto 2, maar lukt niet om te editen)
Offroad naar Cape Reigna, het noordelijkste punt van NZ, alwaar we the Clashing of the Oceans aanschouwen: van de ene kant komen golven van de Tasman Sea, aan de andere kant komen ze van de Stille Oceaan, en in het midden knallen ze opeen, best indrukwekkend om te zien.
We maken ook een wandeling naar het strand beneden, waar we superkleine babymosseltjes op de rotsen zien kleven (ik probeer er wat mee te smokkelen als ik ermee door de douane geraak)
Terugweg richting zuiden door de bergen, het doet vrijwel niets anders dan regenen nu. We gaan ff offroad naar een Kauri Reserve (Kauri = typische reuzenboom voor NZ) maar het blijkt niet echt de moeite: altijd maar meer regen en de weg wordt smaller en gladder.
We stoppen onderweg bij Puketi Forest, best cool, zo'n jungle+rivier langs de kant van de weg.
Wat begon als een best wel goede dag, eindigt een beetje in mineur: we overnachten in de auto in Whangarei, het regent nog altijd.
's Morgens 5 minuutjes rijden en we worden door een achterligger met een hoop faren-geknipper gewaarschuwd: platte band! Het lijkt wel of we alle pech van de wereld hebben nu.. -158dollar en twee nieuwe banden later zijn we terug op weg. Blij dat we bij het kopen van de auto nog ff member zijn geworden bij AA+, die gratis road assistance geven, want een platte band vervangen blijkt geen sinecure op de NZ'se wegen.
We zijn dan maar in een trek doorgereden naar Hamilton, weg van de regen, en inderdaad, wanneer we 's avonds overnachten bij Mark en Linda die een B&B hebben (we slapen in de tentjes in de tuin, en mogen zelfs een badkamer gebruiken), is het weer een stuk opgeklaard.
Onderweg naar Taupo pikken we 2 lifters op, die ons in geuren en kleuren vertellen wat we wel en niet mogen doen in NZ (zij doen het elke 2 jaar). Geld wordt een probleem aan dit tempo, dus we gaan nu ff rusten in Taupo, er is hier een gratis kampeerplaats in de buurt en het is hier goei weer, dus waarschijnlijk blijven we hier wel eventjes hangen. Daarna misschien op zoek naar een plek waar we wat kunnen werken om ons slinkende budget er een beetje bovenop te helpen.
07-11-2007, 04:21 geschreven door L&H 
|
|
|
|
|
|
| Update |
|
Eindelijk een fatsoenlijke poging om eens te updaten, voor sommigen onder u een welkome afwisseling van het dagelijkse gepieker of we nog leven enzo.
Het hostel bleek een best wel crappy plaats te zijn, met snurkende Chilenen en Fransen, waar we zo snel mogelijk weg wilden.
Nadat we uit het hostel Auckland een beetje hadden verkend, beseften we hoe zwaar we wel niet geladen waren. Sowieso moest er iets gebeuren om onze mobiliteit te verhogen, en eigenlijk hadden we de keuze tussen drie dingen: de Kiwi Experience-bussen, Stray-bussen, of onze eigen auto huren of kopen. De eerste twee opties zouden ons zo'n 1000 dollar de man kosten, een auto huren al snel een heleboel meer, en een auto kopen hing een beetje af van of ons rijbewijs hier ook geldig was: slim als we waren, waren we vergeten om een internationaal rijbewijs te vragen in Belgie, dus wij naar het politiebureau van Auckland om dat te vragen. Onze vreugdedans bij het horen van het goede nieuws van onze supervriendelijke hero-of-the-day- politieagent achter de toog:
"New Zealand is slacky, you'll be fine mates."
Terug naar het backpackers-hostel, waar we de mogelijke opties voor een autootje bekeken. Daar vonden we een zalig autootje op papier, maar toen we terugbelden, bleek dat er meer genadigden waren. We moesten twee uur wachten, dus dan maar terug wat rondlopen in Auckland.
