Op het barokke doksaal van 1743-1745, door Louis Vandevoorde uit Veurne, staat een orgel van 1743-1745 van Jean Godefroid Gobert en Joseph Bouquet uit Rijsel. Het werd in 1785 uitgebreid met het orgelpositief door Jean-Joseph van der Haeghen, hersteld na de Franse Revolutie en gerestaureerd door de gebroeders Loncke uit Esen in 1966-1967.
De vroeg-gotische Sint-Walburgakerk had eertijds een kapittel met dertig kanunniken. Deze kerk is in de kuststreek een uniek voorbeeld van een groots opgevat gotisch bedehuis. Ze is beschermd sinds 1938.
Het bakstenen koor van eind 13e en begin 14e eeuw, met kooromgang, brandde in 1353 uit en werd hersteld. De dubbele steunbogen dateren uit die periode. De rest van de gotische kerk werd nooit voltooid. Eind 14e eeuw werd de westertoren aangezet, maar ook deze bleef onafgewerkt.
Er staan talrijke beelden, waaronder de 17e eeuwse Sint-Walburga en haar broers Sint-Willebald en Sint-Wunebald bij hun neogotische reliekkast. Voorts Christus op de koude steen, uit de 18e eeuw.
De mooie lambrizeringen en biechtstoelen zijn 17e-18e eeuws.
Het beeldhouwwerk is 15e-19e eeuws. Jezus aan het Kruis is 15e of 16e eeuws en staat in de H. Kruiskapel met kalkstenen afsluiting van 1528.
De preekstoel van 1727 is van Hendrik Pullincx de Oude uit Brugge
Voorst Christus op de koude steen uit de 18e eeuw.
De Sint-Niklaaskerk is sinds 1939 beschermd. Deze oorspronkelijke kern van de gelijknamige premonstratenzer abdij en latere parochiekerk is een zuiver voorbeeld van een West-Vlaamse hallenkerk : drie beuken met ongeveer dezelfde afmetingen, zonder uitspringende kruisbeuk.
Het interieur.
Ze dateert van 1494-1498. Het middenkoor met vijfzijdige absis van ca. 1775 werd ca. 1877 verhoogd en uitgebreid met sacristie en neogotische portalen. De zware westertoren werd gebouwd naar het typische schema van de kuststreek.
Hat altaarstuk, een drieluik van 1534, wordt toegeschreven aan Jan van Amstel:
Overwegend neogotisch is de inkleding van het schip door architect G. Hoste uit Tielt. Op het doksaal van 1891 staat een orgel van F. Loncke.
In 1644 organiseerden de kapucijnen een processie waarvan de leden van de Sodaliteit deelnamen. Vanaf 1646 organiseerden deze zelf de boetetocht die eind 17e eeuw werd uitgebreid met "spraken" en "bijbelse" taferelen : De Boetprocessie.
De Sint-Niklaastoren : deels 13e, deels 14e eeuw met beiaard (beiaardmuseum) en klok 'Bomtje', uit 1379. Aan de voet van de toren is een fraai westerportaal, tweede helft 13e eeuw. De toren is te beklimmen tussen 16 juni en 15 september van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur.
De Beiaard
Tijdens de Franse Revolutie werd Veurne door de Sansculotten van z'n beiaard beroofd. Enkel "'t Bomtje" , een klok, gegoten in 1379 met een gewicht van 1.719 kg., liet men de bewoners van de Boetestad. Was deze klok te zwaar? Zijn naam laat het alvast vermoeden. De verkleiningsvorm ervan verraadt de gehechtheid van de Veurnaars aan hun oude klok.
Sinds 1961 maakt deze klok weer deel uit van een beiaard, bestaande uit 47 klokken, gegoten door Marcel Michiels uit Doornik.
In 1993 werd de beiaard volledig gerenoveerd.
Verschillende klokken dragen namen, die verwijzen naar gebouwen in de stad of naar de geschiedenis van de stad: Walburgis, Niklaas, Denijs (de 3 Veurnse parochies) Sporkijn, Albrecht en Isabella, Idesbald..
