Sint- Niklaaskerk van Leke (deelgemeente van Diksmuide)
De neogotische Sint-Nicolaaskerk (1855) is een driebeukige hallenkerk die tijdens de eerste wereldoorlog werd vernield. De kerk werd in 1922 hersteld. Neogotisch meubilair, behalve arduinen doopvont (ca. 1500). Beeld van Jezus aan het Kruis (18e eeuw).
In het centrum van Beerst staat de Sint-Wandregesiluskerk, een driebeukige hallenkerk. Ze werd in 1924 wederopgebouwd onder leiding van architect De Backere (Gistel) naar het model van het vorige bedehuis (1e helft 17e eeuw), met zuidelijke zijbeuk uit 1867. Het bedehuis werd in 1915 door oorlog en brand vernield.
Sint Jacobskapelle. (deelgemeente van Diksmuide west - vl)
Sint-Jacobskapelle `Sint-Jacobskapelle` is een landelijk polderdorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Diksmuide. In 1971 werd Driekapellen gevormd uit Sint-Jacobskapelle, Nieuwkapelle en Oudekapelle en in 1977 werd Driekapellen zelf bij Diksmuide ingelijfd. Het is een klein dorpje met een oppervlakte van 3,25 kmò en slechts ongeveer 100 inwoners. Het heeft een kleine dorpskern rond de kerk en landbouwbedrijven verspreid over ... Gevonden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Jacobs
Kerk van Oudekapelle (deelgemeente van Diksmuide west - vl)
Wie na de ontdekking van dat stemmige plekje van Veurne-Ambacht nog wat tijd neemt om te genieten van een heerlijke natuur, trekt naar Diksmuide of Nieuwpoort terug via smalle landwegen die leiden naar de andere twee dorpjes van Driekapelle: Oudekapelle en Nieuwkapelle. In het weidse landbouwgebied is de stilte hoorbaar te beleven.
Het eenbeukige Sint-Jan-Baptistkerkje van de 14de eeuw werd tijdens de oorlog verwoest. In 1922-1923 werd de huidige neogotische hallenkerk gebouwd, wat op de foto duidelijk te merken is: drie beuken met dezelfde breedte en hoogte.
Naast de permanente fototentoonstelling over de kerk voor en na de brand... zijn sinds kort ook een aantal stukken die uit de brand gered zijn tentoongesteld. Op de foto merk je onder andere de gerestaureerde tabernakeldeuren van de vorige kerk.
De wederopbouw
Nadat de kerk in de late avond van 23 februari 1985 door brand werd geteisterd, behield men bij de wederopbouw in grote lijnen het vroegere silhouet. Toch topte men de gevelpunten van de drie beuken enigszins af. Door middel van reusachtige stalen gebinten bracht men de ganse overspanning onder één dak. Ook de twee puntgevels van de kruisbeuk werden verwijderd. Een kleinere puntgevel bouwde men in de noordervleugel op en dit ter hoogte van de plaats waar zich nu het altaar bevindt. Binnenin verwijderde men de pilaren zodat een meer eigentijdse liturgische vormgeving mogelijk werd gemaakt. De heropbouw werd uitgevoerd door de firma Vandekerckhove uit Ingelmunster en dit naar het ontwerp van de Woumense Ir. architect Willy Devriendt die samen met dorpsgenoot architect Luc Deburghgraeve toezicht hield op de uitvoering.
De glasramen
De ontwerper (Domonique Van de Walle) schrijft :
"Woumen, een dorp in het vlakke land, met zijn weidse akkers - waar de natuur nog vrij spel heeft - met zijn natuurdomein, een kerkdorp. De brandglasramen geven een weerspiegeling van die natuur. Vogels, duiven, het zinnebeeld van de Heilige Geest, van Vrede en Liefde, zij die soms even zichtbaar zonder geruchten of de route voorbijvliegen als een teken van Leven. Het kleurenpalet is enerzijds zacht en rustig, anderzijds een explosie van kleur. Bij deze glasramen moet men kunnen dromen, van de huid van het glas weg naar de ziel van licht dat er doorheen valt en daar op een verheven manier ontmoeten wat ons omringt"
Kunst in de kerk
Sinds november 2001 is de kerk in het bezit van een Christus Pantokrator icoon van de hand van de plaatselijke iconenschilder Roger Vercruysse.
