Rustig dagje in St Quay portrieu. Gisteren avond weer zalig gegeten na zo een zoute overtocht. We ontmoeten onze Engelse vrienden weer: Steve en Buffy (Elisabeth ... Je weet wel, de buurvrouw van Mrs. Bucket ... Euh .. Bouquet). Hij was piloot bij British airways, op 55 met pensioen en nu aan het genieten van zij. Hallberg rassy. Ze geven ons weer leuke tips en misschien zien we ze wel weer in een van de volgende havens . Zo, morgen weer op pad, hoewel ze weer zware wind voorspellen ...
St Brieuc - lezardrieux - euh .... St Quay Portrieux
Tja, weer een bestemming die we niet gehaald hebben . we wilden zo snel mogelijk weg uit St Brieuc, dat we een beetje slordig waren in het nauwgezet nakijken van de weerberichten (hoewel die in St Brieuc waarschijnlijk die van vorig jaar waren...). we vertrokken met redelijk wat wind, wat onmiddellijk te zien was aan de golven. Verstandig als we zijn, staken we onmiddellijk 1 reef. Zo vertrokken we met wind van ca 24 knopen, scherp aan de wind, zware golfslag. We besloten niet de route te nemen dichtbij de rotsen gezien de sterke wind en stroming en golfslag. Gelukkig maar ! De wind trok nog aan tot 32 knopen en zelfs tot 34 knopen. We besloten een 2de reef te steken, wat de Kief makkelijk handelbaar maakte ondanks de ruwere omstandigheden. Ondertussen voelden we ons gepekelde zeilers... Zoveel golven hebben we over ons heen gekregen. Het bleef maar zo sterk blazen en tja, de weg naar Lezardrieu is tussen rotsen een riviertje op ....' Een weg die we niet kennen en tegen laag water. Dus, links omkeer richting St Quay Portrieux, een makkelijk toegankelijke en niet getijde haven. We werden hartelijk ontvangen door de havenmeester, die ons raar maar waar eerst de code van de douches gaf, spontaan . Vreemd, nietwaar ? Dagje rust zal welkom zijn en ons Kiefje vraagt om gespoeld te worden ....
Opstaan omstreek 5u15... Dat doet zeer .... Maar, ochtendstond heeft goud in de mond -ergens in de wereld toch- want hier is de lucht dreigend grijs en voorspelt niet veel goeds... Zeilpakkenweer. Dat we stroom tegen zouden hebben, wisten we, maar ook nog wind tegen ..... Goed, een dagje motorsailing. We moeten wel, anders halen we het hoog tij niet in St Brieuc. We lopen de ingang van de havengeul aan en zien de diepte drastisch dalen tot 3m. Dat was nipt dus... Wanneer we aan het sluisje voor de haven aankomen... Driemaal rood!! Verdorie, het zal toch niet waar zijn zeker.... Als het zo zit moeten we zo snel als mogelijk keren en als een gek eruit, willen we niet vast zitten.... Oef, Tonnie roept op en ze zeggen dat ze de sluis zullen bedienen en de lichten op groen zetten. In de sluis vertelt de sluismeester - waarschijnlijk doet hij ook nog andere dingen - dat ze niemand verwachten, er komt bijna niemand. Dat hebben we gemerkt .... Ergens vastgelegd zonder water en stroom. Het dorpje Legue is piepklein, St Brieuc zelf ligt iets verder. Na een Finse wandeling bergop, waar niet veel te zien is, besluiten we de bus naar St. Brieuc te nemen. De lieve buschauffeur zegt dat normaal geen honden op de bus mogen, maar hij heeft zelf een hond, dus, Liam mag mee. Liam is bang van al die rare geluiden en kruipt helemaal onder ons. St Brieuc zelf, wel aardig, maar niet speciaal. We lopen wat rond, drinken er iets en besluiten de bus terug te nemen. Dat was buiten de Fransen gerekend.... Jawel, deze chauffeur wilt Liam niet meenemen en een controleur is onvermurwbaar. Verdorie, dat wilt zeggen..... Terug wandelen.... En dat is een heeeeeeel eind. Aan de mensen die we de weg vragen zeggen ze allen verbaasd "te voet?". Rare jongens die Belgen, zullen ze denken. OK, een fikse wandeling later en zere voeten, besluiten we snel iets te gaan eten en onder de wol. We zijn moe. Bovendien is het weer beginnen regenen.... Maar.... Jullie raden het nooit, geen enkel restaurant open !! Na weer een eind gewandeld te hebben in de regen, besluiten we aan boord iets te fabriceren en te gaan slapen. Zo gezegd, zo gedaan. Morgen hier weg !