Bij het buitengaan leren we Elias kennen, een relaxte Belg die duidelijk al wel wat meer ervaring heeft wat betreft wereldreizen, dus samen met hem gaan we meteen horen voor een gsm-sim-kaartje, met nummer 0210 26 27 577. Of daar een area code voor moet als jullie ons willen sms'en, weten we niet. Bellen heeft geen zin want we hebben geen geld om op te nemen 
Na de twee uur nemen we de bus naar een ander deel van de stad, alwaar twee Israelis, Inbal en Shaul, ons de auto laten zien. Alles lijkt in orde, en voor 1400 dollar verwisselt ie van eigenaar: we worden de trotse eigenaar van een Mitsubishi Mirage, die we meteen volstouwen met ons gerief, een hoop eten en drinken, en off we go! eindelijk vrijheid en weg uit de stad.
Meteen trekken we richting noorden. Onze eerste overnachting met de tentjes is er een in de bocht van een kleine weg nabij Puhoi, een klein dorpje in de buurt van Motorway 1. 's Morgens blijken de schapen in de buurt serieus wat lawaai te maken want Len kan niet goed slapen.
Op onze weg naar het noorden passeren we the Bay of Islands in Paiha, wat iets te toeristisch blijkt te zijn, maar een iets minder toeristische en best wel indrukwekkende Matauri Bay:
Overal op de weg staan er borden die je toelaten 100 km/u te gaan... wij gaan er 30 op veel van die plaatsen.
Onderweg komen we echt superveel Oldsmobiles tegen, blijkbaar is het een convention of zoiets want de dagen erna slinkt hun aantal zienderogen.
's Avonds, in Ngataki, ontmoeten we John, een sympathieke 60-jarige Maori die ons meteen in zen huis-in-aanbouw laat slapen, wanneer we vroegen of we onze tent in de buurt konden opzetten. De vriendelijke mens met 8 kinderen, 23 kleinkinderen en 4 achterkleinkinderen (die er gelukkig niet allemaal waren) barst van levenswijsheid, en geeft ons een heleboel tips voor onze komende reis.
We krijgen ook avondeten, ook al zeggen we supervaak nee, en een gezellige avond waarin zijn lachje en stopwoordje menig keer valt: 'Hehe, yeah, good one."
's Morgens krijgen we een ontbijt (weeral, tegenspruttelen heeft geen zin) en een rondleiding op zijn land. Blijkbaar heeft hij de eerste Taro-plantage in NZ, een delicatesse in de keuken.
(vervolg op volgend bericht)
door problemen met het bijladen van de filmpjes kan je ze wel hier zien : http://youtube.com/lenkarpisek
07-11-2007, 04:07 geschreven door L&H
|
|
|
|
|
| 02-11-2007 |
| Nieuw zeeland, een warme begroeting |
Len>eerste stappen op nieuw zeelandse bodem en onmiddelijk brak bij hans de ontroering los, tranend moest hij even bekomen van het zien van het mooiste tapijt tot nu toe, ook al ging len niet meteen akkoord. Hij mag dan wel claimen dat het iets in zijn oog was, na zolang met hem gevlogen te hebben wist ik wel beter.
ach goed, alle emoties terzijde, het was weer een dolle rit.
het begon, misschien ietwat letterlijk, deze morgend, met het racen van bagagekarretjes door een verlaten luchthaven, wat best wel grappig was en waar we ook een filmpje van hebben dat we gaan proberen on line te zwieren.
Hans> Ik heb al meteen kennisgemaakt met een plaatselijke schone die me vroeg haar veel te grote en zware handbagage in de ruimte boven haar hoofd te proppen. Het mens had niet alleen te kampen met een licht overgewicht , ook getuigde ze van slechte smaak: tussen haar billen zat namelijk een string die zichtbaar was voor half Sydney elke keer ze zich neerzette.
Bij vertrek in Sydney, anderhalf uur later dan gepland, regent het. Hier in Auckland is het weer een ietsiepietsie beter.
We lijken op water te rijden wanneer we opstijgen, de landingsbaan strekt zich namelijk uit in zee, erreug cool!