Het orgel
Opgebouwd als volledig mechanisch orgel. Het geheel bevat 1072 orgelpijpen met vier registers of spelen op pedaal, negen registers op groot orgel en acht registers op bovenwerk. Volledig eikenhouten kunstmeubel. Uitvoering : firma Loncke, Zarren
De klokken van de kerk
De Sint-Andreaskerk te Woumen telt drie klokken.
De klokkentoren kan je bereiken via een trap aan de buitenzijde.
Om de klokken zelf naar boven te hijsen, zijn er speciale klokkengaten voorzien in de toren.
Eenmaal boven, kan je genieten van prachtige panorama's over het dorp.
Nog een trapje hoger via de elektrische kasten ...
Eindelijk zien we de drie klokken.
Het gewicht van deze klokken : 2047 kg, 1145 kg en 863 kg.
Ze werden plechtig ingezegend op 10 oktober 1951.
In het voorjaar van 2002 vonden extra verstevigingswerken plaats aan de door roest aangetaste steunbalken van de klokkenstoel. Klik hier voor meer info.
Korte historiek van de kerk
De oudste bronnen spreken van een Romaanse kerk te Woumen rond de jaren 1200.
Via de opgravingen in de ruïnes van de uitgebrande kerk ontdekte de archeologische kring van West-Vlaanderen dat die eerste, houten kerk mogelijk rond 1100 - zelfs 900 - reeds aanwezig was.
3 juli 1583 : de kerk werd "gedestrueert ende verbrandt ..." vertellen ons de kronieken
Omstreeks 1600 is de kerk volledig heropgebouwd.
1914 : de toren werd stukgeschoten. Tijdens de oorlog verwoesten beschietingen en verwaarlozingen de kerk volledig.
1925 : St.-Andreaskerk heropgebouwd
1930 : ingewijd door Mgr. Lamiroy
28 oktober 1943 : de bezetter haalt de klokken uit de toren weg
1945 : een ontploffing in het munitiedepot van Houthulst vernielde de glasramen
10 oktober 1951 : drie nieuwe klokken : 2047 kg, 1145 kg en 863 kg
1952 : de firma Loncke plaatst een nieuw orgel
23 februari 1985 : brand vernielt de kerk
25 oktober 1986 : start van de wederopbouw
4 september 1988 : Mgr. E. Laridon huldigt de nieuwe kerk in.
Kerkdeur Woumen steeds open voor bezoekers, zowel voor individueel bezoek als in groep.
De Sint - Pieterskerk van Stuivekenskerke (deelgemeente van Diksmuide)
Sint-Pieterskerk
Tussen 1866 en 1870 bouwde Jean-Baptiste-Capriste de Grave, eigenaar van de Vicogne en burgemeester dicht bij het goed een nieuwe kerk, gelijk aan de oude. Die kerk stond op de plaats die nu Oud-Stuivekenskerke wordt genoemd. Bij de afbraak bleef de toren van 1572 behouden.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de nieuwe kerk verwoest en nadien terug opgebouwd. Zij bestaat uit een ruim middenschip met twee zijbeuken onder één groot zadeldak.
De hoge toren wordt tot boven gesteund door trapsgewijze opgebouwde steunberen die uitlopen op hoektorentjes, en is bekroond met een bakstenen spits.
Alhoewel de middenbeuk geen bovenlichten heeft, valt een rijk licht binnen door het grote raam in het koor en de ramen in de zijbeuken. De witstenen zuilen dragen bakstenen gotische bogen. Het middenschip wordt overwelfd door een houten gotisch zadeldak en de zijbeuken door een houten lessenaarsdak.
