Deze morgen kregen we een atelier beeld van mevrouw Van Haelewyn. Ik kon er niet bij zin, want ik lag ziek in mijn bed. Ik probeer deze uren zo snel mogelijk in te halen.
Choreografie
Deze middag was ik al iets beter en we spraken met de hele groep af in het lokaal D3. We oefenden de dansjes in op de verschillende liedjes. We maakten een materiaallijstje en spraken af om allemaal op zoek te gaan naar de ontbrekende materialen.
Deze morgen kwam de hele groep samen om de andere liedjes op
te nemen. Omdat Emmie en ik al een deel opgenomen hadden, gingen wij op zoek
naar kleuring voor de kostuums in de Delhaize en in de AVA.
Toen we terugkwamen was Steffi haar deel opgenomen en kon ze ons al het dansje
aanleren die ze in elkaar had gestoken op het themalied van pirates of the
caribbean. Nadat Hanne ook de liedjes had ingezongen monteerde Alexander de
liedjes. We bekeken de verschillende kostuums en merkten dat Hanne haar kostuum
een verkeerde maat had. Daarom hebben we beslist dat Emmie het personage de
broek krijgt en dat Hanne de sok zal spelen.
Het project
Na de middagpauze kregen we van meneer Dewitte uitleg over
het project dat we moeten geven in de scholen waar we onze voorstelling geven.
Via een powerpoint toonde hij hoe we te werk moesten gaan om zon project in
elkaar te steken. Hierna gingen we in de 2 verschillende groepen zitten en
probeerden we te brainstormen. We beslisten al snel dat we de eerste dag
verschillende workshops zouden houden waar de leerlingen konden kennismaken met
4 domeinen: beeld, drama, dans en muziek. De 2de dag zouden we dan
grote ateliers organiseren waarbij de leerlingen slechts in 1 domein werken en
zich hier verder in verdiepen. De leerlingen kunnen dan na dag 1 een keuze
maken welk ateliers ze de volgende dag graag zouden doen door de kennismaking
in de verschillende workschops. Na de ateliers komt er een toonmoment waarin
alle leerlingen kunnen laten zien wat ze die dag gedaan hebben. De verdeling
van de verantwoordelijken voor de domeinen ging snel. De meeste in onze groep
hebben een domein waar ze goed in zijn. Emmie nam het domein beeld voor haar
rekening, Alexander drama, Steffi dans en ik zou zorgen voor het domein muziek.
Hanne zou de vliegende begeleider zijn die hulp biedt bij wie het nodig is en
die alles wat coördineert. Na het brainstormen in groep ging ik even in de
bibliotheek op zoek naar ideeën om te werken rond ruimte in de muziek met
kinderen. Ik heb verschillende boeken en handleidingen geraadpleegd, maar vond
eigenlijk bijna niets dat over ruimte ging of het ging over bewegen in de
ruimte op muziek, wat meer iets voor de workshop van Steffi is. Ik probeerde
ideeën te vinden op internet, maar hier ook vond ik niets. Hopelijk vind ik
morgen meer!
Vandaag spraken Emmie, Alexander en ik samen af op school.
We oefenden de liedjes. IN het opnamelokaal van de KHBO hebben we Emmie en mijn
stem opgenomen voor het lied: Pak hem dan!. Sommige stukken moesten we 2 keer
opnemen, maar over het algemeen ging het opnemen vlot. Nu moeten de stemmen van
Steffi en Hanne er nog bij opgenomen worden. Hopelijk wordt het een mooi
resultaat!
Vandaag werkten Steffi, Alexander en Emmie verder aan de decors en aan de muziek op school. De wasmachine ziet er heel goed uit en de teksten van de liedjes zijn zeer passend. Ik kon er vandaag niet bij zijn omdat het de begrafenis was van mijn opa.
Hieronder de resultaten:
Pak hem dan
Das: Ik ben de zwarte das ik ben van niemand bang ik
ben de sterkste van de hele was al 20 jaren lang
Mijn zwarte kleur is baas ik ben echt geniaal je
wilt me pakken, maar helaas ik win het allemaal
Refrein Kle.:
Pak hem dan, hij moet eraan Das: Zo'n duel kan ik niet weerstaan Kle.:
Pak hem dan! Das: Ooh, doe maar je best Want ik ben beter
dan de rest Kle. Pak hem dan en we doen het vlug want wij
willen knuffel terug Das: Kom maar op en wees niet laf Je
raakt niet van me af
Das: Ik maak vlekken, overal want
kleuren die zijn vies ieder zijn mening, maar in mijn geval
is het zwart dat ik verkies
Ik leg T-shirts in de
knoop en ook sokken steel ik graag Ik ben de
kwaadste van de hele hoop Da's waarom ik kleren plaag
refrein
instrumentaal (duel)
Kle.: Pak hem dan, hij moet eraan Das:
Maar ik heb toch niks gedaan? Kle.: Pak hem dan! Das: ooh, het
spijt me echt Eigenlijk ben ik niet zo slecht Kle.: Pak hem
dan, je hebt je kans gehad wij zijn het nu meer dan zat.
geef de knuffel of het wordt je dood en de zwarte das
wordt rood zwarte das wordt rood!