Een heel kort triple, zonder wind. We hebben geprobeerd, maar op het laatst toch motor bijgezet. Wat een verschil met St Malo ! Een oase van rust ..... Een splinternieuwe haven voorziening. Hier weer een deel van de hallberg rassy club tegengekomen (uitgedund van in de dertig tot 3 schepen nu). Ondanks dat het daar aardig en rustig is, besluiten we de volgende morgen door te gaan. Tja, vermits Bretagne voornamelijk bestaat uit getijde havens, moeten we heel vroeg uit de veren om bij hoogtij aan te komen in onze volgende haven van bestemming. We gaan dan ook vroeg onder de wol !
Een prachtige zonnige dag in St Malo ! Eerst naar het toeristische oude stadsgedeelte. Wel mooi, maar echt heel gericht op toerisme. Daar een groot deel van de stad afgebrand is in 1944, is het in oude stijl heropgebouwd, wel mooi gedaan.
De namiddag kozen we een minder drukke wandeling richting krachtcentrale van Dinard. Wederom prachtige uitzichten waar je stil van wordt...
Een tof Engels koppel had ons wat tips gegeven, de moeite waard.
De dag zelf waren er roeiwedstrijden in St Malo (kampioenschap Bretagne). Mooi om zien hoe die mannen en vrouwen de ranke boot mooi in kadans sierlijk door het water laten glijden.
Een prachtige zeiltocht ! Aanvankelijk bijna geen wind, maar uiteindelijk trok ze toch aan zodat we in de zo'n, maar met noordenwind rustig richting zuiden zeilden. Tussen de rotspartijen, die voor ons de eerste tekenen waren van Bretagne. St. Malo binnenvaren is echt mooi. Grove rotspartijen, op de rotsen aan het vaste land mooie kasteeltjes en dan de kleur van het water ..... Al die kleuren blauw.... Hoe doen ze dat toch ? (Mam, deze is voor jou ).
Na een rustig nachtje in Carteret stonden we op met .... Jawel, drizzle regen.
Dit veranderde in de loop van de dag naar "raining cats and dogs".
Dit hield ons niet binnen. Gekleed. In zeilpak, trokken we erop uit. Langs een lokaal marktje, dat ondanks de regen toch wat lokale bevolking trok. Na een mooie, maar natte wandeling zijn we teruggekeerd naar de haven en ontmoetten daar een Limburger ! Hij was vertrouwd met een vrouw van Cherbourg en hadden hun motorboot liggen in Carteret. Duidelijk was hun smaak wat eten betreft anders dan die van ons, want hun aanbeveling vonden wij beneden alles. zo zie je maar, smaken kunnen verschillen.
We besloten nog een dagje in Carteret te blijven omdat we eigenlijk nog niet veel gezien hadden. Dat hebben we de dag nadien dubbel ingehaald! Een prachtige wandeling langs de rotsen met super uitzicht op het land dat zichtbaar wordt bij laag water. Een verval van 9 meter is niets hier. .... . S avonds toch maar weer tripadvisor gevolgd .... Terecht zo blijkt .
Een toffe Engelse vrouw leren kennen die met 5 kinderen op stap was, terwijl haar man, de advocaat in Jersey, het geld verdiende.