De pastorie,de woonhuizen en het dorpsplein werden gebouwd en aangelegd begin de jaren 20,na de de volledige verwoesting van Oostkerke in de eerste wereldoorlog.Ze vormen een beschermd dorpsgezicht.
Kerk van de Heilige Kruisverheffing. In Lampernisse. ( deelgemeente van Diksmuide ).
De kerk van de H. Kruisverheffing werd vernield in de eerste wereldoorlog,toen het dorp trouwens grotendeels werd verwoest. De kerk werd in 1922-1923 naar haar vroeger uitzicht wederopgebouwd,namelijk met de zware westertoren (begin 13e eeuw),klein schip met drie lage beuken onder één gemeenschappelijk dak (einde 13e eeuw) en een drieledig koor( 1e helft 14e eeuw).
In de kerk vind je een kruisbeeld uit de eerste helft van de 17e eeuw,toegeschreven aan Hëronymus Duquesnoy de Jonge. Schilderijen onder andere;
* "Verrijzenis van Jezus" (17e eeuw) * "Laatste avondmaal" (17e eeuw) * "Calarie" (18e eeuw) * "Piëta met schenker(1752) deerMatthias de Visch (Reninge).
Ook zijn er meer recente schilderijen aanwezig. Hieronder één van de vijf monumentale werken van kunstenaar Jos Speybrouck (1891-1956).Hij maakte talrijke tekeningen voor bidprentjes,illustreede vele werken ondermeer van Fr.B. Boschvogel, A.Blommaert, G.Dyckhof Ceunen, E. Van Hemeldonck en vele andere.
Gedenkplaat aan de kerk.
Niklaas Zannekin van Lampernisse,voerde de troepen van het Westland aan in de sociaal economische strijd van de Vlamingen tegen de hoge adel en de Franse koning.Samen met honderden'kerels'sneuvelde hij in de slag bij Cassel (1328). Sommigen spreken van 6.000 doden.
De Sint - Niklaas en de Sint - Katharianakerk. Previjze (deelgemeente van Diksmuide)
Pervijzee was zo gedurende eeuwen in twee gesplitst: de ammanie van Pervijze,een onderdeel van Veurne-Ambacht en de heerlijkheid van Berkel met een eigen bestuur.Ieder deel van Pervijze was een afzonderlijke parochie en bezat een eigen kerk.Zo waren er gedurende vele eeuwen twee parochies en twee kerken: Pervijze- kerk en St.- Catharinacapelle. Het is dus binnen het gebied van de ammanie en de parochie van Pervijze dat we de paats moeten zoeken die de naam Pervijze droeg.
De Sint-Wandregesiluskerk. Van Beerst (deelgemeente van Diksmuide.)
De Sint-Wandregesiluskerk een driebeukige hallenkerk die gebouwd was in negotische stijl;werd net na de eerste wereldoorlog heropgebouwd volgens het model van de kerk die in 1915 volledig werd afgebrand. De kerk voor 1915 stamde af uit de 17de eeuw. De architect van deze kerk was De Backere (Gistel)
De Sint-Bartolomeuskerk. Van Kaaskerke (deelgemeente van Diksmuide)
De neogotische Sint-Bartolomeuskerk (1921) met typische poldertoren vervangt de in 1914-15 verwoeste éénbeukige kruiskerk.Met instemming van het bisdom werd ze recentelijk gedesaffecteerd voor gebruik van de eredienst,en bestemd voor het stadarchief en tentoonstellingen.
In het portaal is een kleine kapel bewaard voor de verering van O-L-Vrouw,een oude traditie bij de plaatselijke bevolking.Het gekleede beeld
(17 de eeuw) is afkomstig van de verdwenen kapel van O-L-Vrouw troost in nood
Bij het altaar van de linkerbeuk staat O-L-Vrouw van Vlaanderen,omgeven door het monument op het groeningeveld te Kortrijk met de strijders van 1302 en de ijzertoren met de soldaten aan het frond.
De kerk is versierd met muurschilderingen van Arno Brys,die vlaamse heiligen voorstellen.