Len heeft trouwens weer een stukje van het entertainment-systeem van het vliegtuig gesloopt...
Net hostel besteld, en ticket voor de bus naar Auckland, dus wellie zijn weg.
Len> ik heb niets gesloopt, da ging vanzelf kapot, en dat achteraf da ander ook tijdelijk niet meer marcheerde en moest gereset worden lag evenzeer aan de falende technologie !
(en what the hell is tkofship?? das weer zoiets hanserig..)
02-11-2007, 06:17 geschreven door L&H
|
|
|
|
|
| 01-11-2007 |
| Downunder baby yeah ! |
Len>Goed, tweede bericht, tweede poging.
het nadeel van gratis internet slaagt ons weer om de oren !
blijkbaar moet je er constant met bezig zijn want bij te lange inactiviteit heeft het ding genoeg gewacht, en is dus alles weg, lang leve technologie.
de reis begint stilaan zijn tol te eisen na 31 uur onderweg te zijn en slechts tien percent van die tijd te hebben geslapen. je begint dan toch een beetje anders naar de wereld te zien, vooral met gesloten ogen feitelijk. maar goed, in de momenten dat we de ogen toch maar besloten open te houden kregen we nog heel wat dingen te zien. op het vliegtuig zelf waren dat vooral films, ik denk dat we nu aan een gecombineerd totaal van 8 a 10 films zitten, gooi daar dan nog een aantal sitcoms, documentaires enzo bij.
het grote opvallende vraagstuk van vlieghavens, hebben we nu ondervonden, zijn de oerlelijke tapijten die de vloeren her en der bevuilen, van een prachtig bruin met andere bruinen en grijzen doorgegooid tot blauw met ander blauw en purper en wit en wat geel en .. je raad het wel.
helaas ,geen fotos
Hans>wel een foto van Len die het scherm van het entertainmentsysteem in het vliegtuig trashte.
De eerste poging van het bericht typen was van mij, maar tis eigelijk toch wel Len's lucky day. Eerst zen gsm vergeten aan de douane in Londen, dankzij een berichtje van Anke op mijn gsm ineens beseft en teruggelopen en -gevonden, daarna in Singapore weeral vergeten, maar dan bleek hij toch ergens in zijne zak te zitten. Len miste ook de laatste snack in het vliegtuig (best wel goed eten btw), dus moest het stellen met McDo (niet echt te vreten, maar honger is de beste saus).
Andere "straffe verhalen": een echte heks gezien, heel grappig, een oud lelijk mensje met een krassende stem, een Beluga naast ons zien vliegen, das zon reuzegroot vliegtuig in de vorm van een dolfijn, waarmee ge helikopters kunt vervoeren enzo.
En ja, op elke 13+ uur durende vlucht zitten ook irritante mensen, voor mij nen Duitser die ondanks mijn pogingen om zijn stoel af te blokken, er toch elke keer weer in slaagde om zijn leuning helemaal naar achter te doen, bevoorbeeld als ik ff naar de WC was, en toen ik het vriendelijk vroeg, eigelijk gewoon "nee" zij onder het excuus: "ze people in vront of me do ze same".
Uiteindelijk viel het nog wel mee, heb wel wat film achterstand ingehaald ;)
Len>
En dan nog snel een aantal aanraders van muziek om mee op het wc te zitten
voor de staande acties :
het Indiana Jones theme
ask her for water
voor zittende acties :
put your hands up for detroit, met bijgevoegd dansje (echt af te raden voor staand te doen)
01-11-2007, 12:19 geschreven door L&H
|
|
|
|
|
| 30-10-2007 |
| En we zijn BIJNA weg |
Luttele uren voor het vertrek,
Het afscheid is genomen, van de meeste toch,
we zijn ingepakt, grotendeels toch,
en klaar voor avontuur, denken we toch.
!! Sponsering voor de L&H onderneming KAN NOG STEEDS !!
storten kan op 001-2664044-15 , twijfel niet, WAAG UW KANS
30-10-2007, 19:59 geschreven door L&H
|
|
|
|
|
|
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