Jawel, jullie lezen het goed: we hebben Carteret gehaald !!! 's Morgens is 'de aap van North Sails Cherbourg' in onze mast 'gekropen' om te checken of alles in de mast en met de voorstag rail OK was. Dat doet niemand hem na... Joepie, groen licht !!! Hij heeft zelfs het afgebroken stuk 8mm inox gevonden. Onbegrijpelijk, ook volgens hen. Vervolgens onze high aspect getrokken, getankt en weg waren we. Opnieuw 18 tot 22 knopen wind, dit keer echt westelijk, waardoor we moesten opkruisen tot Cap de la Hague. Geen probleem met onze high aspect. Voor dit weer een perfect zeil. Toch even spannend hoor, aan de Cap. We ronden met 7 knopen stroming ! Onze gps geeft een grondsnelheid van 14,5 knopen . Heel gek, net voor de Alderney race, redelijk wat golven, eens in de race, zo plat als een laken. Wel enorm kolkend .... Bizar. Door de grote snelheid waren we te vroeg om Carteret binnen te varen en moesten iets meer dan een uurtje wachten. We hebben geoefend in het 'achteruit zeilen'! Alleen op grootzeil halen we geen snelheid genoeg om tegen de stroom te kunnen, gevolg: achteruit zeilen. We varen Carteret binnen, roepen op via marifoon, maar geen antwoord, tot een stem antwoordt: "de havenkapitein zit in de bistro dus zal niet antwoorden". Wij dus gewoon ergens aanleggen en naar de yachtclub op zoek naar de kapitein. Die vinden we daar, redelijk onder de olie en na vraag of we mogen blijven liggen, was zijn antwoord "s' il y à des problemes, je m'echape"! Vandaag vinden we hem opnieuw in de club, met whisky in de hand ... Tja hij heeft een klein drankprobleempje. Carteret is schitterend, zulke charmante huisjes en goed onderhouden tuinen. Typisch Normandisch. Daarnaast is het ongelooflijk wat een tijverschil ! De haven is afgebakend door een drempel, zodat alles wat niet tot de haven behoort, volledig droog valt. Je kunt zelfs oversteken naar de overkant van het kanaal, waar een van de lokale plages te vinden is. Prachtige omgeving, natuur, kleine straatjes met mooie huisjes, een lokaal marktje en heel vriendelijke mensen. Alleen.... Het weer.... Drijfnat word je van die drizzle ..... gelukkig hebben we een verwarming zodat onze kledij kan drogen... Morgen weer op pad, richting St. Malo. groetjes allemaal van ons drietjes
Vandaag, grijze natte dag. North Sails offerte gevraagd en gekregen en bestelling geplaatst voor nieuwe genua. Gelukkig hebben we nog een reservevoorzeil bij (een high aspect). Dit is veel kleiner maar helpt ons in afwachting van de levering die nog weken zal duren. North zal het nieuwe zeil versturen naar waar we dan zullen zijn. Ondertussen nog wat gedoe met verzekering. Vanavond lekker gegeten aan boord i.e. Een lekkere wok met kip. (Voor diegenen die denken dat we enkel uit eten gaan). Morgenvroeg komt North Sails nog even in de mast om te controleren of daar nog schade zou zijn. We gaan ervan uit dat OK wordt. Vermits we Cherbourg ondertussen wel hebben gezien, vertrekken we met het tij van ca middag naar het eerder geplande carteret. Marise doet nu de afwas en ben ik blij dat ik deze kleine tekst heb mogen dichten. Graag sluit ik met een lieve groet aan allen die dit zouden lezen.
Wel broer, om op jouw vraag te antwoorden.... Ja, we hebben hem nog, zij het in stukken . Patchwork lijkt me geen optie jammer genoeg. Nieuw dus ... Hier zit Northsails, maar we hebben ook nog onze high aspect bij ons. We kunnen dus verder. We zien wel. Vandaag de mast in om de val naar beneden te halen en de rail te checken of deze nog OK is.