DeNeogotische Sint - Nikolaaskerk uit 1922 - 1924 naar ontwerp van architect Theo Ranson ( Brugge ) vervangt de laatgotische hallenkerk,die samen met het dorp tijdens de eerste wereloorlog werd verwoest.
In de kerk is er een Sint - Niklaasbeeld uit het begin van de 18e eeuw.
Vlak naast het dorpsplein van Vladslo,bevind zich de St. Martinuskerk met haar romaanse vieringtoren.De eerste kerk van Vladslo,van 994,was volledig in romaanse stijl gebouwd.Na een brand in de 15de eeuw werd de kerk herbouwd in de gotische stijl,allen de toren bleef romaans.In 1845 werden de drie beuken westwaarts vergroot.
Tijdens de eerste wereldoorlog(1917) brande de kerk uit.In 1924 starte de heropbouw van de kerk in haar huidige vorm.
Op vraag van abt en de monniken van de Benediktijnerabdij te Ename bevestigde Radbodo,bisschop van Noyon-Doornik in 1085 de overdracht van deze abdij van de kerken van Kortemark en Handzame.Heel waarschijnlijk was Arnulf I of II van Oudenaarde de eigenaar die deze 'altaren' wegschonk.Tot aan de revolutie heeft deze abdij het patronaatsrecht over de kerk behouden.
Over de oudste kerkgebouwen weten we niets.na de herstelling en de verbouwing uit het begin van de 17e eeuw deed de kerk zich voor als een driebeukige hallekerk met een 15e eeuwse (?) middentoren.In 1848 werd deze kerk afgebroken en tegen de zuidkant van de toren werd onder leiding van architect P.Buyck een nieuwe kerk in neogotiek opgebouwd die in 1849 door bisschop J.-B. Malou werd ingewijd.
Het belangrijkste meubel in de kerk was de 18e eeuwse preekstoel waarvan de kuip versierd was met vier evangelistenmedaillons. Nog vermeldenswaardig was het grote schilderij 'Aanbiding der koningen' dat afkomstig was uit het vroegere barokke hoofdaltaar.Tijdens de eerste Wereldoorlog werden beide kunstwerken,samen met andere,uit veiligheidoverwegingen ondergebracht in de toren van Sint-Pieterskerk te Torhout.Bij de dynamitering van deze toren in 1918 werden deze kunstwerken zwaar beschadigd of vernield.
In 1917 werd de toren van de kerk te Kortemark tot ontploffing gebracht wat ook de gedeeltelijke vernieling van de rest van de kerk meebracht.
De driebeukige neogotische Sint-Bartholomeuskerk (1920-1925), naar ontwerp van architect Thierry Nolf (Torhout),met dubbel transept en zuidwestertoren,vervangt een laatgotisch bedehuis,dat in 1849 grondig werd verbouwd en in 1918 totaal werd vernield.Neogotisch meubilair.
De Gentse glazenier H,Coppejans (1883-1947) maakte in 1925 de glasramen in de koren.
De driebeukige gotische Sint-Adrianuskerk,met vieringtoren,flankeertorentje aan de zuidelijke kruisbeuk en uitspringend westportaal,werd in 1887 vergroot en gerestaureerd.
In 1917-1918 werd het hele dorp door de oorlog verwoest.Ook het bedehuis werd grotendeels vernield en leeggeplunderd.
In 1921-1922 werd de kerk in haar vroegere toestand wederopgebouwd onder leiding van architect Thierry Nolf ( Torhout ) Neogotisch meubilair,behalve doopvont ( 18e eeuw ).
Verrijzenis van Jezus (± 1765) " Bekering van Sint-Hubertus" (±1765),door Matthias de Visch.
De Sint - Dionysiuskerk een driebeukige hallenkerk van ca.1925. Ze vervangt de neogotische kerk met gedeeltelijke Romaanse westertoren,die zoals het hele dorp,in 1914-1918 totaal werd vernield.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Wapen van Handzame.
