Vandaag veel werk verzet, maar ook even bezonnen. Voor het eerst sedert lange tijd weer eens plaats genomen achter de piano. Het was warempel een verademing, ik was vergeten hoe ontzettend relax ik er van word. Mijn vingers moesten wel even warmlopen, maar eens gelanceerd heb ik één na één mijn lijfstukken erdoor getingeld. En heel even was ik weg van de wereld. Ik heb al een paar keer een buitengewoon on-aards gevoel mogen ervaren, maar het was eeuwen geleden dat ik nog zo diep kon gaan. Muziek is de wijn die een glas stilte vult…

Ik ben ook eindelijk gestart met mijn research voor mijn storyboard. Jawel, na alle maffe, melancholische en met passie beladen schrijfsels die ik ooit uit mijn mouw heb geschud, ga ik eindelijk eens proberen om iets met die droom aan te vangen. Binnen een jaar of twee weten we of het ergens toe zal leiden. Ik geef mezelf namelijk twee jaar om dit project af te ronden. Lijkt lang, maar naast mijn bestaande werk zal het krabben worden, wat tijd betreft…

De liefde heb ik opgegeven, mijn brein lijkt rusteloos, er schieten honderden ideeën door mijn hoofd. Piekeren helpt een mens niet vooruit hé, dan kan je beter productief aan de slag gaan met iets waar je door begeesterd bent, en waar is Kay meer door begeesterd dan door schrijven en film? En waarom geen poging om de twee te verenigen, zelf al is dat misschien te hoog gegrepen. Ik ben en blijf een dromer, en wat ik ook opgeef of op moet geven in dit leven; nooit zal ik mijn dromen verloochenen.

De magie van het witte doek… ontsnappen uit de werkelijkheid, jezelf verdrinken in het hoofdpersonage, in vervoering raken door meeslepende filmmuziek… het is een droom om mensen zo ver te kunnen brengen. Ik ga het proberen. Ambitieus? Pfft, niet echt. Een overschot aan fantasie en een hoop frustratie die geen zoden aan de dijk brengt. Als het leven niets aflevert dat voldoening schenkt, dan kan je niets anders doen dan zelf voldoening zoeken of gewoon een nieuw leven creeëren. Bij de pakken blijven zitten past niet echt bij mij, al geef ik grif toe dat ik zo ook mijn momenten heb.

En dit gezegd hebbende, ga ik een beetje verder werken. Aan allen die deze blog lezen: enjoy life, en ik wens jullie veel liefde, veel dromen en de kan om die dromen tot uitvoering te brengen!

Knuffel van Kay.