Tja, rare route , niet ? Cherbourg - Alderney Race - Cherbourg .... Wel, de bedoeling was dan ook Cherbourg - Carteret. Dat zou een normaal mens verwachten. Maar ja, dat was zonder Murphy gerekend ! We vertrokken uit Cherbourg met een prachtige bries van 18 knopen, die weliswaar aantrok tot 21 knopen. Ze viel scherp in, maar ons Kiefje kliefde door het water, met een snelheid over de grond tot zelfs 14 knopen ! Aan de Alderney Race, aan het puntje om te ronden, waar de golven redelijk opzweepten, ineens ..... Krak..... Onze genua zakte, want de sjekel was gebroken !!! Een 6 mm inox ...... Gevolg, alle druk op het voorlijk waardoor het voorlijk uit de rail werd gesleurd en dus de genua in het water. Dit alles met zware zee, 22 knopen wind en een stroming van ca 6 knopen...... Zegt genoeg, niet. Tonnie heeft zich met lifeline bevestigd naar voor gewaagd om proberen de genua naar beneden te trekken. Jammer genoeg zat de rail geblokkeerd en lukte dat dus niet. Enige optie: genua doorsnijden ....... Dat was niet eenvoudig met zoveel wind, golven en een stroming die ons naar kust dreef. Uiteindelijk, na zeker te zijn dat de schoten binnen waren, motor bijgezet en tegen de wind in proberen te houden tot Tonnie na een enorme krachtsinspanning erin geslaagd is om het zeil door te snijden. Daar verlichte de druk en hebben we beslist om terug richting Cherbourg te varen. Hier zijn immers de beste mogelijkheden voor reparatie.... Tja, het zijn zotten die tegen de Alderney Race invaren ... .... Maar daar trekken wij ons niets van aan! Belangrijkste van alles: Tonnie en ik bleven kalm en wisten direct wat te doen. We zijn goed op elkaar ingespeeld. Blijkbaar hebben we iets met Cherbourg ..... Allez mensen, op verkiezingsdag hebben wij dus ook wat meegemaakt, maar zijn veilig in de haven. Onze Liam is heel de weg super gebleven !......
Jawel, ook nu heeft tripadvisor ons goed geadviseerd ! Een tof klein restaurantje, op zij Creools, met een fijne ambiance . De patron had het enorm druk, maar een geheugen ongelooflijk.... Liam zat bijna in de keuken maar dat deerde niet . Het eten was heel lekker gekruid en super vers. Alweer een aanrader. Voor de geïnteresseerden , "Le Melting Pot" Ciao
Jawel, we leven nog. Blijkbaar zijn er ook in Frankrijk plaatsen met WiFi problemen .... Ondertussen liggen we nu in Cherbourg.
De overtocht van Boulogne naar Fecamp was wat je "druilerig" noemt. Je kent dat wel, zo'n drizzle regen waar je kletsnat van wordt. Maar, daar waar je in België binnen zit met zo' 'n weer, waren wij buiten . Dus gezond en fris. De wind was niet sterk genoeg om ons op een redelijke snelheid vooruit te helpen, dus hebben we ons machinaal laten helpen. Wel jammer, zo'n constant monotoon geluid van de motor. s avonds in Fecamp toegekomen en zalig geslapen in vergelijking met de rotnacht in Boulogne. Het leek wel of ze daar de stad verbouwen 's nachts !!! Maar wonder boven wonder zag die er nog precies hetzelfde uit toen ik s morgens mijn ogen open deed. Die vissers blijken niet van de stilsten wanneer ze s nachts sjekels moeten loskloppen..... In Fecamp waren ze zo lief om ons een nacht minder aan te rekenen.... Wat wij niet erg vonden natuurlijk .
In Fecamp overdag wat rondgewandeld en inkopen gedaan en .... Een shortje gekocht (we blijven optimistisch ook is het weer instabiel ). Een restaurantje gereserveerd voor s avonds , via tripadvisor. Weer een voltreffer ! Le Vicomte. Uitbaters zijn de patron en zijn vrouw, hij doet de bediening en zij kookt. Er zijn 7 tafeltjes die bijna altijd volboekt zijn. Ze serveren 1 menu, met keuze tussen vlees en vis, voor de rest is het smullen van wat de pot die dag aan vers voedsel schaft... Zalig gewoonweg. De patron, een typische Fransman: klein van gestalte, grote snor en gulle glimlach (of is dat niet typisch Frans ? ) Het gezelschap bleek er al dikwijls te komen (ook Belgen en Duitsers).