Achter de glazen deur
Heen en weer, keer op keer dansend doet hij de ronde zacht
gedreun, frisse geur komt vanachter de glazen deur
woeste
golven door elkaar even nog en de was is klaar komt mijn knuffel
er weer aan en kan ik slapen gaan
'k vraag mij af, wasmachine wat
is er achter jouw deur te zien? kon ik maar snel naar daar denk
ik als ik naar binnen staar knuffelbeer achterna als ik in de
machine ga
op een zeepbel in die kolk al dromend vlieg ik door
een waspoederwolk met de kleren, elk zijn kleur achter de glazen
deur
met mijn trui en mijn broek breng ik knuffel een kort
bezoek dan maken wij dolle pret en wijs ik de weg terug naar bed
maken
wij dolle pret...
Tussenlied: Op zoek naar knuffel
Hier achter de glazen deur helpen wij elkaar al heb je een probleem
het komt wel goed, ja echt, reken maar! wees niet verdrietig
want wij gaan samen op zoek naar knuffel woehoe Niets kan ons nog
tegenhouden knuffel woehoe wij gaan door tot aan het eind voor
knuffel woehoe
Wij zullen alles geven en blijven vrienden
voor het leven
want wij gaan samen op zoek naar knuffel woehoe
Niets kan ons nog tegenhouden knuffel woehoe wij gaan door tot aan
het eind voor knuffel woehoe
wij gaan door tot aan het eind
voor knuffel woehoe!
Vandaag spraken Emmie en ik af in de bibliotheek van de KHBO om aan onze pecha kucha voorstelling te werken. Emmie vond een artikel over componeren in de basisschool en we zochten hier wat meer informatie rond. Het artikel gaat over een onderzoek die leidt tot een model, namelijk het kubusmodel. Maar hier meer over tijdens de voorstelling! We schreven wat losse tekst op die ik nog ging bewerken en die waar we nadien dan de powerpoint van konden maken. Alexander en Steffi zaten ook in de bibliotheek en ze vertelden waar ze de laatste dagen aan gewerkt hadden. Ik zag foto's van de decors en hoorde over de muziek en de dansjes waar ze aan gewerkt hadden. Ik kon tijdens deze vakantie enkele dagen niet meewerken door persoonlijke redenen.
Deze morgen
spraken we vroeg af. We hadden een lijstje met alles wat moest gebeuren en dit
was een heel boterham! We verdeelden de taken en gingen aan het werk. Hanne en
Steffi werkten de scènes verder uit, Emmie tekende de kostuums uit en Alexander
en ik zochten muziek die we konden gebruiken. We bleven wel samen zitten en als
er iets groots beslist werd of iemand zat vast hielpen we elkaar.
Die middag
probeerde Alexander het lied die we gevonden hadden te bewerken terwijl de anderen
de kledingstukken en de verschillende scènes verder bekeek en besprak.
Uiteindelijk vonden we ook nog een lied dat paste als eindlied. We probeerden
hier een tekst op te plaatsen, maar dit bleek moeilijker dan verwacht!
We zochten
ook een muziekstuk om op te dansen bij de scène van het T-shirt.
Onze
voorstelling kreeg echt kleur vandaag en het ging allemaal goed vooruit. Het
draaiboek kan al worden uitgetypt en de kleren kunnen gestikt worden!
Deze morgen moest ik gaan observeren in mijn stageschool en smiddags had ik een bespreking voor bachelorproef, maar daarna begon ik al wat te denken over mijn kijkkast. Ik kreeg het idee om de helft van de vogelkooi (die ik gelukkig nog thuis vond tussen de oude rommel op zolder) in gips af te dekken en om zo 2 ruimtes te creëren in mijn kooi. Een ruimte waar je de tralies ziet. Deze ruimte is de gevangenis, het slechte. De andere kant zou dan mooi wit zijn van het gips en zou een gewone gezellige en veilige thuis kunnen lijken. Ik heb nog lang nagedacht, maar veranderde de hele tijd van ideeën en wist tenslotte niet meer wat ik ging doen. Maar het idee van de vogelkooi die half bedekt zou zijn bleef in mijn hoofd zitten.
Deze morgen
kregen we een beeldatelier van mevrouw Vanhaelewyn. We kregen uitleg over de
opdracht om een kijkkast te maken. We zagen een heleboel kijkkasten van
verschillende mensen. De kijkkasten waren verschillend van vorm, grootte en van
materiaal. We kregen veel beelden te zien die ons op inspiratie konden brengen.
