 |
|
|
| Ondernemen in Nieuw Zeeland |
|
|
| 11-12-2007 |
 Abel Tasman National Park: Great Walk |
Velen onder u die al van NZ hebben gehoord, weten dat NZ bekend staat voor zijn Great Walks, tramping-tochten (tramping = het coole woord voor wandelen ;p) door Nationale Parken, en wij kunnen niet pretenderen Nieuw Zeeland gezien te hebben zonder deel te hebben genomen aan minstens 1 zo'n Great Walk. De populairste en meest toegankelijke onder de Great Walks is die in Abel Tasman National Park, en vermits het zo'n 15 min rijden is van bij Joke en Don tot aan de entrance tot het park in Marahau, besloten wij om laatstgenoemde te ondernemen.
Kort samengevat, stapten we in twee dagen van Marahau naar Bark Bay (zo'n 21km) en van Bark Bay naar Totaranui (17 km). Op onze ruggen torsten we het gezamenlijke gewicht van zo'n 30 kilogram tenten, slaapzakken, proviand en extra kleren. Uiteraard volgt nu een iets uitgebreider relaas van onze tocht: Bergop en bergaf, door moerasachtig gebied, echt oerwoud, jungle, donkere loofbossen, op 30 cm brede padjes langs steile kliffen met of zonder bomen die een eventuele val breken, over rotsen, strand, bruggetjes, een grotere hangbrug, over dorre heuvelruggen met de brandende zon in je nek, you name it, Abel got it... maar het strafste van al was de Low Tide Crossing nabij Awaroa: Op onze blote (in mijn geval bebleinde) voeten baanden we ons een weg door een mijnenveld van scherpe, als messen rechtopstaande schelpen en mossels, die allemaal in je voeten wilden snijden of prikken terwijl krabben zich haastig uit de voeten maken en terwijl het water tot net niet aan je kruis komt en je je best doet om in balans te blijven. Dit allemaal in de gietende regen (alsof de schelpen zelf nog niet genoeg waren), want ondertussen was het weer van heerlijke zon naar straffe plensbuien geevolueerd. De normale, meer doordeweekse tramper (met meer ervaring, hm) kost deze Grote Oversteek zo'n 30 min, dat staat namelijk op de bordjes voor en na, en dit zijn "easy walking times" volgens het tengere meisje dat blijkbaak de DOC Ranger was, wij deden er toch zo'n dik uur over. Dat we daarbij ook nog maar eens (weeral!) werden aangevallen door overdefensieve Oystercatchers moesten we er maar bijnemen zeker? Probeer maar eens weg te lopen van zo'n hyperactief, agressief beest dat niets liever wil doen dan -"the Birds" stijl- je ogen uitpikken terwijl een miljoen schelpen in je voeten snijden...
De nacht in Totaranui was vooral voor Len vrij saai... om gewicht te besparen hadden we niet veel mee, ik (Hans) had i-Pod en nog een paar bladzijden in een boek om mezelf bezig te houden. Het feit dat we al om 5u in onze tent kropen om te schuilen voor regen en sandflies (sandfly = vliegje dat steekt en bloed zuigt zoals een mug, maar brutaler), zal er ook wel iets mee te maken hebben gehad.
Gelukkig moesten we de volgende dag niet helemaal teruglopen, want we hadden twee dagen ervoor een water taxi besteld. Klinkt vrij flauw, maar vergis u niet: dit is een half overdekte speedboot die tegen grote snelheden door het water klieft, omhoog wipt en plat op de golven neerkomt, waters meters doet opspatten en de rustige zee voor nabijvarende kayakkers een extra golvige dimensie geeft. Het voelt zowat als rodeorijden op sommige momenten. We passeren Tonga Marine Reserve, waar we een hoop zeeleeuwen zien, deze keer inclusief 'blaffende' jongen.
's Avonds bij Don en Joke eten we met een nieuwe gast: Steffi, een Engels meisje verblijft en werkt een maand op de kruidenfarm van Don en Joke en van dat lieve kind krijg ik al direct een welgemeend compliment, blijkbaar heb ik "manky feet" (zelf heeft ze er ook, vertelt ze er wel bij, wat me wel beter doet voelen hoor  ).
Nog een sappig detail na het eten: Clarry, de kat(er) van Joke en Don (stel u een Europese kat voor maar dan twee keer zo groot en en veel meer haar, doet me soms denken aan een mini-leeuw) heeft een immense rat (bijna zo groot als een normale Europese kat) gevangen, die hij tentoongesteld heeft in de gang. Het half onthoofde knaagdier wordt eerst in de tuin gegooid en later zonder staart (die heeft de kat opgegeten) door Don in de vuilbak gekieperd.
11-12-2007, 02:04 geschreven door L&H 
|
|
|
|
|
|
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