De trip van Fecamp naar Cherbourg verliep iets anders dan de vorige trip. We vertrokken met een zalig briesje van 16 knopen , in het ochtendzonnetje, samen met een ander zeilschip kliefden we vlotjes in het ochtendzonnetje richting Etretat. Al snel trok de wind aan tot ...... 30 knopen.....! Samen met het Franse zeilschip trotseerden we de nu toch iets woeliger geworden zee. Wij genoten, onze Liam iets minder, maar hield zich wonderwel heel goed ! Het wordt een echte zeehond zoals onze Zaza. Na toch maar een reef gestoken te hebben lagen we iets rustiger en spoten we vooruit. Zo ging het een 60 miles prima, met toch wat buitjes. Ik had in het begin van de dag trouwens 3 zoute douches achter elkaar over me heen gekregen..... Brrrr ... Koud en zout .... Uiteindelijk ging de wind wat liggen en beseften we dat de stroom zou gaan tegenstromen, zodat we beslisten om onze motor wat bij te zetten om tijdig in Cherbourg toe te komen. Dat was ook zo, een zalige tocht! Nog een lichte maaltijd en een lekker glaasje voor het slapen gaan ...mmmmm. Zalig geslapen en lekker ontbeten. Vandaag en morgen wat in Cherbourg rondhangen. Heb al een restaurantje opgezocht via tripadvisor . Ben benieuwd. De voorspellingen voor de komende dagen: afwisseling tussen een buitje en regen ... Maar, we treuren niet hoor, we genieten! Tot de volgende.
Het was een super afscheid gisteren met de familie. Na een zalig dagje in het zonnetje: Tonnie al klussend, ik al lopend, fietsend en genietend ....; kwamen s'avonds de familie om afscheid te nemen met een zalig dinertje. Fijn hen allemaal nog even te zien! Het was super gezellig, met of Janine en Freddy die ook in Breskens waren toegekomen . Zij vertrekken later, maar dan is het "hunt for THE lapwing" zoals Freddy het pleegt te zeggen.
Toch gek gevoel hoor, ja familie te zien vertrekken en wetende dat je ze meer dan 3 maanden niet zult zien...... Maar, we gaan veel meemaken . Vandaag een kleine anekdote : was aan het fietsen richting Knokke langs het strand, toen ik even wilde uitblazen en wat rondkijken. Toen ik wat dichter bij het strand kwam, viel me ineens op .... Oeps, die mensen hebben geen kleren aan ! Ik was blijkbaar gestopt bij een naaktstrand ! Toch maar doorgefietst....
Gisteren is Thomas zo lief geweest om ons weg te brengen naar Goes . Na een etentje is hij weer huiswaarts gekeerd en hebben wij zalig geslapen, onze eerste nacht op de Kief. Vanmorgen toch met een ietwat raar gevoel vertrokken. Onze lieve buren van Goes hebben ons uitgewuifd. OK, er was weinig wind, maar het zonnetje was zalig !!! Prima om te acclimatiseren . Via Veerse meer, door het kanaal van Walcheren tot de Westerschelde en oversteken naar Breskens. Onze Liam begint ondertussen ook een zeehond te worden. Bovendien heeft hij succes. In Breskens stopte een auto speciaal om te vragen of hij een Beagle was. Vervolgens zeiden ze dat ze hem zo zouden meenemen ....... Oppassen geblazen dus . Morgen dagje Breskens omdat mijn ouders en broer en schoonzus ons komen uitwuiven... Euh .... Uiteten ..... Zodat we maandag richting Frankrijk kunnen gaan.
.
.......
Het was een super afscheid gisteren met de familie.
Gisteren is Thomas zo lief geweest om ons weg te brengen naar Goes . Na een etentje is hij weer huiswaarts gekeerd en hebben wij zalig geslapen, onze eerste nacht op de Kief.