Mijn hoofd bleef jammergenoeg nog leeg. Ik had geen enkel idee wat ik kon doen!
We kregen
ook tips hoe we met die kijkkast rond onze bouwsteen ruimte kunnen werken:
(belangrijke
kunstenaar die rond ruimte werkt: Antony Gormley)
Voor we
individueel te werk gingen, experimenteerden we in 2 groepen (de groep lijn en
de groep ruimte) met de verschillende kleine materialen die we meegebracht
hadden. Dit waren tandenstokers, kroonkurken, spelden, duipspijkers,
wasspeldjes, ... Deze voorwerpen moesten we op een voetstuk leggen zodat we de
ruimte optimaal gebruikten. We deden dit aan de hand van het thema van onze
voorstelling en maakten er een deur van een wasmachine van. Dit was natuurlijk
veel te gewoon en niet ruimtelijk genoeg. Ons 2de resultaat zag er
al beter uit. We maakten de deur van de wasmachine wel nog, maar je kon dit ook
zien als zeepbellen die opborrelden uit de wasmachine. Dit was een minder
voorspelbaar werk en werd dan ook meer goedgekeurd.
Nadat ons
materiaal weer opgeruimd was, gingen we allemaal apart zitten om te
brainstormen over wat we zelf wilden maken. Iedereen begon meteen dingen te
tekenen of op te schrijven en ik zat wat te prutsen. Ik had nog steeds geen
idee wat ik kon doen! Het enige waar ik aan dacht was aan een musical Notre
Dame de Paris omdat ik dit de dag ervoor had bekeken op tv en dit zat nog
altijd in mijn hoofd. Uiteindelijk haalde ik hier een klein idee uit. Het
hoofdpersonage zit in een tweestrijd. Aan de ene kant heeft hij zijn
opvoeder/vader waarvoor hij alles zou doen en die hem verplicht om binnen te
blijven, maar die hij helemaal niet begrijpt. Hierbij dacht ik aan een stukje
tekst uit de musical:
Tu m'as appris
à parler
A lire et à écrire
Mais je ne sais pas lire
Le fond de tes pensées
Je t'appartiens
De tout mon etre
Comme jamais un chien
N'a aimé son maître
Maar langs
de andere kant wil hij zo graag naar buiten en is hij verliefd op een
zigeunermeisje, maar hij is zo lelijk dat niemand zijn mooie binnenkant ziet.
Ik wou
hierrond iets doen en had het idee om een vogelkooi te gebruiken en te bewerken
als kijkkast.
Werken
aan de voorstelling
Na een
korte pauze kwam de hele groep samen met Meneer Crul. Eerst vertellen we kort
welke ideeën we al hadden voor de voorstelling. Meneer Crul gaf ons dan de
opdracht om 3 scènes te zoeken die we echt al konden proberen spelen aan de
hand van improvisatie. Onze groep improviseerde niet echt uit het niets. We
bedachten eerst wat er kon gebeuren en probeerden dit dan uit, waardoor we meer
ideeën kregen.
Uiteindelijk
kregen we een betere verhaallijn en werden de rollen verdeeld:
- het
kleine meisje: Joke
- de zwarte
das: Alexander
- de
jeansbroek: Hanne
- de sok: Emmie
- het
T-shirt: Steffi
Verhaallijn:
Het kleine
meisje ligt voor de wasmachine te wachten op haar knuffel. Ze valt uiteindelijk
in slaap en in haar droom danst ze wiegend heen en weer en komt ze terecht in
een levensgrote wasmachine, ze beweegt mee met de kleren die in de wasmachine
zitten tot er een ontploffing is. In die wasmachine komt ze een rode draad
tegen en ze besluit om die te volgen (want deze draad lijkt op het strikje van
haar knuffel). De jeansbroek beschuldigd haar echter van de wasmachine kapot te
maken en ze moet eerst helpen om de wasmachine te maken. Aan de hand van een
percussiestukje met buizen wordt de wasmachine herstelt en de jeansbroek zal
helpen met zoeken naar de knuffel.
Onderweg
komen ze de sok tegen, die haar tweelingszus kwijt is. De zwarte das heeft deze
gestolen en we winnen de sok terug door een soort woordenbattle te doen. Nu
helpt ook de sok met de zoektocht naar de knuffel.
Onderweg
komen ze een T-shirt tegen waarvan de mouwen in de knoop zitten. We proberen de
knoop eruit te halen door een dans te doen met doeken.
Het einde
is nog niet helemaal uitgewerkt, maar de 3 kledingstukken en het meisje zouden
de zwarte das tegenkomen en hem straffen omdat hij de schuldige is van alle
problemen.
Uiteindelijk
zou het meisje weer wakker worden voor de kleine wasmachine en zou alles een
droom lijken.
